Nee! Mijn zoon was een huilbaby en ik heb juist spijt dat ik hem niet af en toe eens héél even aan iemand anders heb overgelaten. Al was het maar om eens op mijn gemakje te douchen. Een uitgeruste mama is een goede mama!
Zo rond de 6 weken had Mira precies hetzelfde.. Het was huilen huilen en nog eens huilen.. 3maanden heeft ze het op een brullen gezet als ik haar in bed legde, ze wou alleen maar bij me zitten en bij mij slapen. Het is heel frustrerend omdat je niet weet wat er is en je voor je gevoel er alles aan hebt gedaan maar het dan nog geen effect heeft.. Ik heb me er aan toe gegeven en het is vanzelf over gegaan. Misschien is het fijn om te weten dat je niet de enige bent. Maar bereid je er maar op voor, er komen nog veel van deze periode's... Ik vind je absoluut geen slechte moeder, maar ik zou het niet kunnen. Ik wou en wil altijd degene zijn die haar troost. Maargoed, een slechte moeder ben je absoluut niet.. Het is alleen niet mijn ding.
Heb niet alle reacties gelezen, maar toen ik je bericht las dacht ik gelijk... Wat verstandig dat je aan de bel trekt!! Je bent juist een goede moeder! Ik heb dit niet zo meegemaakt, maar kan me heel goed voorstellen dat je even machteloos staat en dan hulp van anderen inschakeld! Beter even hulp van een ander, dan er zelf voor willen blijven gaan en er aan onderdoor gaan! Knap dat je het durft te vragen en voor jullie dan beide een goede keus maakt.
Och meis, je bent absoluut geen slechte moeder!! Mijn zoon was ook zo verdrietig en onrustig en je wil niet weten hoe vaak ik mijn man heb opgebeld die op z'n werk zat. Ik helemaal in tranen omdat ik het niet meer wist?!?! Ons 2e kindje, huilt praktisch niet! Ze is super tevreden al vanaf het begin maar heeft met de sprongetjes ook wel eens een huilavond gehad. En zelfs dan, nu het de 2e is die amper huilt kan ik er gewoon slecht tegen en vraag me meteen van alles af, hoort er allemaal bij! En dan is het juist heel goed dat je een moment voor jezelf kiest! Heeft iedereen nodig!!
Ook goed voor jezelf zorgen is juist hartstikke belangrijk, gewoon lekker doen en niet schuldig voelen daar heeft je kindje helemaal niets aan. Aan een uitgeruste ontspannen moeder des te meer. p.s.je Mijn dochter heeft rond die leeftijd ook meer gehuild, mij werd verteld dat dat heel vaak zo is. Het duurde allemaal niet zo lang, hopelijk is het bij jullie ook zo over.
Heb niet alles gelezen, maar je gevoelens zijn heel normaal hoor! Toen Mart geboren werd was het nog kort geleden dat mijn schoonvader overleden was, mijn man en ik zaten er na 3 weken even helemaal doorheen. Mart is toen een nachtje bij mijn moeder gaan logeren. Daarna kon ik er weer helemaal tegen aan! Dat maakt ons geen slechte moeders,juist goed dat je aan durft en kan geven dat je het even zwaar vind. Wat ons heel veel hielp was een draagdoek. Ik droeg Mart veel overdag, als hij huilde dan werd hij in de doek rustig en ging slapen. Zo kon ik dan met hem op mijn buik wel even dingetjes doen in huis, naar de winkel lopen etc. rekbare draagdoeken zijn lekker zacht voor het begin en kan je voor een klein prijsje op marktplaats kopen. Het is ook normaal dat je kindje bij je wil zijn, 9 maanden heb je je kindje bij je gedragen, die overgang is voor een baby heel groot. Neem de kleine lekker bij je, misschien scheelt het als je overdag samen een dutje doet, sommige kinderen slapen dan wel. Of ga lekker met de kleine op bed liggen, bloot op bloot (wel luier om, hihi) daar werd Mart altijd heel rustig van. Gewoon lekker troosten hoor als ze zo klein zijn kan je ze niet verwennen.
Iedereen bedankt voor jullie reacties!! Ik ben in iedergeval erg opgelucht dat er meerdere mama's zijn die dit ook hebben en dat ik niet de enige ben die dat meemaakt ..Ondertussen heeft het me wel super goed gedaan om even onze kleine 'uithanden' te geven en ik voel me als 'herboren' met meer energie