Ja, dan gaat je lichaam in een spaarstand, waardoor je daarna inderdaad van weinig al aan kunt komen, maar dan heb je dus zelf je stofwisseling al naar kl*te geholpen, want dat is niet de standaard werking van je lichaam.
Laatste ben ik helemaal met je eens. het eerste daarentegen... Ook ik heb een kleine, en ben bij de zwangerschap 20 kg aangekomen... Denk je dat dat weg gaat door op de bank chips te eten... Daarnaast heb ik een behoorlijke lichamelijk beperking die het sporten extra zwaar en moeilijk maakt.. Heb verder geen zin om hier over te vertellen... en al helemaal niets opwekken van kijk mij.. Maar geloof me, ik kan me meer inleven dan jij momenteel van mij denkt
Ik ben het wel deels met niekepiek eens. Tuurlijk weet ik niet wat er allemaal bij jou thuis speelt, maar het komt wel over alsof je niet weet hoe moeilijk het kan zijn om te stoppen met verkeerd en teveel eten. Aankomen door je zwangerschap is niet hetzelfde als aankomen doordat er een onderliggend probleem met eten aan ten grondslag ligt. Iedereen snapt dat je niet afvalt door een bak chips te eten op de bank, maar sprekende voor mijzelf. Ik heb een eet-issue, ik kan er behoorlijk mee omgaan, wat wil zeggen dat het (nog) niet uit de hand gelopen is. Ik ben zwaar, 76 kilo bij 1.76, maar nog niets onoverkomelijks en het gaat mij ook wel lukken om het eraf te krijgen, maar daarvoor voer ik dagelijks, nee, zelfs elke minuut een innerlijke strijd met mijzelf. Elke minuut van de dag (en nacht als ik niet slaap) ben ik bezig met eten. Wat ik nog "mag" eten, wat er in huis is, wat ik zou kunnen eten en elk moment ben ik bezig niet toe te geven (en soms/vaak genoeg ook nog wel) aan de 'slechte' dingen. Afvallen is niet voor iedereen een kwestie van gaan sporten en gezond eten, maar er komt vaak nog een geestelijke verslaving bij kijken, die nog veel moeilijker is dan wat dan ook. Ze zeggen ook wel dat een eetverslaving het moeilijste af te kicken is omdat je niet helemaal kunt stoppen met eten zoals bij roken of drinken en je elke dag weer opnieuw in aanraking komt met de verleiding.
Ik heb niet allea gelezen, maar ik heb toevallig net shakes gehaald. Ik wil ontbijt en lunch vervangen door een shake en avondeten wordt caloriearm. Tussendoor eet ik wat fruit of volkoren cracker met mager beleg. Ook probeer ik meer te bewegen natuurlijk. Ik moet zeker 15kg kwijt (liefst 20).
Weet je idd niet... Zoals jij met een eetverslaving te kampen hebt is idd een extra hindernis, daar hoef je niet geleerd voor te zijn om dat te begrijpen! Er zijn er altijd uitzonderingen op de regel,.. jij bent er zo eentje... en ja, ik ook... geloof me.. ook voor mij is het niet makkelijk!!! En juist dat, dat laatste... dat maakt het voor mij vaak onbegrijpelijk dat een overgroot deel niet gewoon doorzet... maar alleen maar loopt te klagen over alles. Dát is wat mij vaak irriteert! Maar hoor je mij dat boven halen? Of persoonlijk op de man af spelen? Al mij posts zijn qua advies vaak persoonlijk, maar zodra het negatief is praat ik zoveel mogelijk algemeen....wie zich aangesproken voelt doet ermee wat ze willen.. maar geloof me, jij bent niet de enige met een extra struikelblok
Dat zeg ik ook niet hoor! Zo was het ook absoluut niet bedoelt. Ik heb ook expres gekozen voor de woorden "zo komt het over". Doordat je er niets bij vermeld (wat je overigens goed recht is), lijkt het alleen soms alsof het zo makkelijk gaat, snap je? Het irriteert mij ook als mensen alleen maar klagen, maar tegelijkertijd snap ik het ook wel, want het is toch ook moeilijk? En het was ook absoluut niet mijn bedoeling om jou persoonlijk aan te vallen (heb ik niet gedaan toch?), mocht je dat gevoel hebben gekregen. Want dat probeer ik echt niet te doen. Ben het verder ook gewoon met je eens.
Ik heb ook bij lange na niet alles gelezen, maar ik wil wel even mijn verhaal kwijt Ik ben op 3 januari begonnen met Weight Care. Ik deed toen 3 maaltijdvervangers op een dag.. En vond dat heel heftig. Ik heb bewust gekozen voor een shakedieet. Waarom? Omdat ik in het verleden ZO VAAK heb geprobeerd op mijn voeding te letten, maar dat werkte voor mij niet meer.. Telkens als ik hardop zei 'Ik ga afvallen', leek het wel of het averechts werkte. Ik begon dan juist te snoepen enzo, terwijl ik helemaal geen grote eter ben. Weight Care was puur om mij op weg te helpen, me bewuster te worden van mijn eetpatroon (sloeg gerust een aantal maaltijden over). Inmiddels ben ik alweer half overgestapt op 'normaal' voedsel. Ik heb er dagen bij dat ik met de pot mee-eet, of dit nou iets magers of iets vets is.. En dagen dat ik er een balansdag tegenaan gooi, om bijv. de vette pizza van gisteren te compenseren. Ik ben me heel bewust geworden van het aantal kcal in heel veel producten. Hoe? Ik was de repen en shakes al heel snel zat.. Ik neem nu vaak ontbijtkoek, crackertjes en soms zelfs gewoon lekker brood. Verder eet ik vaak 's avonds gewoon met mijn vriend mee! En zo nu en dan neem ik nog wel een reep of een kant-en-klaar-drinkmaaltijd (yoghurt-bosvruchten vind ik erg lekker). De shakes kan ik niet meer luchten of zien.. Indien iemand nog interesse heeft in een paar dichte bussen, pb me maar Maar goed.. Ik ben dus op 3 januari begonnen en ik ben nu bijna 10 kg kwijt. Ik heb genoeg 'gesmokkeld' en ik weet wat mijn valkuilen zijn: ik drink en sport niet genoeg. Wordt aan gewerkt Ik ben het ermee eens dat een shakedieet alleen werkt op de korte termijn. Het is een crashdieet en hierna val je gemakkelijk weer terug in je oude patroon. Vandaar dat ik Weight Care puur als opstapje heb gebruikt en nu dus langzaamaan een gezond leefpatroon probeer aan te wennen, MET af en toe een lekker patatje of heerlijke sushi
Oh jeetje, ik had het kunnen weten. Ik ben het zo zat dat iedereen denkt het beter te weten. Gatverdamme! Word er gewoon boos om! Jarenlang heb ik het verkeerde vreten in mijn mond gestopt. Moddervet ben ik geworden en dat wil ik niet meer! Een ander eetpatroon heb ik al aangeleerd. Een manier van eten waarvan IK vind dat het goed is. OErvoeding, paleo, hoe men het ook noemen wil. Ik ben dus geen seconde bang dat de kilo's er weer aan gaan vliegen als ik het dieet heb afgebouwd. Dat is met de vorige 18 kg (2012) die ik met dit dieet ben verloren ook niet gebeurd. Ik ga iedere week naar mijn consulent, mijn huisarts is op de hoogte van wat ik doe. Het gaat prima met me en ben me ervan bewust dat er altijd gevallen zijn waarbij dat niet zo is. Maar dat is met meer dingen zo. Ik ben ongeschonden uit mijn zwangerschap gekomen ondanks mijn morbide obesitas. Maar ik had ook dood kunnen gaan tijdens de keizersnee. Is gelukkig niet gebeurd en blijkbaar heb ik nu weer geluk. Maar mijn geluk is niet Onuitputtelijk en op een dag krijg ik misschien diabetes, of erger. Daarom wil ik NU van die kilo's af en niet over een jaar. En wat een ander daarvan vindt interesseert me geen fluit! Overigens is het idd zo dat ik dit dieet volg ivm de geestelijke verslaving. Ik lees net dat iemand daar een goed punt over maakt. Mensen die niet verslaafd zijn aan eten kunnen zich dit waarschijnlijk niet zo goed voorstellen. Die denken 'hoe moeilijk is het nou om dat koekje niet in je mond te stoppen?' Ja, net zo moeilijk als het is voor die junk om die spuit niet in zijn arm te steken en net zo moeilijk voor die roker om die sigaret te laten liggen! Ik gebruik deze periode van, letterlijk, niet eten als periode om af te kicken. Om mijn hersens te resetten en JUIST om een heel andere verstandhouding met eten te krijgen. Men heeft geen idee van wat er n mijn hoofd allemaal gebeurt en is gebeurd tijdens dit dieet. Dat ik jankend aan tafel heb gezeten met mijn soepje terwijl man en kind gewoon zaten te eten. Men heeft geen idee van het moeilijke, emotionele proces dat komt kijken bij afvallen voor mensen met een eetverslaving. Dit zijn nu eenmaal niet een paar zwangerschapskilootjes, of een paar kilo 'omdat het zo'n drukke periode was, want we zijn verhuisd en moesten een schutting plaatsen en we hebben wat te veel afhaal eten gegeten toen de keuken verbouwd werd en mijn sportschool is afgefikt dus ik ben 3 maanden niet wezen sporten'. Nee, deze kilo's zijn een overblijfsel van 10 jaar verkeerd omgaan met mezelf en met eten en daar ben ik nu een einde aan aan het maken. Heb ik grotendeels al gedaan door een 80% andere manier van eten in te voeren in ons gezin, alleen die kilo's die nog aan mijn lijf hangen. Die moeten gewoon nog weg en gauw ook! Zal ik over 6 weken even laten weten hoeveel kilo er weer af is? Of in ieder geval een teken van leven geven? En dan over 6 maanden laten weten of ik weer ben aangekomen? Ik doe het hoor! En niet omdat ik anderen iets te bewijzen heb. Nee, omdat ik mezelf aan het bewijzen ben naar mezelf! En omdat ik trots ben ik wat ik bereik en dat graag met anderen deel! Oprechte bezorgdheid vind ik lief, maar betweterigheid niet. Ik ga toch jullie ook allemaal niet de les zitten lezen over hoe schadelijk granen en zuivel voor je gezondheid zijn? Iedereen moet lekker zelf bepalen wat goed is voor zijn/haar lijf. Leven en laten leven. Ik wil vooral lang leven en dit dieet is voor de komende 2 maanden daarbij nog even een hulpmiddel voor mij. Daarna ga ik weer heerlijk genieten van al het mooie voedsel waarvan moeder natuur ons voorziet en NIET van alle bewerkte producten waar de winkels mee vol liggen. Iemand nog een Sonja Bakker proof evergreen koekje? ik sla ff over!
Ik heb onwijs veel respect voor jouw situatie (heb wat dingetjes op het forum voorbij zien komen), en het is duidelijk dat jij veel verstand en wijsheid hebt m.b.t. een goede levenstijl. Maar... jij hebt geen eetprobleem/verslaving. Jij bent 20 kilo aangekomen van een zwangerschap, maar dat ligt toch even iets anders. Een eetprobleem/verslaving/zwaar overgewicht, dat is iets waar je je hele leven mee te kampen hebt, dat is een levenslange strijd. De een is altijd aan het diëten, de ander is aan het jojoën, en sommigen leggen zich erbij neer dat ze te dik zijn. Iedereen pakt het op zijn eigen manier aan, het is gewoon ontzettend jammer dat er altijd zo veel geoordeelt wordt over mensen die te dik zijn.
Imensa, Dat jij het niet slecht bedoeld geloof ik 100%. Dat je veel kennis hebt van eten/sporten en vooral wat voor jou en een grote groep mensen werkt dat is ook duidelijk. Toch weet je ook heel veel niet. Je weet niet hoe het is om echt obesitas te hebben. De lichamelijke ongemakken, maar vooral de geestelijke ongemakken daarvan. Veel mensen die echt (morbide) obesitas hebben, hebben een onderliggend probleem. Het gewoon simpel aanpassen van je levenswijze qua voeding en beweging is alles behalve simpel en vaak ook helemaal niet DE oplossing. Het probleem is juist de instelling van professionals die met de zelfde adviezen als jij aankomen inplaats van te zoeken naar één of meerdere onderliggende problemen. De beredenering dat iemand gewoon niet genoeg doorzettingsvermogen heeft.....(wat is sommige gevallen ook wel klopt) Gewoon wat kilootjes te zwaar of te wel 'overgewicht' is iets heeeeeeel anders en echt totaal niet te vergelijken met obesitas. (in best wel wat gevallen die ik hier op het forum lees is het niet eens echt overgewicht, maar meer een gezond gewicht alleen toch wat zwaarder dan je graag zou willen) Mijn verhaal ga ik niet weer neer zetten, maar ik weet dat mijn lichaam in de verste verte niet te vergelijken is met vele anderen(met sommige wel...helaas voor hun)
heb vanmiddag mn shake gehad, vulde redelijk goed, heb nu alleen echt zin in iets. man is net met dochter in bad gegaan dus we eten rond een uur of 6, nog 1 uur volhouden. pak zo denk ik een stukje komkommer, heb ik iets te knabbelen.
Waar zeg ik dan dat ik onder de 1600kcal zit? Dat bedoelde ik nu, niet oordelen over iemand voordat je de hele situatie kent
Ja maar wie zegt dat ik daar boven zit? Je weet echt niets van hoe ik leef of leefde. Jij praat over dingen waar je echt absoluut geen weet van hebt. Echt enorm jammer.
Jij praat jezelf tegen, die 1600 was maar een voorbeeld, maar misschien moet je mijn reacties maar gewoon wat beter lezen.
Ik praat mezelf niet tegen. Jij begint over kcal terwijl dat ik daar mijn mond niet eens over had open getrokken. Ik lees heel goed wat je schreef hoor, en je hebt het over iets waar je geen weet van hebt. Denk dat jij de moeite eens moet doen om je te verdiepen in iemand voordat je je mond open trekt