Pfff... Even aan iemand mijn verhaal vertellen hoor... Vannacht werd ik wakker van de buikkramp... Dusdanig dat ik echt uit bed moest want blijven liggen was geen optie! Uiteindelijk een kwartier op het toilet gezeten en daarna een warme douche genomen. Na de warme douche weer mijn bedje in gekropen, gelukkig met iets minder buikpijn en uiteindelijk in slaap gevallen. Dit was al de derde keer en mijn eerste afspraak met de vk stond pas op 21 juni. Omdat dit mijn eerste zwangerschap is en omdat mijn zus 2 miskramen heeft gehad was ik toch wel een beetje zenuwachtig en de verloskundige heeft mij dan ook maar ergens tussen geplaatst. Om 13.00 uur kon ik dus terecht bij de vk (snel mijn schoonmoeder op gebeld, 1 van de weinige die het al weet). Eenmaal bij de vk krijg ik een uitwendige echo, hier was natuurlijk niet op te zien want ik ben pas 6 weken en 1 dag zwanger. Dus maar een inwendige echo. Vk komt met slecht nieuws want ze kan niet goed zien of het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is of dat het vruchtje überhaupt wel in de baarmoeder aanwezig is. Nou geloof me, dan heb je het echt niet breed hoor. Maar vk heeft me door gestuurd naar het ziekenhuis. Gelukkig kon ik gelijk terecht. Arts dacht in de eerste instantie aan een miskraam en niet aan een bbz. Maar dat vertelde hij voordat hij een echo had gemaakt. Uiteindelijk ook in het ziekenhuis een inwendige echo gehad en de arts vond gelijk de baarmoeder... En wat denk je??? Er zit gewoon een vruchtje in en het vruchtje is nog groter dan dat het eigenlijk hoort te zijn...! Alleen nog geen hartactie maar dat is niet zo raar na 6 weken en 1 dag dus ik mag volgende week weer en dan verwacht hij wel hartactie te zien! Sjonge jonge... Wat een stress kan een mens hebben... Nu is nog de vraag waar de buikkrampen vandaan komen? Geen idee... Maar goed, het vruchtje zit waar het zitten moet dus voorlopig maar weer even afwachten!