Tijdens het opruimen van de kledingkast even een moment van bezinning: De jongste is haar kleinste kleertjes alweer ontgroeid....dus ben ik de maatjes 50/56 aan het opruimen en aan het omruilen voor 62/68.... Het lijkt wel gisteren dat ik datzelfde deed bij mijn oudste van nu 2 jaar oud. Toen vond ik het ook moeilijk en nu weer. Mijn jongste is nu 3 en halve week en lijkt in dit stadium enorm op haar oudere zus. De kleertjes die destijds mijn oudste aan had doe ik dus nu wederom weer in een krat naar zolder. Déjà vu... En ik weet niet eens zeker of ze daar ooit nog wegkomen om opnieuw gedragen te worden door een baby(meisje). Wie weet zijn we met zn vieren wel compleet. Fijn dat kleine S.arah zo goed groeit, maar hier wordt tussen neus en lippen door weereven een fase afgesloten waar ik nog niet aan toe ben. Weeeeeeeeeeeh!!!
herken het heel erg, hier gaat ook veel weg en er komt geen 3e meer dus neutrale dingen gaat naar vriendin en rest verkoop ik wat moet ik er anders mee
Ja hier verdwijnen ook steeds meer kleertjes in de 'te klein la'. Zo zonde.... dingetjes die bij haar geboorte gewoon nog veel te groot waren en die nu echt niet meer kunnen, onvoorstelbaar dat ze zo snel groeien he. Maar ik probeer het maar weer positief te zien; kan ik weer leuke nieuwe kleertjes shoppen! Maar t blijft zonde van die leuke lieve kleine kleertjes...
Herkenning! Hier ook de 2e die al in maat 62 zit. Ik had voor hem veel neutrale kleertjes gekocht, dochter had veel roze aan maar de typische baby jongens kleertjes vond ik niet leuk, dus neutraal. Die kleertjes durf ik niet weg te doen want we hebben allebei heeel stiekem de hoop dat we over heel wat jaartjes toch nog een 3e mogen verwelkomen. Wel moet mn man daar dan een goede baan voor hebben, en willen we verhuisd zijn etc. Dus voorlopig echt nog niet. Edit; ik vond het trouwens ook een erg grote stap: We hebben een naambordje besteld voor bij de voordeur, met onze 4 namen erop! Voelde alsof ik in die winkel echt zei "We zijn compleet zo... Voorlopig"
Heel herkenbaar! Ook 2 meisjes van 2010 en 2012. Heb net al het zomerspul opgeruimd en ben maat 68 aan het wassen. Hier komt er geen 3e, is medisch onverstandig, dus inderdaad best emo. Het leuke vind ik wel dat als ik het van de oudste opruim ik nu weet dat ik het over 2 jaar weer mag uitpakken! Er gaan, denk ik, nog veel van deze momentjes komen. Voor mij was tot nu toe het van de wieg naar het ledikant het moeilijkste moment.
Ik ruim de kleinste kleertjes eigenlijk met plezier op, ik vind de grotere kleertjes veel leuker en ben vooral trots op mijn snel groeiende meisje! Als ze niet meer in de wieg past... tegen dat moment zie ik wel echt op. Ook al omdat ze dan echt naar haar eigen kamertje zal moeten (wij hebben geen plaats voor een ledikant op onze kamer). Nu slaapt ze nog in haar mandje pal naast mijn bed - zo knus en makkelijk!
Ik heb laatst al der kleine kleertjes uitgezocht. Met wel een brok in mijn keel. Ik bewaar een paar dingetjes en de rest verkoop ik
boh heftig he meiden !!! vind het zoooo moeilijk alsof je van zoveel dingen afscheid moet nemen !! al is het echt zo en stiekem meer dan we denken je moet "afscheid"nemen van het nooit meer zwanger zijn .. nooit meer zon klein hummeltje, en ja bij een tweede groeien ze nog sneller dan dat het je eerste was.. en dan nemen de hormonen ook nog een loopje met je !! duikt de kast in voor een reep chocola .. hahahah toi toi toi meiden