Die reactie was niet naar jou gericht. Mijn punt is ook juist helemaal dat je niet kan oordelen hoe de ander het heeft...dat de hele discussie elke keer nergens op slaat. Maar sommigen mensen voelen zich enorm geroepen om te vinden dat ze het beter doen dan de ander.
Ik heb drie kinderen maar ik ben ook gewoon een lui mens. Vandaar ook dat ik het huishouden laat uitbesteden. Ooit, als we weer terugkomen naar Europa, moet ik waarschijnlijk weer zelf aan de bak. Ik gruwel er nu al van. Meerdere keren per dag het huis soppen, stofzuigen etc. ik kan me er niks bij voorstellen. Ik kan ook gewoon rustig een uur of twee op het Internet zitten terwijl de oudsten spelen en de baby slaapt. In die periode had ik natuurlijk ook wat in het huishouden kunnen doen, maar daar heb ik dan geen zin in.
Heb je het tegen mij? Misschien handig als je even quote. Ik lees in dit topic nergens dat mensen vinden dat ze het beter doen als een ander. Ik denk dat jij het zo opvat. En daardoor is deze domme onzinnige discussie tot stand gekomen. Maar als jij je geroepen voelt om jezelf (geheel zinloos in mijn ogen) te gaan verdedigen. Ga je gang.... Ik heb betere/leukere dingen te doen in de zomervakantie!
Haha, geniet er van, zou ik zeggen!! Kan ik niet een weekje met mijn gezin in jouw huis komen logeren?
En mijn man is ook zo. Wij laten gerust het speelgoed/de treinbaan etc liggen. Waarom moet dat 's avonds opgeruimd zijn? Het is niet zo dat er midden in de nacht iemand gezellig op theevisite komt. Soms krijg ik het ineens op mijn heupen en dan wordt alles opgeruimd, het speelgoed weer eens gesorteerd en gesopt en kapot speelgoed gerepareerd, papieren netjes weggelegd. En vervolgens kan ik niks meer vinden. De spullen liggen dan niet meer op hun gewone chaotische plaats. Het enige waar ik een pietje-precies mee ben is met de was. Dat moet gewoon keurig worden gestreken. Behalve de tig jasjes en overhemden van mijn man. Zoals het een luie huisvrouw betaamt, mieter ik alles in een grote zak en breng dat naar de stomerij. Dan komt het gewassen en gestreken weer terug.
Haha, zo ben ik ook chebu. Ik heb dan wel 1 kind. Helaas na haar geboorte een depressie gehad. Die heeft zeker tot 1 jaar na haar geboorte geduurd, daarna begon het langzaam beter te gaan. Nu denk ik nog vaak aan die tijd.. Ze is vaak elke week bij oma spelen, heb ik wat tijd voor mezelf, ik ga dan graag naar mijn moeder toe, alleen, met de trein, even weg te zijn van alles. Of het huis rustig op mijn gemak poetsen, zonder kind. Mijn dochter vind het heerlijk bij oma, tussen haar neefjes en nichtjes en andere kindjes en ik heb me time
Ik heb ook een broertje dood aan het huishouden, en ja, ik ben wel lui in dat opzicht. Hoop dat dat ooit beter wordt, maar laat het nu ook uitbesteden. Een ander zou dat misschien heel lui vinden of zich er niks bij kunnen voorstellen, prima toch? Ik kan me niks voorstellen bij elke dag volgens een planning het huishouden moeten doen. Koken doe ik heel graag en uitgebreid, daar gaat dus veel tijd in zitten. De rest, af en toe stofzuigen, en 1 keer per week alles grondig. Maar dat doe ik gewoon liever niet zelf.
Whaha nou ik ben er zo 1...alles op schema daar wordt ik blij van...en daarbij kan er niemand beter mijn huishouden dan ik
Lijkt me heerlijk, een huishoudster! Ik beleef weinig plezier aan het huishouden (anders dan koken, de was vind ik dan weer niet erg) en besteed die tijd liever aan man en kinderen (of gewoon eens een boek lezen of tv kijken!) Op dit moment zit het er financieel even niet in, wie weet in de toekomst! Ik ben niet zo van de schema's maar wil het in mijn verlof toch gaan proberen. Voor mijn eigen rust en overzicht maar ook voor manlief - we hebben de taken herverdeeld en hij heeft de wc en badkamer naar zich toe getrokken. Ben alleen bang dat onze standaarden voor hoe vaak dat moet misschien niet geheel dezelfde zijn
Pfff dat zegt toch niemand? Maar als je logische nadenkt dan kun je zelf toch wel inzien dat een gezin met meerdere kinderen drukker is? Of je nou werkt of niet het is gewoon veel drukker. En dat slaat niet op jouw gezin maar gewoon op het algemeen iets.
Op een werkdag past mijn moeder op en laat echt wel de rommel voor mij liggen , omdat IK vind dat ze dat niet op hoeft te ruimen. Dus hoe komt iemand er bij dat kinderen altijd weggebracht worden? Als ik ze moet wegbrengen stop ik met werken. Dan kan ik het 1 op 1 wegdragen. Hier wordt gewoon geleefd, net als bij een fulltime thuis moeder. Maakt dat wat uit? Ik ervaar het niet als zwaar, ja als mijn dochter spookt snachts of terug kom van een vakantie en direct daarna weer moet werken, is soms wat jammer. Iedereen heeft het anders en het ene is echt niet meer of minder zwaar dan het ander. Als het te zwaar is dan doe je het jezelf aan. Rommel zal er langer zijn dan dat wij leven. Het is wat je er zelf van maakt denk ik. Dit is mijn mening
Dat zou mijn moeder niet doen... ook al zou ik haar zeggen: je laat het liggen, zou ze toch alles spic en span maken. Mijn moeder is een superhuisvrouw die alles aanpakt en doet zonder ooit te klagen, ze vindt het leuk en ze doet het goed. Alles goed georganiseerd, alles netjes en mooi, zowel buiten als binnen. Zo jammer dat ik dat gen overduidelijk niet heb
Ik denk dat jij het moeilijk hebt met het feit dat je medische hulp nodig hebt om zwanger te raken, en dat je je frustraties uit op al die thuisblijfmoeders die moeiteloos de ene baby na de andere lijken te werpen. Waarschijnlijk helpen al die hormonen tijdens je huidige zwangerschap ook niet om alles in perspectief te zien. Heb ik het zo juist?
Nee niet echt. Echter vind ik het wel ongepast om mensen het gevoel proberen te geven dat ze pas ' meetellen' na het baren van een bepaald aantal kinderen. De frustraties komen puur op basis van de gemaakte opmerkingen, hier en in andere topics. Wel ben ik van mening dat de echte helden de wensmoeders zijn. De vrouwen die niets liever zouden willen dan speelgoed en troep opruimen achter hun kroost. De moeders die alleen moeder zullen zijn in hun hart...die nooit een keuze zullen krijgen tussen een tbm of een werkende moeder. Dat zijn de helden...waarom? Omdat de dag doorkomen dan waarschijnlijk een veel grotere uitdaging is dan het werk dat je hebt aan het huishouden, kids en je werk. Ik vind het gewoon niet nodig om elkaars situatie te beoordelen of te veroordelen. Men maakt aannames die gewoon nergens op slaan. Want wat bepaald nou hoe zwaar iemands dag is? Iemand zonder werk en zonder kids kan het veel zwaarder hebben dan iemand met werk en 5 kids. Sommige kids hebben veel meer aandacht nodig dan de ander. Dan moeten we daar ook maar een formule voor maken. Want wie wint nou uiteindelijk die prijs? De ene kan weer hulp krijgen van familie/vrienden. De ander kan mantelzorger zijn. Iemand kan goed gezond zijn...de ander vecht sowieso elke dag om de avond weer te halen. Er is meer in het leven dan werk en kids. Waar haalt iemand het recht vandaan om te zeggen dat iemand het zwaarder heeft dan de ander? De hele discussie om de een boven de ander te stellen vind ik zo vreselijk ..bah.. en het ene vooroordeel na het ander vliegt je gewoon om de oren.
Ik weet het niet hoor, Wachtende. Je denkt wel heel ver door. Ik heb zelf 1 kind, zonder medische hulp, en ik ervaar de posts helemaal niet op die manier, dat je alleen mee telt als je meerdere kinderen hebt, of als je thuis kan blijven voor de kinderen. Verder vind je het niet nodig om elkaars situatie te gaan beoordelen, maar je wil wel nog zeggen dat je wensmoeders de echte helden vindt, omdat de dag doorkomen een grotere uitdaging kan zijn dan het huishouden runnen of met werk te combineren. Tja, zo kunnen we het inderdaad nog verder doortrekken. Er zijn immers zat andere situaties waarin mensen het zwaar kunnen vinden om de dag door te komen. Het feit dat jij je minderwaardig voelt door reacties van thuisblijfmoeders met veel kinderen, heeft niets met hun te maken. Dat gevoel komt vanuit jezelf.