Ik lees veel over ontspannen. Dat is mijn 'maar HOE dan!?' Ik kan me nooit echt ontspannen. Ook onder normale omstandigheden niet, zeg maar. Laat staan tijdens een bevalling dus. En ik vond beide bevallingen ook echt hels. Op zich zou een derde kindje bij mij best welkom zijn. Maar een bevalling? Nee, dat doe ik echt nooit meer.
Ik vond de ontsluitingsweeen een makkie! Toen ik op 10cm zat dacht ik...is dit het? Even persen en dan klaar? Hahah was 40.6 zwanger en kreeg weeen. Had nog niet door dat het echte weeen waren dus niet echt aandacht aan gegeven. Hadden nog een afspraak bij de vk dus die zou wel zeggen of het begonnen was... en idd toen al 4 cm. Naar huis gegaan maar na een uurtje kwamen ze vaker, maar niet pijnlijk(er). Vk langs geweest 7cm. Op naar het ziekenhuis. Daar aangekomen op 8 cm. De verpleegsters daar vroegen ook elke keer weet je zeker dT je aan het bevallen bent? Even gtst gekeken, vliezen gebroken en zat op 10cm! Daarna werd ht wel veverlend. Persweeen bleven uit, weeenopwekkers en een sterrenkijker. over een paar weken de 2de. Ben heel benieuwd!
Geen bevalling is hetzelfde. Mijn eerste bevalling was een ingeleide. Genoeg tijd tussen de weeën. Ik heb zelfs op m'n gemak mijn meegebrachte boterhammetjes met chocopasta zitten eten in het ziekenhuis, want daar kreeg ik niets tot na de bevalling. "Zou je dat nu wel doen, je gaat vast overgeven". Ik dacht echt, waar hebben ze het over. Maar het persen duurde zo lang, schoot voor geen meter op, ik was een beetje bang dat het op een keizersnee zou uitdraaien. Gelukkig toch na 1,5 uur persen gewoon bevallen. Maar toen de 2e. Gelijk al weeën om de 2,5 minuut. Heel pijnlijk, tussendoor even gauw een vriendin gebeld om te komen voor mijn dochter. Maar meer ging ook echt niet. Ik kon zowat niet op adem komen zo snel kwamen ze achter elkaar. Het persen duurde iets van 1,5 minuut. Echt zó anders als de 1e x. Deze keer echt geen behoefte aan een broodje chocopasta gehad
Bevallen is gaaf! Ik vond de ontsluitingsween prima te doen. Behalve toen ik in 15 min van 5 naar 10 cm ging (auw). Persen vond ik vreselijk (eng, maar niet pijnlijk) maar had idd te maken met controleverlies dat vind ik zo vreselijk laat mij maar wegzuchten! Nee zou het zo nog 100 keer overdoen. Meteen daarna dacht ik: zo dat heb ik goed gedaan zeg!
Ik wist pas dat de bevalling echt serieus bezig was bij de eerste perswee (die ik dus ook niet als zodanig herkende). Dat moet met de endorfinen te maken hebben gehad. Na de bevalling duurde het erg lang voordat de placenta eruit kwam. De vk heeft toen uit voorzorg vast een infuusnaald ingebracht voor het geval ik naar de OK zou moeten. Normaal gesproken vind ik dat een afschuwelijk, brandend gevoel. Ik kijk naar haar hand, zie haar de naald in de ader duwen en voel... NIETS. Ik ben dus blijkbaar echt volledig natuurlijk verdoofd geweest.
Dit vroeg ik mij ook al af toen de bevalling begon. Maar achteraf had ik wel een heftige bevalling. Vanaf de eerste wee had ik zo'n 10 seconden rust tot de volgende kwam. Dit 12 en half uur lang. Weeën kwamen ook nog eens bij mijn benen, rug en buik. In het ziekenhuis hadden ze ook al afgesproken dat als ik om een ruggeprik zou vragen ik deze direct zou krijgen. Nu snap ik dus wel waarom het mij niet lukte om mij nog even klaar te maken enzo haha. En stiekem ben ik wel een beetje jaloers op de meiden die zo relax de bevalling in gingen.
hier ging het super snel. veel te snel en had nauwelijks tijd om op adem te komen tussen de weeën... daarvoor ging t nog redelijk en lag ik nog te zingen: zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, nog een centimeter xD maar het ergste vond ik de persweeën wegzuchten. het toegeven hieraan vond ik geweldig machtig gevoel. echt een opluchten na een half uur inhouden.... hoop dat het dit keer iets meer gaat zoals mijn lichaam het nog bij kan benen zonder wee-opwekkers
hier kon ik vanaf 1cm weinig meer haha .. alleen nog puffen. Denk dat sommige misschien de pijn veel minder ervaren, ik heb geen idee! Maar lijkt me heerlijk om tijdens de weeen nog ontspannen me nageltjes te lakken haha
Ik heb twee kinderen, maar roep altijd dat ik nog geen wee zou herkennen als ik erover struikelde Ben twee keer ingeleid, dat maakt misschien verschil, daardoor ging het waarschijnlijk sneller. De eerste keer heeft het zo'n 3 uur geduurd (van het moment dat het kraantje met weeënopwekkers open ging tot de geboorte van mijn zoontje), de tweede keer duurde het 2 uur. Heb in die tijd wat tijdschriftjes gelezen en een beetje rond gehangen (lag aan de monitor, dus kon ook niet zoveel). Ik voelde wel dat mijn buik aanspande, maar dat voelde hooguit net iets vervelender dan een harde buik. Het enige dat ik als onaangenaam ervaren heb, was het hoofdje steeds lager voelen schuiven.
Ik vind wel dat er een verschil zit tussen weeën en weeën. Bij de eerste had ik been, rug en buikweeën en dat in een weeënstorm, dus nee, daar was niets andere te doen dan survivallen Bij de tweede heb ik de eerste centimeters goed op kunnen vangen, twijfelde of het echt begonnen was. Zelf oppas geregeld, tas ingepakt, oudste naar bed gebracht en toen naar het ziekenhuis gegaan. Pas toen mijn vliezen gebroken werden, kwam ik weer in zo'n weeenstorm terecht en was ik niet meer aanspreekbaar tot het persen. En nu over een paar weken mag ik het allemaal nog eens ervaren.
Bevallen kan je simpel weg niet vergelijken met elkaar. Dat verschilt zo per persoon, hoe hoog ligt je pijngrens, hoe stap je erin etc etc 2x bevallen, eerste was 80 min snel heftig eerste keer dus toch best eng en spannend. Kind haalde geen adem, heb ik dus na de bevalling niet gezien omdat hij direct behandelt moest worden, veel machines piepjes, spuitjes, tal van bedrading aan zo een klein lijf, hersenscans etc etc. Uiteindelijk alles goed gekomen maar het speelt toch allemaal mee voor je totale bevalling beleving vind ik. Tweede was een eitje vrijwel pijnloos, kind uit m'n buik en direct bij me. Dat maakt het totaal plaatje toch een stuk mooier. Na beide bevalling wel weer direct op de been ook dat speelt een beetje mee. Als je 2 weken plat op bed moet liggen reken je dat misschien toch allemaal mee.
Hoe meer jij je kan ontspannen hoe meer endorfines vrij komen dus hoe minder pijn t doet. Dit betekend niet dat je er helemaal 'in'moet zitten sommige vrouwen lopen gewoon rond maar zijn wel ontspannen. Ook een bepaalde massage van je partner kan endorfines vrij laten komen, en bevallen in bad doet ook veel minder zeer. Ook een tens wordt veel gebruikt. Misschien kan je een cursus volgen?
Eerste duurde ongeveer 5 uurtjes en daar had ik wel tijd om tussendoor grapjes te maken... maar echt dingen doen niet! 2e duurde in totaal een uurtje het begon met gebroken vliezen en na 10 min kwam er een weeënstorm en 45 min later baby op mijn buik! Bij de 2e bevalling heb ik nergens geen tijd voor gehad... ja de eerste 10 min na de gebroken vliezen ben ik gaan douchen om me nog even te scheren hahahahah
Ik heb t me ook afgevraagd hoe zulke dingen nog mogelijk zijn haha! Ik kon helemaal niks, ze kwamen gelijk snel en heftig achter elkaar. 16 uur gedaan over 4 cm ontsluiting, toen weeënopwekkers gehad. Op t laatst 2 uur persweeën gehad maar mocht nog niet persen, toen was k helemaal vd wereld. Na totaal 23 uur geboren.
Bij beide bevallingen kreeg ik een weeenstorm; bij de oudste kon ik het nog goed uit houden in een warm bad, tussen de weeen door ook gewoon kletsen. Eenmaal uit bad weer een continue wee, geen pauzes, dus kletsen was er niet bij en m'n nagels lakken al helemaal niet. Buj de tweede werd ik ingeleid en kon ik niet in bad ivm kabels en infusen; weer een weeenstorm, wee op wee op wee, heel snel na elkaar en geen pauzes. Ik heb 't een paar uur vol gehouden, maar ontsluiting vorderde niet en ik was kapot. Ruggeprik en hoppa, binnen een uur van 3cm naar volledige ontsluiting. Maar ook met ruggeprik voelde ik de weeen nog, het was geen weeenstorm meer, maar ook niet zo ontspannen dat ik even een dutje kon doen ofzo
Ik denk ook inderdaad dat iedereen een bevalling anders ervaart. Ik kon tijdens een wee niet praten, keer me dan totaal in mezelf. Tussen weeën door voel ik geheel geen pijn en ik heb ook rustig om een spiegeltje gevraagd met 8 cm ontsluiting (om te kijken of ik er nog fris en fruitig bij lag haha). Ik moet wel zeggen bij beide keren, zodra de 10 cm gehaald is ben ik niks meer waard, dan huil ik alleen nog maar van ellende