Maar niet willen doorslapen...

Het is geen niet willen hè, het is niet kunnen!

Zoals Adi zegt, laat goed checken of er misschien een medische oorzaak is.
Verder: hier sliepen de kinderen altijd naast me, bij een beetje onrust ging (in mijn slaap, ik hoefde niet wakker te worden) mijn arm erom, of de borst erin. Dat scheelt je heel wat kostbare slaapuren en zorgt voor een uitgeruste mama.

 

Ons meisje krijgt ook nog de borst en heeft altijd ook veel in de nachten gedronken. Ergens na haar eerste verjaardag hebben we dat "doorbroken", door haar 4 nachten niet te voeden maar wel te troosten en terug te leggen etc tot ze sliep. Dat ging wonderbaarlijk makkelijk, het wasd dus ieg geen honger.

Sindsdien slaapt ze wel door, maar NIET als er wat is! Verkouden, te veel gegeten, etc, als ze niet lekker is wordt ze wakker en heeft ze ons/mij/troost nodig. Die geef ik dan ook gewoon, soms duurt het uren voor ze weer lekker slaapt. Laten huilen 's nachts doe ik echt niet, hoogstens 20 seconden als ze een beetje wakker wordt bij het wegleggen.

Als je zoontje dus lichamelijke problemen heeft kan het mi daar heel goed aan liggen. Is er een mogelijkheid dat een van jullie regelmatig in een andere kamer gaat slapen, en met oordoppen? Evt in zijn kamertje en dan dat hij weer bij jullie op de kamer komt?
Verder kun je proberen het te doorbreken, maar dan moet het wel in een paar nachten gelukt zijn denk ik. Als hij zielig is zou ik echt proberen hem zsm weer comfortabel te krijgen, evt een klein flesje voor een lekker warm buikje, en dan hopelijk weer lekker slapen. Dan ben je sneller klaar dan als je hem laat krijsen en hoopt dat hij zelf weer gaat slapen.

De ouders met kindjes die graag heerlijk tussen hen in slapen en die dat dan pertinent niet willen snap ik trouwens niet. Het is toch heel logisch dat je kindje zich lekker en veilig voelt bij jullie? Als dat de reden van nachtdrama's is zou ik daaraan toe geven, en er zelf van genieten Hier valt ze maar moeilijk in slaap bij ons, maar soms wel, als ze uren wakker is neem ik haar wel mee in bed.

 

ik vind dat ook gezellig hoor,saampjes in bed,knus toch,hij legt dan zijn hoofdje tegen mij aan,dan smelt ik helemaal!
ik laat ook niet huilen vind ik zo zielig.
jullie ouders zijn de helden,en vertrouwens personen,die er dan niet zijn....zo zie ik het en daarom laat ik niet huilen.
maar iedereen moet het zelf weten natuurlijk.
ik geloof niet in gewenning trouwens,hier was het soms een week wel wakker.......dan maanden niet..dan maand wel...weken niet.
volgensmij zijn het dromen waar ze wakker van worden.
en toen ik nog bv gaf,was het helemaal ideaal,lekker saampjes in bed!

 

Hier is het volgens mij niks medisch. Ze wil even een slokje drinken bij, meestal wordt ze half huilend wakker, soms ook wat rustiger en dan vraagt ze lief 'mama bosje'. Hier dronk ze vannacht even 1 kant en daarna zei ze 'slapen' en heb ik haar weer weggelegd. Vanmorgen werd ze wakker toen mn man naar zn werk ging, maar ze slaapt ook wel eens wat langer door.
Hier is meestal 8 uur achter elkaar de max. merk ik, nou prima!
Als ze bij ons zou willen slapen op onrustige nachten, mag dat. Maar wil niet bij ons blijven liggen. Als ze echt ziek is, probeer ik het wel eens maar meestal wil ze weer naar haar eigen bedje.
Hier wil ze soms s avonds laat naar beneden, maar meestal als ik haar dan meeneem, is het licht te fel en wil ze weer naar boven om te slapen.
Hier eigenlijk alleen bij buikpijn, verkoudheid, ziek zijn dat ze wat onrustig is s nachts. Maar 1x wakker worden is hier gewoon de standaard en daar kan ik wel mee leven.

 

Wij hebben ons mannetje vannacht laten huilen. Steeds na een minuut of 10/15 er weer naar toe; neerleggen, speentje/knuffel, muziekje aan, zeggen dat ''het donker is, papa en mama gaan slapen en morgen gaan we weer leuke dingen doen" en weer weg. Na anderhalf uur is hij in slaap gevallen.
Op naar een nieuwe nacht! Succes allemaal en welterusten!

 

aaah dat kan ik echt niet hoor,maar mischien werkt het bij jullie.
vind 10 min a 15 minuten wel erg! lang, hou dan 5 minuten aan.