mijn dochter is bijna 2 en alles zou het liefst op haar manier gaan. zo (denkt ze) dat ze kan bepalen waar en hoe ik ga zitten, als zij boekje leest dan het liefst mama ook, als zij buiten wil spelen moet mama mee, als de deur dicht is wil ze erdoor heen. ze heeft geen geduld en kan niet wachten, als ik een "nee" of "even wachten" zeg dan begint ze direct met zeuren, krijgt ze niet haar zin dan gaat het zeuren over in huilen, gillen en krijsen. ik ben best streng, nee is nee en ja is ja. nu zullen vast veel moeders deze fase herkennen en nu is mijn vraag hoe jullie hier mee omgaan en wat jullie ideeen van deze fase zijn. Ze heeft ook momenten dat ze goed alleen kan spelen en over het algemeen is ze ook erg lief maar af en toe wilde ik dat er nog wat behang hong ergens
ik herken het zeker want we hebben ons zoontje ook door die heerlijke fase heen moeten sleuren goed nieuws: het is gezond peuter gedrag slecht nieuws: het duurt nog wel even en is op zn zachts gezegd UITPUTTEND je zal dit wel vaker gehoord hebben maar de beste manier om hiermee om te gaan is het " zeur gedrag" negeren. als je toegeeft zegt je eigenlijk tegen je kind..ja mama hoort dat je " zeurt" en ik beloon je door op je gezeur in te gaan. onthoud: reageren op welke manier dan ook (ook boos worden is reageren) is toegeven. dat je consequent bent is altijd goed. nu door de zure appel bijten, doen alsof je oost indisch doof bent en negeren. laar haar lekker uitrazen. en schrik niet he ze kunnen echt driftig worden ik heb kindjes gezien die zo kwaad werden dat ze hun adem inhielden. mijn dochter is er ook eentje, ze kan zooooooooo boos worden of aandacht eisen en gaat iets niet zoals mevr. dat wilt dan begint de drama. huilen gillen op de grond liggen, snottebellen tot op dr kin. en dan is het even stil en kijkt ze op van he! halloooooooo hoor en zie je me niet ofzo? ik huil toch? en het moment dat ik haar dan weer aandacht geef (op dat moment) begint ze weer. gelukkig krijg ik in mijn opleiding hier veel over dus ik weet er redelijk goed mee om te gaan maar het blijft pittig.
Ik herken het En wat ik doe is negeren....uitleggen...negeren...uitleggen En als hij niet luistert naar wat moet dan doe ik het wel zoals het moet en laat hem in zijn sop gaarkoken Werkt trouwens bij hem beter dan bij mijn dochter... maar goed. Het is en blijft lastig Wat ik ook wel doe is grapjes maken als hij niet luistert over het feit dat hij niet luistert. Dan gaat hij altijd lekker stout kijken...zo van mama je hebt me door... En afleiden werkt ook nog goed. Niet de luier willen verschonen bijvoorbeeld. Dan leg ik hem neer en hij boos. Dan roep ik ineens iets geks... waar zijn je oren? Zijn die weg? En dan is hij afgeleid en gaan we over dingen in het gezicht praten. Hoeveel ogen...hoeveel neuzen ( hilarisch) Nou ja, zoiets....overleven dus
Hier ook en vind het soms erg moeilijk vooral in het openbaar,in de winkel ofzo,hij heeft echt een gigantisch volume dus owww zo erg soms. Meestal erken ik het,Mama begrijpt dat je boos bent want een koekje is heel lekker maar 1 is genoeg anders lust je je boterham niet meer,En dan negeer ik het verder. Soms zijn er dagen bij dat ie heel erg bezig is en als ik dan moe ben dan grrrrrrrr......loop ik zelf maar even weg en tel tot 10 (of 20)!!
Negeren indd. Dta werkt hier het ebste. Als Tycho in een boze bui is en over de grond gaat liggen rollen (ja zo erg is het hier) omdat iets niet mag of niet lukt zeg ik tegen hem: je bent nu zo boos mama komt zo wel even terug. Dan ga ik weg en meestal is het dan maar kort dat hij nog boos is of het is ineens spontaan over. Als hij dna weer rustig is dan ga ik naar hem toe en leg nogmaals uit waarom iets niet mag of ik help hem als iets niet lukt. Als ik op zo'n moment tegen hem aan zou blijven praten of hem af wil leiden werkt het alleen maar tegendraads en wordt het van kwaad tot nog erger. Maar het is even uitproberen wat wel en niet werkt. En ook heir zijn er momenten dat ik echt weleens denk: zo 19uur, heerlijk Tycho naar bed en even rust. Maar als hij dan de volgende dag dan weer heeeeel vrolijk mama roept en je dan een big smile geeft als je zn kamer binnenkomt ben ik dat alweer vergeten xxx