hier een heel klein stemmetje om 530.. mag ik al naar school mama? gister lag ze er gelukkig op tijd in..ze heeft nog even haar best gedaan maar het ging niet meer. dus nu met een eierkoekje op de bank. hoeven we iig niet te haasten ; ben wel erg benieuwd hoe het met haar gaat hoor, deze 1e ochtend! carla ik dacht al huh wat is dat nou voor n laat tijdstip? shiy joh die pijn! heb je al s aan een osteopaat gedacht voor jezelf? ken veel mensen met nek/schouderklachten die er veel baat bij hebben gehad! er zit mss echt iets scheef of verkeerd en dat kunnen die mensen ook heel goed behandelen sterkte iig! en voor kyra veel plezier in haar eerste echte schoolweek! en ben erg benieuwd nr foto's van haar kamertje! anniek ook veel plezier voor kyana maar dat komt vast goed! en jij succes met je schoolwerk patries sterkte met de begrafenis vandaag hedwig suc6 bij de tandarts lidia hier kreeg yara toen een neppe kidizoom (van anniek bij de aldi vandaan haha) van ons onee wacht s dat was toen ze drie werd. ik ga s even kijken op de foto;s, ik weety het toch niet meer..
lidia heb even gekeken en het was een maxi-cosi en een opblaasstoel van mickey mouse voor haar kamertje!
Goedemorgen, Hier een beetje down. Gisteren een deksel op mijn neus gehad van mijn ouders. Ik zal het proberen uit te leggen.... Mijn ouders zijn van het 'strenge' opvoeden. Kinderen hebben naar je te luisteren en moeten gehoorzaam zijn. Nu ben ik het daar in grote lijnen best mee eens, maar dan wel op mijn manier. Ik probeer mijn kinderen zonder stemverhef te laten weten als iets niet kan. Wel streng, maar niet schreeuwen. (Ook dat gaat wel eens mis bij mij als ik mijn zelfbeheersing verlies, maar de intentie is er). Ik ben dan ook van mening dat je als opa en oma niet hoeft te proberen je kleinkinderen op te voeden, dat je dat aan je kinderen moet overlaten. Tuurlijk mag je wel eens boos worden als ze te ver gaan en de ouders zijn niet in de buurt, maar zolang die er zijn moet je het aan hen overlaten. Nu is het zo dat mijn vader er al niet goed tegen kan als de kinderen wat druk zijn en als ze dan ook nog een beetje dwars worden schiet hij al snel uit zijn vel. Ik heb al tijden het gevoel dat ik maar niet te vaak naar ze toe moet omdat ik denk dat hij het niet leuk vind. Dus dat beperk ik al een paar maanden. Gisteren was mijn oma jarug, dus daar zijn we even heen gegaan. De kinderen hebben zich voorbeeldig gedragen, hebben bellen geblazen op het balkon en we hebben ze amper gehoord. Toen we weggingen liepen ze al samen naar de hal zonder jas en schoenen, naar de lift, op het knopje drukken enz.. Toen kregen ze ruzie met elkaar en vlogen elkaar in de haren. Mijn vader hoorde dat en probeerde ze uit elkaar te halen. Hij kreeg een beetje een grote mond van Lotte, die zei mama is de baas! (en ik heb nooit in hun bijzijn over de situatie gepraat). En ze sloeg van zich af, met als gevolg een klein schaafplekje op zijn pols. We zijn toen naar huis gegaan en waren bezig met het klaarmaken van de lunch toen mijn ouders binnen kwamen. Ik vroeg of ze gezellig kwamen meelunchen, maar nee... Mijn vader; Ja, je moeder vond dat ik bij jullie langs moest gaan omdat ik ergens mee zit. Als de kinderen mij niet als opa accepteren... Ik ben net gekrabt door Lotte en Martijn spuugde mij laatst in mijn gezicht... Ik had het mij heel anders voorgesteld om opa te zijn.... Als ze het dan niet meer leuk vinden dan gaan we maar geen leuke dingen meer met ze doen.... Jullie moeten maar eens met ze gaan praten erover... Nou ja, en zo meer dingen. En toen zei mijn moeder; nou, dat heb je dan maar gezegd en ben je dan in ieder geval kwijt... En nu zit ik ermee. Ik denk persoonlijk dat ze het zelf verkeerd aanpakken waardoor de kinderen deze wisselwerking op ze hebben, want met mijn schoonmoeder gaat het wel goed. En ik ken dat spugen bijvoorbeeld helemaal niet van Martijn. En ik word nooit gekrabd. Ik krijg dus eigenlijk het verwijt van hun dat ik mijn kinderen niet geod opvoed, zo voelt dat. En dan zegt mijn moeder dat ik misschien eens met mijn schoonzusje moet gaan praten (orthopedagoog) maar ik wil dat dus niet voor haar én niet voor mezelf. Ik heb haar een keer eerder wat advies gevraagd maar ze durft niet echt haar ongezouten mening te geven en drukt me een paar boeken in de handen. Begrijpelijk natuurlijk, je bent toch familie! Wat moet ik hier nou mee? Er is midden april een weekend weg gepland met zijn allen (opa en oma, wij, mijn zus, zwager en dochter en mijn broer en schoonzus) maar ik heb er nu dus al helemaal geen zin meer in. Is dit nou overtrokken? Ik heb geen zin om het hele weekend het gevoel te moeten hebben scheidsrechter te moeten spelen tussen opa en oma en de kleinkinderen. Zit hier alweer met tranen in mijn ogen, weet me echt geen raad meer. Heeko zegt dat ik nu eens eindelijk voor mezelf op moet komen, maar ik durf niet zo goed. Heeko wil van de week ze opbellen om eens met ze te praten, ik heb gezegd doe maar. Want ik weet het niet meer....
Jeetje Marian wat een rotsituatie zeg....Snap heel goed dat jij je daar niet prettig bij voelt. Hopelijk krijg je een geod gesprek zodat dingen opgelost kunnen worden. En jij doet echt niks fout hoor, je bent een topmoeder van 3 prachtige kids en nog eens 2 prachtige kids onderweg. Zouden veel mensen nog wat van kunnen leren denk ik, zo'n groot gezin runnen. Ik ben iig trots op je! Kop op meid.
blegh marian wat een ongelofelijke rotsituatie! kreeg er ook tranen van in mn ogen (ben al beetje labiel door het wegbrengen maar oke, anders ook hoor) wat rot dat ze dit zo op jouw bordje wegleggen. zij zijn er vanaf, ja lekker voor hen. maar jij, wat moet jij nu als kind wil je niets liever, hoe oud je ook bent, dan goedkeuring van je ouders. dat je vader jou en eigenlijk ook jouw kinderen zo "veroordeelt" is gewoon hartstikke pijnlijk. ik denk zeker, zoals je zelf al zegt, dat het een wisselwerking is. als lotte al tegen je vader zegt "mama is de baas" geeft ze zo duidelijk aan dat ze voelt dat het niet lekker loopt. en ik geef je helemaal gelijk, opa en oma moeten zich niet in dingen mengen waar je als ouders in zou moeten beslissen (hier ook 1 x, yara had onwijze driftbui, mn moeder gaf "advies" en mn vader, die zich normaal nooit zo duidelijk uitspreekt zei ineens: hou op bemoei je er niet mee! daar ben ik nog van onder de indruk ) ik vind t echt erg voor je, zoiets gaat niet uit je hoofd. en dan ook nog zo'n weekend in aantocht..ik zou het nu even laten rusten en later beslissen wat je gaat doen. mss gewoon 1 dagje langsgaan ofzo. en ik denk dat heeko gelijk heeft, dat er idd gepraat zal moeten worden. want anders kun je zo niet verder! sterkte!x
hmm ja en hier dus yara voor t eerst weggebracht. vanmorgen vond ze het helemaal leuk, had er zin in, zong allerlei liedjes over school, maakte uit zichzelf al een tekening voor de juf zelfs.\op de fiets werd ze wat stiller en zei ze: ik denk dat ik wel een beetje verlegen ga zijn hoor mama. ik zeg heeeeel zachtjes goedemorgen, dat doe ik wel maar verder weet ik het nog niet. (zo lief!) eenmaal in de klas kreeg ze plekje aangewezen maar man wat was die klas vol! echt heel veel kinders en volop kletsen natuurlijk. ik zag al die nieuwe indrukken gewoon binnenkomen bij yara. ben zo benieuwd als ik haar straks ga ophalen! seth wilde daar ook wel blijven, gooide zn jas uit en deed of ie er al jaren kwam haha.. ik een beetje (erge) knoop in mn maag, maar ga zo maar gauw aan de slag. hoe ging het wegbrengen bij jullie san anniek en carla?
Goedemorgen! @ Marian -> jeetje wat een rotsituatie. Ik denk zelf ook dat je ouders ook hun beeld over het opa en oma zijn moeten aanpassen. Het opa en oma zijn is niet altijd leuk. Kinderen zijn niet altijd even gezellig of lief. Kinderen zijn wel eens opstandig, vervelend, druk. Dat is een kind en hoort ook zo. Blijkbaar in hun ogen is het alleen maar leuk als de kleinkinderen komen en dat botst natuurlijk ook. En kinderen zijn hele slimme wezens, en pikken ook alles op. Snap heel goed dat het heel moeilijk is, maar praat met je ouders erover. Zeg wat je dwars zit, want op deze manier doorgaan en dan zo het weekend weg gaan, denk jij alleen maar; hopelijk worden ze niet vervelend, hopelijk gaan ze geen ruzie maken... En dan gaat het juist fout! Of toch eens je schoonzusje op de koffie vragen en gewoon erom vragen, ook gewoon echt om de mening van haar vragen als tante zijnde van de kids! Je doet het hartstikke goed, wat jij voor elkaar krijgt met 3 kids (en 2 onderweg) doe ik je absoluut niet na! Heb echt respect ervoor! @ Judith -> ach wat sneu! Ben ook heel benieuwd hoe het gaat met Yara op school. Toch altijd een spannend periode hé! Hoe laat mag je haar weer gaan ophalen? @ Carla -> jeetje wat een ellende! En dan ook nog weinig slaap erdoor... Hopelijk kan je snel terecht bij de fysio en ben je er snel vanaf. Misschien ook wel slim om elke maand even naar de fysio een keer te gaan voordat het weer ineens zo heftig is! En hoe was het daar gegaan met Kyra wegbrengen? @ Anniek -> hoe is het gegaan met Kyana wegbrengen? @ Patricia -> komt er langzaam een ritme in? Wel fijn dat jullie vandaag een dagje vrij hebben met zijn 2en. En carnaval afgelopen? Dadelijk na het halfvastenbal op 1 april @ Sandra -> Indy ook naar de basisschool vandaag? Vanochtend eerst de auto weggebracht naar de garage, daarna Joris naar de peuterspeelzaal. Vind het nu al een beetje moeilijk om daar vrijdag afscheid te moeten nemen. Zei ook tegen Joris dat het zijn laatste weekje is, waarop hij heel enthousiast zei; ja dan mag ik naar de hanssen school! Ik heb me vanochtend ook afgemeld bij het carnavalsclubje. Ik had iedereen gemaild met de vraag om vooruit te komen naar mij, omdat de persoon aan de telefoon het niet wilde zeggen. Maar ik was niet de enige (met nog 2 anderen). Kreeg ik een mail terug met dus ook hun punten erin. Daar had ik dus niet om gevraagd en daarbij was er maar 1 punt erin voor mij (van de 6 punten) en dat ging over veters in de schoenen. Kom op zeg. Dus ik heb gereageerd en mezelf afgemeld. Vind het toch heel jammer, maar we starten gewoon opnieuw!
Kyra moest huilen...bleh wat voel ik me dan rot zeg... Maar gelukkig een hele liebve juf die haar meteen in de armen nam en ging afleiden door te kijken wat ze allemaal gingen doen vanmorgen. Daarna stond Kyra voor het raam te zwaaien en de tranen waren al weg. Om 10.45 naar de fysio
o snik ik vrees dat dat bij yara ook wel gaat gebeuren nog gelukkig dat de juf zo lief was. maar de klassen zijn zó vol, ben echt een beetje geschrokken haha, laat staan onze vierjarige spruiten! heb ook echt respect voor jou carla, om zo'n kudde kinderen iets bij te brengen, petje of zedg maar gerust: pet af! miran tof he dat joris zo'n zin heeft ion zn nieuwe school! en jee stom carnavalsgedoe! gelukkig kun je nu lekker een nieuwe start maken, met alleen maar leuke niet achterbakse mensen!
Ach wat sneu Carla! Met volle klassen, dat probleem komt hier pas na de overstap als zijn spraak goed is Hier zit ik met het punt het busje. Zo is overal wel wat En idd, Judith, zonder achterbakse mensen. Als ze gewoon naar me toe waren gekomen, me hadden gebeld, gemaild met we moeten praten was het zo uitgesproken kunnen worden, maar niet op deze manier!
ff snel ga zo uitgebreider lezen Het wegbrengen; Kyana vind het allemaal maar wat stoer! En leuk en geweldig... Doet echt of ze er al jaren komt. Helaas was haar vriendje er vandaag ff niet, misschien vanmiddag. Kyana kent Keo al heel haar leventje, ze schelen iet svan 9 maanden geloof ik. Maar ze zit vol verhalen, zelf over de tsunami in japan... carla pff vervelend zeg.... moeilijk hoor juut ben erg benieuwd hoe yara het vind, ze vind al die indrukken meestal wel heel erg vermoeiend he.....
kyana is geloof ik nummer 26 in de klas! Marian pff heb niet echt raad voor je! Ik vind het erg moeilijk dat je ouders dit gedaan hebben. Ook ik ben van mening dat opvoeden door de ouders gebeurd en niet door derden. En ik vind het een beetje miereneuken om de zeiken over een krasje! Misschien is een gesprek op zijn plek. Praat vooral in de 'wij vinden' vorm en vooral niet in de verwijtende vorm. Leg hun jou probleem uit maar vertel hierin duidelijk wat je wél en juist niet van hun verwacht. Vraag aan je pa misschien hoe hij het opa zijn dan hjad voorgesteld. Wbt advies vragen aan je zus... tja waarvoor zou je advies moeten vragen? Ik denk dat als jij een duidelijke vraag hebt, je dan wel naar je zus of een onafhankelijke kan toestappen! Ik denk echter dat in deze situatie niet jij degene bent die advies nodig heeft maar je ouders zelf! Hún hebben een probleem en een vraag die ze nu bij jou neerleggen. Waarschijnlijk zijn ze zichzelf helemaal niet bewust van het feit dat opvoeden niet hun taak is en dat ze nu hun probleem bij jou neerleggen. Het is altijd een moeilijke situatie, soms denk ik ook anders over bepaalde dingen dan mijn moeder. Neem nou 2 weken geleden toen moest Kyana wennen op school en mocht ze smiddags ook gaan. Ik belde tussen de middag en Kyana was helemaal happy dat ze smiddags ook mocht, ff later kreeg ik een sms dat ze niet is gegaan! Omdat ze toch te moe was... ik was het hier niet zo mee eens, beetje overedingskracht was hier op zijn plaats geweest. Ik heb dit ook zo naar mijn ouders benoemd maar het hierbij gelaten, ze móest immers niet naar school. Op zulke momenten moet ik tegen mezelf zeggen: het is oké, ze zoeken het zich maar uit, ik ben niet bij Kyana nu. Wat ik wil zeggen is dat als de kids bij hun zijn, ze zelf kunnen bekijken hoe ze situaties oplossen maar de ouders zijn en blijven de baas.... Nou een heel verhaal, ik hoop dat je er iets aan hebt. suc6 er mee, en we zijn er voor je! een virtuele knuff vanuit hier
ik ben zzooo trots! Kyana heeft op school iets op de computer gedaan en de juf stond er versteld van dat ze het al zo goed kon! Ze had de begrippen, voor achter e.d. al erg goed onder controle. Sorry maar ben zo helemaal trots op haar
anniek daar mag je met recht ook trots op zijn meid! hartstikke goed van kyana! hier een vermoeid pips yaraatje opgehaald, ze kwam aan de hand van de juf nr buiten. ze had het prima gedaan,w el erg lang over haar fruit en drinken gedaan, verder allemaal oke. langzaamaan vertelt ze zo s wat, ze heeft geslapen van half 2 tot kwart voor vier! dus dat is wel mooi meegenomen hier gebeurt net iets raars met een keukenkast waardoor er een ppot van mn bril af is! hoop niet dat dat al teveel geld gaat kosten (heb zo'n verbindingsstukkie..) morgen maar gauw even langs de brillenwinkel
Wauw die Kyana!!! Hier ging het vanmiddag een stukkie beter, hoewel ze thuis nog wel even tegenstribbelde. Eenmaal daar gign ze lekker met een boekje zitten. Ach goassie Yara dus ook wel werg moe..Hier ligt Kyra nu ook op de bank tv te kijken...
Marian, wat een rot situatie meis als eerste, ik vind je echt een hele goede moeder, je bent rustig, je kinderen krijgen de ruimte om zichzelf te zijn en te zoeken en genoeg grenzen. Echt, ik vind dat er veel mensen een voorbeeld aan je kunnen nemen hoor! en je ouders, dat is erg lastig. het werkt gewoon niet zo dat je kinderen precies hetzelfde opvoeden als je zelf hebt gedaan. de tijd is anders, het leven is anders. Als ze vinden dat zij het geweldig en perfect hebben gedaan en jij het dus fout doet omdat je het anders doet denk ik dat het meoilijk word. Als eerste zou ik kijken of jullie rustig in gesprek kunnen gaan met ze. het is het verstandigste om uit te leggen dat zij zich niet met jullie opvoeding moeten bemoeien en dat jou kinderen reageren op hun mannier van omgaan met je kinderen. Kinderen hebben feilloos door wat mensen van ze vinden en zullen er dus ook zo op reageren. merk dat ik een beetje niet helemaal onbevooroordeeld schrijf, denk dat anniek het wat duidelijker verwoord. Anyway, wat ik van opas en omas vind is dat ze lief zijn, dat er meer mag (tot op zekere hoogte dan he) dat ze zichzelf daar kunnen zijn, dat het een geweldige plek is waar je eventueel ook nog met gezeur over je mama en papa terecht kan. Ik vind dat oma en opa niet de opvoeding hoeven over te nemen, het zijn grootouders, geen ouders of vaste oppassers. BEn benieuwd wat jou ouder als insteek hebben over hun kleinkinderen. Ik weet nog dat wij vroeger bij opa en oma zaten stil waren en vooral erg netjes waren (ook als ik mes en vork, maar ook aub en dank u wel en u enzo) ik vind(en mijn ouders gelukkig ook) dat ze dat niet hoeven. dus ze voelen zich daar erg thuis, doen leuke dingen, krijgen snoepjes van opa (die ook nog eens alles voor ze kan maken) en oma maakt altijd poffertjes en heeft elke keer weer nieuw ander speelspul of knutselspul. en je merkt dat ze zich daar fijn voelen als ze ook gewoon ruzie durven te maken met elkaar of gewoon even vervelend zijn of huilen. vind dat wel fijn. hoe vinden ze het kindje van je zus? die is natuurlijk nog klein genoeg om fatsoenlijk genoeg te zijn. hoe staan je broer en zus hierin? kijk of je met hun kan praten, het is fijn als je er niet alleen in staat ook al willen ze zich er neit mee bemoeien, als het lijd tot ruzie weten ze in elk geval ook jou kant van het verhaal. en dan weer een stukje verder, ik heb eenzelfde soort gedoe. (meer opas en omas he) en ik heb het helemaal opgegeven. aangezien ik geheel fout ben en vooral alles verkeerd doe(tja, mijn zwager dacht dat een goede vriendin van mij niets aan mij zou zeggen) ik ben het echt praten stadium voorbij, maar ik merk vaak genoeg aan dingen wat er nu weer rondcirkeld, en bij welke mensen ik nog meer te boek sta als jeweetwel. Het erge vind ik dat er ergens ook dus meningen gaan zwerven over mijn kinderen en ik dus merk dat de oudste nu ook zoiets heeft opgepikt en daardoor moielijk zit momenteel:x. zo is de middelste schijnbaar jalours en luistert ze niet, maar ze was al een probleem in mijn buik, en dat is gebleven. daar reageerde ze op, en dan kom je in een visueuze cirkel. (want ze is echt neit jalours, ze is lief en onzeker en ontdeugend, en ze hoort sommige dingen echt niet ) Ik weet het eigenlijk hier ook niet meer, ik mijd ze zo mogelijk, ik blijf lief, leuk aardig en op de vlakte, en ik probeer dus ook maar om ze niet alleen daar te laten. En mijn schoonmoeder bedoelt het goed hoor, maar ze ziet het niet, en ik wil niet meer daarover in gesprek. Mijn zwager heeft echt afgedaan. Die heeft nog nooit fatsoelijk of aardig tegen me gedaan, altijd schofterig. en ik ken m al 12 jaar. en het duurt verrekte lang eer ik het opgeef of boos word. ik ben 11 jaar lang lief en behulpzaam gebleven, het is over nu. Dus wat ik wil zeggen, als het lukt om het uit te praten zou ik het doen, het is fijn om een goede verhouding te hebben. doe dit voor het weekend weg. Als het neit lukt, tja, het houd eens op, en je kinderen en gezin is belangrijker, en dat hoef je neit kapot te laten maken door anderen. Als jullie gaan, gaan jullie dan in twee huisjes? dan zou ik niet bij je ouders in huis zitten, gewoon je gang gaan, en meteen zeggen als ze zich ergens mee bemoeien. Het zijn jou kinderen en die mogen best weten dat je achter hun staat hoor! en in ingewikkelde situaties kan je ze eventueel ook nog omkopen he, dat wil nog wel eens werken, alhoewel het niet een fantastische verantwoorde oplossing is. ik heb het een tijd gedaan zodat de enorme afkeuring van hun kant wat minder werd. beter voor mijn meisje en beter voor mij en beter voor hun. (veel taart gegeten toen) dikke knuf, en als je wilt kan je me altijd bellen.
Dank jullie wel allemaal! Het lezen van jullie reacties sterkt mij! Ik ben er nog niet helemaal over uit wat en hoe ik het moet gaan doen, maar ik weet wel dat ik in ieder geval Heeko eerst even de heetste kastanjes uit het vuur laat halen. Tussen de middag de kinderen opgehaald uit school en we wilden aan tafel gaan. Toen rook ik een brandlucht, dus ik het hele huis door om te kijken of het bij ons thuis was. Niets. Toen ik boven uit het raam keek zag ik de buurman van verderop in de steeg staan bellen en ben ik naar beneden gegaan. Brand bij de buren. Gelukkig was de brand al uit, toen de buurvrouw en kinderen meegenomen in ons huis, buurvrouw helemaal overstuur, haar verschroeid op de kop, echt heel erg zielig! Toen wachten op de brandweer, ambulance en politie. De hele straat stond vol met hulpdiensten. Toen kwam de polietie hier de woning in, ons meegenomen naar buiten omdat de gaskraan lekte. Dus ontploffingsgevaar. Wij allemaal naar buiten, maar gelukkig na een kleine 10 minuten weer naar binnen. De hele straat stond vol nieuwsgierige mensen met fototoestellen, maar ik kan nog nergens foto's online vinden. Buurvrouw is meegenomen naar het ziekenhuis, de kinderen gingen mee met hun oma. Einde van de middag was buuf even thuis om kleren te halen, ze slaapt voorlopig elders. het is één grote bende in huis. Ik heb haar maar even een bloemetje gebracht voor de schrik..... Haar zoontje had gevraagd om een kipcorn, ze had een pan op het vuur gezet en moest toen even wat boven doen. Ze dacht dat ze het gas uitgedraaid had maar niet dus. Dus vlam in de pan, de afzuigkap in en de hele keuken zwartgeblakerd. Ze wonen er net een half jaar en er zat net een nieuwe keuken in. Ze moest denk ik door het vuur heen om bij de kraan te kunnen, daarom dus groot deel van haar haar kwijt. Gelukkig was zoontje gebleven waar hij was, hij zat in de woonkamer. Je moet er toch niet aan denken wat er was gebeurd als hij nieuwsgierig was geworden voordat moeders naar beneden kwam. Dochter kwam net thuis uit school, dus die was niet in de woning aanwezig. Nou, je maakt wat mee zo in twee dagen tijd. Ik ben er helemaal kapot van! Ik heb een mega-zere rug, ben doodmoe en begin ook alweer verkouden te worden. Alsof ik nog niet genoeg ziek ben geweest! En Martijn was vrijdag toch ziek? Zaterdag en zondag niets aan de hand, vanmorgen ook alles goed maar vanmiddag om 3 uur ineens klagen over oorpijn, en dan echt jammeren, dat heb ik nog nooit van hem gehoord. En weer koorts. Dus morgen toch maar even naar de dokter, hij is mij echt te vaak ziekig.... Sorry dat ik dus even niet op jullie reageer, maar krijg nu ook nog hoofdpijn door het beeldscherm. O, ik las wel allemaal stoere dames op school! Super!
en lidwina, dikke knuffel voor jou, ik vind dat je het lang hebt volgehouden en geef je groot gelijk dat je na zoveel jaren opgeeft!
@ Anniek -> daar mag je ook trots op zijn! Je kleine meisje! @ Judith -> veel indrukken hé een nieuwe school. En Yara is er sowieso wel wat gevoelig voor, toch. Maar komt goed hoor, nu nog even wennen en over een tijdje is ze er net zo thuis als op de psz! @ Carla -> goed hoor van Kyra! Ondanks de tegenstribbelingen toch zo goed volgehouden. Hier was vanavond kijkavond bij de judo. Oma was mee en Joris deed extra goed zijn best. Was erg leuk om de vorderingen te zien, hij is echt al vooruit gegaan! Kwamen we thuis, meteen judopak uit, pyjama aan, kom ik in de woonkamer ligt meneer al te snurken op de bank!