De meiden hebben vannacht bij elkaar gelogeerd! Ze gingen om 20.30 uur slapen en werden om 7.45 uur wakker! dat hebben ze netjes gedaan!
van vrijdag op zaterdag lekker een nachtje weg geweest met vriendinnen, in een yurt. was erg leuk, alleen stonk het er naar natte geit.. echt een beetje superoud en gammel mini toiletgebouwtje enzo..voor een nachtje lachen maar langer niet! wel stoer, een van die meiden is al 37 weken zwanger, dus die moest soms even xtra liggen. rugpijn aan de matrassen overgehouden en heel weinig geslapen. dan ben je weer zo gelukkig met je eigen luxe bedje! op zaterdag (heel de dag regen) zijn we gaan varen met de pannekoekenboot, was heel geslaagd, we zaten droog en konden kletsen en eten. rond half zeven weer thuis, kindjes lekker gekroeld, die waren heerlijk wezen zwemmen met papa. carla gezellig hoor! de foto op fb zag er heel leuk uit! jucade lekker dat j ook bijna vakantie heeft! scheelt ook stukken voor jou, niet meer zoveel heen en weer crossen! mamzie kom je t weekend een beetje door? roedel veel groetjes daar en een dikke knuffel!
ach gus arme Yara @Hier Beetjes ziekjes allemaal maar niet echt echt ziek. Allemaal wat moe en beetje verhoging en hoofdpijn. Voor de rest niks eigenlijk.... is dit de voorbode van de waterpokken?
mamzie, eigenlijk weet ik het niet meer, maar kan me niet herinneren dat een van de welpjes er ziek van was. volgens mij gingen die 4 die het gehad hebben lekker door. Rest ons nog twee welpjes, een die nog niet in aanraking is geweest en een die hardnekkig het gewoon niet krijgt ondanks alle pogiungen, pffff. hoop echt dat ze het krijgen. je kan het maar gehad hebben. judith, jeetje, we slapen hier met het raam dicht, maar als er eentje zit en hij heeft honger... als ze er niet van af kan blijven, plak er dan pleisters op, als ze neit krapt gaat het sneller weg. enneh, foto van je yurt? lijkt me geweldig! carla, ik zag de foto op fb. wat een mooi stel, en wat gezellig! jucade, leuk he, als ze gaan brabbelen. zo knus! Nog een week school.... daarna vakantie...
Goedemorgen, @ Judith -> aha, dus dit weekend was het slapen in die naar geit ruikende yurt! Knap dat die vriendin die al 37 weken zwanger is nog mee ging hoor! In een vreemd iets slapen. Dan heb je toch je slaap heel hard nodig tegen die tijd! Maar het was dus al met al toch geslaagd. En die arme Yara! Wat een rotbeestjes toch ook! @ Hedwig -> geen idee of het een voorbode is van de waterpokken. Joris heeft ze ook gehad, maar kon het me niet herinneren dat het begon met verhoging en hoofdpijn... Maar jullie zijn allemaal niet in orde, heb jij en Richard het ook nog niet gehad? Ik moet jullie ook wat vertellen... Zoals iedereen wel weet is Joris nooit de gemakkelijkste geweest in de omgang. Op school gaf dit ook steeds meer problemen en hebben we gekozen om het te laten onderzoeken. Juni vorig jaar zijn we begonnen met onderzoeken en nu afgelopen donderdag hebben we de uitslag gekregen. Joris heeft officieel de diagnose ODD gekregen... Even een link over ODD: Kinderen met ODD en CD Het was even schrikken, maar zijn wel van mening dat het niks verandert aan Joris. Er werd ons ook verteld dat wij een zwaar opvoedkundige taak hebben, maar ook dat voelt voor ons niet zo. Wij weten niet beter dan dat wij dagelijks strijd hebben met Joris. Het kan eigenlijk alleen maar beter gaan! Volgende maand start de begeleiding, maar voordat de begeleiding gaat starten, moeten we nog een apart gesprek gaan voeren met de psychiater ivm medicatie. Dit om de scherpe kantjes eraf te gaan halen. Hier waren wij in eerste instantie op tegen en ook dit uitgesproken. Maar ze raden het ons echt aan. Geen hoge dosering, geen dufmaker, een hele lichte dosis om echt die scherpe kantjes eraf te halen. Word dus een hele spannende periode. Ook krijgen we extra begeleiding rondom de geboorte van frummel2. Dit ook om dus grote problemen te voorkomen.
Jeetje Miranda...en dat is niet verkeerd bedoelt.. Bedoel alleen maar jeetje wat knap hoe jullie er samen in staan en dat jullie er samen zo goed mee omgaan. En met extra begeleiding gaat het jullie allemaal wel lukken dat weet ik zeker. En tja medicatie is iets wat alle ouders een beetje afschrikt. Maar als het voor Joris fijner is dan is het prima toch? Gewoon even kijken wat het doet met hem. en het is jullie keuze he, als jullie het niet willen dan gebeurt het niet. Fijn ook dat er extra hulp komt straks als de kleine er is. Juut he gatsie natte geit...Maar fijn dat het gezellig is geweest!! en ach die arme Yara... Hedwig hier kregen ze beide eerst koorts en toen de waterpokken!
goed dat je begeleiding krijgt Miranda. odd schijnt inderdaad behoorlijk moeilijk te zijn om er mee om te gaan. Had je het verwacht deze diagnose? Hopelijk slaan de medicatie aan. Lees veel over ervaringen van kids die autisme, adhd en/of odd hebben en waarbij de medicatie dan echt als een verademing word ervaren ( voor zowel kind als ouders ). Hopelijk dus bij jullie ook.
Jeetje Miranda, dat is niet niks! Ik kan me goed voorstellen dat het even schrikken was... Ik denk dat het inderdaad wel goed is om in geringe mate meds te geven om het wat dragelijker te maken zowel voor julle als natuurlijk voor Joris zelf. Hij zal zich vast ook wat fijner gaan voelen als hij wat minder boos is. Ik had er al eens eerder over gelezen omdat iemand mij zei dat Martijn het misschien wel had, dit omdat hij thuis het omschreven gedrag vaak vertoont. Maar op school is hij de rust zelve en 180 graden anders. (Ik denk dat het dus echt aan ons ligt, maar heb alles al geprobeerd en niets werkt ) Maar geod, fijn dat er een diagnose is, dan weet je in ieder geval waar je over praat en wat je er eventueel mee kunt! Knuffel! Juut, fijn dat je nachtje weg leuk was, leuk dat je dat af en toe doet! Hier ook nog een weekje (nou ja, vier dagen) school en dan vakantie. Ben er wel aan toe, even niet meer er tegenaan jagen. Ben momenteel ziek. Keel en oorontsteking, kop vol snot, alle spieren doen me zeer.. Heb een antibioticakuur gekregen die al wel begint te werken, maar het houd nog niet over. Het is niet zo'n zware omdat het icm de borstvoeding moest kunnen. Gelukkig heb ik de afgelopen dagen mijn schoonmoeder volop kunnen inzetten en is ook mijn eigen moeder nog met de kids in de weer geweest. Ik heb vrij veel kunnen slapen. Maar die keel, tjongejonge! Mijn eetlust word eigenlijk mooit minder als ik ziek ben, maar het doet zo'n pijn om te eten. Dus afgelopen dagen vaak honger gehad maar niet durven eten. Het word iets beter, dus vandaag maar flink wat proberen bij te eten.. En Heeko is twee weken geleden over de kop van de waterscooter afgevlogen en ging een paar keer handstand-over-de-kop over het water met 100 km per uur (en dan is het water net beton ). Vlak daarna had hij heel veel last van zijn knie. Na een week werd dat minder maar ging zijn borstbeen zeer zoen. En dat werd alsmaar erger, hij kon amper meer hoesten, zo'n pijn, dus naar de dokter, en die zei tja, het kán gekneusd zijn, het kán gescheurd zijn en het kán zelfs gebroken zijn. Maar het maakt niet zoveel uit, want we kunnen er toch niets aan doen, het moet vanzelf weer over gaan. Hier heb je een receptje voor diclofenac en succes ermee... Hij was net zo goed bezig met sporten en afvallen, dat staat nu weer stil en ik ben zo bang dat hij weer terug naar af gaat als het te lang duurt. En dat werkt dan zo demotiverend voor hem! Gelukkig blijft hij wel redelijk gezond eten, maar nu ik ziek was wilde hij me niet laten koken en was het weer allemaal afhaal. Volgende week maar eens zien dat we weer het ritme en de regelmaat enzo erin krijgen...
@ Hedwig -> nee, helemaal niet! Maar wat we wel moesten verwachten was ook de vraag... @ Marian -> hier was het ook zo. Thuis zo en op school ging het heel goed in het begin. Maar zodra hij de kat uit de boom had gekeken ging het fout. Paar maanden terug op school sprak ik met de juf op school en die zei ook dat ze niet meer wist hoe om te gaan ermee, want het werd steeds extremer. Oei en die Heeko. Die had dus een flinke smak gemaakt. Hopen dat hij het allemaal weer snel kan oppakken! @ Carla -> het is ook aan ons de keuze voor de medicatie. We zullen wel zien wat we besluiten. Eerst maar eens dat gesprek aangaan met die psychiater. Die kan ons waarschijnlijk duidelijker uitleg erover geven... Zo meteen komen mijn schoonouders. Die hadden we het gelijk donderdag verteld (maar die wisten dus helemaal niet dat we al een jaar bezig waren met onderzoeken en observaties). En vanochtend kreeg ik al een mail... Ik had ze vrijdag informatie gestuurd rondom het odd gebeuren. En ik kreeg vanochtend dus een mail over een beschrijving van een ram-kind. Dus met andere woorden (wat wij ook verwacht hadden...) geloven ze het dus niet dat Joris ODD heeft. :x Vandaar dat we ook niks gezegd hadden dat we bezig waren met die onderzoeken. Daar zijn de problemen ook nog niet zo erg geweest, omdat hij daar vaak alleen is en dan alle aandacht krijgt naar zijn spel (echt volledig). En dan is er ook niks aan de hand, want hij heeft dan alle touwtjes in handen.
Och, miranda, wat lastig dat je schoonouders er niet aan willen.. Het heeft ze toch ook al zoveel moeite gekost dat hij naar speciaal onderwijs ging? Ik had gehoopt dat ze zich er bij neer konden leggen en leerden vertrouwen op de experts en vooral ook op jullie! Hoe staan ze er momenteel in met jullie schoolkeuze, zien ze ook dat het Joris goed doet?
Erg hè Miranda! Klinkt niet leuk, maar je kunt mensen niet veranderen in hun mening. Ik loop er ook tegen aan bij mijn ouders over de CVS die ik heb. Moet t accepteren maar dan zeg ik er ook niks meer over. Als ze vragen of ik nu niet meer moe ben, zeg ik gewoon dat t met kleine beetjes beter gaat. Meer woorden maak ik er niet meer aan vuil. Je wilt graag begrip voor de situatie maar sommige mensen zien t dus anders helaas.. Succes meid!
Poeh miranda, dat is even schrikken als je het hoort. Ik begrijp dat je tegen de meds op ziet, maar je kan het altid proberen. Wie weet hebben jullie en Joris er erg veel baat bij, dat zou mooi zijn. Mocht het te weinig opleveren kan je altijd stoppen. Wel fijn dat je begeleiding klrijgt thuis. Iemand die er vers inkomt en er verstand van heeft kan je waarschijnlijk waardevolle tips geven. En ook fijn dat jullie erachter zijn voor frummie2 er is. En sommige mensen blijven het beter weten en niet aan al die nieuwerwetse onzin willen. Leg het naast je neer (klinkt zo simpel), Je kan ze neit veranderen, en het is zonde om je ewnergy erin te blijven gooien met strijd. Dikke knuffel. Alles komt goed. Marian, jeetje wat schrikken! pfoei... Hoop dat ie zich echt snel weer wat beter voelt, en dat sporten pakt ie vast wel weer op (met misschien een beetje sturing...) En je kan altijd vragen of ze martijn willen testen he. is niets mis mee. Ik denka ltijd beter te veel dan te weinig getest... En doe je zelf even rustig aan? succes met bijeten. knuffel
Pff, nou we hebben het overleefd. Nou ja IK! Meteen al bij binnenkomst begonnen ze erover. Met; kunnen jullie niet eerst starten zonder medicatie. Dus alleen begeleiding. Waarop ik zei dat het niet alleen voor ons nodig is, maar ook voor school. Maar zoals altijd heeft Sven er een handje aan om met zijn ouders mee te praten! Tijdens het gesprek donderdag zei die vrouw daar dat Joris het echt nodig heeft (maar wij natuurlijk niet verplicht waren). Thuis met Sven er toen over gesproken, zo van ze zullen wel weten wat ze doen en mocht het niks zijn kunnen we nog altijd stoppen. Ook gesproken over dan een lage dosering en niet hele heftige medicatie gelijk. En nu begon ik erover dat we volgende maand een maand rust willen inlassen met de zwemles. Even alleen school, begeleiding en dan de start van de medicatie. Daar kwam Sven zelf mee van de week. Alleen ik zei het dus tegen zijn ouders. Zegt Sven tegen mij op een hele norse toon; jij hebt het er nu over dat hij ze al krijgt! Dat bepalen wij 2 samen wel volgende maand. Ipv dat hij eerlijk zegt dat wij samen erover gesproken hebben en als hij kan starten met een lage, niet al te heftige medicatie wij het gaan proberen. Nee, tuurlijk niet! Puur om zijn ouders te sussen! Daar heb ik zo'n hekel aan! En dat is niet de eerste keer dat dit zo is voorgekomen (zo ging het ook met de schoolkeuze en ook in het begin met de zwangerschap!). Met mij zo erover praten en met zijn ouders erbij, de ouders naar de mond praten!! Bah! Was zo boos en de tranen stonden me heel hoog. Alsof ik weer diegene ben die de boosdoener is! Vraag me dan echt af waarom wij erover praten, want als zijn ouders erbij zijn praat hij weer anders (en altijd naar hun mond!) Zo frustrerend! Ik ben verder ook elke keer op hun in gegaan als ze iets erover zeiden. Hij is zoals hij is, hij heeft nu eenmaal ODD en hun MOETEN zich ook aanpassen. Dat is gewoon heel belangrijk. En dat heb ik (hoop ik dan) wel duidelijk gemaakt. Wie het niet accepteert, heeft gewoon pech gehad. Ook die begeleiding en afspraken wat gaan komen, moeten overal gelden waar we komen, dus ook daar. Dat is gewoon heel belangrijk. Zucht...
ai moeilijk he Miranda. Dikke knuff voor jou!! Heb het hier ook meegemaakt hoor. Alsof IK degene ben die de diagnose heeft gesteld. Alsof IK degene ben die de problemen zie. Heb daar toen een heel hartig woordje met Richard over gesproken en nu doet ie het gelukkig niet meer. Dat scheelt enorm. Anders dan blijven de mensen ( familie ) mij alleen aankijken. Alsof IK alleen maar problemen zie en maak. Het is al moeilijk genoeg. @marian : oei arme Heeko. Wel raar dat ze niet even een rontgen foto hebben genomen. Je weet maar nooit ja. iig beterschap voor hem maar ook voor jou! Hopelijk slaat de ab snel aan. @Hier Even een eindje wezen lopen. Maar Owen zit echt niet lekker in zn vel. Wil amper lopen en als ie loopt dan lijkt ie wel bezopen Zn huis is ook zo rood. Niet overal maar sommige plekken. Gisteren alleen 1 wang. Nu zn armen. heeft ook koorts. En rare rode strepen op en in zn oren... Denk niet dat ie deze week naar het kdc kan. Vanacht heeft ie ook heel slecht geslapen. Telkens wakker. En niet huilen maar beetje aan het brabbelen en hij klonk echt heel wakker steeds. En dat terwijl ie gisteravond bekaf was. Hij kon vanmorgen amper de trap af. Coordinatie helemaal niet goed........ Volgens mij komt er weer een terugval aan ofzo. Maar hopelijk is ie gewoon wat ziekjes. En is ie over een paar dagen weer de oude
Belde net mijn zus op, ze was gisteravond terug gekomen van vakantie. Heel verhaal over de vakantie, verteld ze daarna doodleuk dat ze in het ziekenhuis ligt Water gebroken... Morgen is ze pas 34 weken. Dus nu spannend hoe verder.
hey miran goed dat er nu een diagnose is! tis misschien idd hard, maar hij is wel in goede handen bij jullie! wbt medicatie, in een lichte dosering is het erg prettig voor joris maar ook voor jullie.... Super dat begeleiding wordt op gestart. Joris is Joris, met of zonder stickertje veranderd niets aan hem persoonlijk. toi toi