Hey meiden, Vandaag de 20 weken echo gehad, en... alles was super! We weten de geslachtjes ook, maar dat houd ik nog eventjes geheim omdat m'n vriendin en schoonzusje ook op dit forum komen Ik was zooooo zenuwachtig van tevoren. En achteraf dus helemaal nergens voor nodig. De kleintjes waren prima in orde en goed beweeglijk. We hebben de een nog een tijdje zien duimpje zuigen, wat schattig! Heb daar ook een foto van, zal ik morgen ff plaatsen. @leonie, super dat je echo ook zo goed ging!
@sweetpee: ja nou zoiets heb ik dus ook alleen bij mij heeft ze de onderbeentjes wat meer tegen elkaar aan.. maar ze ging inzoomen en zag je haar druk trappelen en er kwam echt geen piemel tevoorschijn !
Weer 2 goeie echo's! Gefeliciteerd allebei! En Leonie... leuk een knulletje Hier alles rustig aan... heb nog steeds last van mijn stuitje, maar gelukkig gaat het wel al iets beter, alleen bukken, opstaan en trappen lopen doet pijn... Verder gaat het lopen gelukkig wel weer stukken beter! Mijn buikje begint eindelijk ook te groeien, en ineens best snel! Loop dus ook langzaam te pronken En toen een oude bekende me vandaag in de winkel vroeg of ik zwanger was glunderde ik natuurlijk ontzettend! Heerlijk dat mensen het eindelijk zien! Gr. Miranda
Oke laten we dit op zwangerschapsdementie gooien alsjullieblieft... Ik dacht echt een meid te lezen maar nu zie ik het pas. Sorry Leonie, gefeliciteerd met je mannetje...
ha ha, ik begin ook al aardig last te krijgen van zwangerschapsdementie. Gelukkig vind mijn man het tot nu toe wel grappig..... Wat leuk he, al die echo's Heb weer even n foto gemaakt vanmijn buik, staat in mijn album...
hihihi ja, hier ook zwangerschaps dementie hihi Van de week boodschappen gedaan smorgens Spulletjes in de vriezer gelegd ( staat in de schuur). Savonds wilde ik brood uit de vriezer halen. Stond de vriezer wagenwijd open! Ben ik hem sochtends gewoon vergeten dicht te doen #-o Dat is me werkelijk nog nooit overkomen hihihi.
Hihihi, leuk die vergeetachtigheid! Ik heb vooral last van emoties. Er hoeft maar iets kleins te gebeuren of ik ben ik tranen! Ben van mezelf al best emotioneel, bij een film huilen of als er iets aandoenlijks gebeurt lopen bij mij de tranen al over mijn wangen. Gisteren een nare brief van mijn schoonzusje ontvangen met allerlei verwijten. Ik was helemaal over mijn toeren. Terwijl ik zo in tranen was, begon ik mij zorgen te maken over ons kindje. Die heeft zich vervolgens een hele tijd heel rustig gehouden. Toen ik eindelijk weer voelde dat de kleine er was, liepen de tranen weer over mijn wangen. Zo blij dat ´ie zich weer even meldde. Enerzijds wel mooi die emoties, maar het kost ook best wel veel energie. Hebben jullie dat ook?
pfff Cleo, praat me er niet van! Ben gewoon een tikkende emo-tranen-BOM hihihi Voor de zwangerschap was ik bij tijd en wijlen ook wel emo. Maar nu......... pfffffff Mijn man hoeft maar een keer een beetje sjaggie te zijn of ik barst al in tranen uit. En liedjes luisteren is nu ook een ramp! hihihi Zaterdag reisden we met de trein. Ik had mijn mp3 speler mee. Lekker muziek luisteren. En toen kwam er een nummer.... kan niet meer zeggen wat voor nummer. Maar opeens werd ik overspoeld door blijdschap! Blijdschap dat alles oke is met ons kleintje en dat het een kereltje is. En ik begon te huilen joh hihihi Kon niet meer stoppen. Gewoon janken van blijdschap middenin de trein Gelukkig reisden we eerste klas ( herfsttoer) en was het niet druk. Mijn man helemaal bezorgd: wat is er ? wat? En ik tussen tranen en snikken door: ik ben zo gelukkig! hihihihi
@Cleo: wat gemeen van je schoonzusje om dat te doen zeg Volgende keer als er een brief van dr komt, gelijk verscheuren!
Hihihi, wat ontzettend heerlijk herkenbaar! Wat zijn we rare wezens als we zwanger zijn ! Zaterdag was mijn man mij aan het kietelen, daar kan ik echt niet tegen. Hij hoeft maar te wijzen en dan moet ik al lachen. Nu eindigde de lachbui in een huilbui. Mijn man schrok zich te pletter, want dacht dat ik mij pijn had gedaan of dat er iets met de baby was. Ik moest gewoon zo maar ineens huilen... Zo fijn zwanger zijn
Pff.. ik ben gelukkig niet zo'n emomuts op dit moment! Wel ben ik vrijwel doorgaans onzettend horny Zal ook wel door hormonen komen. Want ondanks dat ik mijn man niet verleid krijg (hij is er gewoon vaak niet) zorg ik wel dat mijn kleintje zeker om de dag de omhelsing voelt whahahaha (klaarkomen en daardoor harde buik voelt als omhelsing) Volgens mij heeft iedereen zo langzamerhand wel de echo gehad hè.. nou ja, iedereen... Leuk hè. Die van mij viel wel tegen hoor, heb er ook geen foto van. Nou ja.. jammer dan! Ik ga geen pretecho doen, want dat vind ik gewoon te duur voor wat je krijgt. Tsja.. de box en babykamer is hier natuurlijk al klaar, astrid maakt er nog gebruik van. Die heeft zelfs de box hervonden hahaha. De zwangerschap gaat lekker, ik op dit moment een fruittik. Ik eet me lens aan kiwi's, druiven en vruchtensappen (zelf gemaakte). Ik krijg ook weer energie. Vanmiddag ga ik naar familie in spijkenisse. Ff kijken of ik nog ergens kan blijven mee eten whaha.. Donderdag ga ik weer niet zwemmen met Astrid. Astrid moet in de ochtend voor het eerst naar het peutergroepsbureau (CB). Als ik het goed begrijp is het een beetje kijk en vergelijk. Nou ja.. Ik moest een lijstje invullen en ik zal duidelijk niet zoveel te melden hebben. Ze kan alles wat er op het lijstje staat en ik heb verder geen vragen mbt opvoeding. Ze is erg makkelijk en anders ben ik dat! Die middag wordt de keuken geleverd en dan maandag wordt de keuken gezet. Het einde van het koken op campingsetjes is bijna in zicht..
Haha erg herkenbaar hoor meiden Ik barst ook om het minste geringste in tranen uit. Normale discussies met m'n vriend kan ik al niet meer zonder huilen doen en liedjes waar ik een bepaalde emo waarde bij heb zorgen ook voor behoorlijk traanwatervallen. Ach ja... vind het van 1 kant ook wel fijn, is iig een teken dat ik niets opkrop maar alles gewoon lekker laat gaan
@Kiowa: ach ja, op een hele goede voet staan we niet en dat lijkt nu een beetje te escaleren. Zij is al ruim een jaar overspannen thuis en waarschijnlijk is ze bezig met alle rotzooi op te ruimen en nu ben ik de prooi. Ik ben er erg verdrietig over geweest. Vooral een paar jaar geleden, toen het voor mij speelde dat het niet lekker tussen ons liep. Ik wil niet tussen haar en mijn man staan. Zij hebben een erg goede relatie en ik voelde me het vijfde wiel aan de wagen, dus ik heb me teruggetrokken. Dit komt er nu allemaal uit. Normaal zou ik misschien mijn schouders er voor ophalen, maar dat lukt me nu niet. Ik ga lekker aan mezelf en ons babietje denken en haar maar even in haar sop laten gaar koken! Fijn om het nu even hier kwijt te kunnen, want het zit me behoorlijk dwars!
Haha Gupsie ik wou dat ik dat had! (horny zijn) bij mij is het juist het tegenovergestelde, m'n vriend heeft het zwaar te verduren met me
Dat heb ik ook hoor. Ik kon het zlef namelijk niet goed zien en mijn man was er van overtuigd dat het een meidje was en hij heeft vaak dingen goed zeg maar......dus het was best een beetje een omslag, maar nu ik er aan 'gewend' ben dat het een jochie word vind ik het steeds leuker hoor! Maar ergens blijft in mijn achterhoofd de 'angst' dat ze donderdag bij de pretecho zegt dat het een meisje is Dat heb ik namelijk gedroomd..........