haha nu al verslaafd aan dit forum bloemkool gaat er niet in!! anoniempjuh, nee ben ik eigenlijk helemaal niet bang voor. klinkt misschien heel raar. heb bij mn vorige bevalling ook helemaal geen controles gehad e.d. en dat voelde gewoon goed. darcy east midlands. jij ook al aan de blubs D) volgens mij toch echt echt een zwangerschapskwaal dan!? hebben jullie al sterke gevoelens naar jongen/meisje?? Ik wel, ik ben de vorige 2 keerecht van de auo's en treinen en tractors en alles wat maar jongensachtig is geweest. (en normaal hou ik niet van meisjesdingen) maar ben nu helemaal into roze, kant, bloemetjes. Of zou het komen omdat ik gewoon graag een meisje wil
ik ben ook behoorlijk verslaafd hoor, dat houd je toch niet tegen als je hier al een tijdje meekletst. Ik klets ook bij de augustus2008 mama's En ja, ik heb ook een zeker gevoel dat dit een jongetje wordt. Komt mede omdat deze zwangerschap tot nu toe geheel anders voelt dan toen bij Britt!!! Bij Britt volop klachtjes en nu helemaal niks... Maar ik kijk nog niet specifiek naar jongensdingen ofzo....
Ik denk dat het een meisje wordt, maar ook dat is misschien meer een wens dan een gedachte, net als bij jou Zippie! Ik ben trouwens 36, volgens mij echt de oudste hier... Bij Karel heb ik het de hele zwangerschap open gelaten, of ik thuis of in het ziekenhuis wilde bevallen. Achteraf wel fijn, want ik moest voor een weeenopwekker naar het zh (eigen weeen waren niet sterk genoeg) en dat vond ik toen niet erg. Nu houd ik het maar weer open, hoewel ik het liever thuis zou doen, lekker in je eigen vertrouwde omgeving. En in het zh mag je veel minder. Ik moest op bed, mocht niet op mijn zij persen enz.
Toen ik zwanger was van de meiden wist ik zeker dat het 2 jongens waren. Hubbie zei 2 meiden. Nu heb ik weer t gevoel van een jongen. Hubbie zegt jongen en meisje. Dus tja...
Hoi hoi meiden! Kom snel nog eens ff goeiedag zeggen. Voel me vandaag ietsje beter, ben zelfs met m'n schatje een eindje kunnen gaan wandelen. Maar tot hiertoe nog niet echt 'genieten', op lichamelijk vlak dan hè... Vind het spijtig dat ik niet zoveel kan meepraten, heb gewoon de fut niet om voor de pc te blijven zitten. Zal nog wel komen... Suekes, stuur naar mij ook maar wat door zenne meid! Het is toch veel werk en we kunnen het gerust verdelen hè. Ben morgen en overmorgen toch ook thuis. Slaap lekker meiden!
Mijn gevoel sprong bij de vorige zs alle kanten op. Ik kon de ene week in volle overtuiging zeggen dat we een meid kregen, terwijl het de week erop zeker een jongetje werd... Mijn vriend heeft tegen iedereen verkondigd dat 'alleen echte mannen mannen maken'... Ergens wel jammer dat hij gelijk kreeg Nu denken we eigenlijk allebei weer een jongen, hoewel ik stiekem een meisje hoop We zullen zien!
hoi allemaal, nieuwe zwangeren; gefeliciteerd!! gelukkig verder geen naar nieuws meer erbij zie ik. Bedankt voor jullie meeleven. Ik was er wel bang voor maar je denkt; het zal toch niet na al die tijd dat je wacht op een zwangerschap? Ja dus. Ws. is het kindje al na 5 weken gestopt met groeien. Als ik terugkijk had ik in de 6e week steeds minder symptomen. De 5e week voelde ik me heel erg zwanger en moe en misselijk af en toe. En heb een keer bijna boven de plee gehangen vanwege de geur van gebakken hamburgers. De week erna zat ik zelf te smullen van een broodje hamburger en deed de geur me helemaal niks. Alles kan, niks hoeft meteen iets te betekenen. Zelfs toen ik de verloskundige belde dat ik vloeide zei ze dat er een klein kansje was dat het een bloeding van de placenta was ofzo. Maar met al mijn andere dingen erbij zoals dat mij borsten opeens helemaal niet meer pijn deden en de stevige kramp gaf ze het niet veel kans. Ik had trouwens ook wel als ik net opstond 's ochtends dat ze minder pijn deden enzo hoor! Nu was de pijn echt helemaal weg dus dat is wel echt wat anders. En nu? Tja... we willen heel graag snel weer zwanger worden. Deze nare gebeurenis vergeten. Ik hoop echt dat het lukt. Met de Clomid was ik binnen 6 maanden zwanger dus op zich geeft dat wel hoop. Ik hoop dat jullie allemaal ook echt maart mama's gaan worden! Vast wel! Het gaat nog altijd in de meeste gevallen gewoon goed! Ik hoop me straks bij de april, mei of juni moeders aan te kunnen sluiten Heel veel liefs en geluk, Isa
@Isa: Wat klote meid! Als je alle symptomen zo achter elkaar zet, kan ik me voorstellen dat je niet echt vertrouwen meer had. Toch lijkt me dat je het pas echt gaat beseffen als je ziet dat het mis is. Ik vind het echt knap dat je nog even bij dit topic kwam kijken, ik hoop van harte dat je volgende maand ergens kunt aansluiten. Hou je ons een beetje op de hoogte? Liefs en sterkte!!!
Isa: wat klote meid, er zijn geen andere woorden voor. Ik weet het jammer genoeg uit ervaring dat je een rotperiode doormaakt. Probeer er goed over te praten met je partner en geef het een plekje in je leven. De pijn slijt, maar zal altijd bij je blijven.. Heel veel sterkte toegewenst in het opneiuw zwanger worden! Het lukt zeker weer! Groetjes Foreverfriend
isa: sterkte hoor!! Wat is dit klote voor jullie!!! Vreselijk... ik denk aan jullie hoor -------------- had 1 probleempje: knam me spijkerbroeken niet meer in door opgezette buik... dus had de zw broek al aan... zat wel lekker maag was steeds bang dat ze dat zagen!! en tjee.. heel wat water, ice tea en cola gehad... drink ik normaal over 2 dgn zoveel... vanmorgen (was 2 uur thuis en om 5 ur getest)nog een x getest en die was zelfs iets lichter dan de test van vrijdag... de urine was ook helemaal wit... dus ligt daar vast aan... wat denken jullie??
Hoi Dames, Goedemorgen allemaal, Ik heb even een vraag, hebben jullie ook gehad dat je borsten minder pijn zijn gaan doen. Overdag heb ik er geen pijn aan, alleen 's avonds bij mijn bh uitdoen en pyama aantrekken zijn ze erg gevoelig. Verder heb ik er sinds vrijdag pukkels bijgekregen en ben ik nog steeds erg moe en kan om elk klein dingetje wel huilen. Ik maak me dan meteen ongerust omdat er een symptoom minder is. Fijne dag allemaal,
Ik wilde hier eigenlijk even mijn ei kwijt. Vrijdagavond, Anna was een beetje aan het meuten dus die lag even bij ons in bed. Hubbie gaf haar nog een flesje want misschien had ze nogwel wat dorst. Ik dommelde half weg. 22.20 ik word wakker. Ik ruik iets.... Ja hubbie ruikt het ook. Een klap. Een rookmelder die afgaat. Hubbie springt uit bed en gaat in de schuur kijken. We hebben frietjes gegeten, misschien de frituurpan niet uitgedaan en is die in de fik gevlogen. Nee dat is het niet. Hij gaat bij de buren kijken. Alles is zwart van de rook. Naar boven. Hij legt snel Anna in bed en gooit mijn joggingbroek naar me toe. Bel jij 112. Het huis van de buurvrouw staat in de fik. Hij rent naar beneden en pakt het nummer van de buurvrouw. ELke keer dat hij belt drukt ze hem weg. De andere buren komen aangerend. De buurvrouw van de andere kant begint te gillen dat er een kitten binnen is. Ze wil een ruit inslaan om de kat te zoeken. Hubbie zegt dat dat niet kan. Is gevaarlijk. Het is te warm binnen. Kans op backdraft zegt hij (soort grote steekvlam als er zuurstof bij komt) De buurvrouw begint hiysterisch te gillen dat die kat eruit moet. Fuck die kat, mijn kinderen liggen in de kamer ernaast! Hubbie belt het cafe waar de buurvrouw altijd zit. En brengt haar op de hoogte. Eerst geloofd ze hem niet. Vast een grap. Ja was het maar een grap. Ondertussen komt de politie en nog geen minuut erna ook de brandweer. Ik moet van de brandweer de meiden gaan halen en Diesel uit huis halen. Snel! Want daarna gaan ze pas het huis binnen. Dus ik naar boven gerend. Buurman rende achter me aan. Allebei een kind (meiden lagen met romper in een zomerslaapzak) Snel een deken om ze heen en wachten maar. Diesel was bij iemand anders in de tuin. Na een tijdje mocht ik naar binnen om 2 flessen en de voeding te gaan halen. Omdat er nog niet duidelijk was of we ons huis weer in konden heb ik mn moeder gebeld (liep alleen in mn t-shirt, joggingbroek op blote voeten) en ben daar gaan slapen. Hubbie zou eigenlijk ook daar gaan slapen, maar er werd hem geadviseerd om thuis te gaan kijken of we rookschade hadden en alle ramen tegen elkaar open tezetten. Dus hij sliep liever thuis. Gelukkig hadden we geen rookschade. Vannacht nachtwacht. 4.45 telefoon. Een bevalling. 4.55 zit ik in de auto en om 5.40 kom ik in het gezin aan. Kindje is al geboren. Blijkt geen gehemelte te hebben. Ene oortje heeft een bijoortje andere oortje heeft geen oorschelp en waarschijnlijk ook een bijoortje. Ouders in paniek. Om 7.20 heb ik ze zover ik kan op weg geholpen en zitten ze in de auto naar de kinderarts. Ik vond dit erg confronterend. Op de 20 weken echo was niets gezien. Want zoals de vk zei, als het bovenlipje gesloten is kijken we niet verder. Toch heeft dit me wel aan het denken gezet, want het kan iedereen overkomen. Daarom wilde ik dit opschrijven. Mijn hoofd leegmaken. Hopen dat ik nog even een uurtje kan slapen.
hoi tassie: dat kan hoor... hier voelen ze anders... minder pijnlijk.. ze worden wel steeds dikker (balen.. want ik heb al cup dd) maarja... maak je niet te druk he
hoi funny me... zo jij hebt wel wat heftige dingen meegemaakt... goed dat je het van je af kan schrijven.. hoe is het met het huis van de buren? en de kitten? en je eigen kids? en tjee... wat een bevalling zeg....heb je al vaker zoiets meegemaakt? sterkte hoor
zelf dacht ik aan een cyclus van 28 maar blijkt denk ik 33 te zijn.... maarja.. ben dan dus ook 5 dgn minder zwanger (omdat ik de ei later gevoeld heb en pieter toen ook 5 dgn jonger was dan ik dacht..... dus misschien verklaard dat warom ik zo laat goed test zit ik te bedenken.... was bij de vorige dus ook zal de cyclus maar aanpassen.... voor de zekerheid
Funnyme: wat een verhaal meid, tuurlijk schrijf maaar van je af hoor, daar zijn we hier voor. De schrik zit er dan aardig in lijkt mij, gatsie En van dat gezin met dat kindje met aangedaan gelaat. ook vreselijk...Ben je verloskundige? Het komt zo dicht bij dan opeens hè, als je zelf zwanger bent. het is zo kwetsbaar allemaal. tassie: had ik in mijn vorige zw ook hoor dat de verschijnselen opeens minder werden, maar dat hoeft dus niks te zeggen hoor. na de 12 weken ga je je ook opeens anders voelen en wodrt alles minder, dit is mss ook zo'n fase...Niet gelijk wanhopen... Ik voel helemaal niks, dis dat kan ook altijd nog...ik hoef me dan weer geen zorgen te maken dat het opeens minder wordt, want ik voelde toch al niks!!