Leuk hoor Frenzy! Ik heb ook nog wat foto's op mijn camera's, dus ik zal mijn album ook weer eens bijwerken!
Ik besefte laatst trouwens ineens weer dat ik ben uitgerekend op de datum dat we hoorden dat het met de vorige zwangerschap niet goed zat. Op diezelfde dag kregen we de sleutel van ons huis. Ergens zou ik het dus wel heel mooi vinden als ik op de uitgerekende datum beval!
mmm, ik heb er maar 1 foto bij kunnen zetten in mijn album, van een wikkeldoek. De andere foto's staan op mijn andere camera, en die ligt op de slaapkamer (mijn man ligt ziek op bed, en slaapt, dus foto's van het voedingskussen en de gehaakte bal houden jullie nog tegoed!)
Frenzy, lekker weer de paarden op stal! Jij rijdt ook wat vaker he, misschien dat je lichaam er dan beter tegen kan en wat aan went. Ik had nu ook al 2 weken er niet op gezeten, en spierpijn heb ik niet gehad maar verder deed alles me zeer... Gek hoor! Leske, wauw, jij gaat opeens als een speer, 27 weken Ja iedereen natuurlijk, hahaha, maar opeens komt dat dan wel heel dichtbij allemaal! Pioentje, smeren smeren smeren! Echt, ik smeer me na het douchen van top tot teen in (met lekkere baby bodymilk van Julia, haha) en als ik dat niet doe heb ik ook zoveel jeuk. Maar nu niet! En niet te heet douchen, aan de lucht opdrogen.. Hopelijk heb je er wat aan, want ik weet hoe vervelend het is! Leske, volgens mij komen wij aardig overeen w.b. opvoeding, hoe je dat zo beschrijft. Ik ben ook wel van de simpelheid, huiselijkheid, thuis mag je zijn wie je bent en je geborgen voelen, en daarbij heb je alle vrijheid om je te ontplooien binnen de veilige grenzen die ik stel. Tot nu toe is Julia dan ook een blij, lief, open kind, en ik hoop dat no. 2 net zo leuk wordt. Ik moet eerlijk zeggen, dat vind ik nog wel eens lastig om me te bedenken. Andere mama's daar "last" van? Ik vind Julia zo'n geweldig lief en leuk kind, hoe kan een tweede ooit zo leuk zijn en hoe kan ik zoveel houden van nog een kind? Het zal wel kunnen, haha, anders nam niemand meer dan 1 kind, maar het voelt nog heel onwerkelijk dat het echt net zo bijzonder zal zijn... Frenzy, wauw, jij bent een natuurtalent, wat mooi!!! Echt knap hoor! Ik zou me echt geen raad weten met een naaimachine, en dat terwijl mijn moeder er ook heel handig mee is. Ik zou eigenlijk eens les van haar moeten hebben, dan kan ik het later zelf ipv met alles naar m'n moeder te vliegen, hahaha! En hier mijn geweldige filmpje van vanmiddag. Baby was zo druk! De grote op en neer gaande beweging is mijn ademhaling hoor, hahaha, maar je ziet vooral aan de rechterkant af en toe wat bewegen, en op het eind nog een dikke schop Bewegende buik, 24 weken zwanger / 06-12-2011 - YouTube
Wow Frenzy, wat heb je dat mooi gemaakt zeg! Jaloers!!! Wou dat ik dat ook kon! Ben redelijk met de naaimachine, maar hier durf ik me toch niet aan te wagen! Gentle: leuk filmpje zeg! Je ziet die kleine ook echt alleen aan de rechterkant liggen he! Super! Ik heb vanmorgen ook weer ff zitten filmen!
Hey Dames, Weer eventjes zwaaien tussendoor. De drukke dagen weer voorbij. Dus probeer vanaf hier weer goed bij te blijven. Hopelijk niks spannends gemist hier? Ben erg moe en vermoeid met alles was ik doe, en ontzettende last van mijn rug, heb ook zo'n enorme buik. Voel me echt alsof ik al op mijn eind loop, pff.. En we moeten nog zo lang! Ben benieuwd of ik dat uit houd. Dus alle beetjes rust die ik heb gehad, heb ik ook echt rust gepakt ipv hier te komen kletsen. Knuffel voor jullie!
@Gentle: leuk hoor! Hele herkenbare bewegingen in je buik. Bij mij ziet het er nu net zo uit! Je andere filmpjes zijn trouwens ook schattig (kon het niet laten....) Hier is het op het moment dus ook echt een drukte van belang in mijn buik. Ze zet zich aan alle kanten af, en is bijna de hele dag in beweging. Best gek, omdat het vorige week nog heel rustig was! Misschien lag ze toen met armen en benen richting mijn rug, want nu steekt er steeds van alles uit, haha! (en dat dus, ondanks de placenta die voor bewegingen behoorlijk ongunstig ligt!). Dat belooft nog wat voor de komende 12 weken!
Frenzy wow wat gaaf zeg!!! Heel knap dat je dat zelf kan malen. Hier de oproep gekregen voor de groeiecho. Deze is donderdagochtend 22dec. En 21 dec hebben we de 3D echo. Donderdags moet ik ook werken dus zit even te twijfelen of ik em moet verzetten.
@ Frenzy; hmm inderdaad kritische man en zw-hormonen gaan inderdaad niet samen! Normaal kan ik er goed tegen hoor, maar sinds de zwangerschap wel een stuk minder. Gisteren zei ik wat tegen mijn broer en kreeg meteen blikken dat hij vond dat ik iets op de verkeerde manier zei. Thuis ook meteen van ja: je moet dat niet zo doen, je moet het zo doen! Daar kan ik normaal al slecht tegen, nu helemaal haha! Ik word er sinds mijn zwangerschap heel onzeker van, heb dan het idee dat ik niet goed genoeg voor hem en dat ik vast geen goede mama zal zijn.. Onzin, weet ik! Maar toch, hormonen kunnen veel met je doen. Maar hij leert er wel steeds meer mee om gaan, met mij dan.. Ik heb nu ook best vaak weer even een momentje dat ik ineens boos kan worden, en dan is het 3 minuten later wel weer gezakt. Normaal gesproken zou hij daar meteen op reageren, en dan reageerde ik weer bozer etc. Nu reageert ie er gewoon niet meer op, dan is het zo gezakt Haha mannen moeten het allemaal ook leren he! @ beweging baby; grappig he als je buik op en neer springt! Als ik lig heb ik links ook een dikker bolletje in mijn buik dan rechts. Rechts is het allemaal veel zachter heb ik het idee! Zou dat dan de baby zijn links.. Ik vraag het me af!!!
@Gentle: over het evenveel houden van: dat heb ik me ook al regelmatig afgevraagd.... Mijn zoontje is ook echt een supermakkelijke, dus als onze dochter ook maar een klein beetje 'moeilijker' wordt, wordt dat een hele omschakeling. Ook ben ik wel eens bang dat ik in dat geval mijn zoontje tekort ga doen... Het zal allemaal wel loslopen, maar ik merk dus wel dat een tweede zwangerschap hele andere zorgen en vragen met zich meebrengt dat een eerste!
Nope... Bij de eerste was mijn bloeddruk gelijk al aan de wat hoge kant (geloof iets van 135/85). Bij ruim 38 weken piekte hij nog even lekker door toen ik op controle was en kon ik door naar het ziekenhuis. De gyn heeft toen geen risico willen nemen (ondanks dat bloed en urine schoon waren) en met 39+1 ben ik toen ingeleid. Begreep trouwens van mijn zus (=arts) dat je bij een tweede zwangerschap van dezelfde (!) partner al veel minder kans hebt op een te hoge bloeddruk. Schijnt er mee te maken te hebben dat je dan gewend bent aan zijn genenmateriaal. Je zult begrijpen: ik ben erg blij dat mijn bloeddruk dit keer juist aan de lage kant is. Hopelijk gaat het dit keer wel gewoon goed. @kraamzorg: viste net een brief uit de bus met daarin het verzoek om maandag op een bepaald tijdstip te bellen om een afspraak voor de intake te maken. Nu maar hopen dat ik het niet ga vergeten. Wel een gotspe om zoiets aan een zwangere vrouw te vragen. Maar goed... @ketelboer: die stond hier maandagochtend ineens voor de deur. Beetje raar, want de afspraak staat eigenlijk voor volgende week maandag. Daarnaast kwam de beste man alleen voor de mechanische ventilatie en niet ook voor de ketel. ZUCHT! Gelukkig komt hij (hopen we althans) volgende week weer terug. Verder begint mijn rug het nu op te geven... Helaas, het is lang goed gegaan, maar nu moet ik toch echt geloven aan het stelselmatig doen van mijn oefeningen... Grrrrrr.
Goedemiddag (nog net)! Hier weer aan het werk. Vanochtend toch best een heftig gesprek met mijn psycholoog. Ze haalde veel gevoelens en gedachtes naar boven en dat zet je toch wel 'neutraal' aan het denken. Besloten dat ik hem vanavond op ga bellen als het hier wat rustiger is op het werk, en dan ga ik hem vertellen geen contact meer te hebben. Niet vanwege hem, maar omdat ik zelf merk steeds van slag te zijn nadat ik hem gesproken heb. Vind het jammer, want het ging verder wel goed, maar het was meer een verplicht iets naar elkaar toe.. van hebben we toch even ons 'gesprekje' gehad over de baby. Maar zo gaat hij niet uit mijn hoofd. Ben echt 24 uur per dag met hem bezig, mis hem, wil bij hem zijn. En denk alleen maar aan 'het had nu zo en zo kunnen zijn ed'. Ja daar schiet ik niets mee op, alleen een hoop dubbele gevoelens, en een hoop verdriet ed. En dat wil ik niet meer. Dus kies ik voor deze optie. @Frenzy jeetje wat ben jij creabea!!!!! Super gaaf gedaan zeg! @Leske heb je mooi geschreven over de opvoeding van Joosje!
Heej meiden, Ben ik weer. Met Joosje is het vandaag redelijk goed gegaan, alleen vanavond weer koorts en oorpijn. Maar nu lekker onder de wol, hopelijk slaapt ze lekker door. Gentle, leuk filmpje yoh! Echt gaaf om te zien. Hier is de beeb de laatste dagen weer wat rustiger, voel 'm wel, maar wel minder. En qua tweede kindje, ik denk dat je daar als vanzelf net zoveel van gaat houden. Ik vind Joosje ook het meest geweldige kind, maar denk dat dat bij onze zoon straks ook zo zal zijn. Heb soms wel eens de angst dat ik haar tekort ga doen, ze is dan al 5 jaar alleen met papa en mama, dus best een overgang voor haar. Aan de andere kant, ik vind het geweldig voor haar dat ze een broertje krijgt. Dat we dat geluk op ons pad mochten vinden... Hadden we nooit meer durven dromen. En ze gaat al lekker naar school enzo dus heeft natuurlijk toch al een eigen leventje naast dat van ons. Dus zal allemaal wel goed komen. Frenzy, echt, super meid, wat je allemaal maakt! Leuker dan in de winkel! Complimenten!!! Anna, beterschap voor je mannetje! Jij niet ziek worden hoor! Stephanie, succes met het telefoongesprek. Moeilijk allemaal, maar volg je hart en doe wat goed voelt. En soms kan zo'n gesprek met de psyco je weer goede inzichten geven. Kritische mannen, aan de ene kant is Peet heel makkelijk, net als ikzelf (zoals over een kinderwagen of luiertas). Aan de andere kant, hij is oa qua namen erg kritisch. En ook over de inrichting van ons huis heeft hij een duidelijke mening en over kleding enzo ook. Ik kan niet zomaar met kleding voor hem thuis komen en met iets voor in huis. Ik vind het wel leuk dat hij mee denkt en niet alles goed vindt eigenlijk, is toch leuk als je het samen helemaal goed en leuk vindt. Liefs, Leske
even ego...er zitten wat hormoontjes dwars... Mijn vriend is al vanaf september thuis na zijn ongeluk. Hij was op een gegeven moment wel begonnen met werken maar dat ging niet dus na 2 weken was hij weer thuis. Toen is hij begonnen met acupunctuur en dat werkt redelijk maar niet zo snel als gehoopt. Dus hij is pas gisteren weer begonnen met halve dagen werken. Hij heeft in de tijd dat hij thuis zat ook (bijna) niets uitgevoerd wat betreft klussen die nog gedaan moesten worden omdat het simpelweg niet ging met de pijn in zijn arm. Dus nu moeten we nog zoveel doen! De tuin is nog lang niet af (in augustus mee begonnen) de hal is nog niet af (in juni mee begonnen) en de babykamer begin ik maar niet over (moeten nog de vloer en het plafond eruit slopen om uberhaupt ergens aan te kunnen beginnen!) En nu leek het ietsje beter te gaan met zijn nek/schouder/arm, wordt hij ziek! En hij is wel echt ziek, met koorts en flinke verkoudheid. Continu tranende ogen en gewoon lamlendig in zn algemeenheid. En hij ligt altijd zo te zuchten, steunen, kreunen, puffen en snurken als hij zo ziek is. En daar wordt ik nu zo moe van! Ik kan hem echt niet aanhoren en heb hem naar boven gestuurd! Ik kan niet naast hem blijven zitten. En dan word ik weer boos op mezelf omdat ik zo boos doe tegen hem. Waarom kan ik niet gewoon goed voor hem zorgen zodat hij weer snel opknapt? Waarom loop ik te schelden dat hij zijn bord niet in de vaatwasser heeft gezet en de was niet heeft opgehangen terwijl duidelijk is dat hij ziek is? Pfffffff en nu voel ik me een bitch
@ Leske balen van de oorpijn. hopelijk slaapt ze idd door! Nouuuu mijn avond (en tel gesprek met ex dus) is heel anders gegaan dan ik verwachtte. Ik stuurde hem een berichtje met de vraag hem even te kunnen bellen zo rond half 10. Ivm werk ging dat niet eerder, en ene keer slaapt hij wel vroeg andere keer niet. Nou hij wilde weten (logisch) of er iets ernstigs was, en wat er dan wel was. Zei dat ik dat niet zo via de ping kon melden want zou krom over komen vond het al lastig om het uberhaupt via tel te doen maar dat ter zijde. Eigenlijk liep het gesprek toen een hele andere richting op. Hadden het ineens over de beeb die zoveel beweegt dat soms mijn hele buik heen en weer gaat en dat het best jammer is dat hij dat niet kan zien/voelen ed. En dat we elkaar bijna nooit zien. Toen maakte hij er van nee maar dat kan wel.. Waarop ik ook antwoordde van hoe bedoel je dat dan? Bedoel aan mij zou het niet liggen. Toen kwam het er op neer dat als hij mij weer ziet ed. En dat ie me binnenkort wel zou uitnodigen.. DUS PFF nog geen reet opgeschoten. Nu ga ik hem dus morgen alsnog bellen hebben we afgesproken. En dan ga ik hem wel uitleggen dat ik óf moet weten wat hij wilt. Óf moet afkicken van hem (bij wijze van spreke). Nou ben ik nog geen oliebol opgeschoten... En heb ook nog eens verschrikkelijk last van mijn stoelgang, beetje zeurderig gevoel in mijn buik en darmkrampen. Bahh. Nou ja nog even mijn dienst uitzitten tot 12 uur, dan kan ik slapen moet morgen weer om 10 uur hier zijn! Lange dag morgen tot 19.00 uur op kantoor...