Oh Foxy, wat fijn dat het er zo goed uitziet! Ik heb mijn echo straks ook met 6 weken en 1 dag. Ik hoop zo dat het goed zit en dat er hartactie te zien is. De verpleegkundige zei dat dat echt nog mogelijk te vroeg is voor hartactie en dat ik niet moet schrikken als het nog niet te zien is. Het zal niet bij iedereen hetzelfde zijn. Ik hoop echt dat ik het vrijdag ook zo heb. Geniet ervan joh!
Ja dat klopt helemaal Ze waarschuwde ons ook Het hartje klopte ook nog heel traag maar dat klopt wel weer met de beschrijving van 6 weken.
Thanks Toke, was ook een grote opluchting. Hadden vooraf gezegd dat we de MMM eigenlijk niet in wilde. Wilden alleen weten als het niet lukt, wat de reden dan zou zijn (als die er uberhaupt zou zijn). Hopen dat jouw eerste echo er straks goed uit ziet, zal duimen @Foxy: fijn dat het er nu al zo goed uit zag. Op naar de volgende goede echo! Ga nu lekker naar huis, het is weekend! Kus Mijammi
Heej dames! Mag ik ook hier mee komen kletsen? Kom ook van het andere forum af maar ik heb echt niet de hele dag de tijd om alles te lezen. En het erge is, weet bij god niet meer wat nou bij wie hoort Beetje onpersoonlijk. Ook al heb ik niet zo heel lang in de mmm gezeten en geen behandelingen of iets gehad van IUI ofzo, hoop dat ik hier mee kan kletsen en we er samen een lekker gezellig groepje van kunnen maken Liefs
@foxy, wat een opluchting! Hopelijk kunnen we dat allemaal zeggen binnen enkele weken! Op naar echo 2!
Hoi Rens, welkom hier! Mijammie, mag ik vragen wat jullie reden was om niet de MM in te willen? Bij ons duurde het na fertiliteitsonderzoeken heel lang voordat we op behandelingen wilden overstappen. Niet iedereen in onze omgeving begreep dat helemaal, die zouden gelijk zijn gaan behandelen. Ik ben wel benieuwd wat de beweegredenen zijn van een ander stel. Als je daar iets over kwijt wilt tenminste.... Vanaf het begin van deze zwangerschap heb ik er vol vertrouwen in gezeten....en ineens, sinds gisterenavond twijfel ik steeds of het nog wel goed zit. mijn boobs zijn veel minder gevoelig, ik weet niet, ik voel het zo weinig allemaal. Nog minder dan eerst. Kortom, de twijfel is toegeslagen. Ik kijk uit naar de echo morgen en tegelijkertijd ben ik er bang voor.....zucht. Hoe zit het bij jullie met het voelen en dan weer niet voelen? Foxy, ik zie trouwens dat we dezelfde leeftijd hebben! In dubbel opzicht lotgenoot!
Welkom Rens en natuurlijk gefeliciteerd! Ben blij dat ik niet de enige ben die het tempo van het andere forum niet kan volgen . Ook op het randje van de MMM zwanger geworden, leuk! Tuurlijk mag je dat vragen Toke! Wij waren/zijn van het principe als het lukt dan lukt het. Zo niet, dan zijn we samen ook erg gelukkig en hebben we ook een mooi en leuk leven. Een kleine zou dus wel erg welkom zijn maar niet ten koste van alles. Speelt ook wel mee dat wij inmiddels niet meer de jongste zijn (hij 41 en ik 35) en we ook wel lang getwijfeld hebben dankzij "vriendinnen" die enorm veranderd zijn nadat ze kinderen kregen (en 360 graden gedraaid...). Als ik het dan terug mag vragen , waarom hebben jullie gewacht na de onderzoeken? @gevoel: ik heb geen idee wat ik moet voelen dus dat veranderd per dag (minuut ). Vorige keer had helemaal geen klachten (alleen 2 cupmaten groter in 10 weken tijd ) en toen bleek het dus mis... Weet wel van de vorige keer dat het echt per dag kon verschillen. De ene dag kon bij wijzen van met (.)(.) gaan tennissen en de andere dag mocht hubby er nog niet eens naar kijken....
@ toke heb ik ook hoor dat mijn borsten nu ineens minder gevoelig zijn. Maar de echo zie genoeg gisteren We hebben een leuk clubje zo zie ik al. Niet te groot en kan je het een beetje bijhouden. De medische molen wilden wij ook niet in. Maar dat had meer te maken met mijn leeftijd. Ben nu al bijna 37 en voordat je dan eens alles doorlopen hebt zit je tegen de 40 en dat was voor mij wel de psychologische grens. Ik besef dan ook dat wij zo gelukkig zijn dat het zo goed ging bij ons. Maar voel me dan ook wel weer schuldig tegenover stellen die wel veel moeite moeten doen. Daarom plas ik in elk geval keurig steeds voor MVM heb ik het idee dat ik ook nog iets kan doen voor jullie. Vanmorgen wordt het de 1e keer opgehaald. Kleine moeite groot plezier toch? Zie dat we meer wat 'oudere' as mama's hebben. Heb het idee dat als je wat ouder bent je ook anders tegen een zwangerschap aankijkt. Jullie ook?
Van 'ouder' kan ik niet echt mee spreken, ben er 27, dus voel me nog erg jeugdig Wat ik wel denk is dat als ik redelijk snel zwanger zou zijn geweest, weet ik zeker dat ik erg blij zou zijn geweest.... Maar 't feit dat het veel moeilijker was dan verwacht, en met momenten erg zwaar (onzekerheid + de mix aan hormonen, ...), maakt dat ik het maand na maand liever en liever wilde... De eerste maanden dat ik gestopt was met mijn pil, stonden we er eigenlijk niet echt bij stil... we probeerden er niet te veel aan te denken en dat lukte ook goed. we zouden de natuur z'n gang laten gaan. Toen ik uiteindelijk hoorde dat ik, na 6maanden het ziekenhuis 'platlopen' en 2 iui's verder, zwanger was, sprong ik een gat in de lucht. Dus wat ik wil zeggen is dat ik - denk ik!- mijn zwangerschap nu wel heel anders en intenser ervaar dan wanneer het meteen zou 'gelukt' zijn... Je beseft plots wat een wonder het is als het wél lukt, iets waar je anders misschien iets minder bij stilstaat...
Onze reden om zo lang te wachten, was omdat we veel vertrouwen hadden in de natuur (zeg ik met enig cynisme). Het moet zo zijn of niet, het alternatieve circuit wel ingeschakeld om de natuur een handje te helpen. Op een gegeven moment maakte iemand de opmerking: als je het nog in het ziekenhuis wil proberen, moet je het nu of nooit doen (gezien onze leeftijd). Die opmerking deed zijn werk en uiteindelijk gingen we toch eens met het zkh in gesprek. Niet gezegd dat we tot het bittere einde wilden gaan, maar gewoon stap voor stap bekijken. Uiteindelijk opgegeven voor IVF-set en de eerste poging gelijk succes. We waren er niet eens uit of we wel door zouden gaan als het mis was gegaan. Op dit moment hoeven we daar dus ook niet meer over na te denken. Het is een beetje dubbel dus. Maar gelukkig zijn we wel! Ik ben het met je eens Roos, het is een wonder! Ik weet niet goed of ik het meer waardeer dan een ander, maar de vanzelfsprekendheid is er in ieder geval helemaal vanaf!
Foxy, ben volgens mij tot nu toe de jongste hier, net 25. Gezellig clubje hier... Wanneer heeft iedereen echos? Of al gehad? Ik heb aanstaande maandag mijn eerste echo en vind het wel echt heel spannend. Vooral of alles goed zit en ook daadwerkelijk in orde is voor zover ze het kunnen bepalen. Ik denk dat de mmm je wel aan het denken zet. Gaat het nog wel ooit gebeuren? Hoelang moeten we nog wachten? Gelukkig heb ik op die vragen snel antwoord gekregen maar als ik verhalen lees van andere meiden, pff, wat moeten ze toch allemaal doorstaan. Respect!
dag allemaal, leuk om jullie verhalen te lezen, iedereen heeft zo haar eigen weg bewandeld om te komen waar we nu allemaal zijn.... leuk! Ik heb geen echte kenmerken maar ben toch bijna ontmaskerd op het werk vandaag! schrok me dood, een collega vond dat ik wel erg veel aan het gapen was en straalde dus kwam me eens van dichtbij bekijken en vroeg me of ik zwanger was. ik ontkennen natuurlijk want wil niet dat ze het op het werk weten voordat ik het mijn ouders en familie heb verteld.... hoe kan ze nou iets zien!? ik voel en zie zelf niet eens iets! hebben jullie ook al eens een moment gehad dat iemand door had dat je zwanger bent?
hee rens je blijft de jongste hoor! ik ben 28.] ik heb maandag mijn eerste afspraak bij de vk, hoop zo dat er ook een echo gedaan wordt maar weet het niet zeker. maar alleen een gesprek zonder dat ik iets te zien krijg of bevestiging krijg is niet zo leuk rens: jij in ieder geval veel succes en plezier bij de echo maandag! en de anderen natuurlijk ook die volgende week weten dat ze een echo krijgen!
Nee nog niet gehad. Wel laatst een vervelende situatie meegemaakt maar dat komt meer door mijn domme collega. Het is een meid die nooit kinderen wil (uberhaupt nog nooit een relatie heeft gehad, maar oke). Deze gaf aan dat ze een miskraam pas echt een miskraam vind als het kindje levensvatbaar is. Met andere woorden: iemand die 4/5/6/7/8/9/10 weken zwanger is en een miskraam krijgt, moet zich niet aanstellen want dat is nog niks. Jeetje, wat heb ik me in moeten houden zeg. Wat een domme praat... Ze heeft wel vaker dit soort gekke dingen, maar hier kon ik me toch even niet goed tegen. Heb maar wijs mijn mond gehouden, leek me op dat moment het beste.
Hahaha oke, dus nog steeds de jongste. Och, wat zegt de leeftijd he? Dankjewel Kallie. Wat heb jij een leuke handtekening zeg... Echt grappig! Jij ook veel succes maandag. Hoop dat ze toch even wil kijken bij je of het allemaal goed zit en er al een hartje klopt... Spannend allemaal he?
Ja ik wordt voor de 1 keer mama. Zo bijzonder. Eigenlijk hoor ik hier dus niet thuis geen MM voor ons. Maar de weg naar een beebje was voor mij toch wel heel bijzondern. Ik heb mijn man 4 jaar geleden leren kennen op een vakantie naar Costa Rica. We zaten in dezelfde groep. Al jaren wilde ik hierheen op vakantie maar het kwam er nooit van. Of de reis ging niet door, kon geen vrij krijgen enz. In 2007 vrij op het laatst geboekt. Ik was net verhuisd en financieel een meevaller ivm verkoop andere huis. Dus eindelijk naar Costa Rica. Mijn man hetzelfde verhaal Op het laatste moment besloten toch op vakantie te gaan. Superleuk gehad maar verder nog niks. Maar na de vakantie 'dik aan' Bijzonder eraan is dat ik al 33 was en hij 30 en we allebei eigenlijk nooit een echte relatie gehad hadden. Dus zelfde rugzakje. Voor mijn was een vriend, trouwen, kinderen al helemaal afgeschreven want als je zo lang alleen bent ga je daar toch anders tegen aankijken (als zelfbescherming) En dan nu 4 jaar later. Getrouwd en zwanger. Juist daarom besef ik zo goed hoe bijzonder dit is. Dat ik dit nog mag meemaken. @Rens Nou dat van die miskraam is wel heel bot van je collega. Zelf ook een MK gehad met 6 weken en ik heb daar wel nuchter naar lopen kijken hoor. Heb niet het gevoel dat ik een kindje heb verloren maar een zwangerschap die mislukt is. Maar verdriet heb je daar zeker van. En nu ik weer dat het hartje echt al klopt met een week of 6 is dat gevoel ook wel weer anders hoor. Is het leuk hier ook een soort lijstje bij te houden? Dan niet zo'n hele lang lijst maar per naam even de gegevens? Bijvoorbeeld: Foxy74 Uitgerekende datum: 3 maart 2012 Verloskunduge: 27 juli - 2e echo Dan dit kopieren en je eigen gegevens erbij zetten?
Foxy74 Uitgerekende datum: 3 maart 2012 Verloskunduge: 27 juli - 2e echo Roos Uitgerekende datum: 7 maart 2012 1e echo 26juli Toke Uitgerekende datum: 8 maart 2012 1e echo 15 juli Ohja, hier ook eerste hummeltje @toke, jij vandaag op echo? Veel succes hoor!