Gabrielle, moeilijk is het om de juiste woorden te vinden.. ik vind het echt heel rot dat dit jullie is overkomen. Ook zo sneu voor je dochtertje. Ik wens je heel veel sterkte de komende dagen en met name dinsdag a.s.!! Hier was de echo tot nu toe goed, alleen lag de beeb in stuit en konden ze daarom de rug niet beoordelen en dus ook niet de onderkant.. Volgende week vrijdag mag ik in de herkansing.. Hopelijk is de beeb dan gedraaid... liefs
@Gabrielle Wil jullie heel veel sterkte wensen. Horen jullie morgen nu ook gelijk hoe het ziekenhuis erin staat? @Anne Fijn dat wat ze konder zien goed was. En ach een keertje extra is ook niet erg! @kinderwagen. Wij hebben vrijdag (op onze 1e trouwdag) de kinderwage besteld. Het is de Mutsy 4-rider geworden in zilvergrijs.
Wat vreselijk Gabriëlle, zelf heb je het er natuurlijk vreselijk moeilijk mee en dan horen dat ook je dochtertje er verdriet van zal hebben! Pfff, wat afschuwelijk toch voor jullie. Anne, fijn dat de echo tot zover goed was! Dus je voelde m niet meer bewegen, maar blijkbaar was er niets aan de hand! Gelukkig maar. Voor mij een goede herinnering om niet te snel in de stress te schieten als ik m een dag niet voel.
vandaag 20weken echo gehad... Toestel van de gyn was stuk, dus met vervangtoestel moeten werken... Met als gevolg niet zo'n uitgebreid onderzoek... dat is dan voor volgende maand. Alles wat hij zag was wel dik ok en we weten wat het is! (en het isss...................... een verrassing ) Ben voordien nooit zo ontzettend fier op onze kleine uk geweest als vandaag... 't was zo flink gegroeid... ben helemaal verliefd Ohja, placenta ligt vooraan, vandaar dat ik nog maar zo weinig voelde tot nu toe... Als ik iets voel is het steeds aan de linkerkant, en dat bleek vandaag ook te kloppen... Hummeltje ligt met hoofdje onderaan, en het ruggetje rechts... armpjes en beentjes zitten dus allemaal aan de linkerkant. Nu ben ik dus zeker wat ik moet voelen
Sorry dat ik gisterenavond niet meer gereageerd heb en dat ik op julie idnividueeel zo weinig reageer. Had daar geen puf meer voor. We hebben eerst meer dan 1,5 uur moeten wachten in het ziekenhuis, zodat we pas om 17u geholpen werden ipv 15.30. En daarna, misschien omdat ik de laatste 2 dagen nauwelijks meer gehuild, heb, waren alle sluizen open. We waren vrij laat thuis en we hebben met zn tweetje gepraat en gehuild. Ik heb helaas niets meer aan de diagnose toe te voegen. Er zijn zoveel aandoeningen, zoveel afwijkingen, die de zaak zo gecompliceerd maken, dat de arts zei "zelfs als de baby de bevalling zou overleven, vind maar een specialist die zich aan al die operaties zich gaat wagen". Er is kortom geen reele kans op levensvatbaarheid, en zelfs dan, zou de baby geen leven hebben en veel pijn lijden. Het is helaas niet anders. Natuurlijk, de keus is nu aan ons. Er was alweer nog minder vruchtwater, de baby beweegt telkens niet (ik denk hem wel heel soms te voelen, maar eigenlijk al dagen ook niet meer). We konden, als we wilden nog een week wachten, nog verder kijken...maar dat trekken we niet meer. Het is onszelf kwellen. Daarom hebben we besloten tot beeindiging van de zwangerschap. Omdat aanstaande weekend een lang weekend in Belgie is (t/m dinsdag vrij), en omdat je 2 dagen voor de dag van inleiding al medicijnen in moet nemen, konden ze deze week geen plek meer voor ons vinden. Was ik eerst kwaad om, ik wil niet nog langer uitstel van executie, maar ik vind het nu prima. Ze bieden ons veel begeleiding in het ziekenhuis aan, en dat zullen we nodig hebben. We hebben gisteren al een gesprek gehad met de vroedvrouw die ons zal begeleiden, we hebben veel vragen gesteld en antwoorden gekregen, en we kregen wat informatie mee naar huis. Vandaag krijgen we de bevestiging of we volgende week woensdag zover zijn. Hoe gek het ook klinkt, nu vind ik het zelfs beter dat de afscheid pas volgende week plaatsvindt. Mijn dochter heeft deze week, t/m aanstaande dinsdag vakantie, dan kan ik al mijn tijd aan haar besteden. En in deze tijd kan ik samen met haar nog beter afscheid nemen van haar broertje. Ze is daar met vlagen erg mee bezig. Gisteren kregen we onverwacht hulp hiermee van andere kinderen. Mijn dochter was spelen bij vrienden toen we naar het ziekenhuis gingen, en daar was ook een ander meisje spelen. Mijn vriendin vertelde dat op een gegeven moment mijn dochter tegen de andere kinderen vertelde dat ze zo verdrietig is om haar broertje, dat hij doodgaat...en toen zei dat meisje "mijn mama heeft ook een baby in de buik gehad die stierf, dat was heel erg, maar daarna was het goed....ze had zo weer een andere baby in de buik... heeft je mama vast straks ook". Kijk, dat laatste is bij ons niet te geval, maar dat is van latere zorg. Het goeie hieraan is dat mijn dochter me vertelde hoe het gesprek was gegaan, en dat ze trootst heeft gevonden bij leeftijsgenoten, dat ze weet dat ze niet de enige is. Ik merkte gewoon aan haar dat ze daar veel aan heeft gehad. Ik ga deze week dus leuke dingen met dochterlief doen, en een herinneringsdoos maken voor ons zoontje. Alle kaartjes die we gekregen hebben, e-mails uitdraaien, echo-foto's, een paar kleertjes... En me nog beter voorbereiden op de fysieke afscheid van mijn baby. De emotionele afscheid zal nog lang duren, dat weet ik nu al, en de pijn zal nog lang ondraagelijk zijn, en hopelijk zal huilen en praten daar veel in kunnen betekenen. Verder...weet ik ook niet meer wat ik kan doen...het zal ons toch allemaal overkomen en we zullen dan ermee moeten leren leven. @Roos: gefeliciteerd!
Lieve Gabrielle. Woorden schieten te kort. Wat oneerlijk dat jullie nu al afscheid moeten gaan nemen. Maar wat sta je er sterk in (voor mijn gevoel) Kan me voorstellen dat het aan de ene kant lang duurt tot volgende week woensdag maar zoals je het beschrijft kan je die tijd ook gebruiken voor het verwerkingsproces. Ik wil jullie de komende tijd dan ook heel veel succes, sterkte, kracht en liefde toewensen om dit ongelooflijke te door staan. Ik denk aan jullie Hele dikke virtuele knuffel
Wat knap dat je het om weet te zetten in tijd waarin je bewust afscheid gaat nemen Gabrielle! Lastig hoor, niemand kan je vertellen hoe dat moet. Wat jij beschrijft klinkt wel heel bewust en intens. Ik heb diep respect voor hoe je ermee omgaat. Bijzonder hoe kinderen op elkaar kunnen reageren en in kindertaal het juiste weten te zeggen. Fijn voor je dochtertje dat ze het ergens open kwijt kan! Heel veel sterkte Gabrielle, niet alleen de komende week, maar nog lang daarna, met het afscheid van je zoontje! Wat kan zo'n forum vol tegenstrijdigheden zitten: diep verdrietig nieuws van Gabrielle en weer heel fijn nieuws voor Roos! Geniet ervan Roos, ik benijd je echt dat je al zo opgelucht kunt zijn. Ik moet nog een dag wachten.....
lieve gabrielle, vind het zoooo moeilijk om de goede woorden te vinden maar wat heb ik gehoopt op en geduimd voor ander nieuws! Wat een verschrikkelijke periode maak je (jullie) door. Sterkte!
@all: ik reageer echt nog maar heel weinig. Merk dat verhalen zoals die van Gabrielle mij enorm aangrijpen en zonder dat er reden toe is ook erg onzeker maken. Ik probeer dan ook weinig te lezen... Hier was de 20-weken echo helemaal goed. We krijgen in ieder geval 1 draakje. De ander ligt in stuit in mijn lies en is dus niet te controleren (vermoedelijk ook een dochter). Voorlopig nog een spookje dus (goh lijkt nu al op moeders...) @roos: gefeliciteerd! @toke: succes morgen!
Mijammi ik heb hetzelfde hoor, die verhalen kunnen mij ook erg onzeker maken. Fijn dat je 20 wkn echo helemaal goed was, en een draakje is een meisje dus? Weet niet of ik het hier al had gepost maar onze 20 wkn echo was ook helemaal goed!
Ik mag mij ook scharen bij de gelukkigen; onze 20-weken echo was helemaal in orde. Er is nog specifiek gekeken naar kenmerken die nog op Down kunnen wijzen (dit door onze negatief uitgevallen combinatietest), maar ook hierin geen reden tot zorgen. Het is een heerlijk opluchting, mijn dag kan niet meer stuk!
@Toke JOEPIEEEEE Wat fijn. kan me voorstellen dat je na de combi-test extra in de stress zat. Wat super dat alles nu goed is. Heerlijk gaan genieten van de 2e helft van de zwangerschap!!!!
Hallo lieve allemaal, Gisteren om 15:40, na een snelle en vlotte bevalling van ruim 5 en half uur, is onze zoon geboren. Mijn man en ik hebben samen gehuild, hem bewonderd, vastgehouden en gekoesterd. Hij was mooi, en fragiel en af. Vanmorgen heeft mijn man onze dochter opgehaald en zij vond haar boertje 'schattig' zoals hij daar zo klein in het mooi mandje lag. Ze noemde hem vooor altijd haar broertje en dat zij altijd aan hem zal denken. Samen met haar een de pastoraal medewerkers hebben we in een intieme sfeer bij ons op de kamer afscheid van hem genomen. Ze hadden een mooi boekje met zijn namen erin gemaakt, met gedichtjes, gebedjes, een stukje van "De kleine prins" en een kaars. Ze hebben de gedichtjes en stukjes voorgedragen, terwijl we alleen maar konden huilen van zoveel liefde en verbondenheid en verdriet. We hebben hem met water gedoopt en daarna alle drie samen het kaarsje uitgeblazen. Daarna moest hij weg naar de autopsie. Dat was moeilijk, het liefst had ik hem nooit afgegeven,... maar het was goed. Onze zoon heet Felix Vincent. Felix is de naam die onze dochter voor hem heeft gekozen; het betekent 'geluk'. En Felix Vincent heeft ons, zijn ouders, zijn zusje, 19 weken lang zeer gelukkig gemaakt! Hij blijft vooor altijd vooortleven in ons hart!
Lieve Gabriëlle, Wat je schrijft over de bevalling en het afscheid raakt me diep. Wat vreselijk toch! Tegelijkertijd is het wel heel mooi zoals jullie het afscheid aangepakt hebben, heel bewust en intents. Ik hoop dat jullie er een goed gevoel aan over houden. Heel heel veel sterkte, dat Felix Vincent jullie als engeltje maar vaak mag bezoeken! Liefs Toke
Lieve Gabrielle, Met tranen in mijn ogen lees ik jouw stukje. Wat schrijf je mooi en liefdevol over de bevalling, jullie zoon, jullie dochter en het afscheid met zijn drieën van jullie Felix Vincent. Ik wens jullie heel veel sterkte toe voor nu maar vooral ook voor de toekomst! Dikke knuf, Mijammi
Vindt het ook al zo stil hier Met mij gaat het goed. Beetje last van mij bekken maar goed te doen. Druk bezig met de zolder inrichten zodat we daarna de kinderkamer kunnen doen en kaartjes uitzoeken Morgen ga ik heerlijk een dagje bubbelen in de thermen in Nijmegen . En met jou?