zo ik ben even ontploft in een e-mail naar onze vakco¨ordinator 9 maart komt er eindelijk de vergadering waar we al weken op zitten te wachten omdat 2 personen de agenda gewoon gijzelen (het is steeds voor dezelfde persoon uitgesteld) en nu hebben ze dan een datum, heeft mijn oudste net een basketbalmatch op dat uur dus nu kan ik gaan dwarsliggen (wat ik niet wil) of de match opgeven (wat ik ook niet wil) krijg ik al reactie : hoe minder er vergaderd wordt, hoe meer men er tegenop ziet...terwijl ik al weken loop te vragen wanneer we nu juist gaan vergaderen....grrrrrrr
pffff weet niet wat ik moet doen verveel te barsten vl is aan de auto bezig huis is gepoetst ik heb languit gedoucht en de was draait plus het is zondag geen bal op de tv en winkels zijn hier op zondag niet open (boeren gehucht ) PLEH
Hier hebben de kids mijn buik geverfd haha had ze op facebook al geplaatst Vind het erg leuk geworden haha eerste keer vrij iets gemaakt en de 2e keer hun handafdrukken op mjn buik haha
Pff meiden heb ik dit weer. Deze namiddag is mn man gaan voetballen zoals iedere zondag. Dochterlief is bij mn schoonouders,zij gaan naar het voetbal. En ik ging mee met een vriendin een vrijgezellen gaan voorbereiden. Heb ik toch wel last van harde buiken die om de 5 min komen,superpijnlijk zijn ze wel niet. Wat is wijsheid, blijf ik thuis dan zal alles wel stilvallen en mis ik de pret met de meiden. Ga ik mee zit de kans erin dat mn vriendin me vroeger naar huis moet brengen. Pff ik weet het niet. Mn gevoel zegt gaan,zover van huis ben ik niet (half uur rijden) en het zou zel héél toevallig zijn dat het net nu zou beginnen....
tja wat is wijsheid in zo'n geval hmmm ik zou het niet weten als je je verder goed voelt waarom niet ? neem anders voor de zekerheid je vluchttas mee is dat een idee ?
Hmm ik heb nu toch wel een zeurderig gevoel in mijn buik sinds vanmorgen. Zou het dan toch gaan beginnen? Het voelt als een constant gevoel maar wel menstruatie achtig. Ook steeds het idee dat mijn buik strak staat. Is wel handig natuurlijk, net het bed aan het verschonen, had het al een week uitgesteld omdat ik dacht dat ze deze week zou komen. Maar zul je zien, verschoon ik het vandaag, breken straks de vliezen in bed ofzo...
Nathalie2012: verveelend hé, je stelt bepaalde dingen uit omdat je denkt,je weet maar nooit. En als je dan op het punt staat om het te doen zou al je moeite voor niets kunnen zijn. Ik duim voor je dat het begonnen is. 3-3-2013 is wel een mooie datum!
Spannend dames! Stephanie ik kan je niet adviseren, ik denk dat je echt jezelf moet aanvoelen of je het prettig vind om te gaan of niet. Dit is er een van de 50 haha
Hihi echt leuk hoor bamjolan. Zou ik ook eens met mn dochter moeten doen. Ik vrees er dan wel voor dat heel mn interieur een ander kleurtje zal krijgen dan. Nuja ik ben eruit,ik ga. We zien wel!
Zo de belasting aangifte is gedaan. Krijgen weer lekker wat terug, dus dat is altijd mooi. Nu ben ik helemaal klaar met alles. Straks nog even bij mijn zwager met zijn allen chinees eten, en dan mag ze komen van mij Wel weer al een uur steeds harde buiken.
Sooow, bijna tien pagina's bij te lezen, ben alweer de helft vergeten dus op iedereen persoonlijk reageren zit er ff niet in. Wat namen betreft; gewoon doen waar je je goed bij voelt, wat voor jullie het juiste aanvoelt want je kindje moet er mee lopen en ach, je kunt het nooit voor iedereen goed doen. Helemaal eens met kahlen (die heb ik dan weer wél onthouden); je bent niet verantwoordelijk voor het gevoel van een ander, wat zij voelen is aan hen, niet aan jou. Leuke buikfoto bamjolan, fijn als je kinderen zo creatief zijn Eeehm, wat verder nog? Ben het echt ff kwijt, ben vandaag sowieso een beetje de weg kwijt. Vanochtend al een flinke huilbui gehad omdat ik het echt niet meer zie zitten, vannacht regelmatig misselijk wakker geworden en voel me nog niet echt geweldig, alles zit me in de weg en doet pijn en ik wil gewoon mijn kindje zien! Heb in bed ontbeten met de klassieke radiozender op de achtergrond, daarna nog even liggen doezelen en toen kwam ik er ineens op dat ik helemaal niet écht bang ben voor die dingen die ik gisteren schreef maar voor iets heel anders. Maar die braakfobie is een soort eerste angst als ik de éigenlijke angst niet weet te plaatsen, heb ik al mijn hele leven dat ik het dan daar op ga projecteren in plaats van op het werkelijke probleem (snappen jullie het nog? hahaha ) Het zit namelijk zo; ik heb mijn oudste alleen gekregen, was vanaf week 7 van de zwangerschap alleen en heb vanaf het allereerste moment een heel diepe band met hem gevoeld. Misschien omdat het mijn eerste kind is of omdat de situatie zo anders was dan anders maar ik voelde zo een intense liefde voor hem, zo'n verbondenheid. En ik voelde me ook heel sterk en zelfverzekerd tijdens de hele zwangerschap, omdat ik iets deed wat ik van mijzelf nooit had verwacht en omdat ik voor het eerst van mijn leven volledig voor mijzelf (en mijn kind natuurlijk) had gekozen. Daarna ben ik drie jaar met mijn kind alleen geweest (waarvan het laatste half jaar een lat-relatie) en toen kwam mijn Lief bij ons wonen. Kort daarop werd ik al zwanger van ons Nutje maar het gevoel wat ik bij mijn eerste had heb ik deze zwangerschap niet ervaren. Niet zo'n sterke verbondenheid, niet die intense liefde en al helemaal niet die zelfverzekerdheid. Nu ben ik dus bang dat ik niet genoeg liefde te geven heb aan dit kindje, dat ik van hem niet zoveel kan houden als van mijn oudste en dat ik al helemáál niet genoeg meer over heb voor mijn Lief. Dát is de echte angst; tekort te schieten, niet genoeg te kunnen geven en niet genoeg van hen allemaal tegelijk te kunnen houden. Ik weet verstandelijk dat dat een ongegronde angst is want natuurlijk kan ik dit wel maar toch denk ik dat dit onbewust de bevalling tegen kan houden. Want ik ben er enerzijds helemaal klaar voor maar anderzijds; als ik dit zo ervaar voel ik me er niet klaar voor om hem op de wereld te zetten. Wat zit een mens raar in elkaar soms he, natuurlijk hou ik ontzettend veel van dit kindje dus waarom bang zijn voor iets dat niet waar is? Toch verlang ik heel erg naar ons mannetje en kan ik ook weer niet wachten tot hij wil komen. Heb net even lekker tegen mijn buik zitten praten en hem verteld dat hij welkom is en dat er heel erg veel van hem gehouden wordt. En wat gaat mijn Lief een trotse papa zijn, hij loopt nu al te stralen bij het idee dat hij naar buiten kan met zijn zoon en hem aan iedereen kan laten zien Zo, sorry, lang verhaal maar moest het even kwijt...
mamavanF ik denk dat als jullie mannetje er straks eenmaal is, dat als je naar hem kijkt al begint te huilen, omdat hij het mooiste is wat jullie over komen is. En dat je hem en je andere zoon en je vriend ook ontzettend veel liefde nog geeft hoor. Dat zijn allemaal de hormonen. Komt vanzelf goed.
hoii dames, @geboren baby´s: gefeliciteerd meiden, en ja volgens mij komen eerst alle jongens om de deuren open te houden voor de meisjes. ik zou ook lekker blijven zitten als ik moest kiezen tussen alle lekkere dingen die mama eet, en borstvoeding/melk.... @molenbloempje: vla is het enige toetje wat ik niet binnen hou... 1 hap erin en er gelijk weer uit. @eten: ik heb me geboortetaart al in de vriezer staan afgewerkt met voilette slagroom en muisjes aan de zijkant, en dr naam in muisjes bovenop geschreven... verder sta ik heel de dag in de keuken eten te maken of zelf te eten, van komkommersalade tot aardappelkoekjes noem het en ik maak het. heb gister ook nog een aardbeien-kwarktaart gemaakt mmmm... met yoghurt en magere kwark. @hormonen: ik maak elk weekend thuis brood zonder machine, en afgelopen vrijdag was het een ramp geworden in mijn ogen... deeg gezet en die moest rijzen, dus ff naar me schoonouders om de hoek voor een bakkie thee. komen we thuis sla ik het deeg door en denk ik shit!! zout vergeten, dus zout doorgeslagen in het deeg en een na-rijs gegeven. zegt me vriend kom gaan we ff langs jou moeder dan kan ik tanken, dus helemaal het deeg vergeten komen we 4 uur later thuis geen hoofdramp maar goed, weer doorgeslagen en een 2de narijs gegeven. daarna afgebakken en ik heb het niet gecontroleerd of het brood gaar was.... het was 2 uur snachts immiddels. de volgende ochtend voelde ik me brak, rugpijn, buikpijn, kort lontje... schatlief vraagt of het brood goed is gelukt, dus ik kijken... nee niet gaar, weer afbakken elke keer 10 min erbij, en weer 10 min erbij, en elke 10 min zonk het meer en meer me schoenen in, dus ik knapte... janken,janken,janken alsof me oma overleden was zo erg. ik kon het niet helpen, dan was ik weer boos op dat brood en dan weer op mezelf, en meer waterlanders... uiteindelijk was het brood gaar, en heerlijk luchtig ondanks alle tegenslagen maar die hormonen man o man dat was errugg!! @beweging baby: de ene dag heel levendig de volgende dag weer rustig, en dan weer veel bewegen... enzo. @kwaaltjes: op het maagzuur na ben ik overal vanaf, alsof de tijd ff stil staat. geen spanning, geen nadenken, helemaal niks...gewoon rust ik doe ff een poging tot foto spammen, kijken of het lukt... Facebook
Ik wordt ongeduldig! Zo raar, de hele zwangerschap denk je van goh alweer zoveel weken! Nu hoef ik nog maar een week of 2 en lijkt het eeeeeeeeuwen te duren!! @strippen Doen verloskundigen dat makkelijk? of kunnen ze daar moeilijk over doen? Ik wil zooo graag thuis bevallen!! En over de 41 weken lopen wil ik niet aangezien ik daar in m'n directe kring een nare ervaring mee heb. Dus anders maar inleiden met 41 weken. Mag dat trouwens "zomaar"? Dus liefst zou ik rond de 40 weken als hij er nog niet is gestript worden... maar vind dat zo raar om te vragen aan de vk... Durf het niet zo goed hihi!!
hier net pannenkoeken op. pff en zit vol. ik dacht net wat heb ik toch moeie voeten en gevoelinge onderbenen. ik kijk erna en ik zie dat er vochtrandje zit boven mijn sokken rand. nog nooit eerder gezien. waar zou dat nu ineens door komen? en nu pas mat 38 weken is dat niet raar?
Lol, prachtigwonder, wees blij met dat vochtrandje haha! Ik had 2 kussens met 10 worstjes onderaan mn benen zitten vanaf 37 weken @emoties: gewoon aan toegeven hoor, het is ook een circus van hormonen zo'n eind zwangerschap! Haha en daarna ook trouwens Toch nog stiekem even..