@all, hier een leuk weekend achter de rug gehad..Zijn gezellig naar het circus geweest met de meiden. Wat hebben die hiervan genoten zeg ;>) Gisteren sintviering op het werk...meiden zijn weer flink verwend en hebben een hele leuke en gezellige dag gehad... Woensdag aan het einde van de dag vieren we het met een aantal vrienden en hun kids..komt ook een sint en 2 pieten ;>) Word vast gezellig... Voor de rest gaat het met de zwangerschap wel goed..voel die kleine man nu af en toe wat bewegen, maar echt veel is het helaas niet...Misselijkheid gaat momenteel goed en heb af en toe flink last van mijn bekken... Dinsdag voor de echo voor mijn duim...hopelijk is het deels al geheeld doordat het gespalkt is.
mwb, leuk gevierd met je vriend? nbroen, klinkt inderdaad als een gezellig weekendje! het circus ia altijd super, alleen jammer dat het zoooo duur is. wel jammer dat je de kleine man nog niet zo heel veel voelt.. blijft toch het mooiste van je hele zwangerschap, maar dat komt vast nog wel! (placenta voor?) succes dinsdag! @all: niet veel bijzonders te melden. buik en beeb groeien goed. al verteld dat we afgelopen vrijdag een echo bij de gyn hebben gehad? hoofd en buikje zijn gelijk en lopen 3 dagen voor, benen wat langer dan de rest, die lopen 6 dagen voor. maar allemaal meer dan normaal dus. onze zoon is klein voor zn leeftijd dus ik loop nu al te grappen dat zn kleine zusje straks groter zal zijn dan hij hahaha de beeb weegt nu trouwens zn 800 gram!! volgens de gyn helemaal normaal, maar op alle site's ed staat dat die nu rond de 700 gram moet wegen... ga me dus al weer zorgen maken dat er misschien toch zwangerschaps suiker op komst is.. wat zou betekenen dat er weer een heel gedoe komt en grote kans op geplande keizersnee.. wat ik uiteraard niet wil.. binnekort uitgebreidde test dus. verder nog flink last van mn rug en bekken, soms wat extra misselijk, en raar flink geflipt van de drukke tijd waarin we nu leven. gelukkig kan ik in mn man's armen weer helemaal tot rust komen, dus we overleven het wel
@marieken, dankje wel....heb idd een peessecheuring in mijn duim dus moet in iedergeval nog een week met spalk lopen ;<( Ja placenta ligt idd voor en erg hoog...helaas wel want de bewegingen zijn idd het mooiste van de hele zwangerschap! Het was familiedag bij het circus dus kostte ons maar 7 euro pp en de jongste was gratis ;>) Probeer je niet te druk te maken...kleine heeft een heel mooi gewicht hoor..die van ons woog al 600 gram toen ik nog net geen 20 weken was en hij was wel wat groot zeiden ze maar ik hoefde me niet ongerust te maken.De rest loopt mooi op schema zei je en dat is het belangrijkste.. Ga me zo maar weer eens voorbereiden om mijn kleine stuiterballen uit school op te halen, hahaha...zijn de hele week al niet te houden! vanmoirgen hebben ze sintviering gehad en aan het einde van de dag gezellig saampjes met vrienden nogmaals...Ben blij als het weer voorbij is, hahaha...en hopelijk de rust is wedergekeerd in huis ;>)
veel plezier nbroen met de sint! hopelijk hebben je kids het leuks gehad inderdaad. zelf kijk ik er ook erg naar uit dat de sint weer het land uit is, helaas vieren wij sinterklaas pas zaterdag.. dus tot die tijd blijven we in de sint sfeer.. MAAR zondag gaat de sint doos naar zolder en de kerst spullen omlaag!!! heb al weer wat extra aanschaffen gedaan dus heb heel veel zin in alles weer neer zetten. zo gezellig! kerst is echt mijn feestdag en dit jaar zonder sores, beide dagen vieren we ergens anders hihi heerlijk. vandaag gemene onderrug pijn trouwens.. heel vervelend.. ach nog 3 uurtjes!
Hier vanavond de tafel versieren met pepernoten, chocolade sinten en pieten en natuurlijk kadootjes. Wat een verrassing zal dat morgenochtend zijn voor ons mannetje, hij verheugt zich er nu al op maar weet niet wat hij kan verwachten. Tis de eerste keer dat hij het bewust meemaakt dus wil er wel wat speciaals van maken. Daarna bij mijn ouders nog eens kadootjes uitpakken, daar heeft hij ook zijn schoentje mogen zetten. En dit weekend kan dan eindelijk de kerstboom naar beneden, daar verheug ík me dan weer erg op Kan ik ook mijn herfstkast veranderen in een winterkast, staat een verzameling pixies in die elk seizoen een nieuwe aankleding krijgen. Superleuk, hoop dat er nog heel wat pixies bijkomen Mijn gezondheid is de laatste weken weer achteruit gegaan voor mijn gevoel; ben constant extreem moe, loop de halve tijd te krimpen van de pijn en krampen in maag en darmen en ben er weer mee naar de huisarts geweest. Omdat ik een vervangende heb moest ze mijn dossier doorspitten en overleggen met de VK en evt. gyn en moeten we vrijdag terug om te horen wat er moet gebeuren. Gisteren ben ik, alweer, in aanraking gekomen met aloe vera producten maar niet die uit de winkel. Wat ik begrepen heb zijn deze producten vele malen beter dan wat je in de winkel kunt kopen, omdat er veel meer werkzame stoffen en bestanddelen inzitten en ik wil het een kans geven. Wie weet verhelpt het (een deel van) mijn klachten en ga ik me weer beter, of zelfs gezond, voelen. Als dat zo is ga ik die producten ook verkopen want het zou een groot wonder zijn als ik na al die jaren iets vind wat me helpt. Dan vind ik het de moeite waard anderen ook te helpen maar vooralsnog ben ik sceptisch en moet ik nog maar zien wat het gaat doen. We zullen het zien, eerst maar eens beginnen en hopen dat het werkt...
zo hebben we allemaal een tick he, mamavanf. leuk die pixies. misschien kunnen we straks een foto zien van de damens in hun winter outfit? vind ik wel leuk hoe was het sinterklaas feest? ik ken de werking van aloe vera trouwens niet, tenminste niet op die manier. dus ben ook benieuwd of het voor jou werkt, zou natuurlijk heerlijk zijn. dan kun je tenminste nog even genieten van je zwangerschap succes morgen, laat je ons weten wat de arts zegt? andere damens: alles goed met iedereen en de bij behorende buikjes??? meer jankballen hier trouwens? ik kan heerlijke jankbuien hebben om niks: zielige film, drukke baby (en mn liefde voor de kleine) , de angst dat er iets gebeurd met een van mijn kinderen, of gewoon omdat ik zo gelukkig en verliefd op mn gezin ben, het feit dat ik niet meer wil werken maar uiteraard wel moet enz. bah bah hahahaha vrouw zijn is niet zo makkelijk. nou iedereen, succes met de sneeuw morgen!! loop/rij voorzichtig. wij blijven heeeerlijk een dag binnen om lekkere dingen te bakken. altijd leuk.
Ik laat morgen weten wat de arts te melden heeft, ben erg benieuwd. Mag hopen dat ze niet weer met zijn allen moeilijk gaan doen omdat ik te weinig eet, dat ik naar de gyn moet enzo want ik weet zelf ook wel dat ik te weinig eet. Kan er alleen weinig aan veranderen als ik me zo beroerd voel dus zit niet te wachten op extra gezeur natuurlijk. Sint was erg royaal dit jaar, kleine man was uitzinnig en door het dolle enzo en bij oma was er nóg meer, echt superleuk! Alleen jammer dat ik weer es een discussie met zus kreeg, Lief zat zich nogal te ergeren aan wat ze allemaal zei. Zus en ik begrijpen elkaar niet zo goed, tenzij het oppervlakkig blijft en tjah, dat ben ik nou eenmaal niet. Ze heeft overal wat op aan te merken en commentaar op en kritiek terwijl ik alleen maar vertel wat mijn plannen voor de toekomst zijn. Ze lijkt me nooit serieus te nemen en te geloven, ook niet als het gaat om mijn gezondheid. Ze meent dat ik geholpen ben met een flinke schop onder mijn kont en dat ik maar gewoon moet dóen, dan gaat alles vanzelf wel over. Uhhuh, tuurlijk, ze begrijpt er duidelijk geen *** van. Uitleggen is zinloos want het dringt gewoon allemaal niet door dus ik moet écht gaan leren mijn mond tegen haar te houden zolang het niet over onze kinderen gaat. Ze is een schat verder hoor, geef keiveel om haar maar ze is zó simpel soms... Achja, zo is er overal wel wat he Oja, jankbuien.. die heb ik maar zelden, eigenlijk alleen wanneer mijn gezondheid (het gebrek daaraan dus) me weer eens vreselijk dwars zit en ik wanhopig word. Om andere dingen huil ik nooit, niet om lieve dingen van mijn zoontje, niet om zielige films, niet om een goed boek.. nergens om Zou wel willen dat mijn hormonen me dat nu lieten doen, dan kwam het er eens een keer allemaal uit he Maar goed, morgen meer, na mijn doktersbezoek. Eerst trouwens met zoonlief naar het CB voor zijn laatste inentingen, zie er nou al vreselijk tegenop. Ik wel ja, hij lijkt er zelf geen moeite mee te hebben (nog niet )
marieken, wat vervelend dat je zo'n last hebt van je rug en bekken. en die jankbuien herken ik wel hoor. En de zin aan t werken word ook steeds minder. Ik kan me slecht concentreren dus t gaat niet meer allemaal zoals anders en daar kan ik me dan weer aan irriterengister sinterklaas op school gehad, vroeg op school, lange dag gehad en ben dan helemaal stuk..en dan moet je gewoon vrolijk de volgende dag weer werken..nog een paar weken en dan is het kerst, ben echt aan t aftellen! Maar wel weer een gezellige tijd de kerst. dit weekend eens even ons huisje in kerstsfeer brengen, helemaal zin in! mamavanf: wat vervelend dat je eigen zus je niet geloofd/niet serieus neemt. Jammer dat zo'n discussie eraan te pas moet komen. kan me voorstellen dat je hoofd er niet naar staat. Sterkte morgen bij het cb en de dokter!
@werken ik herken het wel. Ik maakte afgelopen week de fout om te tellen hoeveel dagen ik nog moet...nu nog 30 dus...tot en met 7 februari. Ik zit me alleen wel te ergeren dat ze dus de vervanging voor mij on hold hebben gezet. Ik heb er straks natuurlijk niet direct last van, maar ik vind het gewoon niet eerlijk. Z vangen nu al geld voor mij omdat ze me 50% zek gemeld hebben terwijl ik 90% ong werk, en straks krijgen ze dus ook nog geld voor mijn zwanerschapsverlof, wat ze ook niet nuttig gaan gebruiken. Ik moet maar roberen om me er niet te druk over te maken, dat is niet goed voor de kleine. Ik wilde vandaag ook nog allerlei dibfen buitenshuis doen, maar ik ga et even overslaan... Dus maar beginnen met de kerstboom. VL heeft alle spullen naar beneden gehaals, dus dat wordt lekker gezellig. Daarnaast ga ik zo mijn eerste zelfgenaaide badcape afmaken... Druk druk druk
Ik zou nog komen vertellen hoe het bij de dokter is gegaan vandaag; nou, niet veel wijzer geworden maar dat had ik al verwacht. Ik krijg een ontlastingsonderzoek (eindelijk) maar verder werd er eigenlijk door ons hele verhaal heen gepraat en weet ik weer dat ik absoluut niet begrepen word. Ik ga nu naar een andere praktijk, van antroposofische artsen en internist, in de hoop dat ik daar wél verder kom. Ik blijf voelen dat er lichamelijk iets niet klopt en de dokter zegt dat dat best wel zou kunnen maar dat ze niets kunnen vinden en dat ik daarmee andere manieren moet bedenken om ermee om te leren gaan. Maar zolang ik blijf voelen dat het wél opgelost kan worden en dat er echt iets over het hoofd wordt gezien, ga ik door met zoeken. Dokter vroeg zich af of ik echt antwoorden nodig had en ze bleef maar doorgaan dat ik geen energie heb omdat ik zo slecht kan eten. Ik kreeg haar niet duidelijk gemaakt dat ik nog véél minder energie heb en me nog veel zieker voel als ik meer ga proberen te eten, of anders dan ik nu doe. Ik krijg gewoon niet uitgelegd hoe het nu écht zit want ze hoort zichzelf geloof ik erg graag praten en ging dus maar door, zonder dat ik echt kon uiten hoe het voelt. Nouja, ik ben niet verbaasd en we zien wel hoe nu verder, maar opgeven is nog altijd geen optie! Gisterenavond trouwens even flink geschrokken, al herstelde ik me gelukkig snel weer. Buurman stond als een dolle aan de deur te bellen, mijn zoon wakker en met grote, bange ogen boven aan de trap om te zien wie daar zo raar stond te schreeuwen aan de deur. Buurman valt ons al langer lastig met vage verhalen over dat hij zijn huis niet warm gestookt krijgt omdat bij ons boven twee raampjes op een kiertje open staan. Nu stond hij gisteren, met een flinke drankkegel, te schreeuwen dat wij hem al 100kuub gekost hebben sinds we hier wonen en dat hij invalide is als hij uit zijn werk thuiskomt omdat het zo koud is in zijn huis (hij heeft blijkbaar reuma). Ik heb hem gezegd dat ik dit soort gedrag niet wil in het bijzijn van mijn kind en dat hij de volgende keer moet zorgen dat hij niet gedronken heeft als hij weer eens wat heeft (zijn nog wel meer dingen geweest, hij zoekt gewoon iemand om zich op af te reageren geloof ik). Hij dacht zeker dat ik het niet door zou hebben ofzo maar ik ken die dranklucht helaas íets te goed (ex met drankprobleem) dus ik zag en rook het meteen. Zo'n rare, verwilderde blik in zijn ogen, wijnwalm om hem heen en denken dat één kauwgompje wel zal helpen. Niet dus. Maar goed, hij riep nog 'flikker maar op', ik zei, jij ook en heb de deur dichtgedaan, rustig, niet gegooid. Meteen mijn zoon gaan troosten want die was helemaal van slag, arm kind. Vandaag heeft Lief de woningbouw gebeld en daar vonden ze het een heel raar verhaal en zeiden dat wat hij beweerde helemaal niet kon. Al zegt hij dat de opzichter hem gelijk heeft gegeven, ik geloof er niks van, wil die opzichter zelf wel eens spreken. Dus dat gaat binnenkort gebeuren en onze ramen blijven gewoon open want ik wil geen muf huis en zéker niet slapen met dichte ramen, krijg ik enorme hoofdpijn van. Tis goed met hem, onze huizen grenzen alleen aan de bovenverdiepingen aan elkaar dus het kan gewoon niet dat hij het dan beneden niet warm krijgt gestookt. Goed, genoeg gezeverd weer, hahaha, niet te druk om maken, is niet goed voor ons mannetje in mijn buik
Oja, vergeet ik het belangrijkste Muts dat ik ben hahaha Zoonlief is helemaal goedgekeurd weer op het CB, hij heeft zelfs zonder 'auw' te zeggen zijn prikje gehad en we hebben de bevestiging dat hij écht voorloopt in zijn ontwikkeling. Ik zie dat zelf niet zo omdat het voor mij zo normaal is allemaal maar anderen zien het meteen. Hij is zo slim en wijs voor zijn leeftijd en dat werd dus vandaag ook erkend. Ik ben een supertrotse mama Altijd al maar vandaag een beetje extra.
mamavanf wat jammer dat je nog niet veel wijzer bent geworden. Wel fijn dat je zoontje t zo goed deed bij het cb! en wat een aparte reactie van jullie buurman, lijkt me inderdaad ook sterk dat jullie de ramen niet eens open kunnen doen omdat hij anders te veel moet stoken..en die reactie kan ook niet zeg, j ezoontje zal wel goed geschrokken zijn hier heb ik de laatste weken steeds meer last van een pijnlijk drukkend gevoel in schaambeen/schaamlippen, net alsof er al iets naar buiten wil zeg maar. word pijnlijk naarmate de dag vordert of als ik te lang gelopen/gestaan heb. Iemand hier ervaring mee?
Dat gevoel niet perse Doost maar wel het gevoel van een tampon die eruit dreigt te vallen ofzo Niet dat ik die dingen ooit gebruik, juist om dat gevoel (vind het mateloos irritant) maar zo'n soort druk voel ik nu van onderen. Nouja, misschien bedoelen we toch wel hetzelfde Tjah, die buurman... gisteren stond hij wéér aan de deur te klagen, heb het mijn Lief maar laten afhandelen want die was er goed pissig over. Buurman is al twee keer over onze schutting gelazerd; eerste keer met zijn ladder, bovenop onze net nieuwe partytent, tweede keer met boom en al. Maar wij hebben er niets van gezegd, net zo min als dat wij ooit geklaagd hebben over zijn veel te harde muziek precies als zoonlief naar bed moet. Dat heeft Lief hem gisteren eens even onder zijn neus gewreven maar 'we moesten er geen andere dingen bij gaan halen'. En hij was er al helemáál niet over te spreken dat wij 'achter zijn rug om' de woningbouw gebeld hebben om te vragen of het wel kan wat hij beweerd. Ze snapten er niets van en vonden het hoogst onwaarschijnlijk. En, oja, het was ook absoluut niet waar dat hij bezopen tegen mij had staan schreeuwen. Wanne gek zeg, die kerel heeft echt volledig afgedaan bij mij, hij krijgt geen woord meer terug, in negeer hem voortaan wel. Kwam hij er ook nog mee dat hij de hele rij coniferen eruit wil halen om er een schutting te plaatsen en dat we dan met zijn allen naar de bouwmarkt zouden gaan en die schutting samen zouden plaatsen. Wat denkt ie wel, dat wij daaraan gaan meehelpen, laat staan betalen? No *** way zeg, achterlijke kerel. Sorry, ben een beetje pissig op die vent Het ergste is nog dat hij het met zijn maatschappelijk werkster over mij heeft gehad omdat hij zo'n medelijden met mij heeft wegens mijn chronische klachten (daar weet hij helaas van). Ik snap niet waar die *** zich mee bemoeit, lijkt wel of hij geen leven heeft en dat allemaal op ons afschuift. Maar goed, genoeg geklaagd en gemopperd over die vent, heb mijn handen vol aan mijzelf en mijn gezin. Ben vandaag helemaal gesloopt omdat ik gisteren een lange dag heb gehad; heb mijn dreads weer laten zetten en dat was een lange zit én een lange rit ernaartoe. Daarna nog een wandeling in de sneeuw gemaakt en nou zit ik weer total-loss en prikkelbaar op de bank, valt me al mee dat ik niet zo beroerd ben als normaal. Maarja, we maken er hier nu maar een standaard grapje van wat de dokter zei; ik moet gewoon meer eten, dan krijg ik wel meer energie. De schat, ze snapt er helemaal niets van he Nouja, ik ga nu naar een andere praktijk en het op een andere manier aanpakken, dit werkt gewoon niet. Zo, lang verhaal weer, hoe is het met de rest van de dames hier?
zozo mamavanf, enerverend weekend gehad lees ik. nou ik zou ook knetter gek worden van zn zeik buurman zeg. ppfffttt.. wij mogen in onze handjes klappen dat we beide kanten hele lieve mensen hebben. snap heel goed dat het je allemaal ff te veel word zo, en dan al helemaal waar je zoontje wakker en bang van word. hoe haalt hij het in zn botte kop. grrrrr.. hier hormonen genoeg om dan ff goed te gaan flipperen hoor hihi wel prut dat je bij de ha nog geen meter verder bent gekomen.. onze arts zou me allang door verwezen hebben naar de maag/darm specialist (wat is vandaag trouwens ook voor elkaar ga proberen te krijgen) hier verwijzen ze heel makkelijk door, erg fijn. hopelijk kan die andere arts straks meer voor je doen.. zelf ken je je lichaam het beste, als jij voelt dat het opgelost kan worden dan moet je daar gewoon voor blijven vechten. doost, sorry kan je niet helpen, zelf geen ervaring met dat gevoel. als je het niet vertrouwd zal je vast een inwendig onderzoek mogen laten doen bij je verloskundige toch? hier: niet veel veranderd.. nog steeds moe, maar slaap dan ook heel slecht de laatste nachten. word veel en lang wakker en vaak ook 1x van de pijn in mn maag streek dat door trekt naar mn rug. dan hou ik het niet meer uit in bed, dus ga dan beneden naar de wc, paracetemol nemen en ff lopen. daarna gaat het wel weer. schiet niet op voor mn energie en is gewoon mega naar, dus ga zo de ha bellen om weer naar een specialist te mogen de baarmoeder word alleenmaar groter dus zullen mijn pijnen ook wel erger worden gok ik.. oh EN de enige kat die de kattenbak gebruikt (andere gaan naar buiten) heeft besloten om vooral savonds en snachts te schijten, en ik word gewoon wakker van die vreselijke lucht en kan dan niet meer slapen. joepie, verbeterde reukvermogen! mn rug valt momenteel wel mee. begin wel wat stress te krijgen aangezien mn man niet opschiet met de baby kamer!! ik wil die klaar hebben voor het nieuwe jaar eigenlijk.. in ruil maar vast het wiegje van zolder gehaald maar mis 1 zijkant, dus nu de zolder aan het opruimen om zo het laatste deel weer terug te vinden.. alleen was is daar gister lekker mee bezig, komt mn man thuis: "en jij komt nu van die zolder af en gaat naar bed, ben je helemaal gek geworden. jij slaapt slecht, je bent op en dan ga je dit doen. nu eraf!" hihi toch wel heel lief maar had graag nog ff door geruimt. vanavond weer ff half uurtje dan maar wil dat wiegje zo graag neer zetten en opmaken. jullie baby kamer, wieg en/of box al klaar staan?
Vandaag bij verloskundige geweest en die druk die ik voel heeft te maken met mijn vermoeidheid en de bekken bodem spieren, ze raadde me aan om het rustiger aan te doen, aangezien ik t hele weekend vaak nodig ben om te herstellen. Overleg gehad met de directie en va Jan halve dagen werken, nu ook halve dagen, middag rusten en daarna weer naar werk voor bespreking. en
Oh bovenstaande trouwena ook ivm mijn bekkenklachten..met de kleine gaat alles goed! Begin Jan de 30 wk echo! Manlief is hier ook nog bezig met de babykamer, valt allemaal beetje tegen dus duurt wat langer. Wij hopen over een paar weken de meubels erin te kunnen zetten
@babykamer Deze week is bij ons de stucadoor bezig om die kamer helemaal netjes te maken. Dan kunnen we volgende week beginnen met schilderen (eerst alles wit maken) en als dan de 24e (toch nog gelukkig!) de meubeltjes komen, kunnen we die in elkaar gaan zetten. Kijken hoe we het willen hebben staan en dan de accenten (met roze) schilderen en hopelijk nog een muurschildering maken (maar ik weet nog niet wat... iig niet een al te drukken, maar met de kleuren roze, wit en zilver). Dan kan ik hopelijk dit jaar ook een begin maken met het in de kast hangen van de kleertjes die ik al heb, want mijn kast begint uit te puilen... Mijn ouders komen dit weekend en mijn moeder heeft beloofd dat ze de strijkwas zou doen (vind ze leuk en ik heb er een hekel aan) maar dat kan nu niet eens in de kast.... Ik begin het spannend te vinden... Ik ben zo benieuwd hoe ze eruit zal zien... (en over nog zoveel meer dingen...) Maar sinds dinsdag is voor mij het aftellen beginnen. Ik moest nog 100 dagen, nu dus nog maar 99 tot 21 maart... Dat vind ik dan wel het voordeel van de zwangerschapsdiabetes, dat het niet zo veel later zal worden dan de uitgerekende datum, omdat ik uiterlijk in de 40e week ingeleid zal moeten worden (volgens het plan dat ik nu van het ziekenhuis gekregen heb). Morgen weer naar het ziekenhuis. VL gaat niet mee, maar mijn ouders wel, dus ik hoop voor ze (ook voor mijzelf) dat ik weer een echo krijg... Lijkt me leuk om hun reactie te zien...
oke, even snel een ego berichtje: ik ben zooo moe, ik heb buikpijn, ben misselijk en stront chagerijnig. ik wil naar huis, naar bed en vrijdag pas wakker worden. ik trek het echt niet meer tot 1 februari.. maar.. ik kan niet stoppen met mn werk zonder geldige reden, zonder doktersverklaring.. dus we moeten door.. maar ik kan wel janken van ellende!
Ooow da's naar Marieken, kan me helemaal zó goed voorstellen hoe je je voelt. kan je geen doktersverklaring krijgen omdat je het niet meer trekt en je écht rust nodig hebt? Het is nog lang he, tot 1 febr. en trouwens... ik dacht zo dat je een heel geldige reden hebt, niet dan? Zeker zoals je je nu voelt. Misschien moet je maar eens flink janken op je werk, zien we hoe je je voelt en sturen ze je misschien naar huis om bij te tanken. Hier ook ellendig, zit er psychisch even helemaal doorheen door het jarenlang aanlopen tegen onbegrip en niet gehoord worden en het me altijd ziek voelen. Heb het zó gehad, voel me machteloos, moedeloos, doodop van het knokken en doorzetten en positief moeten blijven en moeten blijven geloven en hopen terwijl er nooit verandering lijkt te komen, wát ik ook probeer. Nu moet ik terug naar de dietiste, alsof ik zelf niet weet wat ik dagelijks zou moeten eten en dat dat nu gewoon veel te weinig is. Moet ik dan weer van zo'n vrouw horen dat ik te weinig eet, dat het anders moet, dat het meer moet en dat ik het toch écht moet doorzetten en volhouden want ik ben tenslotte zwanger en anders is het voor mijn kindje ook niet goed? Dat weet ik zelf allemaal heus ook wel maar het wordt maar niet begrepen dat het zó moeilijk is om dag in, dag uit wakker te worden met pijn en misselijkheid en te weten dat ik daar dan tóch doorheen zal moeten eten. Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet, word met de dag somberder en ben kapot van het vechten, ik kán niet meer. En dat zal toch moeten want wat gaat er anders gebeuren? Waarschijnlijk ga ik doorverwezen worden naar een poli voor onbegrepen klachten, waar ook psychs aan verbonden zijn want die zal ik ook wel nodig hebben omdat ik door dit alles gewoon echt bang ben geworden om te eten. Ik heb die twee keer per dag dat ik eet en die ik redelijk vol kan houden maar als ik weet dat ik nóg meer ga moeten knijpt mijn keel al dicht van de angst voor nóg meer pijn en misselijkheid en me nóg zieker gaan voelen dan ik al doe. Jammer genoeg komt die angst voort uit ervaring en niet uit fantasie, wat het nog lastiger maakt. Ik weet het gewoon even niet meer hoor, weet wel dat jullie ook geen zinnige antwoorden of oplossingen kunnen geven maar ik moet het even van me afschrijven. Ben gewoon wanhopig, wil zó graag mijn leven terug, weer genieten van alles, weer energie hebben (en nee, gebrek aan energie komt níet door te weinig eten zoals iedereen tegen me roept, want waarom ben ik dan extra vermoeid als ik wél eet???) en gewoon gezond en gelukkig zijn. Dat is mijn kerstwens voor dit jaar; gezond zijn, mijn levenslust en energie terug en volop genieten van het leven en mijn mannen.
mamavanf: helaas werk ik zonder collega's. ik werk in de thuis opvang, dus mijn bazen zijn juist niet thuis tijdens mijn werk uren. daarbij ben ik een eenzame huiler, en iemand die zich sterker voor doet dan is.. ook mag ik niet klagen, ik werk maar 3 dagen (van 10,5 uur p.d.) en over 1,5 week heb ik een week vakantie. daarna nog 5 weken.. ben gewoon zo moe van die slechte nachten.. en alles wat er nog moet gebeuren.. als het kamertje en alles af zou zijn dan zou ik zo veel meer rust in mezelf hebben.. mn bed ligt trouwens wel heerlijk, dus ik geniet stiekum ook wel van die wakkere uren in de nacht, baby wordt dan ook vaak ff wakker dus dan "knuffelen" we wat. maar wanneer de wekker dan gaat.. hey mamavanf: heeeeel stom idee, heb je wel eens zware maagzuur remmers geprobeerd? gewoon een stom iets dat in me op komt, ik heb ook minder maag klachten als ik me netjes aan mn maagzuur zooi hou, maar vergeet die standaard in te nemen. ik weet dat je van de maagzuur echt veel pijn ed kunt hebben. verder weet ik inderdaad niks voor je. maar klagen mag hier altijd! oh en het is logisch dat je moeier word van wel eten aangezien jou lichaam dan juist heeeel hard moet werken omdat die het niet gewend is. dat put uit. stom he. (ben ook echt dood op na het eten en al helemaal na een dumping (soort allergische reactie op verkeerd eten)) mwb: goed geregeld die hulp en fijn dat je alles nog net voor de kerst binnen hebt. leuk als het voor 2013 al klaar zou zijn. geeft toch meer rust, aangezien je weet dat je niet over tijd zult gaan. foto's tussen door he?! ik moet trouwens volgende wk donderdag weer de uitgebreidde suiker test doen. ben benieuwd.. mn thuis prik set is al een tijdje leeg dus weet niet of het nog steeds zo laag is. had jullie kindje in gewicht al "last" van jou suiker? doost, nou meis, voetjes omhoog en lekker kop thee erbij. savonds lekkere voet massage van je man en dan goed uitgerust zijn. fijn dat het werk mee werkt met minder uren. al had je het natuurlijk liever in een goede lichamelijke conditie doorlopen gok ik