Hi muurbloempje Werk en vermoeidheid; tja weinig keus Ik maak normaal altijd 4 lange dagen 10-11 uur en door ziekte van twee fulltime collega's helaas nu 5 van die dagen. Dus 's avonds lig ik voor pampus en vermoeidheid blijft. Hoewel wel minder dan de eerste drie maanden.
@Namen: Meisjesnaam ligt klaar, jongensnaam is een vraagteken. Als de 20 weken echo een jongetje laat zien, gaan we wel over die naam nadenken @Emotioneel: Sinds ik mama ben, ben ik net een natte spons. Om het minste geringste lekt het vocht uit mijn ogen @Vermoeidheid: Het komt en het gaat...
Ben ik nou de enige die nooit jankt? Heb ontzettend veel last van mijn hormonen maar heb het idee dat ik juist minder snel kan huilen dan voor ik zwanger werd. Ben wel de hele tijd hartstikke boos en kan heel weinig hebben en heel soms heb ik het gevoel dat ik uit boosheid wel kan janken maar ik doe het gewoon niet. Sta het mezelf niet toe ofzo, weet het niet. Oja, een meisje gaan we vernoemen naar mijn ouders; tweede naam indirect naar mijn moeder, derde naam direct naar mijn vader. Bij mijn zoontje is het net andersom; twee naam indirect naar mijn vader, derde direct naar mijn moeder. Lief ziet zijn ouders al jaren niet meer dus vernoemen wil hij niet, vind ik prima, ik ken die mensen toch niet. Dus een jongen krijgt gewoon namen die we mooi vinden, zonder speciale betekenis.
Hihi mamavanF jij bent gewoon te nijdig om te janken! Haha, ik ven meestal redelijk assertief en soms zelfs een beetje té, maar nu bij vlagen een weekdier Jij hebt t misschien gewoon andersom! (Ow en ja, ik lig me te vervelen op de bank dus zit veel te veel te reageren haha)
hihi jolie, nou je het zegt Zou een vergissing van mij kunnen zijn Maareh, volgens mij klopt dat wel ja, ben gewoon te pissig om te janken En dan weet ik nog niet eens waaróm ik zo boos ben, niemand die me wat gedaan heeft. Tenminste, op dit moment dan maar volgens mij is het boosheid met terugwerkende kracht ofzo
Hihi, ik vind ons echt grappig We zijn allemaal anders dan anders en snappen t zelf meestal niet eens.. Arme mannen..hahaha, daar moet t helemaal een raadsel voor zijn :-D
hahaha ja nou, inderdaad, arme kerels. Ik ben nog steeds verbaasd dat die van mij nog niet weggelopen is, al heb ik hem tijdelijk naar de zolder verbannen. Kan ik lekker in mijn eentje dwars liggen in ons grote bed
Hahaha, ik deel t bed nog gewoon maar denk ook niet dat ik m naar boven krijg! Denk toch dat ik dan zelf naar boven mag haha Maar als ik nijdig word om niks of plots zit te janken is hij wel buitengewoon lief (soms n beetje té zelfs)
Leeuwman vindt me vaak grappig als ik boos ben. Grrr, daar gaat mijn bloed pas van koken! Ben je boos, word je nog niet eens serieus genomen! :x Anyway
I noet heel boos of makkelijk huilen. Ik ben lichtelijk deprie aan het worden, erg gelaten. Makkelijk voor man, wat hij wil/doet is goed, maakt mij toch niet uit, als het mij maar geen energie kost. Komt allemaal goed, als dat kind er eenmaal is. Alle zwangerschappen last van gehad, zelf minder bewust als mijn omgeving. Maar goed, vind je het gek, deze week net voor 9 uur per week beter gemeld, terwijl ik er normaal 29 werk per week, en dan nog te moe en uitgeput zijn om wat leuks te doen met de kids en/of vrienden.
Goedemorgen, Ik merk dat ik emotioneler ben als ik tv kijk. Zodra ik love is in the air kijk begin ik al te janken. Maar vriendje zegt dat mijn humeur nog prima in orde is. Ik geniet wel heel erg van zijn zorgzaamheid en word zo gelukkig als ik denk aan al het bijzonders waar wij nu 'echt' samen doorheen gaan. Ik ben over het algemeen heel gelukkig, wat wel bijzonder is, aangezien we tot zover echt een rotjaar hebben gehad (overlijden opa, zware knie operatie en maanden revalidatie en overlijden schoonmoeder). Dit alles helpt ook wel om juist te genieten van de dingen die we wel hebben. Wij zitten echt op een mooie roze wolk samen. Hopen dat dit zo blijft, dat is het enige waar ik bang voor ben, dat onze bubble wordt lekgeprikt. Geniet allemaal lekker van een mooie nieuwe dag, koud maar met zonnetje
Lijkt me heerlijk Charly, zo'n roze wolk! Geniet er maar van samen, ik wilde dat wij dat hier ook konden. Die momenten zijn echt zeldzaam maar nu nutje begint te bewegen en ik hem/haar duidelijk kan voelen wordt het wel wat beter tussen Lief en mij. Kunnen we het iets meer samen delen terwijl dat in de weken hiervoor niet echt zo was. Maar ik ben dan ook wel heel ziek geweest, dan heb je weinig zin om wat dan ook te delen Heb wel heel veel geluk met zo'n lieve, begripvolle partner hoor, dat hij toch op zolder gaat slapen omdat ik de ruimte nodig heb (ik slaap gewoon niet als hij naast me ligt op het moment), hij geeft me zonder zeuren en morren wat ik nodig heb en daar ben ik heel dankbaar voor! Maar mán, wat voel ik me boos de hele tijd, komt een hoop onverwerkte en niet-geuite woede naar boven die er al jaren zit. Jammer dat dat net nu moet gebeuren maar ik ga zometeen naar mijn haptotherapeut en die kan me er goed bij helpen Fijne dag allemaal!!!
@ Meiden met namen, ben benieuwd, hihi wordt wachten tot de wonders er zijn!! @ Allebei de kinderen hebben/krijgen 2 namen. Me zoon heb ik als 2de naam naar me vader en broertje vernoemt. @ Emotioneel. ik ben ook net een ui, pfff me man moet er om lachen als ik weer bij is onzinnigs zit te janken. @ Kinderdagverblijf, plekje voor de 2de is ook gereserveerd, bevastiging is al binnen. Hoe is dat bij jullie, lukt het om een goeie kvd te vinden en een plakje? @ ik las dat iemand een reorganisatie heeft op het werk, heel herkenbaar. Hier geldt hetzelfde, ik zit al 4 jaar in het schuitje het lukt me wel iedere keer een andere baan te vinden. Voor mij is het dit keer weer afwachten. Ik weet je naam niet meer, maar wanneer krijg je meer info over de reorganisatie en jouw functie?
Ik voel me niet specifiek wxtra emo of boos, heb eigenlijk niet echt ergens lastvan, behalve dan dat ik eindelijk was opgekrabbelt van mijn burnout en nu weer diep teruggeklapt ben doordat ik weer ben begonnen op de oude afdeling waar t allemaal is gebeurd. Ik kan de spanning en werkdruk daar nog steeds niet aan terwijlikop de andere afdeling echt gewn problemen ondervond. Dan denken jullievast: waarom zwanger raken als je herstellende bent van een burnout: omdat ik graag een gezin wil en omdat mijn moeder ziek is en ik heel graag wil dat ze het meemaakt. De rest vouwt zich er wel omheen dadelijk. Ik hoop dat ik met rust deze week weer er bovenop krabbel.
Joh laat mensen lekker denken, het gaat er toch om wat jij/jullie graag willen. Mensen hebben snel een oordeel zonder verder na te denken. Sterkte!! Komt goed, leef met de dag en genieten is erg belangrijk!!
Kahlen lekker laten kletsen, dat staat er toch los van!! Ik heb ook zat meegemaakt dat mensen vaak zeggen waarom begin je er nog aan, maarja alle situaties veranderen!! En IK ben er BLIJ mee en kan het ook gewoon AAN!
@boos zijn; ik ben wel wat sneller geprikkeld. Ik kan er alleen echt niet tegen als ik boos wordt en mijn man er grapjes over maakt. Gelukkig is het niet meer voorgekomen sinds dat ik de bom een keer heb laten barsten. @kahlen; je moet doen waar je je goed bij voelt. Niemand kan immers de toekomst verspellen.