Ik zocht op dit forum naar een plekje waarin mama's even bij elkaar komen en gewoon eens open en eerlijk hun gevoelens kunnen uiten m.b.t. mama zijn. Kon ik niet echt vinden. Dus wellicht dat we hier kunnen verzamelen? Over mijzelf. Ik ben vorig jaar december bevallen van een prachtige dochter. Zwanger worden was lastig, zwanger zijn geweldig. Bevallen was traumatisch. En na de bevalling krabbelde ik langzaam op en zijn we nu inmiddels ruim 10 maanden verder. Het gaat goed met me en ik geniet zo van mijn heerlijke baby. Ik ben dolverliefd. Mijn liefde voor haar is ook enorm. Wel voel ik me vaak depri en niet mezelf. Ook heel erg emotioneel. Ik trek me het leed van kinderen in de wereld ook echt extreem aan. Ik kan een dag overstuur zijn als ik bijvoorbeeld hoor dat een babytje is gevonden in een vuilcontainer. Ben er nog steeds ziek van als ik er bewust aan denk. En zo zijn er nog veel meer momenten waarop ik echt even emotioneel raak. Ook in prive sfeer (familie en partner) gaat het met de nodige up en downs. Ik heb geen vriendinnen met wie ik mijn diepe gevoelens kan uiten. Er is inmiddels wel PTSS bij mij geconstateerd, maar hebben meer mama's deze gevoelens? Het idee dat je een hoopje bent geworden na de geboorte van je (eerste) kind? Hoe VOEL jij je echt? Achter 'het moeder zijn van', 'partner zijn van'..? Ik probeer zelf ook veel tijd in mezelf te steken, in hobbies, wandelen, werk etc., maar soms word het me allemaal teveel.