Er liggen hier alweer 2 te slapen op de bank Jorgen was pas vannacht ergens thuis (was met mijn broertje naar zijn zwager geweest), en Joënna?? Ach die slaapt gewoon mee op Jorgen zijn borst. Stelletje luiwammessen (maar ik geniet er wel van betekend namelijk: RUST)
wauw Gwen al 37 weken zwanger. Spannend hoor! Bedankt voor jullie reacties. Ja ben echt een hele tijd niet meer geweest..... Tja, hoe de autisme van Owen zich uit. -Owen praat niet -Hij begrijpt ook niks. zoals waar is papa? pak de bal. of wat dan ook. -Wijst niks aan en heeft geen andere manier om te proberen te communiceren. -negeert ons als we binnen komen. Ook na een hele lange tijd als we weg zijn geweest. Begroet niemand. Bezoek word genegeerd. - zwaait niet gedag -speelt niet met speelgoed -Geen interactie met anderen : bijv. bal terug rollen of wat dan ook -reageert niet op zn naam -obsessief gedrag. Vooral met deuren, knopjes, ronddraaiende dingen -kan buiten niet los lopen want hij negeert ons en zit alleen bij deuren. Hand vasthouden kan ie absoluut niet -loopt tegen mensen aan, dit omdat ie ze negeert. -fladdert met zn handen, hoofdbonken, heen en weer wiegen. En nog een aantal dingen. Het is heel moeilijk met hem om te gaan. Dit omdat er amper oogcontact is en hij nergens op reageert. Je kan hem niks duidelijk maken en hij kan ons niks duidelijk maken. Hij loopt een half jaar achter in zn ontwikkeling volgens de test. Maar deze is niet betrouwbaar omdat er geen contact te maken is met hem. Dus kunnen ze niet zien wat ie snapt en wat niet.
Dank je wel!! De VK verbaasde zich eral over toen ik met 34 weken weer op controle kwam dat ik nog zwanger was. Ze had niet gedacht dat ik de 34 weken zwanger zou halen, en voilá : 37 weken zwanger (maar nu vind ik het ook wel genoeg worden, moeten natuurlijk niet gaan overdrijven met overtijd lopen en inleiden enzo) Jeetje Mamzie, dat is heftig Mischien rare, of ongepaste vraag (en zo bedoel ik het echt niet), maar hoe kom jij je dag met hem door? Ik kan me niet voorstellen hoe moeilijk dit moet zijn voor jouw, ook omdat Erik ook niet heel "makkelijk" is vanwegen autisme. *Hele dikke knuffel*
@Mamzie heftig meid dat bij Owen ook autisme is geconstateerd. Respekt voor jou, want je hebt het er dan maar heel druk mee en heel zwaar als ik lees hoe moeilijk je contact met hem kan leggen. En is een hond dan niet iets voor hem? Vaak kruipen ze wat meer uit hun schulp als er een hond in huis is. Tenminste ik meende een keer een documentaire gezien te hebben over autistische kinderen en honden.
Tjee mamzie....heftig Dat is idd duidelijk wel autisme... Wel fijn dat ze die conclusie hebben willen trekken ondanks zijn jonge leeftijd. Wel heftig zeg, je thuissituatie zal niet heel makkelijk zijn... Sterkte!
Dan gooi ik wel een madam Jeanette peper door mijn erwtensoep vanavond. Dan weet ik zeker dat ik het eruit blaas vannacht
boomie goed zo meid dat je er pshygisch ook goed aan gedaan hebt nu kun je echt verder en gelukkig heb je geen pijn
jaaa tttaaatttaaataaa whoehoe wie had dat gedacht jij al helemaal niet. nou meid super hoor en hopelijk lukt t ook thuis wat je graag wilt
Oke...ik moet even mijn frustratie/verhaal kwijt. 1 juni gaan wij trouwen, dat weten iedereen wel gok ik. Ik ben mijn trouwjurk uit wezen zoeken eind vorig jaar samen met mijn peettante (ook getuige) en schoonmoeder. Nu heb ik voor de volgende keer passen mijn beste vriendin (ook getuige) gevraagd om ook mee te gaan. Dit omdat ik dat gewoon heel erg leuk vindt, maar ook omdat het handig is om iemand erbij te hebben die ook op de dag zelf mee kan helpen met de jurk aan doen. De vriendin van ons pap vond dat natuurlijk allemaal super, het hele trouwgebeuren. Prima, mag ze vinden. Voor de duidelijkheid: Tis een lief mens, niet al te snugger maar wel een goed en lief mens. Ons pap is er blij mee, zij met ons pap. Dus ik ook blij. Wel kreeg ik al een keer de indruk dat ze het wel leuk gevonden had als ik haar ook gevraagd had om mee te gaan bijvoorbeeld. Maar als ik 1 ding niet wil, is haar mee vragen. Niet om haar persoonlijkheid, maar omdat als ik íemand erbij had willen hebben, dit natuurlijk mijn mama was. En het doet mij ontzettend veel verdriet dat zij er niet bij kan zijn. Bij alle voorbereidingen, bij de bruiloft zelf. Het idee om dat de vriendin van ons pap mee te vragen: Nee, Nooit! Echt...nooit nooit. Mgoed...uiteraard heb ik dit nooit zo naar haar uitgesproken; we hebben het gewoon wel eens luchtig over de bruiloft, verder niets. Nu vroeg ze afgelopen donderdag toen ze hier waren wanneer ik weer mocht gaan passen, of ik dan ook nog andere mensen mee ging nemen. Dus ik verteld dat ik mijn beste vriendin sowieso mee neem en mijn peettante en/of schoonmoeder nog een keer. Nu krijg ik dus vanmorgen een smsje. Of ik het leuk zou vinden als ze de volgende keer mee gaat met mijn trouwjurk passen en daar sieraden bij zoeken. En dat ik zelf mag beslissen of ik dat wil, maar dat zij dan heel leuk zou vinden. Nou...bij zo'n sms krijg ik al vreselijk de kriebels: Je gaat je eigen daar toch neit zelf voor uitnodigen??? Daarnaast, je kan toch zelf bedenken dat ik verdorie ons mam daar bij wil hebben, en niet de vriendin van mn vader??? Mgoed...zoals gezegd; tis niet zo'n snuggere en ik heb voor mijn gevoel netjes gereageerd met de sms dat ik liever niet wil dat nog meer mensen mijn trouwjurk zien behalve de mensen die al mee zijn geweest en komende keer mee gaan (3 personen dus). Net daarvoor smst ons pap, of ze op bezoek kunnen komen. Ik reageer daar op dat dat prima is. Daarna die sms naar de vriendin gestuurd. Stuurt ons pap terug; komt nu niet zo goed uit lin, komen misschien straks nog wel. Dus ik stuur terug dat we nét voor hun vanuit het dorp naar huis gingen dus niet zo fijn. maar goed, ook prima. Stuur ons pap weer; oke kom ik toch wel. Toen voelde ik al een beetje de bui hangen. Dat hij zei dat ie dan wel alleen kwam... Komt hij hier dus net aan, alleen, en ja hoor; mevrouw zit thuis te huilen. Ik zeg oh nee, toch niet om mijn smsje?? Ja, wel dus. Nou sorry hoor....maar dat maakt mij ff chagrijnig! Ik reageer super netjes op dat smsje van haar, ik had ook kunnen zeggen dat ik die vraag heel pijnlijk vond! En daarbij...nogmaals, je nodigt jezelf toch niet uit! Pff. Mgoed...ze was dus boos, nee niet op mij maar op mijn peettante. Want die had het beïnvloed en weet ik veel. Nou sorry hoor, maar als iets niet waar is, is dat het. Mijn tante zal daar echt niets over zeggen, die laat dat volledig aan mij. Maar zij vond het dus maar niks dat een tante mee gaat en zij niet. Nou....EEN tante?? Tis mijn Peettante, die ónwijs veel voor mij betekend heeft in de tijd van ons mam en nog altijd veel betekend. Zij is een van de belangrijkste personen in mijn leven. En dat weet ons paps vriendin best. Maar goed...ons pap dus hier heen, want die had zoiets van; tis goed, huilende vrouw thuis heb ik ook geen zin in en ik vind het ook heelmaal neit raar dat je haar liever niet mee hebt. (voor de duidelijkheid; ons pap is een hele nuchtere persoon en als ie ergens geen zin in heeft is iemand om zoiets gaan troosten. Maar hij baalt hier wel behoorlijk van) En sja zij is dus thuis gebleven. Beetje kinderachtig ook. En ik heb echt geen zin om nu te gaan bellen om uit te leggen waarom ik het niet wil. Sorry hoor, maar dat kan ze zelf ook nog wel begrijpen. Heb net tegen ons pap gezegd dat hij als ze er straks als hij thuis komt weer over begint (en dat doet ze zeker), hij ook nog kan zeggen dat het de 2 getuiges zijn die mee gaan en dat het niets persoonlijks is naar Marga toe. Misschien dat dat nog wat helpt ofzo. Maar ik ga dat zelf niet doen...tis mooi. Sorry sorry voor het lange verhaal....maar wel fijn dat ik het even van me kan aftypen. Vindt het verdorie nu ook vervelend dat ons pap van de hele situatie baalt...Die wist ook neits af van die sms die ze had gestuurd. Ze had het al wel een paar keer tegen hem gezegd dat ze het leuk zou vinden om mee te gaan, maar die had duidelijk gezegd dat hij dat echt niet ging vragen en dat ze dat zelf maar moest doen dan. Naja...dat ze dat vervolgens in een smsje gaat vragen...en daarbij ook duidelijk zegt dat ik zelf mag beslissen en vervolgens TOCH boos wordt..... nou...daar word ik wel chagrijnig van. Nou...haha ik hou het hier maar even bij... *zucht*
@Gwen; oooh 37 weken, gefeliciteerd haha, goe gedaan @Mamzie; Dat klinkt heftig, moet ook erg moeilijk zijn voor jou zeg. Zeker als Erik ook autistisch is. Hebben ze beiden dezelfde mate van autisme? Hoe gaan ze met elkaar om? @Sneeuw; Fenna en ik en de hond waren gisteren rond een uur of vijf nog even naar het spierwitte grasveld gegaan en ze vond het helemaal geweldig! Snowboots had ze aan en elke keer rende ze door de sneeuw heen. De hond vond het ook geweldig en samen speelden ze met de bal. Toen na een halfuur kreeg ik het behoorlijk koud (plus nawerking narcose natuurlijk) maar Fenna wilde niet mee hoor. Echt krijsen! In de lift en trappenhuis gooide ze zich op de grond en bleef maar huilen. Na een kwartier had ze zich erbij neergelegd.
echt heel herkenbaar meid en ik ben erg blij dat ze jullie op deze jonge leeftijd al kunnen zeggen wat hij heeft mn broertje was al 4 toen mijn ouders te horen kregen wat hem mankeerde. hopelijk wordt je doorgestuurd naar een goede logopediste. en wordt er een goede school toegewezen daar zal hij veel baat bij hebben straks.
jedalin dikke knuffel meid ik weet als geen ander hoe frustrerend het kan zijn dat anderen wel ff bedenken wat wel of niet kan of moet. je moet nu wel vol houden hoor het is jullie dag en je hoeft niemand te plezieren dan alleen jullie 4tjes. ik vind dat je het heel netjes hebt opgelost. je bent heel beleefd gebleven en aardig dus dan jankt ze maar een end weg. en idd normaal gaan alleen de getuige mee voor kleding of idd je eigen moeder en die kan helaas dit niet mee maken en dus je peettante wel. ze moet begrijpen dat zij niet de belangrijkste persoon in jouw leven is, en jou in je waarde laten.
@Jedalin; Nou, wat een verhaal ja zeg. Ik vind het een overdreven reactie dat zij zo thuis blijft en zo ontdaan is en je vader dan alleen langs komt. Groot gelijk dat je niets laat horen hoor. Tis goed hoor. Ik begrijp best dat zij het leuk vind en ze geeft ook wel aan dat het jouw beslissing enzo is. Dat is best lief van dr. Alleen dan niet gepikeerd doen als je jouw mening geeft. Gewoon lekker laten gaan... Die trekt wel weer bij toch? Wel vervelend voor je pa ja. Maar die is het vast ook weer zo vergeten!
hier ik voel me beter dan gister mn maag is nog een beetje van slag en lichte hoofdpijn maar dat mag de sneeuw pret niet drukken. ik zal ff een paar foto's spammen van ons ijskonijn hihi Bekijk bijlage 220764 Bekijk bijlage 220765