Naja moet dat merk zelf lekker weten. Ik zou het nooit aan doen iig, ook al zou ik het passen. Ik hou niet van strak zittende kleding en heb gewoon S en een paar M in mn kast liggen, terwijl ik wel zwaar ondergewicht heb. Ik kan daar niks aan doen (geen eetstoornis ofzo), maar ik vind het zelf ook gewoon niet mooi als een shirt hardstikke strak zit. Iemand die dun is kan altijd een maatje groter pakken. Maar iemand die 5XL heeft kan zich niet in een XXL persen. Dus die maten moeten er gewoon zijn. Andersom is het gewoon niet nodig. Voor mijn gevoel persen mensen zich sowieso vaak in te kleine kleding. Pas gewoon de goede maat, dat ziet er stukken beter uit. Ik kan me ook niet voorstellen dat XXXS er mooi uit kan zien bij een volwassene. Het enige voordeel wat ik kan bedenken is dat jonge tienermeiden zonder volwassen vormen zo toch volwassen en leuke kleding kunnen dragen. Dat vond ik zelf namelijk best vervelend als tiener. Ik woog in mn puberjaren zo'n 40-45 kilo en ik had nog heel lang kinderkleding nodig. Mn sportkleding heb ik nog steeds in kindermaatjes.
#Sydneys: ja is echt zo. Ik begon met kledingmaat 36 en inmiddels is maat 34 me te groot en ben ik blij als ik af en toe een leuk jurkje in maat 32 kan vinden. En ik ben niet afgevallen of aangekomen de afgelopen 20 jaar. Kledingmaten worden steeds groter | Lifestyle | NU.nl - Voor het laatste nieuws
Dat wist ik echt niet. Wel dat het van merk tot merk verschilt dus bij sommige merken accepteerde ik de xs wel, ook al zijn t-shirts me dan nog vaak te groot. Of te groot os het probleem niet, geen borsten hebben is het probleem. Zelfs als de shirts niet diep uitgesneden zijn pfff Vorige week 2 broeken gekocht en eentje was 26, de ander 27. Zelfde merk maar van die ene hadden ze geen 26 maar ze passen allebei wel. Vind het wel rare nummers, normaal heb ik 36 denk ik (met riem) haha
Dat wist ik echt niet. Wel dat het van merk tot merk verschilt dus bij sommige merken accepteerde ik de xs wel, ook al zijn t-shirts me dan nog vaak te groot. Of te groot is het probleem niet, geen borsten hebben is het probleem. Zelfs als de shirts niet diep uitgesneden zijn pfff Vorige week 2 broeken gekocht en eentje was 26, de ander 27. Zelfde merk maar van die ene hadden ze geen 26 maar ze passen allebei wel. Vind het wel rare nummers, normaal heb ik 36 denk ik (met riem) haha T-shirts waren xs, wel geen smalle t-shirts maar lekker losse t-shirts, niet echt diep uitgesneden maar toch zie je mijn knoken bah. En dan let ik er al altijd op dat ik niks neem met een v hals. Ik heb maar een kleine a cup pff
Het verschilt van merk tot merk, dat klopt. Italiaanse en Franse kledingmaten vallen bv een stuk kleiner. Dus daar shop ik graag.
klopt helemaal, echter ik heb jaren terug wel die tactiek toegepast om van 45 kilo eindelijk de 49/50 kilo te raken. want ik was t wel beu om in iedere winkel naar de kinderafdeling gestuurd te worden. intussen weeg ik 52kilo als er een XS maat te koop is, pak ik die meestal, S wil nog wel eens wijd zitten. OneSizeFitsAll? Yeah right, all but me. maar ik denk dat ik XXS nog wel had kunnen gebruiken aantal jaar terug, maar er zullen vast mensen zijn die XXXS nodig hebben, En als er iets nog niet is geweest, dan moet men toch op een of andere weten dat het er intussen is.. zodat men niet meer rechtstreeks naar de kinderafdeling loopt om regenboog-paddenstoel spijkerbroeken te kunnen uitzoeken (ja.. die heb ik gehad.. nogsteeds spijt van mijn aankoop, maar was enige die toen paste ) I <3 Italian fashion, t past bijna altijd!
Ik geloof best dat er weinig mensen zijn die zich bewust in maat xxxl eten, maar ik denk echt dat er mensen zijn die denken dat hun overgewicht wel meevalt omdat er steeds meer kleding in die maat te krijgen is. Wanneer je 1 webshop hebt die zulke grote maten verkoopt zal dat een andere beleving zijn dan wanneer je iets in iedere stad wel vinden kan.
Ik ben 90 kilo geweest met 165 maar niet omdat ik me klem at Ik moest antidepressiva en antpsychotica (nee niet omdat ik psychotisch was) maar ik kwam er wel door aan, de een door een slok water en de ander omdat ik ervan ging eten, en dan is vooral antipsychotica troep, ik werd een zombie en kreeg vreselijke eetbuien, uiteindelijk ben ik ermee gestopt. Maar de kilo's zaten er al aan en dat voor iemand die altijd kon eten wat ze wilde zonder ervan aan te komen. Ik vond verschrikkelijk, zo dik te zijn en in de winkel ipv van mijn normale 36 te kunnen pakken naar maat XXL of 46/48 te moeten pakken en aantrekken. Ik heb al dieten geprobeerd niets werkte. Tot vorig jaar januari, ik nam geen suiker meer in de koffie, geen koekjes/snoepjes/chips/taart wat dan ook meer, maar alleen ontbijt en avondeten, uiteindelijk ben ik ruim 40 kilo afgevallen. Ik raad niemand dit dieet aan uiteraard (het enigste wat ik erin hield was 1 glas fris (cola/sinas/limonade) zodat de suiker niet totaal uit mijn lichaam zo verdwijnen en avondeten at ik echt ook weleens patat of spare ribs) Ik wilde niet dat als ik eventueel weer een gezond gewicht had en iets van gebak zou eten er meteen 3 kilo aan zitten doordat mijn lichaam geen suikers meer gewend was. Maar als mensen mijn zagen die mij kende voordat ik die troep moest gebruiken en dus nog slank was die zeiden vaak, ow het goede leven, ik altijd nee helemaal niet, medicatie maar daar werd smalend over gedaan. Dus ik zeg niet (en lees goed) dat mensen anti psychotica niet moeten nemen want als je dit nodig hebt is het heel belangrijk dat je dit neemt voor jezelf en soms voor anderen. Ik gebruik nog steeds AD
Ik heb anorexia gehad. Dat ging om controle, niet om kledingmaat, ja, dat maak je er dan zelf van, maar werkelijk ging het om controle. Ik heb mijn eetstoornis ontwikkeld naar aanleiding van een aanranding. Niet omdat ik per se maat 34 wilde hebben. Daarnaast, bleef ik juist de S en M kopen. En waarvoor? als je een eetstoornis hebt wil je verbergen dat je dun wordt, je koopt dus JUIST niet opzettelijk die mini maatjes. Laten we zeggen, de meeste mensen met anorexia doen dat toch. Want zodra het teveel op gaat vallen val je door de mand. Het gaat om controle houden, net als kleine kinderen, om controle te houden kunnen ze bepaalde dingen doen: niet eten/drinken, niet plassen op de wc, dat soort dingen. Vaak zit daar een angst achter. Dat was bij mij ook. Ik vind het prima dat die maten verkocht worden. Ik heb 1 dochter die mega dun is, 1 die forser is, zwemmers lichaam heeft. Brede schouders, billen, bredere rug. So what? ik leer ze dat ze beiden mooi zijn. Ik hoop, hoop, hoop dat ze nooit mee hoeven te maken wat ik jarenlang heb gevoeld. Voor mensen die alles kunnen eten wat ze willen mag er leuke, passende kleding zijn, voor mensen met een maatje meer moet er ook leukere kleding komen. Soms is dat echt om te huilen. Heb zelf maat 40 gemiddeld. M, soms L voor mijn borsten. Kleding staat dunnere mensen mooier, maat 36-38. Maar, als ze het enigszins aanpassen kan het mensen met een maatje meer ook leuk staan.
Waar hangen die 5XXL dan? In de winkels waar ik kwam ik kwam ( ik had XL ) heb ik ze nog nooit zo groot gezien hoor en ik kwam in de normale bekende merken winkels. Dus dat de winkels daar mee vol hangen klopt echt niet.
Hoe lang ben je dan? Ik woog van mijn 12e tot mijn 19e ook tussen de 40 en 45 kilo, maar ik kon gewoon bij de normale winkels kleding kopen.
5XL wat je op de markt ziet, is vaak 'gewoon' XL of XXL. De maatlabels kloppen niet. Ik heb overigens nooit in een winkel 5XL gezien. Werd tijd dat ze met maat xxxs komen. Ken twee vrouwen van 30 die noodgedwongen bij de kinderafdeling moeten winkelen, omdat ze tenger zijn. Beide geen eetstoornis.
Niet rot bedoeld. Maar ik hoop ook dat jonge meisjes maat 48 à 52 niet als ideaal gaan zien. Verder is het inderdaad prima dat zowel maat 30 als maat 52 te koop is. Een aantal reacties terug zag ik zo'n foto van een slank model in een XXXL jurk. Het stond haar best leuk, trouwens. Maar als die kleding een maat heeft die eigenlijk bedoeld is voor grotere mensen, moet het model dat ook weergeven. Anders kun je je toch nog geen beeld vormen hoe het bij jou zou staan? Dat vind ik echt raar. Als kleding voor een bepaalde maat bedoeld is, moet het ook in die maat geshowd worden. Kleding wordt vaak wel in meerdere maten geproduceerd, eigenlijk zouden webshops dan ook meerdere modellen moeten fotograferen met die kleding. Maar als dat niet gaat, zouden ze gewoon iemand moeten nemen met een 'gemiddeld' gewicht die een 'gemiddelde' maat showt. Ik geloof dat in Nederland nu maat 40-42 de meest gedragen maat is? Dan zou de meerderheid van de modellen dat dus ook moeten weergeven.
+1 Ook wil ik even toevoegen dat ik het best pijnlijk vind om te lezen dat maat xxxl als 'ziek' wordt beschouwd, ik heb maat 48/50 idd veel te groot, maar wat vele niet weten is dat ik vanaf mijn 7e jaar opeens dik ben geworden, daarvoor was ik heel tenger. Na tig onderzoeken is er niks uit gekomen, het blijkt bij mij in de genen te zitten, mijn biologische vader is ook dik, mijn half broertje ook, ik heb er dus gewoon veel meer aanleg voor dan anderen. En dat maakt afvallen ook verdomd moeilijk, het is niet zo dat ik mezelf volvreet, ik heb er gewoon meer aanleg voor en daar kan ik niks aan doen. Om dit even als voorbeeld te gebruiken, er zijn zeker meer vrouwen (en mannen) die dit ook ook hebben, of een andere oorzaak hebben van hun overgewicht, medicijnen etc. Het is voor andere makkelijk te zeggen dat je maar minder moet gaan eten en meer moet bewegen, want dat wilt niet bij iedereen helpen...
Mee eens fijn om te weten dat ik als ziekelijk word beschouwd. Ook ik vreet mijn niet vol en heb maat 50 en ik ben me er best van bewust dat mijn maat niet "normaal" is.
Vloek ik inderdaad wel es op. Daarom ook dat ik niks van kleding online koop. Ik wil het eerst passen om te zien hoe IK er mee sta, in plaats van het model met maatje 38 op de foto. Want ik kan dingen online prachtig vinden, maar er dan toch niet mee staan in de winkel ... De dag dat ze modellen zoeken met maatje 48 à 50 ben ik kandidaat . Maar die zoeken ze nooit . Ik zie het ook niet als perfect. Ik ben gewoon altijd "niet mager" geweest, met maatje 44. Tot mijn 13de was ik de magerste panlat van de klas ... en toen kwamen er hormonen in 't spel. En 6 jaar geleden door zware medicatie (anti-epileptica) nog es 25 à 30 kilo bij gekomen in een half jaar tijd. De medicatie is veranderd, ik kom niet meer bij en heb ook een hele tijd geen aanvallen gehad, maar helaas val ik ook geen gram af. Maar het is al een mirakel zeggen 2 professoren dat ik dus stabiel blijf qua gewicht met deze medicatie. Helaas ... is de medicatie levenslang, heb ik onlangs nog maar es mogen ondervinden (voor 't eerst in meer dan 5 jaar terug een aanval gehad). Ik droom van maatje 42 à 44. Dan kan ik tenminste terug shoppen in "normale" winkels en kan ik bijvoorbeeld mee gaan shoppen met een vriendin of met mijn moeder of zus. Zij hebben maatje perfect (variërend van 36 tot 40), gaan shoppen met hen is zinloos want ik vind toch nooit iets in "hun winkels". Hooguit een t-shirtje ofzo bij de C&A dat dan veel te snel verslijt of vaak zo'n rampzalige kwaliteit stof is dat ik het toch laat hangen. Maar helaas ... 't zal (voorlopig) bij dromen blijven. Ik promoot deze maat dus absoluut niet. En ik denk niet dat veel jonge meisjes echt maatje 50 gaan nastreven. Ik was overigens zelf "pas" 24 toen ik opgezadeld raakte met deze maat. En ik heb nog tijden met maatje 46 rondgelopen omdat ik echt geen zin had in zo'n grote maat. Tot mensen in mijn omgeving dat echt niet meer vonden kunnen (ik moest continu serieus opletten voor "blote delen").
aghja. Wat wil je eraan doen? Protesteren, staken? Gewoon niet kopen en je kinderen meegeven dat ze al mooi genoeg zijn.
Niet als je lichaam dat niet nodig heeft. En als je vers eet en veel groente en fruit krijg je automatisch minder calorieën maar meer vezels binnen. Ik bleef ook keurig op gewicht dus viel verder niet af. En voelde me super fit
TS, waarom wil jij perse iedereen overtuigen van jouw mening? ieder zn mening toch, de een zal het ziekelijk vinden en de ander niet. laat iedereen lekker krijg het gevoel dat jij je aangevallen voelt door t oordeel dat iemand zegt dat t "ziek" is omdat je zelf extreem bent afgevallen in korte tijd en nu dus ook (weer) in een kleine maat past (ergo; dat jij dus aangesproken voelt) TE dik en TE dun is nooit gezond, maar je zal mij nooit horen zeggen dat iedereen met maat XXXS of XXXXL ziekelijk is... het kan zoveel redenen hebben, daar ga ik mijn vingers niet aan branden. trouwens, wat gaat mij t aan? ik heb al genoeg aan de onvrede met mn eigen lijf dus daar hou ik me mee bezig en dat probeer ik te veranderen. wat ik wel vind wat moet veranderen is het toonbeeld van schoonheid in de media....alles wordt zo drastisch gephotoshopt dat er niks natuurlijks meer aan is. buiken worden dunner, benen worden langer, lippen worden roden en oogwit wordt witter, en dan hebben we het nog niet om elke kleine oneffenheid die wordt weggepoetst. waarom streven we niet met zn allen (media incluis) naar een natuurlijke schoonheid? eentje waarbij er geen trucage wordt toegepast, waarbij niet elk miniscuul pukkeltje moet worden bedekt want anders ben je lelijk.... eentje waarbij gezonde lijven worden gebruikt, die slank en fit zijn van gezond/verantwoord aangepast eten en sporten.... en ja, mijn mening natuurlijk, maar ik zie liever een marilyn monroe in badpak dan iemand waarvan ik alle botten door de huid heen kan tellen. laat de media zich richten op wat werkelijk het gemiddelde is qua figuur, en geen minderheid.... (en ja dit verschilt natuurlijk per land, dus laten ze t dan ook per land aanpassen!) het is gewoon jammer dat zoveel jonge meiden tegenwoordig zo beinvloed worden door de media dat ze denken(!!) dat maat 38 al ongezond is....dat je dan al "moddervet" bent..... onnodig...