zoals sommige meiden misschien al wisten zijn wij op 13 juli 2022 bevallen van ons engeltje James met 15+1 doordat ze tijdens de vlokkentest een fout hebben gemaakt en bij mij weefsel hadden gepakt ipv bij de placenta. Hierdoor ontstond een enorme bloeding dat gepaard ging met veel krampen. 2 weken lang op en neer naar het ziekenhuis waar ze iedere dag stolsels zo groot als pingpongballen uit me moesten halen en me naar huis stuurde met paracetamol, dat werd tramadol dat gaf ook niks en uiteindelijk opgenomen in het ziekenhuis. Daarna helaas zoveel bloed verloren, gebroken vliezen, een hb van 4,9 dus bloedtransfusie en is er besloten om de bevalling op gang te brengen.. we hadden in 2023 besloten om voor het ICSI traject te gaan omdat wij beide drager zijn van pch2. onze ouders, wij en ons dochtertje moesten bloedprikken om te kijken waar het gen bij hun zat in het dna en bij ons. Daarna zouden ze met die informatie een test ontwikkelen waarop ze de embryos kunnen checken of zij de ziekte hebben of niet. Dit zou 6 maanden duren. Na die 6 maanden zouden wij op de wachtlijst geplaatst worden voor icsi (ongeveer 4 maanden) Ik had vorige week dinsdag een belafspraak staan met umc maastricht.Ik dacht yes er zijn 5 maanden om ze zijn eerder klaar!! maar helaas. Het lijkt bij ons allemaal tegen te zitten.. de vrouw vertelde mij dat wij een zeer complex stel waren en dat ze niet de goede markers (informatiepunten denk ik?) kunnen vinden en dat we opnieuw moeten bloedprikken ( deze keer alleen mijn partner en ik) waarop ik zei dan duurt het zeker weer 6 maanden voor dat klaar is? zei die vrouw: nou in zeer complexe gevallen zien we vaak dat het wel 1 jaar, 1,5 jaar of langer duurt. Dus dat zou betekenen dat ons bloed opnieuw geprikt moet worden en dat de test ontwikkelen dan nog 1 a 1,5 jaar duurt en dan pas kunnen we op de wachtlijst voor de ICSI Dat was echt even kut om te horen. Hierdoor zijn we heel erg gaan twijfelen. Gaan we hiermee door en zijn we dus nog minimaal 1,5 jaar bezig voor we überhaupt kunnen starten of gaan we de gok nemen om het toch weer zelf te proberen .. Ik denk dat we er beide wel uit zijn en het toch weer zelf willen proberen.. ondanks alle trauma en ellende die ik dan weer moet herbeleven.. Dus we gaan vol goede moed weer proberen om voor ons 3e wondertje te gaan ❤️. 1 bij ons. De ander op een wolkje neerkijkend naar ons❤️ en hopelijk binnenkort een nieuw wondertje in mijn buik❤️ sorry voor mijn langdradige verhaal maar ik moest dit even kwijt
Wat een heftig verhaal zeg, vooral omdat je eigenlijk al zoveel tegenslag hebt gehad en dan hoopt dat ze daar eindelijk antwoorden kunnen geven en dan krijg je weer te horen dat je moet wachten. Zijn er kansen dat het gewoon natuurlijk wel goed verloopt? Wat zijn de gegeven cijfers met betrekking tot de natuurlijke zwangerschap? Daar zou ik eerlijk gezegd het een beetje vanaf laten hangen: de statistische kansen. want gevoelsmatig wil je het liefst de controle terugpakken en gewoon iets doen.
Jaa .. was heel zwaar alles bij elkaar.. daarna op 3 juli 2023 een positieve zwangerschapstest gehad en helaas op 7 juli uitgelopen op een miskraam.. een jaar daarvoor was ons zoontje stilgeboren op 13 juli.. dus dat was ook weer een klap. Als wij op de natuurlijke manier verder willen en het lukt is de kans : 25% kans op een kindje met die ziekte 25% kans op geen ziekte en ook geen drager 50% kans op geen ziekte maar wel drager partner en ik zijn beide drager en dochtertje is ook drager. Ons overleden kindje was ook gezond maar drager.. en dan moet ik als het lukt ook weer de vlokkentest doen met 12 weken. De kans dat je een miskraam krijgt is 0,2%. Of ik moet wachten tot 15 weken en een vruchtwaterpunctie doen. Dan is de kans op een miskraam 0,1%.