nou is het vanaf begin tot het eind een spannende tijd

hallo allemaal,

ook ik kan me aansluiten bij dit forum onderdeel.
ik heb het gevoel dat ik nu op ieder vlak in de zwangerschapstijd wat heb meegemaakt, maar er zullen altijd ergere dingen zijn natuurlijk.
voor mij voelt het alleen zo.
ik heb in 95 een kindje verloren na ongeveer 24 weken zwangerschap.
het kindje had een open ruggetje en een open schedeldakje.
raakte meteen weer zwanger na een maand en beviel toen na 30 weken zwangerschap van een dochter.
mijn dochter heeft het overleefd en ik ook maar net, ik had een placenta loslating en ook nog een slagaderlijke buik bloeding.
met mijn dochter die nu dus volgende week 11 word gaat het goed, ze heeft alleen speciaal onderwijs en heeft epileptie er aan over gehouden wat nu overigens rustig is en ze zis nu medicijn vrij.
toen kreeg ik een zoontje in 98 na 42 weken zwangerschap die hebben ze drie keer gedraaid omdat hij in een hoge stuit lag. ik zou dus ook niet zelf kunnen bevallen. gelukkig is hij na het draaien de laatste keer met zijn koppie naar beneden blijven zitten en was hij er na de weeen opwekkers binnnen een uur.
en dan nu begin november een miskraam, zeer snel na de positieve test maar toch.
ze hebben vandaag een echo gemaakt en alles was mooi schoon, omdat ik nog zo kort was hebben ze wel bloed geprikt om te kijken hoeveel hormoon ik nog had.
als dit hoor was geweest dan had ik volgende week terug moeten komen omdat er dan kans was dat het vruchtje in mijn eileiders zou zitten.
net om 4 uur de uitslag gehad en het hormoon was laag dus gelukkig geen kans op buitenbaarmoederlijke.
ik heb daar meer kans op omdat ik een herstel operatie heb gehad na steralisatie in juni.
ik heb nu een nieuwe relatie vandaar dat ik het heb laten herstellen.
al le ervaringen op zwangerschaps gebied heeft mijn vorige relatie geen goed gedaan en we zijn toen uit elkaar gegroeit.

een heel verhaal zoals jullie zien maar ik vraag me gewoon af of er meer meiden zijn die ook iets dergelijks hebben meegemaakt?

ik vind het nu wel reuze spannend om weer zwanger te raken en te zijn.

voor mij zal het vanaf het begin tot het eind heel spannend zijn en ik hoop dat ik toch berusting kan hebben als ik weer zwanger ben en dat ik dan toch een beetje kan genieten.

mijnvriend wil het zo graag en ik wil dan geen zenuw pees zijn die 9 maanden lang bang loopt te wezen.

sorry voor het lange verhaal en ik hoop dat ik nu geen meiden bang heb gemaakt...........................

ik heb tenslotte ook 3 gezonde kinderen. heb ook een dochter van 15 die gewoon lekker thuis is geboren in mijn eigen bed. dus het kan allemaal wel.

groetjes peggy

 

hallo allemaal,
dankje wel voor jullie reacties.
ik hoop het ook dat het een volgende keer van een leien dakje zal gaan.
alleen nu ik zo goed weet wat er allemaal kan gebeuren heb je dat toch altijd in je achterhoofd.
ik denk wel dat ik door dit forum wel meer steun zal hebben en ook mijn verhaal goed kwijt kan.
veel mensen begrijpen je verhaal wel maar kunnen niet voelen wat ik voel.
en hier begrijpen ze dat misschien wat beter.
mijn kndje van 24 weken was een meisje, jody hebben we haar genoemd.
ik heb de zwangerschap zelf gestopt omdat het kindje totaal niet levensvatbaar zou zijn.
dat was een moeilijke beslissing, maar ik denk dat het leven een grootte les is en ookal is het een vervelende ervaring, ik heb er toch een hoop van geleerd.
neem niet meer alles voor gewoon en denk over dingen meer na.
maaaaaaaarrr ik heb nog steeds goede hoop, menig ander was er na al mijn ervaringen waarschijnlijk nooit meer aan begonnen.

ik zie dat flyke en ik gelijk lopen met de cyclus das wel leuk dan weer, hou je elkaar toch een beetje in de gaten. hihihi.

groetjes van een toch wel positieve peggy.

we gaan ervoor met zijn alle....... succes