Nou ga ik toch twijfelen -_-. Mijn oma is een tijd geleden opgenomen geweest met AML (acute leukemie). Ze heeft haar tweede ronde chemo gehad en is nu dus weer thuis na 12 weken ziekenhuis. In die tijd heeft ze mijn zoontje ook niet mogen zien. De chemo brak letterlijk haar volledige afweersysteem af, dus voorzichtigheid was nodig. Ook nu mag ze bepaalde dingen nog niet eten of doen om te zorgen dat de infectiekans zo laag mogelijk blijft. Maaaar. Ik ben vanmiddag dus met mijn zoontje langs geweest. Hij is verkouden geweest en heeft nu ook nog een beetje een snotneus (zoals eigenlijk bijna altijd). De hele dag heb ik geen snotneus gezien, alleen vanmorgen of als hij huilt. Toen ik naar binnen werd gesleurd door mijn opa, dacht ik dan ook dat het wel zou kunnen. Maar nu ga ik toch malen . Heb zijn handjes gewassen en met desinfectie gedaan en ze hebben niet gekust (wat heel veel moeite voor mijn oma kost, geloof me .) Maar hij heeft wel even op schoot gezeten bij der en ze hebben elkaar wel aangeraakt. Kan dat kwaad? Ik hoop dat iemand het weet, maak me er toch wel zorgen over nu.
Ik denk dat het wel mee valt , als je zoontje nauw erger verkouden was . Meis veel sterkte voor jullie dikke knuf. Toen wij erg verkouden waren , gingen we ook niet na mijn s moeder toen het minder werd wel. [Ze heeft eierstok kanker ] 2 jaar geleden zijn ze daar achter gekomen .
Nee nee, was alweer bijna een week geleden dat het begon. Dus als hij het nog is, dan loopt hij echt op het laatste. Ook geen rode ogen, hoesten of koorts. Als het dus al een koutje is, dan een milde met enkel een snotneus.
Voor zover ik weet maakt het niet zoveel uit. Ik neem aan dat ze onder strenge controle staat qua bloedprikken? Mijn broer had ook aml en mijn dochter heeft best vaak een snotneusje en ze waren vaak aan het knuffelen en nog steeds.
Mijn zwager heeft acute leukemie en op momenten dat zijn afweersysteem zo laag is beperken wij dan ook alle contacten waarin bacterien over kunnen komen. Als ik dan verkouden ben of een hoestje komt 1 van ons 2en dan ook niet naar mijn ouders. Is hem dus wel al eens eerder gebeurd dat een snotneusje ervoor heeft gezorgd dat hij helemaal plat lag
@ warboel, weet je zeker dat het een verkoudheid is en niet bijvoorbeeld hooikoorts? Er hangt namelijk op het moment heel veel rotzooi in de lucht. Ik dacht bij zl ook steeds dat hij verkouden was, maar kwam er vorig jaar achter dat hij hooikoorts had, had met de ha besproken dat hij ondanks buisjes etc steeds verkouden bleef, hij heeft nu een half tabletje tegen de hooikoorts en heeft nergens meer last van, verkoudheid/snotterig etc is weg zolang hij die neemt.
Ja precies. Controle sowieso nu nog vaak. Maar gelukkig is ze thuis! En dat scheelt alweer een hoop, dat zou ze ook niet zijn als haar weerstand zo slecht was dat een verkoudheid ernstig kan zijn. Bedankt voor je berichtje djennes.
Ja dat zou inderdaad kunnen ja! Ik heb er zelf nu ook weer last van en ik dacht eerst ook dat het een koutje was. Totdat ik de pluizen voorbij zag vliegen en toen ging er een lampje branden.
Nee, op die momenten is mijn oma sowieso opgenomen geweest. Dan mochten er niet eens kinderen bij en lag ze op de quarantaineafdeling van het EMC.
Niet teveel zorgen maken Warboel. Als het ongepermeteerd zou zijn, zou je oma nog in het ziekenhuis liggen hoor. Je oma is heel ziek, en het kan altijd "fout" gaan qua infecties. Klinkt misschien stom, maar de opkikker die je oma nu heeft gehad, door jullie te zien en je zoontje vasthouden, werkt beter dan welk medicijn dan ook. Mijn broer had ook acute leukemie, en elke dinsdag nam ik mijn 2 oudste kinderen mee naar het Daniel den Hoed. Ze waren toen 4 en 2. Op die bezoekjes teerde hij. Stapelmesjokke was hij met die meiden. Sterkte!
Klopt, dan mocht ook alleen mijn zus erbij. Maar met hem zijn andere regels afgesproken erg lang verhaal Laat ik het zo zeggen.. Jonge gozer, leukemie terug, 7jr bezig en meerdere malen opgegeven. Daarom zit hij met een verlaagd immuunsysteem wel thuis.
Jeetje. Dat is ook niet zomaar wat zeg . Maar ja, dat was hier ook het geval. Is nu sowieso fijn dat ze thuis is. In dat ziekenhuis voel je je ook niet beter. En zeker geen 3 maanden lang.