ja "moeten" is een groot woord maar het was kiezen of thuis meehelpen (stofzuigen en koken e.d.) of ik hielp mee in onze Jamin winkel en mijn vader deed het werk wat mijn man doet dus was ook 90 uur in de week weg, ik ben echt opgegroeid met eigen zaak dus weet niet beter het zit in het bloed zullen we maar zeggen.. En omdat ik me zo verveelde op school kon ik makkelijk savonds thuisstudie genoeg behalen om alle banen die ik wil te kunnen doen, ik leer te makkelijk dat was mijn probleem op school eigenlijk, ze konden me geen uitdaging bieden en dan verlies je snel je aandacht. Maar goed daardoor was ik ook wel een beetje ettertje op school (al had ik altijd wel grappige geintjes geen gemene dingen ofzo, maar gewoon echt kattenkwaad zeg maar) Ik vond mijn "straffen" ook altijd terecht en accepteerde ze ook maar gewoon niet nablijven.
Ik heb heel nare herinneringen aan een kleuterjuf die mij altijd aan m'n arm naar de gang sleurde (m'n voetjes konden soms niet eens meer bij de grond) en dan riep ze: "Zo, ga jij maar op de gang!" en smeet ze de deur dicht. Ik had dan geen idee wat ik dan fout had gedaan en thuis durfde ik het niet te vertellen. Later hebben m'n ouders verteld dat het kwam omdat ik vaak zo in m'n werkje/puzzel/boekje, o.i.d. opging, dat het totaal langs me heen ging dat de juf al 3x had gezegd dat we in de kring moesten komen zitten ofzo... Toen ik zelf juf werd heb ik er nog vaak aan teruggedacht. Ik ben absoluut niet tegen straffen (ook niet tegen bij de arm beetpakken o.i.d. als je met woorden alleen de aandacht van het kind niet krijgt) maar er moet wél uitgelegd worden wat het kind fout doet! Inmiddels sta ik niet meer voor de klas, maar geef ik de lessen in het archief waar ik werk. Gisteren hadden we een klas met echt losgeslagen kids erin :O En de meester had geen extra begeleider (wat eigenlijk verplicht is, omdat de groep bij ons in 2en gaat voor de verschillende activiteiten) De groep waar de meester zelf bij zat, was al niet te harden (meester had totaal geen overwicht) maar die andere helft, jemig! Op een gegeven moment waren er twee jongens achter elkaar aan aan het rennen en elkaar aan het schoppen en slaan enzo. Die heb ik ook elk bij een arm gepakt en op een kruk aan ze zijkant gezet hoor. Zo gedraag je je niet en al helemaal niet als je ergens te gast bent...
Echt he? Als je nog even langer wacht mag een kind straks alleen nog maar op schoot bij papa en mama, want stel je voor dat het bij een "vreemde" op schoot zit? word daar straks ook nog iets achter gezocht. maargoed even on topic: je kunt een kind wel mondeling blijven waarschuwen, maar sommige kinderen luisteren idd zó goed dat je na 100 keer waarschuwen nog bezig bent. en dan snappen die kinderen natuurlijk ook wel dat dat hele waarchuwen geen enkele zin heeft.