Mijn dochtertje is bijna 15 weken en is albehoorlijk eenkennig! Ik werk zelf in de kinderopvang en had dit totaal niet op deze leeftijd al verwacht, komt meestal rond de 8 maanden ofzo. En kindjes die bij ons met 3 maanden gebracht worden hebben eigenlijk qua eenkennigheid nergens nog last van! Maar met 2'5 maand ging mn meisje al gillen bij mijn moeder en nu doet ze dat steeds vaker bij verschillende mensen. Bij oma's, oude oma, broer, enz... Hebben jullie kindjes hier ook al zo vroeg last van gehad? Ik moet maandag weer gaan werken, maar zie er nu dus extra tegenop...
Mijn dochtertje is 2,5 maand, en super scherp. Ze volgt me overal waar ik ga met dr oogjes. Als ze bij iemand anders zit is het huilen geblazen, en als ze dan weer bij mij zit is ze stil. Ik heb haar echt niet de hele dag op de arm en probeer dat haar ook niet aan te wennen, dus ik weet ook niet echt waar het vandaan komt... Laatst waren we bij het cb. Had ik haar ff op het aankleedkussen gelegd zodat die mevrouw een beetje testjes met haar kon doen of ze met dr oogjes goed volgde. Ze bleef alleen maar naar mij kijken. En zodra ik achter haar ging staan draaide ze wild met dr hoofdje van "waar is mama?" Ik werk zelf nog niet maar ik wil echt niet zo'n zwaan-kleef-aan-baby! Kan me voorstellen dat je er tegenop ziet om te gaan werken..
hier ook gehad hoor op die leeftijd, je kunt er weinig aan doen, lekker bij je houden, meestal hebben ze het alleen als mama er is, maar ze niet op schoot hebben. hier ging t super als ik er helemaal niet was, maar zodra ik het huis binnenkwam, was t mis.
Mijn dochter was rond die leeftijd ook heel erg eenkennig. Als ze bij mij op schoot lag was alles prima, zolang ze maar op een afstandje bleven. Bij anderen op schoot of ineens een vreemd gezicht voor de wagen was vragen om problemen. Ik heb haar veel bij me gehouden, aan vreemden laten wennen en niet zomaar bij iemand op schoot zetten, na een kwartier of een half uur was ze gewend. Ook met logeren heb ik haar eerst aan de omgeving en opa en oma laten wennen en dan ging het gewoon prima. Zelfs nu is ze nog wel een beetje zo. Bij mensen die ze kent is er helemaal geen probleem. Aan mensen en situaties die ze niet kent moet ze even wennen, de ene keer vijf minuten, de andere keer een half uur. Ze is ook gewoon sociaal en ondernemend naar vreemden toe, alleen moeten ze haar niet op tillen o.i.d., gewoon in haar eigen tempo en op haar manier benaderen (op straat lacht en zwaait ze naar iedereen). Wat wel apart is, is dat ze verder geen echte eenkenningheidsfase of periode van verlatingsangst heeft gehad. Als jouw kleintje nu dus eenkenning is, wil dat helemaal niet zeggen dat hij/zij later ook heel erg eenkennig en aanhankelijk is.
Hier ook hoor! Vanaf het moment dat ze door had dat er ook andere gezichten zijn dan papa en mama was ze eenkennig. Dat was dus ook met een 3 maanden al. Echt niet makkelijk, ze begon bij alles en iedereen te huilen, ontroostbaar. Ze vindt het nog steeds niet leuk om bij een ander te zitten (behalve bij mijn zusje), maar ze mogen nu wel een beetje tegen haar praten
Hier ook al vanaf dat ze door had wie papa en mama waren. De eerste weken kdv waren dan ook niet makkelijk. Maar nu kent ze haar leidsters en gaat het prima. Ze moet nog steeds niets hebben van onbekenden, ze blijft ze ook heel serieus aankijken. Ik geef haar wat ze nodig lijkt te hebben, mama!
hier ook hoor. bij vreemden moet ze altijd even ontdooien. volgens mij was het bij die leeftijd ook meer de geur mensen met sterk parfum zetten ze het op een brullen niet normaal! pappa en mamma zijn leuk en alle mensen die ze vaak ziet moet gelijk lachen en zie je de herkenning bij andere moet ze even kat uit de boom kijken.