hallo dames, Ik zit in een moeilijk pakket en ik hoop dat jullie misschien goede raad voor mij hebben. Mijn vriendin heeft vandaag te horen gekregen dat zij een miskraam zal hebben, zoals jullie kunnen zien ben ik ook inverwachting. En nu heb ik geen idee hoe ik dit het beste kan aanpakken, ik wil namelijk wel voor haar klaar staan en samen met haar kunnen huilen. Maar ik kan ook heel goed begrijpen dat zij misschien mij niet even wil zien! Maar mijn gevoel zegt ook hoe langer we er mee zouden wachten hoe moeilijker het zal worden in de toekomst. Ik hoop dat er mensen zijn wie mij kunnen vertellen hoe ik dit het beste kan aan pakken! Al vast heel erg bedankt Kruimelltje
Ik zit niet in precies dezelfde situatie maar wel in een soortgelijke. Want mijn oudste zus (ze is nu 30) wil heel erg graag kinderen maar haar vriend wilde steeds nog niet.. En nu heeft diezelfde vriend het ook nog eens uitgemaakt. Dus ik wist ook niet zo goed wat ik moest doen. Soms moest ze dan huilen en dan pakte ik haar vast om te troosten maar dan voelde ze mijn dikke buik dus dat was ook rot voor haar.. Maar het probleem is dat iedere persoon anders is en dus ook iedere persoon anders getroost wil worden. Dus ik denk dat je het beste aan haar kan vragen. Zeggen dat je het zo erg vind en dat ze zelf aan kan geven wat ze wel en niet wil.. Misschien wil ze een beetje afstand nemen van je nu maar misschien heeft ze wel zoiets van doe maar gewoon zoals je altijd doet.. Succes ermee.. Ik hoop dat het snel wat beter gaat met je vriendin
Ja ze weet dat ik zwanger ben! ik was ongeveer 2 weekje eerder dan haar! Ik vindt het moeilijk omdat ik het haar zo had gegund!
Zeg dat dan tegen haar! Je kunt altijd zeggen dat als zij (even) afstand wil dat je daar begrip voor hebt maar doe verder gewoon wat je anders ook gedaan zou hebben, haar troosten dus! Anders word het alleen maar nog meer beladen! Jij kan er ook niks aan doen dat zij haar kindje verliest! Succes en sterkte met je vriendin!
het klinkt allemaal zo makkelijk, maar voor mijn gevoel is het helemaal niet makkelijk! Ik wou dat alles gewoon iets makkelijk zou zijn, ik vindt het zo rot voor haar!
Doe gewoon waarvan jij denkt dat het goed is. Blijf vooral ook eerlijk tegen haar, want waarschijnlijk zal zij het zelf niet zo goed kunnen aangeven waar ze behoefte aan heeft. Openheid en ruimte geven meid...dat is het enige advies dat ik je kan geven. Succes ermee
Soms moet je dingen niet moeilijker maken dan ze zijn meis! Je vriendin maakt iets heel rots mee en juist doordat jij zwanger bent, snap je heel goed wat ze doormaakt.. Dit is de nachtmerrie van iedere zwangere vrouw...
Ik zou geloof ik een heel lief kaartje kopen met daarop: ik denk aan je.. of zoiets dergelijks en daarop schrijven dat je erg met haar meeleeft en het heel rot vind en dat je er altijd voor haar bent als ze wil praten en als ze dat even niet wil dat je daar alle begrip voor hebt..
Het moet natuurlijk niet zo zijn dat ze jou echt links laat liggen omdat jouw zwangerschap wel goed gaat.. Dat is mij namelijk overkomen. Een vriendin kan niet makkelijk zwanger worden en ik was voor de 3e keer zwanger (van mijn eerste). De eerste 3 maanden sprak ik haar nog regelmatig, het werden steeds minder belletjes. Tot mijn dochter is geboren. Ik heb niks meer van haar gehoord! Gelukkig heb ik (een jaar later) wel weer contact met haar! Ik heb ook met diezelfde vriendin "samen" een miskraam gehad. Ik was eerst aan de beurt (ik wist het als eerst) en twee weken later wist zij het. Het enige waar ik aan kon denken toen ik het net hoorde was aan mijn vriendin! Als dat maar wel goed ging! Helaas niet. Maar ik ben ook eens zwanger geweest "samen" met mijn schoonzusje. Ik wist dat ik ging miskramen en dacht ook weer alleen aan mijn schoonzusje... als dat maar goed gaat! Gelukkig ging het bij haar wel goed. Ik heb haar hele zwangerschap gevolgd en super gejankt toen zij bevallen was (mijn kindje zou een maand ouder zijn geweest). Advies: probeer er voor haar te zijn en vooral niet klagen over bepaalde zwangerschapskwaaltjes! Die zou zij héél graag willen hebben! Sterkte ermee!
mijn advies, doe wat je hart je zegt. of draai het om hoe zou jij willen dat ze met jou zou omgaan als zij nog zwanger was en jij niet. Misschien zal ze zich in het begin wel rot voelen over dat jouw zwangerschap wel doorgaat en die van haar niet. maar op lange termijn heeft ze er echt veel aan als je je als vriendin opstelt. wat Lilly zegt geef aan dat je het heel moeilijk vindt, ze zal het begrijpen, of in de eerste instantie niet. maar wees er voor haar. ik begrijp echt wel dat je het hier heel moeilijk mee hebt alsof jij nu even niet blij mag./kan zijn met je eigen zwangerschap in haar bijzijn. sterkte ermee, ook voor je vriendin!
das idd een lastige situatie, ik adviseer je met haar te praten en je gevoelens met haar te delen. Stel als jij nu niks van jezelf laat horen en zij jouw juist heel erg nodig heeft... succes
Het is niet mijn bedoeling om niet met haat af te spreken, maar ik wil mij ook niet opdringen en haar ook de tijd gunnen, maar hoe lang?
Zeg haar eerlijk wat je op je hart hebt, dit zal zij echt waarderen. Mijn beste vriendin had ook net een miskraam gehad, en toen ontdekte dat ik zwanger was. Ik durfde het haar niet te vertellen, ik wilde haar niet kwetsen. Maar zij merkte al dat ik stil was, en anders dan anders. Ik heb haar toen een sms gestuurd, ik moest het haar toch vertellen. Maar ze was heel blij voor ons, en snapte ook wel dat het moeilijk was voor mij. Maar gelukkig mogen ze weer aan de klus, en komt alles wel goed.
Als je niet wat je moet zeggen tegen haar zeg dat dan, ga geen verhaal op staan te hangen maar zeg gewoon: Ik vind het zo erg voor jullie, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Soms heb je niet de juiste woorden voor verdriet, en dat is niet erg, als je er maar bent denk ik dan.