Nou, ik ben ook verdrietig hoor dus ik snap je heel goed. Die van mij is chagerijnig opgestaan en heeft er nog niks over gezegd. Ik ben zijn moeder niet maar wel de moeder van zijn kinderen waar IK heel het jaar voor zorg dag en nacht. Ben om half 6 opgestaan om voor de kleintjes te zorgen, toen lag hij nog te slapen en ben heel de ochtend in de weer geweest met een berg strijk en heel veel andere huishoudelijke klussen. Hij heeft helemaal niks gedaan... ligt nu languit op de bank Het gaat mij niet om het cadeau, maar een beetje waardering zou wel goed doen.
ik denk dat je er teveel van verwacht, nu heb ik wel een man die het liefst ontbijt op bed wil doen en kadootjes koopt. ik zou graag ontbijt op bed willen, maar als ik wakker wordt moet ik meteen naar de wc, aangezien die naast de keuken zit, heb ik zoiets van blijf wel beneden, en ik moet smorgens pillen in nemen en mag dan pas na een half uur eten, en meestal dan geen honger meer. dit jaar vieren we (vandaag dus) dat we 1 jaar getrouwd zijn, we zouden gisteren uit eten gaan en de stad in gaan, dus dochterlief is bij opa en oma geen kadootjes en geen ontbijt/lunch
Ik heb net het hele topic gelezen en wilde eigenlijk plaatsen dat ik ook een beetje verdrietig was. (manlief was nogal sjacho en is sowieso de hele dag werken) En toen bleef ik steken op jou onderschrift en heb ik mijzelf een dikke schop onder mijn bips gegeven. Misschien klinkt het een beetje stom, maar ik wilde je gewoon even een dikke knuffel geven. Jou en alle vrouwen hier die zo graag willen, maar (nog) geen moeder zijn.
wat lief dat sommige kindjes jullie zo verwend hebben, geweldig. Mijn zoontje is daar nog te klein voor maar had wel samen met de oppas wat moois gemaakt (een mooi fotolijstje). Daarnaast kreeg ik vanochtend bij het uit bed halen een hele dikke zoen van hem. Smelt. mijn man heeft er niets aan gedaan, lag tot 12 uur op bed (had gister een feestje). Wilde wel wat kopen maar wist niet wat (alsof het daarom gaat). vanochtend al even bij mijn schoonmoeder geweest en straks naar mijn moeder.
Hier kreeg ik vanochtend beneden een kop koffie, de geknutselde werkjes van de jongens van het kdv en de mededeling dat ik dat geurtje wat ik wilde hebben van de week zelf maar ff moet halen... Nou ik was weer klaar met moederdag... Daarna is hij in de tuin verder gegaan, moest gebeuren maar zodadelijk gaan we wel bij zn moeder op de koffie en daar eten want tsja tis moederdag. Voor mij lijkt het op een kopie van vorig jaar terwijl ik wel voor vaderdag dingetjes geregeld had en zelfs voor zn verjaardag vorige week. Ben dan toch erg teleurgesteld dat het ook niet een keer andersom kan terwijl ik het vaak genoeg gezegd heb
Meid natuurlijk mag jij verdrietig zijn. Je hebt een bepaald beeld van moederdag, lekker in het zonnetje gezet worden. Dat had ik ook maar mijn vriend had ook helemaal niks voor mij gedaan. Geen eens fijne moederdag gezegd, geen ontbijt op bed. Ik was zo ontzettend teleurgesteld, verdrietig en vooral heel woest ja echt maar ik zat toen nog vol hormonen want ik was pas bevallen. Mijn vriend kwam ermee dat de kleine nog te klein was om zelf iets te kopen. K vond dat zo een stom excuus. Ik ben de mama van zijn kind dus ik vond dat hij best iets leuks voor me kon doen. Al was het maar een kleinigheidje. Wij konden ons namelijk ook tot papa en mama rekenen Maargoed zo zie ik het. Veel mannen lijkt het niet zo te boeien. Die van mij boeit het nu nogsteeds niet. K zit helemaal alleen op de bank en hij is de deur uit. Voor vaderdag had ik wel voor hem foto mokken besteld, gedicht gemaakt en ontbijt op bed. Jammer dat hij dat voor mij niet zo doet.
Ik ben trouwens wel heel erg verwend vandaag Mijn kinderen hebben zelf een ketting en armband geknutseld Mijn man heeft een kaartje geschreven met een gedichtje hoe trots hij is dat ik de mama van zijn kinderen ben En ik mag zelf een cadeau kiezen hij gaf 2suggesties is een armband met bedels eraan met bedels van hoofd en dan de naam erin graveren van de kinderen of een tattoo met de initialen van de kinderen Dus daar denk ik nog even over na haha wil het graag beide dus ben er nog niet over uit * ik heb er geen moeite mee dat ik zelf mag kiezen/ halen haha
Ik snap het heel goed! Hier ongeveer ook zon verhaal! Nog geen tekening van de kindjes.. Ontbijtje op de valreep klaargemaakt ( heb zelf mn broodjes staan bakken ). Echt bale gewoon.. vooral als je dan facebook open klikt en ziet wat de moeders allemaal gehad hebben.. En ik wil nog geen eens geen dure kado's, al is het maar een roosje of iets.. erg jammer. Hopen dat ie er volgend jaar wel iets mee doet..
Ach, die van mij heeft vorig jaar voor het eerst in vijf jaar spontaan aan onze trouwdag gedacht (en ik ben t zelf ook weleens bijna vergeten hoor, stemde vrolijk toe in het ruilen van een dienst bv). Moederdag, vaderdag, valentijnsdag, verjaardag, het kan ons allemaal niet zoveel schelen. Voor waardering naar elkaar toe hebben we geen speciale dag nodig. Dus het kan me niets schelen dat hij vandaag niks gedaan heeft...
Het klopt dat ik niet de moeder van mijn vriend ben (zou niet goed zijn anders) maar ik vind het wel heel leuk als hij eraan denkt totdat Mila oud genoeg is om zelf iets te knutselen op school. Hoeft niks groots of duurs te zijn maar een beetje extra waardering is altijd leuk. Vooral omdat het dit jaar mijn eerste moederdag is ben ik blij dat mijn vriend er wel aan gedacht heeft Dus ik snap goed dat je je een beetje teleurgesteld voelt!
Ik had ook wel een ontbijtje op bed gewild, maar dat kwam niet. Ik denk dat hij me wilde laten slapen. Toen ik beneden kwam lagen er 2 pakjes, 1 van dochter van de creche en 1 van man (namens dochter): een heerlijke parfum (die ik heel graag wilde hebben!!!) Verder ook helemaal niets hoor. Had ik ook niet verwacht. T'is toch ook een beetje commerciële onzin...Ik heb ook de vaatwasser uitgepakt en de was gedaan vandaag, met mijn dikke buik
Hier precies andersom . Ik: moederdag? Hij: ja waar denk je dan dat het uitgebreide onbijt voor was? Oeps, sorry!! En toen nog gauw even nar oma gegaan !
Ik vind het op zich ook onzin, maar stiekem vind ik het toch jammer dat ik niet nog extra in de watten gelegd ben ofzo Een ontbijtje op bed, of gewoon vrolijke bloemetjes of IETS van een 'verrassing'. Ben toch ook plofzwanger van de tweede (hormonen?). Zulke dingen dus niet. Maar mijn dochter had een lieve knutsel van het kdv, en dat maakte alles weer goed.
Tja, mijn vriend had juist hele plannen voor vandaag. Maar helaas vannacht alweer een drama-nacht gehad met Anne, die krijgt zo'n beetje alle kiezen en snijtanden tegelijkertijd lijkt het.. Dus dat was vanmorgen niet heel gezellig, allemaal doodmoe en had er dus ook echt geen behoefte aan (uitgebreid ontbijt e.d). Wel veel knuffels van dochter gehad, dat maakt alles weer goed
Gelukkig denkt mijn man er anders over. Wat is er nou mis met een speciale dag met wat extra aandacht voor moeders en vaders? Een dag waarop je even net iets meer stil staat bij het feit dat er fantastische vaders en moeders zijn, wat natuurlijk niet wil zeggen dat je dat de overige dagen van het jaar niet vindt. Juist in het dagelijkse leven met alle drukte en toestanden is het goed om ook eens iets te plannen. Zodat je je erop kunt verheugen en je best kunt doen om die ander te laten merken hoe blij je met hem of haar bent. En die commerciele onzin... tja, dat heb je toch echt zelf in de hand. Net zoals je daar zelf invloed op hebt bij Sint, Kerst, Valentijn etc.
precies, wij geven elkaar gewoon iets wat we heel graag willen hebben, maar niet iets speciaal voor vader of moederdag. Tis ook gewoon een kleinigheidje.