Zowel mijn ouders als schoonouders hebben 1 dag in de week opgepast op onze dochter. Vanaf dat ze 1 was tot nu. Na de vakantie gaat ze volledig naar school en stopt dat dus. Ik heb NOOIT problemen ondervonden met beide grootouders niet. Sterker nog, ze vonden het leuk en ondernamen veel dingen met haar. Mijn ouders gaven toe dat ze haar enorm gaan missen. Gelukkig kan ze altijd nog een weekendje gaan logeren Maar als ik jouw verhaal lees TS, komt het inderdaad over alsof je moeder het toch niet zo leuk vindt. Ze heeft het dan wel zelf gewild, maar blijkbaar heeft ze oppassen naast werken onderschat. Ik zou een andere opvang gaan zoeken. Gastouder of KDV. In ieder geval niet meer als vaste oppas. Ik zou ook zeker een goed gesprek aan gaan met je moeder en laten weten hoe jij je voelt en eventueel voorstellen dat je een andere opvang gaat zoeken.
Hier ben ik het mee eens. Zeker nu er een derde komt zal het nog lastiger worden. Zelf gaf ik zulk nieuws niet via sms gebracht vak komt dat anders over. Ik zou naar je moeder gaan om te praten en kijken of je tot een oplossing kan komen. Anders toch echt opzoek naar een andere vorm van opvang zodat je moeder er weer plezier in krijgt af en toe op te passen. Ik herken het gevoel wel, wij hebben geen contact met schoonouders en mijn ouders onderbenen niet zo snel wat. Ik vind het jammer dat mijn kinderen geen eropuit pa en ons hebben maar dat is nu eenmaal zo. Dat hebben ze net ons nooit gedaan.
Als ik de voorvallen lees snap ik je wel dat het zo overkomt. Weet je als je moeder het zo zwaar vind kan ze dat toch ook gewoon aangeven in plaats van zulke opmerkingen te plaatsen? Want nu krijg jij het idee dat ze het als verplichting ziet en het niet leuk vind. Kan me voorstellen dat ze het zwaar kan hebben of niet meer structureel elke week op wil passen, dat kan. Dat zegt niks over je kinderen. Maar zoals ze het nu zegt komt het niet leuk over. Ik zou eens een gesprek aangaan en kijken wat er gezegd wordt. En evt mocht ze het niet meer elke week willen een andere oppas zoeken.
Ze hebben nog 2 kleinkinderen van de broer van mijn man. Daar passen ze niet op op. Dat geeft ook regelmatig wrijving. Maar dat is weer een andere discussie. Weet je, ieder doet het op zijn eigen manier. Onze kinderen worden opgevangen in hun eigen omgeving. Wij voelen niets voor 4 dagen opvang. Naast dat het veel te duur is, zijn de verschillende gezichten en minder aandacht voor ons een minpunt.
Wat een geluk hebben jullie dan. Want het is natuurlijk jullie eigen probleem dat jullie de kids niet naar een kdv willen brengen en wel willen werken. TS ik zou voor een andere opvang kiezen. Je moeder is waarschijnlijk gewoon moe met 4 dagen werken, het huishouden en dan nog een dag op de kleinkids passen.
Ik heb niet alle reacties gelezen maar ik begrijp je moeder misschien ook wel een beetje, als je moeder 4 ochtenden werkt dan past ze op haar enige vrije dag op jouw kind. Ik kan me wel voorstellen dat dat best belastend is, ze kan door de week dan nooit een vrije dag ergens heen. Als je verteld dat er een 3e komt is dat een mooie gelegenheid om het oppassen te bespreken, of het niet te zwaar voor hen wordt. Het is jammer dat het zo gaat maar als de verplichting weg is wordt ze misschien wel een leukere oma.
Dat klopt dat wij hier enorm geluk mee hebben. En dat beseffen wij ook al te goed en dit laten wij ze ook regelmatig weten. Het scheelt dat opa's en oma ook niets voelen voor een kinderdagverblijf.
ik denk dat dat de beste oplossing is inderdaad om een gastouder te zoeken of opvang voor 1 dag. kan ook nog heel leuk zijn voor je kindjes omdat daar meerdere kinderen zijn. en oma gewoon oma te laten zijn. lijkt me ook heel vervelend voor de kindjes dat er wordt gelet of ze niet morsen of rommel maken. ik zou hier ook verdrietig om worden.
Ik zou toch ook stilaan andere opvang zoeken. Of zelf een dag minderen met werken. Je moeder geeft duidelijk aan dat ze het eigenlijk als een "last" ziet dat oppassen. Ze werkt zelf 4 dagen (of 4 ochtenden) en op ochtend 5 heeft ze je dochter. Daarom niet dat je volgende week een andere oplossing moet hebben, maar ik zou toch echt gaan uitkijken naar elders. En oma en opa enkel inschakelen in noodgevallen. Misschien dat ze het dan net leuker gaan vinden? Jij hebt zelf voor kinderen gekozen, je ouders niet voor kleinkinderen. Dan zou ik als het duidelijk is dat ze er niet happy mee zijn toch echt wel zorgen dat ik er zelf voor zorgde (of andere opvang had).
Niet alles gelezen maar ik vind de reactie van je moeder eigenlijk niet zo raar. Vanaf volgend schooljaar past mijn moeder om de week op onze jongens. Bewust niet elke week omdat ze dat te veel vind en dus ook af en toe een weekje 'vrij' wil zijn. Vooral omdat je moeder veel werkt snap ik best dat ze 2 weken echt vrij wil zijn.
Zo gaat dat hier ook en kan me dan ook niet echt een voorstelling maken als dat andersom zou zijn.. lijkt me verdomd lastig!! Ik zou in dit geval ook een andere oppas zoeken, als ze niet willen tja dan niet! Maar snap heel goed dat je er verdrietig om bent, zou me er ook niet fijn bij voelen!
Ik zou er ook verdrietig van zijn. Het is een rotgevoel als je het idee hebt dat je kinderen als een last worden ervaren! Dat wens je niet voor je kinderen. Ik zou ook uitkijken naar andere opvang. Het zou eeuwig zonde zijn als het oppassen ten koste van jullie relatie gaat. Het klinkt alsof het gewoon te zwaar is voor je moeder, en straks heb je er ook nog een derde bij. Andere opvangvormen kosten idd geld, maar dat is m.i. eigenlijk iets waarmee je rekening moet houden wanneer je graag gezinsuitbreiding wil. Toen je in verwachting raakte wist je denk ik al dat ze de huidige situatie als pittig ervaren? (Is een aanname hoor, ik kan natuurlijk verkeerd zitten!) Denk dat het ene kdv het andere ook niet is. Onze dochter zit op een kleinschalig kdv in een verticale groep. Ik heb nooit het gevoel dat zij aandacht tekort komt. Ze gaat op woensdag, dat is ook nog eens een rustige dag. Nu in de vakantieperiode is ze zelfs een paar keer de enige geweest, dan gaat ze met de leidster allemaal leuke dingen ondernemen. Dus ik ben zelf heel tevreden over ons kdv. Met de subsidie valt het netto bedrag per maand ook erg mee. Maar ik kan natuurlijk niet in jullie portemonnee kijken. GO heb ik geen ervaring mee, maar klinkt als een heel goed alternatief als een kdv je te druk is. Succes ermee!
Ik snap absoluut dat het overkomt alsof ze er helemaal geen zin in hebben, maar ik zou er toch eerst een keer over praten ipv direct op zoek te gaan naar een andere oplossing. Misschien valt het allemaal wel mee en bedoelde je moeder het allemaal niet zo rot als het haar mond uit kwam. Ik snap best dat het zwaar is, ze zijn het tenslotte niet meer gewend.... Misschien is je moeder ook wel gewoon TE eerlijk.... Als ik aan mijn schoonmoeder na haar vaste oppasdag vraag hoe het gegaan is, was het altijd helemaal GEWELDIG en waren ze hartstikke lief! Maar dan zie ik haar bij het uitzwaaien wel krom lopen van de pijn in haar rug..... Vraag me ook altijd af, waarom ze bij ons thuis constant ruzie maken, het hele huis overhoop halen en nogal veel lawaai maken en bij oma niet..... aan de troep daar in huis bij het ophalen te zien, is het toch net iets anders.....
Mijn (schoon) ouders zouden woedend worden als ze dit zouden lezen... mogen ze dat zelf beslissen?! Dus dat moeten zou ik zelf niet snel gebruiken , de ene grootouder is de andere niet....
Mijn moeder past 1 a 2 dagen per week op, ligt eraan hoe ik ingepland wordt. Ik ben ruim 2 jaar werkloos geweest en mijn moeder heeft al die tijd die 2 dagen vrij gehouden om weer op te kunnen gaan passen mocht ik weer aan het werk gaan. Héél soms vragen we of ze een keertje in het weekend bij hun mogen slapen en dan zegt mijn moeder ook weleens nee. Maar niet omdat ze geen zin heeft maar omdat het niet uitkomt om het een of ander. Uiteraard is dat haar goed recht. Maar als ze nou zou zeggen dat ze geen zin heeft in de kids dan zou ik daar ook verdrietig van zijn. Vooral als ze ook zo zou door laten schemeren dat ze het als verplichting ziet. Ik zou als ik jou was een andere oplossing zoeken voor het oppassen.
Lees verschillende dingen. Je moeder heeft net haar moeder verloren. Misschien zit ze slecht in haar vel. Twee kinderen is best pittig. En ook al wil ze jou ontlasten en durf ze het ook na een gesprek niet te zeggen dat ze liever minder oppast en zo te lezen jou vader vind het wel nog leuk. Dus zitten hun ook samen in een positie van wel/niet oppassen. Mijn ouders passen eigenlijk ook nooit op. Nooit gedaan ook ja wel eens een uurtje of twee. Ze slapen nooit bij mijn vader of moeder. Uitje met de kleinkinderen? Nou nee een keer is dochter mee geweest met een middagje Scheveningen. En de oudste heeft vier maanden bij mijn vader gezeten toen hij baby was van wegen omstandigheden. Daarna nooit meer. Ben al blij dat ze alleen als nood oppas kunnen. Ze hebben beiden nog een werkend bestaan. Mijn vader gaat volgend jaar maart met pensioen en is dan 65. Mijn stiefmoeder de vrouw van mijn vader past wel op haar kleinzoon. En straks komt er nog een kleintje bij. Maar dat zijn haar eigen kleinkinderen. ( voelt idd dubbel geef ik toe). Mijn vader accepteert omdat zij het echt heel graag wilt. Maar toch echt niet op mijn kinderen. Maar wat ze krijgen van opa/oma is voldoende. ( geef toe heb ook met deze gevoelens geworsteld.) maar ja het zijn mijn kinderen. En daar ben ik de verantwoordelijke voor.
Heb niet alles gelezen, maar pesoonlijk kan ik je moeder goed begrijpen dat ze even geen zin heeft. zij past haar vrije dag in de week op jouw kids, begonnen als vrijwillig toen opa nog thuis was, wellicht is het daarna veranderd en wil ze jullie niet teleurstellen, dat zij aanneemt in jullie vakantie niet te hoeven oppassen vind ik terecht, je bent immers zelf thuis. mijn ouders nemen mijn zoontje ook nooit een dagje mee uit, ben ik niet verdrietig om hoor, ik zou dat noooooooit per sms mededelen trouwens. fijt is dat je al langer door hebt dat je moeder het stiekum niet leuk meer vind, waarom het gesprek niet aan gegaan, en een oppas gezocht. (KDV)
Ik denk dat jij een totaal andere kijk hebt op familiebanden als kletskoek ( die ik dan volkomen begrijp want ben denk ik opgegroeid met dezelfde ideeën qua familie en hun rol in mijn volwassen leven), en dan praat je volkomen langs elkaar heen.
hier net zo, weet zeker als ik oppas zou regelen en tegen mn ouders zou zeggen dat ze niet meer op hoeven te passen dat ze zwaar gekwetst zouden zijn... niet iedere opa en oma is hetzelfde!
Ik begrijp enerzijds je teleurstelling, anderzijds verbaas ik me er soms over hoe vanzelfsprekend men het vind dat opa's en oma's (structureel) oppassen. Alsof het een verplichting is: je krijgt kleinkinderen dus je past op. Hier willen beide opa's en oma's gerust eens een dagje oppassen, maar geen structurele dag in de week oid. En dat respecteer ik ook, het is immers mijn dochter. Wat wel lastig is is dat er blijkbaar niet zo open over gesproken wordt en dat dingen als vakantie e.d. niet even helder zijn. Dat lijkt me ook het lastige aan zulke informele oppasrelaties, het is al snel persoonlijk als men aangeeft even niet te willen oid. Maar oma kan toch ook toe zijn aan vakantie? Zeker na de gebeurtenissen van de moeilijke periode? Het verdriet over het feit dat het oppassen al langer een verplichting lijkt snap ik wel. Ik kan me wel voorstellen dat op leeftijd raken; veel werken en oppassen best pittig zijn en dat je moeder dat misschien wat onderschat heeft. Misschien tijd om er eens over te praten? Hoe opa en oma het oppassen ervaren en of ze het nog wel aankunnen? Misschien dat de energie om leuke dingen met je kids te doen er juist meer is als ze geen structurele rol in de opvang hebben?!