Ik sluit me ook aan bij de rest. Je hebt zelf ook zeker recht op dag uitslapen. Zei mag dan door de week wel werken maar jij werkt 7 dagen in de week. Suc6 meid Groetjes Wendy
je bent absoluuut geen zeikerd echt niet. nou hoor ik dat vrouwen dus ook zo kunnen zijn. pff partners zijn soms.......... je mag uitslapen wanneer je wilt je bent zwanger nu toch? en verder sluit ik me aan bij de rest. je moet niet met je laten sollen. aanpakken die hap. succes liefs loesmari
Ik heb een dochter van bijna 2, werk normaal gesproken 3 dagen maar vanwege BI 3X3uurtjes. Manlief heeft het wat mij betreft echt heel moeilijk. Ik heb slechte knieën en ben hierdoor zowiezo belemmerd in het huishouden enzo. Nu helemaal.. Maar ik draag wel zijn kind. Hij wil ook dat dit kindje gezond (en zeker niet te vroeg) ter wereld komt (net als onze dochter). Hij zal wel moeten meedraaien in het huishouden! Hij wil ook nog dat ik er ben voor onze dochter dus... Nee meid, ik geef je groot gelijk! DENK AAN JE KINDJE! Dat is toch veel belangrijker! En slaap maar lekker uit!
Ik heb er niets zinnigs aan toe te voegen. Ik sluit me aan bij alles hiervoor! Pas goed op jezelf en laat anders je partner onze reacties lezen. Lijkt mij een duidelijk verhaal!
alles is idd al gezegd! natuurlijk mag jij ook een keer uitslapen. zij doet dat nu 4 ochtenden? dan doet ze maar lekker twee en jij ook twee! en ze kan ook wel wat in huis doen, alsof huisvrouw zijn betekend dat je de hele dag op je kontje soaps zit te kijken pffff....... partners idd soms haha succes er mee meid! ps is er niet een kans voor jou om mss 's middags even te gaan liggen? misschien dat je samen met die kleine een rust uurtje kunt doen? ik hoop dat je er wat uit komt, een beetje rust krijgt!
Ja, ik zou wel tegelijk met mijn dochter op bed kunnen gaan liggen, maar dan val ik dus echt in slaap. En als ik midden op de dag geslapen heb, word ik zo beroerd wakker. Dan ben ik misselijk, heb ik hoofdpijn, dus dat doe ik liever niet. Nou, ik zal het er zo eens over gaan hebben met haar. Ze moet toch begrijpen dat het voor mij ook wel eens lekker is om uit te slapen. Bedankt voor jullie steun. x Linda
Kan je dan niet beter op de bank liggen? Miss dan je dan niet echt in slaap valt, maar gewoon ff n paar minuten wegdoezelt. Maar dat terzijde. Ik vind vrouwen vaak harder dan mannen in hun oordeel. Mijn man heeft er zelf gewoon weinig tot niet bij stil gestaan hoe zwaar t kan zijn voor n zwangere en ik weet dan ook dat ik t zeker met hem te stellen krijgt als ik ooit weer zwanger ben. Het is nu al zo, dat hij vindt dat hij de kost verdient heeft, dus dan heeft ie ook rust verdiend. Terwijl mijn baan, het huishouden en het moederschap, een 24-7 baan is. Ik leg hem dat dan wel es uit en eis dan de respect die ik verdien. Dan komt t weer helemaal goed. (moet ik zeggen dat ik al maanden weinig te klagen heb gehad, hoor) Praat erover met je vrouw tot ze je iig wat meer ruimte geeft om uit te rusten. Als het begrip er niet is, kan je niet altijd verwachten dat t dan ineens wel komt, helaas. Maar ze mag wel heel goed begrijpen dat jouw "needs" ook bevredigd moeten worden, ookal heeft zij andere dingen die ze nodig heeft (of blijkbaar had in haar zwangerschap). En als ze 4 dgn uit kan slapen, dan is t toch niet teveel gevraagd om er 2 af te staan aan je partner?
ja, dat is idd ook wel zo, heb ik zelf ook. lastig hoor. veel praten inderdaad, ik hoop dat je samen goede afspraken kunt maken. ik heb hier doorgaans en hork van een vent (wel een lieve hork hoor haha), maar gelukkig snapt ie wel dat zwanger zijn ook minpuntjes heeft en hij helpt me er veel bij. ik hoop dat jullie er samen uit komen, zodat je allebei weer lekker kunt genieten van je kleine en je frummeltje!
als ik heel eerlijk ben snap ik niet zo heel goed dat je partner jouw dat niet gunt, en zeker niet als je een parner hebt die weet wat het is om zwanger te zijn.....ik vind het een beetje egoistisch... Liefde is geven en nemen....en als je vrouw zwanger is misschien iets meer geven....
ik vind je ook geen zeikerd.. jij mag ook een paar dagen uitslapen hoor. als ik het zo lees vind ik ook dat je (te)veel doet.. zou toch proberen hier even goed met haar over te praten succes liefs kaatje
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik vind het onterecht wat je partner van jou verwacht. Ik vind dat als je je met een reden ziekmeldt van je werk, je dus ook daaraan toe moet geven. Sterker nog, als het voor jou mogelijk is om alles te doen, dan vind ik dat je aan het werk móet. Het zou lekker zijn dat jij thuiszit om bij te tanken je je kindje te laten groeien en erger leed te voorkomen en dat je vervolgens extra taken krijgt in je huis (m.a.w. dat je vriendin ontlast wordt!). Misschien appeltjes met peertjes vergelijken, maar mijn schoonzus leeft dus wel zo: die is gedeeltelijk ziekgemeld, zit in een reintegratieprogramma met een dure opleiding, maar kan vervolgens wél gewoon haar paard blijven verzorgen en het hele huishouden doen. En dan op zondagavond zeggen: ,,heerlijk, ik hoef pas woensdag weer te werken". Zo werkt het niet mijns inziens. Maar goed, ik hoop dat jij en je vriendin er een beetje uitkomen. Jammer dat het niet zo werkt dat jullie door een gedeelde ervaring (mijn man is nooit zwanger geweest!) meer wederzijds begrip hebben! Doe rustig aan, want zowel jij als je kindje als indirect de rest van jullie gezin hebben daar baat bij (op de langere termijn).