ook wij hebben een kleine voorkeur, ik zie mezelf meer als een jongensmama. mijn man zou graag een meisje willen. eerst maar eens zwanger zien te worden.
ik heb tijdens mijn zwangerschappen nimmer een voorkeur gehad, en had echt zoiets van als het maar gezond is,. waarschijnlijk omdat ik nog geen eerder kindje had, dus alles was welkom, ik kan mij wel voorstellen als je al een kindje hebt, dat je volgende misschien wel een voorkeur zou hebben,.. bij mij dus niet, en nu ik eindelijk op latere leeftijd , 44 jr, toch nog zwanger mocht geraken, heb ik idd weer geen voorkeur gehad, alleen maar hopen dat alles oke zou zijn en dat mn kindje gezond op de wereld mocht komen,.. nu ik weet dat het een kereltje wordt, ben ik er eigenlijk reuze blij mee, en denk dat ik het nu nog leuker vind dan een meisje
Natuurlijk mag je een voorkeur hebben. Meer gevoel hebben voor het ene of het andere geslacht, daar kun je toch eigenlijk niks aan doen? Als het andere geslacht ook maar goed is. Ik heb inmiddels een aantal mensen gezien die bewust voor een kindje kozen en vervolgens openlijk teleurgesteld waren over het geslacht, dat vind ik pas erg!
Ik vind het ook lastig hoor... Ik heb zo te doen met de kindjes die dan niet het 'juiste' geslacht hebben! Die doen daar hun best om te groeien in hun mama's buik en dan zijn hun ouders dus al teleurgesteld, alleen maar omdat het kindje van het andere geslacht is dan ze hadden gehoopt... Zoals Juli hierboven al zegt, een voorkeur hebben is prima, maar als je werkelijk teleurgesteld bent omdat een kindje niet het geslacht heeft waar je op had gehoopt, daar kan ik echt niet bij.
mij hubbie zei gisteren , of nou een meisje of jongen word , je word gewoon op eerste gezicht verliefd op je kind zodra voor het eerste in je armen hebt en zo is dat ook dat mensen tijdens zwangerschap een voorkuur hebben ,helemaal niks mis mee , je gaat toch van je kind houden ook als anders geslacht blijk toch we hebben een meid nu , zouden leuk vinden als nu een jongetje word ,,ben ik gelijk klaar met kinderen maar ,onze dochter zegt dat ze graag een zusje wil dus vinden alles nu goed als maar gezonde kindtje is
Ik heb zelf een lichte voorkeur voor een meisje, voor Chris die al 2 dochters heeft zou ik een jongen juist weer erg leuk vinden. Maar, hoe cliché ook, het enige waar ik van wakker lig is dat het wel gezond is en dat ik niet een miskraam krijg. Dan ben ik, mede gezien mijn leeftijd van 40, al heeeeel erg gezegend! En ik denk ik ook, wat het ook is het is straks jouw kind dus het meest mooie wonderlijke kind van de hele wereld
Voor de zwangerschap dacht ik altijd het is me eender maar nu ik zwanger ben heb ik toch een lichte voorkeur voor een meisje.
Toen ik zwanger was van de eerste maakte het me eigenlijk helemaal niet uit! Mn vriend wilde "graag" een jongetje, vanwege het voetballen enzo ( hoe kan zoiets toch je leven beinvloeden.. zelfs op je kind(deren)) En het is een jochie geworden. Nu ik weer zwanger ben, hoor ik iedereen zeggen.. ik hoop nu toch stiekum wel dat het een meid word ( opa's en oma's en familie) nou.. ik "hoop" dat het een jochie word ben een echte jongens mama! Jongens zijn lekker simpel,zijn snel tevreden, "mogen" lekker vies worden ( bij meisjes ben je toch meer geneigd naar schattig en schoonheid) en ja.. ik hou wel van viezigheid, en lekker makkelijk, en vooral stoer! En ik zou het leuk vinden voor mn zoontje, als hij een broertje heeft.. die zullen lekker veel kattenkwaad uithalen samen.. heerlijk en als het een meid word.. ook helemaal super! dan heb je een koningsgezin zeggen ze he en roze is mijn lievelingskleur, dus dat gaat helemaal goed komen! En ben gek op haartjes vlechten en staartjes maken! Dus dat gaat ook helemaal goedkomen maar.. ik hoop dan niet dat het een kaktrollie word haha OP NAAR EEN SUPERLIEF MOOI EN BOVENAL GEZOND BABY'TJE!! EN EEN SUPERBEVALLING \/
Ik heb in het begin gedacht dat het een jongen zou worden. Ook mijn hubby en bijna alle vrienden gingen er voor. We hadden bij de 18-weken echo dus alleen een jongensnaam verzonnen..... 8) Het moge duidelijk zijn dat het een dame wordt. Mijn reden om 'liever' aan een jongen te denken is, omdat ik me onbewust meer zorgen maak om het leventje van een meisje. Een zoon hebben zou in mijn ogen 'minder moeilijk' zijn. Zijn er meerderen die dit zo voelen? Nu ik weet dat het een kleine meid wordt en ik bijna ga bevallen kan ik niet wachten tot dat ze er is ! Liefs, Danielle
Ik heb stiekem wel een lichte voorkeur voor een jongen. Het is heel stom, maar als mensen gaan inschatten wat het wordt en ze zeggen een meisje, voel ik me een beetje beledigd en als ze zeggen een jongen, heb ik een smile. Vind ik best wel erg van mezelf. Toch weet ik heel zeker dat als het een meisje wordt, ik ook heel erg gelukkig ben! We hebben een hele leuke meisjesnaam en die kleertjes..... Het wordt dan wel een stoere meid hoor, geen meisje-meisje, dat past niet bij ons. Ik ben zooooo benieuwd!
Ik had een voorkeur voor een meisje en ik kreeg een meid. Wanneer ik voor een 2e zou gaan, hoop ik stiekem toch meer op een meisje..lijkt me geweldig 2 meiden in huis! Maar toch...een jongen lijkt me ook weer leuk hoor, lekker zo'n stoer ventje! Ach, tis beide leuk denk ik....maar een meisje ken ik nu, denk dat daar de voorkeur voor een meid vandaan komt Mijn lief heeft ook een voorkeur voor een meid trouwens, die zei pas dat ie meisjes zo lief vind...mja, denk als die een zoon zou krijgen dat ie net zo zal springen als bij een meid...tis zo'n schat! Mja, hier zijn wij nog lang niet aan toe, dus....ver van mijn bed show momenteel en ik geniet lekker van mijn meisje!
duchie ik denk , dat veel mensen zo beeld hebben dat jongens makkelijker leven hebben dan meisje , , het is ook in ene kant ook zo dat meisje kwetsbarder zijn dan jongens ,maar ik denk niet dat meisje leven altijd moelijk is dan jongen , ik zal me even veel zorgen maken ,met wie mij zoon omgaan , of drugs gebruikt , of rare dingen flikt , je weet maar nooit hoor , zoon van buur was een tof lieve jongen , tot hij nu puber is ,moeder weet geen raad meer mee , hij moet uit huis geplaatst worden ik denk juist dat een meisje meer rustiger is , en meer bezig met familie dan een jongen , ik weet niet hoor , het kan alle kanten op met allebei , in meeste culturen vinden ze ook jongen blangerijker dan een meisje ,omdat jongen je naam draagt ,blijft leven je naam , maar ja dat is ook niet alles
Meesa, daar zit inderdaad ook wat in. Ik denk dat bij mij de angst meer zit in het leed die over hun heen kan komen in plaats van waar ik mee te maken kan krijgen. Groetjes, Danielle