Dames, Eerder heb ik een topic geplaatst, omdat onze zoon tegenwoordig vaak 's avonds laat / 's nachts wakker wordt. Ik heb fijne tips gekregen, maar wilde het vandaag toch even aankaarten bij het consultatiebureau. Ik heb haar verteld dat we van alles geprobeerd hebben en dat ik hier een tip had gekregen over er 's avonds bij gaan zitten met een stoel en troosten. Deze tip helpt hier namelijk het beste.. Nou, alles was dus fout, fout en nog eens fout! Ze zei dat ik hem daar alleen mee aanwen 's nachts aandacht te krijgen en eventueel eruit te halen. Volgens haar halen moeders zich daar alleen maar problemen mee op de hals. Haar advies: gewoon laten huilen! Soms wel even er naartoe om te zeggen dat hij weer moet gaan slapen, maar verder niet praten, aanraken of optillen. En als hij echt blijft huilen? Gewoon laten liggen. Ik geloofde mijn oren niet.. Dit gaat echt een beetje tegen mijn gevoel in. Is dat slecht? Wat vinden jullie van dit advies?
Ik deed het ook. En ging om het kwartier naar haar toe om te troosten. Zet een kookwekker! Mijn dochter is alleen een stuk jonger dan jouw kind. Mijn dochter krijgt zich niet in slaap nog hoor. Ze gaat huilen. Vaak hou ik ook haar hand vast. Het gaat me ook aan m'n hart. Maar ze zal het toch moeten leren. Ik ben er gewoon niet altijd.
Mijn dochter heeft tot de 1 ook slecht geslapen. Werd vaak ook in de avond/nacht wakker. Meestal rond 23.00 begon het. Laten huilen heb ik nooit gedaan, kan ik ook niet over mij hart verkrijgen. Haalde haar er meestal uit, nam haar vaak bij mij in bed en op moment dat ze weer rustig was terug naar haar eigen bed. Soms ook nog een flesje gegeven. Ook enkele dagen op een matras naast haar gelegen. Zodra ik doorhad dat het een soort van spelletje werd, als je dat al zo kan zien op die jonge leeftijd hield ik er weer mee op. Nou ze slaapt prima, nooit bij mij in bed en hoef nu ook niet meer bij haar de kamer te zijn of iets. Hier dus vanzelf over gegaan, eigenlijk sinds ze 1 jaar werd. Gewoon je eigen manier vinden en laat ze maar kletsen bij het bureau. Prima als andere dat zo doen, zal vast je kindje niet schaden maar mijn manier is het niet.
Je kindje is nog hartstikke jong!! Je kindje heeft de veiligheid van mama nodig.. Joj ben alles wat je kleintje heeft En als ik me goed herinner heeft je kindje ook reflux..? Tsjaa ik vind het vreemd.. Maar goed tis jou kind.. @ ts ik denk dat je het prima doet! Ik laat hem hier nooit huilen, omdat ik het zielig en onnodig vind Ik ben altijd naar m toegegaan en ook soms periodes nachtvoedingen weer gehad.. Totaaaal geen problemen nu hoor, hij slaapt heeeelijk!
Ts.. Ik denk ook dat je het prima doet.. Hier ook een zoon van dezelfde leeftijd die ook de nacht 5a6 keer wakker wordt.. Na 2 weken ben ik op.. Als ik hem in zijn bed laat liggen raakt hij helemaal overstuur en hysterisch ernaast zitten helpt zelfs ook niet.. Gisteren samen geslapen en we hebben allebei als een roosje geslapen en hij is een keer wakker geworden voor een voeding.. Zal ook wel helemaal verkeerd zijn volgens het cb.. Maar ik heb hem een avond laten huilen elke 5 minuten naar hem toe geweest nou na 45 minuten huilen had ik niet het idee dat hij zou gaan slapen.. Dus gewoon doen waar jij je goed bij voelt lijkt me voor jullie allebei beter.. Succes!!
Laten huilen heb ik voor het eerste jaar nooit gedaan. Mijn man of ik gingen bij hem zitten, troosten hem tot hij in slaap viel. Nu is hij 16 maanden en huilt wel eens voordat hij in slaap valt. Of wordt wel eens in de avond wakker en huilt. Afhankelijk van het soort huiltje gaan we naar hem toe. Maar als het gebeurd, en dit komt sporadisch voor, dan 8 van 10 keer valt hij naar 10/15 min weer in slaap. Ik vind dat jouw methode prima is. En laten huilen onder het jaar is niet mijn ding.
Serieus? Jouw kindje is nog geen drie maanden op deze wereld. Ze is nog hartstikke jong. En zoekt geborgenheid van mama (en papa) Nouja goed, ieder zijn ding natuurlijk.
Oké genoeg commentaar. Ik bepaal zelf hoe ik het doe. En mensen hoeven niet te gaan zeggen dat ze jong is! Ik ben niet iemand die niet weet dat mijn kind nog geen 3 maanden is.
De eerste paar maanden heeft zoontje veel bij mij of ons gelegen. Daarna zijn wij ook wat harder geweest en in bed is in bed. Wel echt elke 5 minuten naar hem toe (soms eerder omdat ik voelde dat als ik even kwam troosten hij dan wel zou slapen en dat gebeurd vaak ook). Soms even uit bed als hij beetje overstuur raakte om hem uit die cirkel te halen en dat werkte goed. Even een aai over zijn bol, trutje geven, muziekje aan en slapen. Hij heeft nooit lang gehuild (sliep altijd binnen het kwartier) en hij kan nu echt heel goed slapen. Gaat zelf weer slapen als hij wakker word en ik leg hem in bed als hij moe is en hij gaat heerlijk samen met knuffel slapen. Ik ben vanaf een paar maanden erg consequent geweest in het slapen en die duidelijkheid heeft een kindje ook nodig. Wel altijd die geborgenheid geven en altijd laten voelen dat je er wel bent maar dat hij er niet uit mag. Op matras ernaast gaan liggen zou ik niet snel doen. Wel even over bol aaien en ondertussen even een kort liedje zingen. Dat geeft ook even rust. En dan toch weer weggaan.
Het CB adviseert altijd om te laten huilen... Vind dat erg kwalijk in een verlatingangstperiode... En zo jong nog. Wij hebben onze oudste tot een jaar nooit laten huilen. Vond het niet nodig. Zij slaapt weer prima. Gewoon even een fase. Volg je hart. Overigens zit er een groot verschil tussen jammeren / huilen / krijsen. Onze meiden raakten compleet overstuur als ik het laten huilen toch eens probeerde.
@TS: laat het CB maar lekker kletsen! Jullie moeten het doen zoals jullie je er prettig bij voelen. Hier raakt onze knul helemaal overstuur als hij huilt en dan wordt er helemaal niet geslapen. Bovendien zijn we ervan overtuigd dat hij het niet doet om ons te "pesten". Overigens ben ik veel minder moe en gestrest nu ik het accepteer en hem lekker bij me laat slapen. Schijnbaar heeft hij hier behoefte aan.
Laten huilen kan werken, maar kan ook als bij-effect hebben dat je kind leert dat jij er niet bent als hij je nodig heeft. Of je gelooft dat het dat effect heeft, staat of valt nogal met hoe je naar je kind kijkt. Is je kind een wezen dat zo snel mogelijk een gemakkelijk kind moet zijn voor jou als ouder, of heeft het alle geborgenheid nodig die jij hem kunt geven? Ik stel het even zwart-wit, ik denk zelf dat de waarheid niet altijd rechtlijnig is en jij als moeder wel aanvoelt waar je kind jou nodig heeft en waar het een kwestie is van dingen aanleren. Persoonlijk vind ik 7 maanden nog erg jong om maar te laten brullen, helemaal omdat je tot nu toe toch steeds hem bij jullie in bed haalde? Ik zou gewoon blijven doen wat je nu doet. CB's roepen wel vaker wat en zijn nogal van het laten huilen. Daar hoef je niks mee, als dat niet bij je past. Als het voor jou prima is zo, dan gewoon volhouden en je kind gaat dan heus wel eens beter slapen. @Aapje: ik schrik ook van jouw gedachtegang. Je kind moet het toch ooit eens leren? Poeh.... nog geen 3 maanden oud, nog totaal geen besef van oorzaak-gevolg, zich nog niet bewust van het feit dat mama wel ergens in de buurt is als jij niet in beeld en niet te horen bent, last van reflux.... Ze gaan heus wel een keer zelf slapen hoor. Met 3 maanden even je kind helpen om in slaap te komen, is in de eerste plaats volgens mij eerder normaal dan abnormaal en in de tweede plaats helemaal geen succesrecept voor een kind dat niet goed zal gaan slapen in de toekomst. Een kind dat pijn heeft, heeft troost nodig. Het zal zich dan geborgen en veilig gaan voelen ondanks de pijn en kinderen die zich geborgen en veilig voelen, gaan goed functioneren en dus ook goed slapen.
Ts doen wat goed voor jou voelt me dochter sliep tot 2,5 vaak bij mij in bed en daarna gewoon elke avond in haar eigen bed. Zoontje wordt nu ook paar kee per nacht wakker meestal haal ik hem eruit en als hij diep slaapt leg ik hem terug en soms slapen we samen in mijn bed verder doen wat jij goed vind
Pff... arm kind! Nog maar net op de wereld en al bang dat het verwend wordt. @TS, niet luisteren naar dat advies. Gewoon je gevoel volgen en door je kindje te troosten, lijkt me dat je het helemaal goed doet. Hier laat ik haar wel even jengelen en als ze steeds weer stil is, kijk ik 't even aan. Maar als ze echt gaat huilen, ga ik erheen en probeer ik haar te troosten. Of anders de borst. Als dat niet werkt, neem ik haar mee naar beneden en proberen we het later weer. Komt er eigenlijk op neer dat ze maar heel af en toe 's avonds nog weer naar beneden komt.
ik zou hem niet laten huilen onze dochter heeft heel veel gehuild en heb haar lekker bij me gehouden, als ik haar liet huilen raakte ze helemaal over stuur hier op cb werd ook gezegt laten huilen, maar voelde gewoon niet goed nu is ze een jaar en slaapt lekker door en is heel af en toe nog wakker, ook dan haal ik haar gewoon uit bed en zit ik er even mee doe wat je hart je ingeeft, je weet zelf wat beste is voor je kindje succes en hoop dat het snel over is
Laten huilen heb ik nooit gedaan en doe t nog steeds niet, jongste is 6,6 mnd.. Gewoon je gevoel volgen.. Aapje22 denk om je hart je hoeft nie zo uit te vallen.. Mensen hier geven enkel advies.. 2.5 mnd is echt nog jong hier heeft mn zoon zelfd tot 11 weken in bed geslape op de een op andere dag was t goed.. Zoonlief heeft ook moeite met in slaap komen oplossing s heel simpel hij valt herlijk in een sluimerslaap op schoot em gaat dan naar bed,overginds liggen beide kids om 7 u op bed hier en is t stil.. Alleen in slaap vallen komt vanzelf als ze er aan toe zijn ....
@ Emmarijn en Mykekti: Fijn dat jullie er ook zo over denken. Ik krijg echt een kromme tenen-gevoel bij het idee hem te laten huilen als hij overstuur raakt. Meestal begint het met een klein huiltje, wat vervolgens omslaat naar echt gehuil en gekrijs. Ik til hem dan op en kalmeer hem en leg hem terug als hij rustig is. Muziekje aan en ik verlaat de kamer. Lijkt me toch beter dat hij weet dat mama er is om hem te troosten als er iets is. Ik ben er overigens ook echt van overtuigd dat hij het niet doet om te "pesten". @ Aapje22: Mensen die op jouw post hebben gereageerd willen je niet aanvallen en noemen je helemaal niet dom. Iedereen doet het op zijn eigen manier en ondanks dat ik de mening van de overige dames deel, respecteer ik jouw aanpak net zo goed als die van ieder ander. Je hebt het beste met je kindje voor, maar ze is nog zo klein...
Er bij blijven zitten als dat voor jou goed voelt. Mijn overgrootoma deed dat bij haar kinderen, mijn moeder deed dat bij ons (en zij werkte overigens gewoon op het consultatiebureau voorheen) en ik doe het nu ook.