Hallo meiden, Wie heeft hier een lat relatie als samengesteld gezin. Kinderen kunnen niet zo met elkaar door 1 deur. En daarom besloten dat er helemaal niet samengewoond gaat worden. Iig zeker niet zolang kids thuis zijn. Dan maar latten.
Persoonlijk geen ervaring mee. Wel heb ik als juf vaak als buitenstaander de omgekeerde situatie gezien: volwassenen die ervoor kiezen toch te gaan samenwonen, terwijl het tussen kind(eren) & partner of kinderen onderling absoluut niet botert. Vaak in de hoop dat het dan wel goed komt als ze onder 1 dak wonen. Op basis van de situaties die ik heb gezien: het komt niet goed. Met veel verdriet en pijn bij de kinderen en uiteindelijk ook bij de ouders. Ik wil je dus een compliment geven: fantastisch dat jullie de kinderen voorop stellen en deze keuze maken. Ook al zal het misschien geen makkelijke beslissing zijn, omdat je het zelf graag anders had gezien. Je doet het goed voor je kinderen!
Onze relatie begon als LAT wegens afstand (130km). Kinderen kunnen prima samen dus voor ons gold deze overweging niet. Wel weet ik dat de tien maanden die we uiteindelijk geLAT hebben, erg zwaar waren. Het gemis van degene van wie je houdt, de uitputting van het heen en weer reizen, de kosten die het met zich meebracht... Die aspecten kunnen ook z’n weerslag hebben op de relatie an sich. Denk dus ergens dat het prima kan of moet kunnen, maar je relatie moet er wel tegen bestand zijn. Wij zouden het ook hebben overleefd, daar twijfel ik geen seconde aan, maar het was een verademing toen we “eindelijk” samenwoonden en “gewoon” iedere dag naast elkaar wakker mochten worden. *edit* Neemt niet weg trouwens, dat ik vind dat jullie het juiste besluit nemen. Kinderen voorop. Wellicht valt er in hun onderlinge relatie nog verbetering te bewerkstelligen waardoor er in de toekomst dingen mogelijk zijn.
Lieve reacties bedankt!! Vooral de 2 jongens kunnen niet zo met elkaar overweg. Zelfs weekenden was moeilijk. Zijn zoon ADHD en die van mij waarschijnlijk ass en ADHD. Wij uiteindelijk telkens ruzie. Zijn ook even uit elkaar geweest, mede daardoor maar ook door mijn complexe ptss. Ik zou graag samen zijn altijd maar weet dat het te veel strwss kost en verdriet. Beter zo dan. We hebben gezegd als de kinderen uit huis zijn. Of minder thuis zullen we dan zien. We wonen maar 15 km van elkaar af
Absoluut. Het is gewoon dat onze jongens niet met elkaar overweg kunnen. Nu moet ik zeggen dat we ons afgelopen maanden ook niet hebben gezien als zijn zoon bij hem is. Maar binnenkort krijgt hij waarschijnlijk co ouderschap en zullen de kinderen toch iets moeten mee werken . Dat ze elkaar dan toch ongeveer 2 keer in die week zullen zien
Wat voor verdeling heb jij met de vader van je kinderen? Eventueel zouden jullie tegengestelde ritmes kunnen hanteren. Dus bijv. het ene weekend jouw kinderen en het andere weekend zijn. Maar dat kan niet in alle schema's natuurlijk. Verder snap ik je keuze wel. Als de kinderen echt niet goed overweg kunnen, dan is dat voor niemand leuk. En legt dat ook druk op jullie relatie. Kan me wel voorstellen dat het even slikken is als je je dat realiseert. Wij hebben het gelukkig niet, mijn kinderen zijn ook een stuk ouder dan zijn zoontje. Al is ook dat echt wel wennen hoor, eigenlijk alleen voor mijn oudste. Die mist soms de tijd dat we alleen met zn drieën waren, maar staat er wel absoluut achter dat we gaan samenwonen.
Ik heb mijn kids 24/7. Er is geen vader in de picture. Dus echt tijd alleen voor onze relatie hebben we nooit. Oh dat kan ik me voorstellen van je zoon. Hier zijn vriend zijn kids ouder. En moeder stookt nog wat erbij.
Vandaag voor het eerst si de een jaar hebben zijn jongste en die 2 van mij elkaar weer gezien. Gelukkig ging het eigenlijk best positief. Jongste van hem heeft zelf ADHD. En mijn oudste was zo blij hem te zien, dat hij vaak moest huilen. Proberen zoon van vriend uit te leggen dat Seyhan waarschijnlijk ook ADHD en ass heeft. En hij daarom moeilijk vindt hoe hij zich moet uiten. Hij vond het zelf ook wel leuk, zijn zoon. Dus op zich positief.
Wat een lieve reactie . Overigens is ineens de situatie geheel gewijzigd. Vriend zijn zoon wil bij papa wonen. En willen we elkaar zien zullen we ze toch soms moeten samenbrengen.