Hoi, Eva weigert al een tijdje zo ongeveer al haar avondeten.... overdag weigert ze ook wel eens haar brood/fruit te eten of te drinken, maar meestal eet ze uiteindelijk alles wel op. Maar haar avondeten eet ze maar een paar hapjes van, dan proberen we nog van alles (wat meestal niet werkt) en dan krijgt ze nog wat yoghurt, daar is ze dol op, maar wil ze ook niet heel veel van. Hoe zouden jullie dit aanpakken? Ik had het bij het cb al een beetje voorgelegd en de wijkverpleegkundige gaf aan dat Eva een temperamentvolle baby is die weet wat ze wil (en niet ) wil. Tja, dat wisten we wel, maar ik zit nu soms 's avonds best wel eens met m'n handen in het haar, want hoelang gaat die eten weigeren door? Een fase is het niet echt denk ik, duurt al een aantal maanden. Ze heeft in haar leven 1 week gehad dat ze alles met smaak opat, verder weigert ze voornamelijk. Alleen haar avondeten dus, dat scheelt . Wat wij nu doen: Heel enthousiast zelf gaan eten en Eva ook wat geven en zeggen dat ze het in haar mondje moet doen. Als ze het op de grond gooit 1x boos worden (dan gaat Eva huilen) en daarna negeren als ze doorgaat met op de grond gooien. Als ze toevallig een hapje neemt of wil nemen, prijzen we haar lekker overdreven. Als ze echt blijft klieren (da's meestal het geval), gaan we proberen het leuk te maken, haar eten verstoppen en weer tevoorschijn toveren, en dat soort dingen. Maar de helft van de tijd werkt het gewoon niet. Eten in Eva's mond stoppen als ze niet wil werkt alleen maar averechts. Met brood werkt dat trouwens wel, want dat vindt ze erg lekker en dan gaat ze na 1 keer in haar mond stoppen wel eten. Eva heeft haar avondeten altijd wel redelijk lekker gevonden trouwens, maar gaat nu steeds minder eten. Heel frustrerend als je weet dat ze het wel lust. We geven haar ook regelmatig nieuwe dingen, maar daar is de lol ook snel vanaf. Eva is ons nu heel erg aan het uitproberen, niet alleen met eten, met van alles eigenlijk (gelukkig gaat het slapen wel goed). Ze is echt zo ondeugend en zit ons echt uit te dagen. Maar straffen snapt ze volgens mij nog geen bal van, dat doen we dus niet, behalve dan boos worden als ze iets doet wat niet mag, want dat snapt ze dondersgoed. Maar ook niet te lang, dan negeren we haar gewoon. Nou goed, iemand nog tips? En pakken we het zo goed aan? Meestal kan ik het wel goed loslaten en heb ik zoiets van, eet je niet, nou dan niet. Maar ben een beetje emo de laatste dagen (hoop door zwangerschapshormonen ) en kan dan niet zoveel hebben... ik word niet boos op Eva ofzo hoor, maar kan er gewoon niet zo goed tegen. Nog 1 ding wat ik me afvraag: zou ze misschien echt geen honger hebben? Ze krijgt een uurtje na het eten als ze naar bed nog 1 (borst)voeding en slaapt dan 12 a 13 uur achter elkaar door. Maar dan nog, een kind moet toch avondeten eten en groente binnenkrijgen? groetjes, Snoopy
Wat in mij opkomt, maar geen idee of het werkt en of je dat wel wil: De voeding voordat ze naar bed gaat laten vervallen. Dan weet ze misschien na een paar dagen dat ze beter haar warm eten wel kan eten als ze 's nachts geen honger wil hebben. Maar goed, dat is maar een ideetje.
Hm, dat wil ik inderdaad niet . Eva wil die voeding nog zo graag en gaat altijd zo makkelijk slapen, dat ik dat nog even wil volhouden. Vanmiddag wilde ze ook haar brood niet, gooide bewust haar vork op de grond en zit ons dan ondeugend aan te kijken. Maar als je er iets van zegt gaat ze dus dramatisch huilen... en ze bleef er een beetje in hangen. Ik heb haar toen op de grond gezet en genegeerd, wij zijn lekker verder gaan eten. Ze kwam toen de hele tijd aan mijn stoel hangen (niet meer huilend overigens). Toen gevraagd of ze nog wilde eten, het leek van wel, maar toen ik haar in haar stoel had gezet en met haar vork aankwam, begon ze meteen weer te huilen, dus weer uit de stoel gehaald en op de grond gezet. Weet alleen niet of dit gaat werken, misschien beter in haar stoel laten zitten en gewoon negeren? Ze is trouwens wel een beetje ziekig, heeft oprispingen en spuugt soms een beetje en met hoesten 's ochtends spuugt ze soms echt best veel. Dus het is moeilijk om te zien of ze nou niet eet doordat ze niet lekker is, of doordat ze aan het uitproberen is...
Wat vinden jullie trouwens van appelmoes door het eten doen? Mijn vriend kwam met het voorstel, ik wil dat dus echt niet, wil ze straks al haar eten met appelmoes.... En het toetje, gewoon blijven geven toch?
Hier precies hetzelfde verhaal al een paar maanden. Merel eet absoluut geen broodmaaltijd (ja 3 hapjes en dan is het over) en avond eten is ook heel weinig. We hebben van alles ook geprobeerd. Wat ik heb gemerkt bij Merel is zo weinig mogelijk aandacht aan haar besteden (ook niet complimenten geven bij een hap ofzo) en gewoon haar gang laten gaan. Met een lepel, een vork of haar handen laten eten wat ze wil en als ze niet meer wil....prima. Hoe meer aandacht je eraan besteed, hoe leuker ze het vinden om niet te doen wat je wilt, zeker die temperament volle kinders die precies weten wat ze doen. Ze zijn dan echt aan het uitproberen en alle aandacht is geweldig. Men zegt dat het vanzelf weer goed komt..... ik ben benieuwd wanneer We hebben alles geprobeerd, alle soorten eten, negeren, complimenteren, spelletje van maken enz. Allemaal hetzelfde effect, weinig eten. Daarom laten we haar nu haar gang gaan en eet ze wat ze wil zonder dat er extra aandacht aan gegeven wordt. Het is ontzettend frustrerend vind ik. Maar Merel groeit, is ontzettend levendig en bewegelijk, rent het hele huis door dus het is wel goed denk ik...... succes ermee, hoop voor jou dat het nu aan het ziekjes zijn ligt en straks weer beter gaat O ja, de appelmoes....gewoon proberen denk ik. Als ze daardoor meer eten en dus vitaminen binnenkrijgt is het mooi meegenomen toch? Bij ons werkt het soms en het is echt niet zo dat Merel nu niks meer wil eten zonder appelmoes....
Ik heb het hier een paar weken gehad met ons mannetje Heeft bij ons zo 5 weken geduurd. Hele drama soms en maakte mij zo onwijs onzeker! Ben wat huilend weg gelopen, om de zelfde reden die jij aangeeft, er moet toch gegeten worden. Maar op een gegeven moment echt naast me neer gelegt, geen drama meer van gemaakt, wilde hij neit, dan niet. Ook geen trucen door meer ophalen. Prima, als er hij nog honger had dan had hij wel gegeten denk ik maar. Ook krijgt hij nog steeds zijn laatste fles, Nu eindelijk sinds een anderhalve week eet hij ineens weer in de avonden en nog steeds zijn laatste fles. Het is een fase wat ik hoorde van het cb, als ze niet willen niet opdringen en geen drama van maken, het moet allemaal leuk en gezellig aan tafel blijven op een normale manier. Hopelijk heb je hier wat aan
Heel fijn jullie reacties, omdat het al zo lang duurt heb ik het idee dat ik er iets aan moet doen ofzo. Maar aan de andere kant heb ik zoiets van, ze zal toch wel eten als ze honger heeft. Ik ben ook wel een beetje bang geworden door 1 van mijn achternichtjes, ook een temperamentvol meisje die toen ze 2 was niets meer at en ziek werd, ze viel telkens weg en haar ijzergehalte was veel te laag. Alles onderzocht, niets aan de hand, gewoon koppigheid. Nu eet Eva de rest best goed over het algemeen, maar dit verhaal zit toch wel een beetje in mijn achterhoofd, ik wil niet dat ze met ons 'aan de haal' gaat en helemaal stopt met eten. Mama van Merel, heel fijn ook om jouw ervaring te lezen. Lijkt me moeilijk hoor, helemaal negeren, maar we kunnen het wel eens proberen. Zelf met een lepel of vork eten zal niet echt gaan werken omdat ze die vrij snel op de grond gooit, of ze gaat ermee spelen, maar ze kan ook heel goed met haar handen eten. Yoghurt gaat zelf wel goed, ik doop dat een lepel in de yoghurt en zij stopt 'm omgekeerd in haar mond . Als ze echt wil eten houdt ze haar bestek wel vast en geeft het netjes aan mij voor een nieuwe hap, ik leg haar dan ook uit hoe het werkt. Maar vaak is het dus gooien of echt smijten met bestek en eten om aandacht te krijgen. Dat koppie erbij ook, soms moeten we er gewoon stiekem om lachen... Hm, Eva is wel erg levendig en druk, dat is het probleem ook niet, ook slaapt ze dus super, dus dat is zeker het probleem niet. Haar groei, even kijken hoor: in 3 maanden is ze 670 gram aangekomen en 4 cm gegroeid. Maar ook 2 keer ziek geweest. Maar ik heb wel het idee dat ze meer zou moeten eten om wat beter te groeien. Nooit gedacht dat ze onderin de curve zou gaan zitten (ze is bovenaan begonnen ). De appelmoes ga ik binnenkort dan wel zelf maken en af en toe erbij geven. Is het niet teveel suiker en hopelijk krijgt ze dan ook nog wat groente binnen. Drama maken ga ik niet meer doen, dan maar gewoon negeren. Had het er vanvond met mijn vriend weer over, we zijn gewoon allebei zo moe na het avondeten, om Eva maar wat binnen te laten krijgen. Het is ook telkens een ander 'trucje' dat werkt, we gaan het nu gewoon lekker simpel houden. Onder het mom van 'laat uw baby niet over u heen lopen '. Ben erg blij dat ik mijn ei hier kwijtkan! En ben erg blij met jullie ervaringen! liefs, Snoopy
Snoopy, Ik kan je niet echt helpen met je vraag, want hier eten ze gelukkig best netjes ! Maar ik wil je zeggen, haar niet dwingen en ook niet boos worden hoor! Eten moet iets leuks en fijns blijven. Tenminste das mijn mening en dat probeer ik Malou en Ruben ook echt mee te geven. Verder denk ik dat jij wel snapt waarom ik vind dat je die twee bovenstaande dingen niet zou moeten doen ! Verder lijkt me appelmoes niet zo een probleem hoor, gewoon eens proberen en dan stel dat het daardoor beter gaat, weer langzaam afbouwen! Liefs, Hanneke!
Mijn oudste is dan wel ruim een jaar ouder dan Eva, maar wij hebben hier het laatste jaar ook drama aan de eettafel gehad... meneer bliefde werkelijk waar bijna niets. Vlees ging nog net, af en toe een verdwaalde appel, maar zodra er ook maar iets rood of groens tussen zat, werd het bord resoluut weggezet met een 'Klaar!' Om helemaal gek van te worden! Mijn man begon ook met appelmoes, maar net zoals jij ben ik niet zo'n fan van alle suiker, dus maak ik het ook vaak zelf. Ik voeg er niet eens suiker aan toe, de appels zijn van zichzelf al zoet genoeg. En als ik in een culinair avontuurlijke bui ben, voeg ik er wat gedroogde abrikozen aantoe, pureren met de staafmixer en klaar. Ik moet er eerlijkheidshalve wel bij zeggen, dat dat ook niet DE tip was. Vaak werd de appelmoes wel gegeten, maar de rest niet en als ik de appelmoes door het eten mengde, werd er dus helemaal niet meer gegeten. Maar sinds een week is het tij gekeerd, Joost mag weten waarom! Of ik ben beter gaan koken of Yuri is culinair ineens avontuurlijk ingesteld, maar de laatste week gaat alles er in als koek... zelfs de witlof van vanavond werd gretig opgegeten! Ik heb geen idee waarom, maar hij eet. En hij krijgt overdag niet echt minder te eten dan eerst, dus daar kan het niet aan liggen. We hebben nooit echt dwang uitgeoefend om hem te laten eten, te lang aandringen leidde steevast tot een krijspartij en dan werd er dus helemaal niet meer gegeten. En het toetje heeft hij ook altijd gewoon gehad.
Ik zou haar wel zelf proberen te laten eten. Wij hebben ook zo'n mannetje met een eigen willetje. Hij weigert gewoon te eten als hij niet zelf mag eten en heel vaak eet hij ook gewoon niet. Dan neemt hij 3 hapjes en gaat hij een beetje spelen met zijn eten. Ik laat hem maar, als hij echt honger heeft dan eet hij wel denk ik dan maar. Mijn zoontje eet overdag wel gewoon en ik probeer maar gewoon blij te zijn met de dingen die hij wel opeet. Hij heeft ook wel dagen dat hij alles opeet. Je kunt zo'n kleintje in elk geval niet dwingen en ik zou ook geen appelmoes erdoor heen gaan doen. Ik heb een neefje die op zijn 13e nog steeds alles alleen met appelmoes at. Ook het toetje zou ik niet weglaten. Bovendien krijgt Eva nog borstvoeding voor het slapen, dus zal ze niet omkomen van de honger hoor! Wel nog 1 klein dingetje. Wij gaven Jesper altijd een broodje als hij niet warm wilde eten. We dachten hij is nog zo klein, snapt hij toch niet. Nou dus wel! We hadden een keer geen brood in huis en toen wilde hij na een half uurtje in een keer wel zijn bordje leegeten. Misschien dat Eva toch (onbewust? ) denkt dat ze toch nog borstvoeding krijgt? Weet het niet zeker hoor, ze is toch nog iets jonger dan mijn zoontje.
Hoi! Hanneke, je hebt ook helemaal gelijk, eten moet iets leuks en ongecompliceerds blijven... ga ik dus ook zeker aan denken als ik het eens keer niet zie zitten . Lia, bij jullie dus ook zo'n weigeraar. Appelmoes wilde ik ook zo maken inderdaad, gewoon koken en pureren en verder zonder suiker. Herkenbaar van die krijspartij trouwens, dat gebeurt hier al heel snel als ze niet wil en je wel aandringt. Fijn dat Yuri beter is gaan eten! Gek he zo opeens, je zal nooit weten waar het nou aan lag. Suus, zelf laten eten dus, dat is hier ook de oplossing denk ik, al eet ze al vaak zelf. Dat voorbeeld wat jij geeft met die appelmoes daar ben ik dus ook een beetje bang voor. Mijn vriend heeft ook heel lang alles met appelmoes gegeten en nu soms nog wil hij ergens appelmoes bij waarvan ik denk, dat smaakt toch niet? Ik durf Eva om de reden die jij noemt ook geen boterham te geven, want dat vindt ze meestal heel lekker en dan gaat er dus helemaal geen avondeten meer in als ze weet dat ze iets anders kan krijgen. Maar zo werkt het misschien ook wel met het toetje? Of het met de bv voor het slapen zo werkt betwijfel ik, dat is een half uur tot een uur na het eten. Maar met heel veel dingen is Eva al verder dan ik zelf had gedacht... dus best kans dat ze het wel van tevoren bedenkt. Maar ik wil die laatste voeding echt nog niet afbouwen. Maar ik zal even vertellen hoe het vandaag is gegaan: op het kdv haast niet gegeten, een banaantje, paar slokjes sap, slokje drinkyoghurt, kwart boterham en dat was het. Wel lekker lang geslapen, gelukkig maar, want ze is niet helemaal lekker nog. Vanavond maar niet al teveel eten klaargemaakt, want ze eet het toch niet, maar ze wilde dus wel! Ze wilde het wel zelf doen, maar toen viel het meeste van haar lepel, maar toen mochten we wel wat gevallen was in haar mond stoppen. En soms bleef er wat aan haar lepel plakken (witlof en soms wat rijst) en dat sabbelde ze lekker van haar lepel. Ze heeft ook stukjes kip op en 4 sperzieboontjes (haar lievelingseten, dat hadden we voor de zekerheid ook klaargemaakt). We zijn zo opgelucht! Ze is nu ook lekker gaan slapen, gisteravond heeft ze zo'n anderhalf uur lang eerst nog liggen hoesten (een gedeelte daarvan in haar slaap). Ik hoop echt dat ze aan het opknappen is en morgen weer helemaal lekker wil eten! Maar dit was al heel fijn! Ik moet zeggen dat we zelf ook al wat relaxter waren (mede door jullie reacties ) en we hadden besloten er geen big deal van te maken. Heeft voor vanavond gewerkt dus . Trouwens, we hebben wel wat veranderd vandaag tov de afgelopen weken. We gebruikten een ouderwets warmhoudbordje (sinds een paar weken) en nu gebruikten het het oude vertrouwde Ikea bakje weer. Zou dat het verschil hebben gemaakt.....? Ik kan het me haast niet voorstellen... Liefs, Snoopy
Nou super dat het zo goed is gegaan! En ik zou die laatste bv er ook zo lang mogelijk nog in houden hoor, dat bedoelde ik er niet mee te zeggen hoor. Nou fijn, tja qua dat bordje, je weet het maar nooit, want ze kunnen behoorlijk eigenwijs zijn op deze leeftijd al.
Super dat het goed is gegaan! Ja, de frustratie is heel herkenbaar, hoor! Ik heb mezelf ook wel eens vertwijfeld afgevraagd waar het aan lag, want toen we op het vakantie waren ging het door mijn moeder gemaakte eten erin als koek "Ja, hij eet zo slecht zijn avondeten," zei ik nog tegen mijn moeder... vervolgens at hij zijn groente, vlees en aardappels in 1 keer op... daar zit je dan met je goede gedrag
Vervelend hoor dat moeilijke eten ... hier wisselt het ook heel erg. Mijn tip: aanbieden, wil ze niet, prima. Komt vanzelf wel in orde. Tenzij ze echt gaat afvallen natuurlijk En bij Mirre is het ook echt noodzakelijk dat ze honger heeft. Dus voor het avondeten niet meer snoepen. Die appelmoes ... tja ... je hebt van die frutapura daar zit geen suiker bij. Gewoon proberen, als dat werkt, kun je altijd nog verder gaan denken Dat prijzen en afkeuren ... allemaal niet doen. Eten is gewoon eten en honger stillen, niet iets om voor geprezen te worden (al zit ik ook wel eens te 'goedzo-en' als Mirre heel goed zit te eten )
Ik ben ook echt blij dat het zo goed ging gisteravond! Eva was de dagen ervoor ook echt niet lekker, nu gaat het echt iets beter. Maar goed, de maanden ervoor was ze echt niet altijd ziek en at ze ook niet . Vanochtend heeft ze bijna haar hele boterham op (zelf doen, wat minder met appelstroop ). Gisteren heeft ze daar dus geen hap van op. Net druiven en mandarijn gegeven, de eerste halve druif gooide ze meteen op de grond (ik ging gewoon stug door met m'n mandarijntje eten) en de 2e ging ze mee spelen en uiteindelijk stopte ze 'm in haar mond, terwijl ik had verwacht dat ze 'm op de grond zou gooien. Daarna nog heel veel druiven op, mandarijn wilde ze niet, maar dat hoeft ook niet natuurlijk. Ik denk dat ze zich nu echt een stuk beter weer voelt en daardoor weer goed gaat eten, maar er even in moet komen. Hopelijk blijft het nu dan een tijdje zo goed gaan, vooral het avondeten ben ik erg benieuwd naar, dat ging wel erg fijn gisteren! Mijn vriend heeft in de tussentijd trouwens 2 mensen met kinderen gesproken die zeggen dat het best wel eens het bordje kan zijn geweest waardoor ze niet meer at, die hebben dat met hun kinderen ook meegemaakt. Zou het dan toch? Lia, dat is ook lekker, eten van oma dan opeens wel eten . Maar een andere omgeving kan ook werken hoor, daarom had ik Eva juist ook naar het kdv gedaan terwijl ze zich niet helemaal lekker voelde, ze eet daar vaak veel meer dan thuis. Maar dit keer dus niet. Salapio, dat overdreven prijzen en afkeuren doen we niet meer. Als ze haar eten op de grond gooit zeggen we er wel 1 keer wat van, daarna gaat de negeermodus aan . En als ze gewoon lekker aan het eten is zeggen we wel eens dat ze zo lekker eet en hoe lekker het is, maar dus niet expliciet bij elke hap. Denk dat er ook teveel nadruk op wordt gelegd als je dat doet. Wat betreft afvallen... als ze niet wil, dan lukt het toch ook gewoon niet, dus ja. Ik zoek eigenlijk de manier waarop ze het meeste eet en het lijkt nu goed te gaan. Ze is trouwens tussen de 9 en 11 maanden 40 gram afgevallen, maar ook 2 keer ziek geweest. Maar ons cb is wel relaxed en maakt zich geen zorgen en ik (dus) ook niet. Ik ga wel over een paar weekjes even wegen om te kijken of ze wat is aangekomen. Ik heb trouwens wel het idee dat ze in de lengte goed groeit, ze is nu in een week opeens uit maat 74 gegroeid. Liefs, Snoopy
Tja ... das ook waar ... Mirre komt maar moeizaam aan ... misschien 50 gram in 3 weken ... En niet ziek geweest . Ze eet wat ze eet ... Maar super dat het weer beter gaat! (en ik hoop heeeeeeel erg dat het lekker zwangerschapshormonen zijn)
erg herkenbaar. ik denk dat die 'fase' hier toch al minstens 4, 5 maand duurt. in eerste instantie dacht ik dat het door de potjes kwam dus nu eet ze met ons mee. maar van de week weer een potje gegeven en dan pas zie je hoe weinig ze eigenlijk eet. ze eet een potje van 8 maand maar voor de helft leeg. toetje is maar een paar hapjes. ik speel heel veel met haa =r onder het eten, eindeloos afleiden vaak werkt dat hier t beste. verstoppertje spelen met t eten enzo. hoe doen jullie dat zelf laten eten dan? ze houd dr lepeltje dan toch omgekeerd? maar goed, ik maak er niet zon probleem van. ze ziet er goed uit en hoe serieuser ik er mee bezig ga hoe minder ze wil en dan ist echt krijsen geblazen. brood gaat wel redelijk moet ik zeggen. tis echt alleen warm eten. en honger moet ze bijna wel hebben. ze krijgt na haar slaapje niets meer. dusse snoopy accepteren en hopen op betere tijden?
Vandaag ging het eten best goed, alleen de middagboterham was weer gekrijs en gedoe, ben maar snel gestopt, heb gevraagd of ze klaar was en toen keek ze blij met haar armpjes al naar me uitgestrekt (=mama til me er maar uit!). Dus ze zal wel echt geen honger meer gehad hebben. Ze heeft nu sowieso een periode dat ze graag bij mij wil zijn en dus ook liever niet in de kinderstoel wil zitten. Drinken ging vandaag slecht, gelukkig krijgt ze nog 2x bv, dan krijgt ze in ieder geval zo'n 300ml vocht binnen. Verder nog haar toetje (soort Danoontje dit keer, krijgt ze 1x in de 2 weken ofzo) en paar slokjes sap. Drinkyoghurt (zelfgemaakt, drinkt ze meestal 200ml van tijdens de boterham) wilde ze absoluut niet. En ze had echt wel dorst, zat te smakken, maar wilde maar een klein slokje. Susan, met de lepel eten, inderdaad, de lepel draai ze om , maar we mogen dan wat eraf gevallen is wel in haar mond doen. Dan zeggen we: 'oh, het is eraf gevallen!' en stoppen het in haar mond. Bizar eigenlijk hoe dat werkt he, het is nog maar een baby... maar er zit een hele psychologie achter . Met haar boterham vanmiddag ook, ze wilde niet meer en pakte het van haar vork. Toen prikte ik het op haar blad weer aan de vork (wilde ze zelf doen, lukte niet en toen 'mocht' ik helpen) en toen wilde ze wel nog een paar hapjes. Oftewel, als ze maar enigzins het idee heeft dat ze het zelf doet of in ieder geval mag doen, is het blijkbaar goed. Zo zou ik het ook met drinken willen doen, maar ze doet geen serieuze pogingen om haar beker goed vast te houden, dus dat gaat gewoon nog niet. Salapio, bedankt voor het hopen! Bijzondere datum trouwens hè vandaag, een jaar geleden onze uitgerekende datum! En bizar eigenlijk dat onze kindjes nu allebei niet zo groot en zwaar zijn, Mirre is zelfs langer! Liefs, Snoopy
snoopy, misschien een tip. mijn dochter wou ook niet meer eten en is ook heel kieskeurig met haar lunch. maar waar ze nu van smult is broccoli, bloemkool en wortel. deze zijn zacht (heeft nog geen tanden) geef het in redelijk grote stukken en ze eet het dan zelf met haar hand. met een vork of lepel wil ze echt geen groenten.