Ik ben op dit moment met zwangerschapsverlof, maar hij besloten in overleg met mijn leidinggevende voordat mijn verlof begon dat ik nog twee maanden onbetaald ouderschapsverlof zou opnemen. 1 januari zou ik weer beginnen. Ik ben echter al lange tijd aan het overwegen om te stoppen met werken, maar ben er nog niet definitief uit. Ik heb twee maanden opzegtermijn. Stel, ik ben in november eruit en wil ontslag nemen dan zou dat officieel per 1 februari pas kunnen. Ik ben überhaupt voor mijn verlof maar vier maanden in dienst geweest dus als ik in januari wel weer zou beginnen zou er wel wat in werktijd nodig zijn, dus voor hen lijkt me niet nuttig dat ik dan nog zou komen. Heeft iemand een idee hoe dit dan zou werken? Is het dan toch mogelijk om in januari al uit dienst te gaan als beide partijen het daarmee eens zijn?
Moet je niet minstens een jaar in dienst zijn voor opname ouderschapsverlof? Zo was het in mijn tijd nog wel. Misschien handig om dit even na te kijken voordat het je plannen in de war schopt.
Tsja ik zou zeggen neem voor 1 november een beslissing dan kun je per 1 januari uit dienst. Je moet toch kiezen anders blijf je het voor je uit schuiven. En je werkgever kan dan vast gaan werven voor een nieuw iemand.
Ik snap je gedachtegang en zou het idealiter ook doen, maar ik ben helaas er gewoon nog niet definitief uit. Ik kampte al langer met overbelasting‘s klachten en ben nu ook in gesprek bij een psycholoog en wil ook nog even kijken wat me dat oplevert en inzichten. @mamaloe250 was jouw opmerking gemaakt uit pure logica of heb jij een juridische achtergrond of iets dergelijks?
Nee geen juridische achtergrond hoor. Maar als jou werkgever het prima vind om jou morgen te laten gaan en jij stemt daar ook in toe dan is dat gewoon mogelijk. Maar als jij weg wilt en je hebt een opzegtermijn en je werkgever wil dat je die volmaakt dan zul je wel moeten.
Heb je een contract voor bepaalde of voor onbepaalde tijd? Want een arbeidscontract voor bepaalde tijd is niet tussentijds opzegbaar tenzij expliciet is opgenomen dat het wel kan. Nu kan het natuurlijk wel als je werkgever het ook ok vindt, maar heb je een contract voor bepaalde tijd en wil je werkgever niet meewerken aan een tussentijdse opzegging dan zul je dus je contract uit moeten dienen.
Hoe is je vervanging geregeld tijdens je zwangerschapsverlof? Is er tijdelijk iemand aangenomen? Misschien wilt die persoon wel blijven werken, en is het geen probleem om niet meer terug te komen. Ik zou het wel zo snel mogelijk laten weten, dat is voor iedereen een stuk fijner. Jij hebt dan rust in je hoofd, werkgever weet dat hij vervanging moet gaan regelen, de invaller kan misschien wel beslissen om te blijven.
Overigens, de meeste werkgevers zijn niet zo strikt met de ontslagtermijn. Het grootste probleem is dat je vervangen moet worden, als daar de juiste persoon al op je plek zit en deze wilt blijven, dan verwacht ik dat de werkgever niet zo moeilijk doet. Niemand zit te wachten op een werknemer, die heeft besloten om weg te gaan. Ongemotiveerd en grote kans dat de werkenemer zich ziek meld.
Ik lees even mee. Al heb ik een iets andere situatie. Werk voor onbepaalde tijd maar wil ook stoppen met werken na de geboorte van onze baby. Ik heb een maand opzegtermijn, dus wanneer mijn verlof is afgelopen, een maand daarvoor wou ik ontslag indienen.
Als je toch al weet dat je wil stoppen kun je ook nu al per datum einde verlof ontslag nemen. Heeft je werkgever langer om vervanging te regelwb
Ik zou nooit van tevoren ontslag nemen, je weet nooit hoe de bevalling gaat verlopen of hoe je kindje het doet. Misschien een doemscenario, maar in mijn omgeving meegemaakt en zij zat uiteindelijk zonder kindje en zonder baan En daarbij is het heel aardig naar je baas toe, maar zolang je je aan de wettelijke termijnen houdt is het gewoon prima en snij je jezelf niet in de vingers.
Het is heel specialistisch werk en het is lastig om mij te vervangen waarschijnlijk, is niet tijdens mijn verlof gebeurd. Wel heeft een collega tijdelijk zijn contract opgeschroefd met acht uur (ik werkte zelf maar 18 uur per week, dus dat was al bijna de helft van mijn uren) Uiteraard wil ik het hem zo snel mogelijk laten weten, maar ik wil er natuurlijk wel zelf uit zijn en ik vind het geen beslissing om vlak na de bevalling te nemen. Ik merk dat ik nu pas weer een beetje met mijn hoofd uit de kraan periode komt
Waarom wil je stoppen? Is het werk niet leuk? Vervelende collega’s? Of wil je de kleine niet achterlaten op de crèche/oppas?
Collega’s zijn leuk en de kleine kan prima naar onze gastouder waren Oudste twee ook zijn geweest. Alleen kost het werk me veel energie en heb ik al lang last van overbelasting‘s klachten. Nu heb ik de kans om in het bedrijf van mijn man klussen op te gaan pakken. Op deze manier kan ik in minder uren hetzelfde verdienen, heb ik veel meer flexibiliteit en kan ik het komend jaar nog rustig aan doen en nadenken over mijn toekomst perspectief voor de wat langere termijn. Maar het blijft een lastige keuze ...
Klinkt niet lastig. Je heb het niet naar je zin, lichamelijke klachten, je heb een backup kwa werk waar het veel flexibeler is. Denk dat je stiekem misschien al een keuze heb gemaakt maar het gewoon spannend blijft om het daadwerkelijk door te zetten
Gewoon doen! Als je het niet doet, blijf je jezelf afvragen hoe het zou zijn als je toch zou stoppen. Het alternatief klinkt ideaal en helemaal in de situatie hoe je je nu voelt. Ik heb jaren geleden hetzelfde besluit genomen. Binnen een half was ik weer ergens aan het werk, maar toch was het geen verkeerd besluit om in eerste instantie te stoppen. Het was goed om even pas op de plaats te maken en de ruimte te nemen om te onderzoeken en te ervaren, wat goed was voor mij en mijn gezin. Ik heb daar nu nog steeds profijt van. Angst is in dit geval een slechte raadgever .