Wat fijn om dit allemaal te lezen. Ik ben dus niet de enige (had ik ook niet verwacht hoor)waarvan het geduld steeds een beetje minder wordt. Ik ben sinds jan '09 gestopt met de pil en nu heb ik een cyclus van 6/7 weken. Heb ook geen idee wanneer mijn eisprong is; ik denk alleen wel van alles te voelen! Het 'klussen' is gelukkig nog steeds leuk en mijn vriend vindt het totaal niet erg om af en toe 'verplicht' te klussen. We blijven proberen, succes allemaal!
Het is ook wel anders voor mannen dan voor vrouwen ja. Vind het soms wel moeilijk om erover te praten met hem omdat hij zoiets heeft van komt wel goed en hij wil er niet altijd teveel over kwijt. Ik denk ook dat als je als vrouw zijnde stopt met de pil dat meteen het moedergevoel bovenkomt terwijl mannen dat nog niet hebben. Vorige week uitslag gehad van zn sperma, om het maar even direct te zeggen. Dat was niet geweldig. De bewegelijkheid is erg laag dus volgende week nog maar een x inleveren. Hij vind het wel moeilijk en praat er helemaaaaaal niet over terwijl ik mn gedachtes kwijt wil en dat alleen bij hem kan...
'k Heb het even vluchtig doorgelezen en zo ging het hier ook hoor! Mijn man was er ook erg nuchter in. Maar juist de maand dat we er niet zo meer mee bezig waren, raakte ik zwanger. Eerste half jaar was ik er heel erg mee bezig, daarna even moment dat ik het wel moeilijk vond omdat ik niet wist of we wel zwanger konden worden, en ronde er naar was 't allemaal wel prima en maakte het ook niet uit als het nog een jaar duurde, als we maar zwanger konden worden. Bij ons hielp het, maar zulke dingen kun je helaas niet op commando. En waarschijnlijk ben ik er weer erg mee bezig als we ooit voor een 2e gaan.
heeeeel herkenbaar. Ik had het ook nog zo gezegd. Mijn man vind me ook wel iets overdreven en zegt ook dat ik uit moet gaan van 6 maanden tot een half jaar. Maar twee weken na mijn ongi begint het al te kriebelen en weer een week later werd ik misselijk. Zaterdag getest, maar was negatief. Nu dus wachten tot zaterdag en dan nog een keer testen...ik was denk ik sowieso te vrioeg. groetjes
Bah, ik ben zelf weer ongesteld geworden. Een paar dagen te vroeg begon het al een beetje, dus ik probeerde mezelf nog iets wijs te maken als "late innesteling" enz.....maar helaas! Er is me in elk geval weer een testje bespaard gebleven. Ook deze keer is mijn vriend er verder totaal niet mee bezig. Hij zegt steeds dat hij er alle vertrouwen in heeft dat het goed gaat komen en schakelt dan moeiteloos over naar een ( in zijn ogen) veel interessanter onderwerp. Als hij degene zou zijn die zwanger zou kunnen raken zou hij het denk ik pas na maanden in de gaten krijgen, als het zover was.