Ik begin me langzamerhand een oud wijf te voelen ... Het lijkt wel of er geen dag voorbij gaat zonder dat ik ergens in mijn lijf ergens last van heb. Kan me dat van vroeger niet herinneren... - heb veel last van PMS, voor de eisprong begint het al met misselijkheid, pijnlijke tepels, hoofdpijn, opgeblazen buik en rommelende darmen. Ook zo af en toe wat vage buikpijnen en drukkend gevoel in bekkenbodem. Na eisprong wordt het iets minder (maar gaat niet weg), om dan een week voor menstruatie samen met vermoeidheid en prikkelbaarheid terug te komen. - bekkeninstabiliteit blijft maar hangen sinds de laatste zwangerschap. Heb bekkenfysio gehad, weet wel hoe ik er mee om moet gaan en heb gelukkig ook geen dagelijkse pijn meer, maar toch (vooral vanaf eisprong) meer dagen wel dan niet en zijn dus dingen (in bijvoorbeeld huishouden) die ik dan niet kan aanpakken/doen. - daarnaast ben ik moe en soms ook overbelast door de intensiteit en drukte van ons gezinsleven (waarin oudste erg bepalend is en veel bij komt kijken) - waarschijnlijk ten gevolge van bovenstaande ga ik van verkoudheid, naar griep, naar weer de volgende verkoudheid en ik begin te vermoeden dat mijn hooikoorts ook binnenkort weer van start gaat Ik mis die goede oude tijd dat ik 'gewoon' gezond was, energiek en nergens last van had ... Of dat ik op zijn minst er beter mee om kon gaan en me niet zo loop te frustreren.
Wat je beschrijft klinkt niet fijn! Ik zou er zeker niet mee blijven lopen want die kleine ongemakken kunnen opstapelen en op een gegeven ogenblik een groot ongemak worden waardoor je niet meer optimaal kan functioneren in je dagelijkse leven. Ik zou zeggen ga naar een huisarts, misschien verwijst hij/zij je door naar de bekkenfysio, heeft hij/zij de oplossing voor je pms-klachten. Als deze dingen zijn opgelost gaan de laatste twee wellicht vanzelf beter. Sterkte...
Ik herken het helemaal! Dit zijn ook de tropenjaren. Ik hoop op betere tijden als de kids wat groter zijn.
Ik merk inderdaad wel dat ik kleinzeriger ben geworden sinds de geboorte van mn dochter. Maar sommige dingen frustreren inderdaad ook, zoals een maag die niet vaak meer aangeeft dat het honger heeft. Had dat al tijdens de zwangerschap en nu nog steeds. Gelukkig nu pas voor het eerst sinds de geboorte flink verkouden, dus het valt allemaal reuze mee.