Mijn franse bulldog van 9 jaar word al een oud mannetje. Dat zie je in alles wat hij doet. Beweging zit er weinig in, slaapt veel. Reageert soms niet als je eraan komt blijft dan liever liggen. Nu heeft hij sinds een tijdje dat hij zijn rechter voorpoot en achterpoot laat schuiven, zakt erdoor. Valt hierdoor om op zijn rechterkant. Hij loopt met zijn recherzijde ook overal tegen aan. Staat ineens voor de muur te wachten in een hoekje ipv voor de raam om naar binnen te kunnen na het wandelen. Is in 1 maand 1 kilo afgevallen. Dat is bij hem niet zo erg want het mag hij is wat te dik. Maar het komt niet omdat hij minder eet en meer loopt. Hij eet hetzelfde en wandelt minder. Vanmorgen de dierenarts gebeld en we zijn geweest. Hij ziet niks vreemds aan hem. Benen getrokken, rug gevoeld en gedrukt. Hij denkt nu dat er iets in zijn hoofd zit wat dit allemaal veroorzaakt. Nu een ontstekingsremmer en pijnstiller gekregen en kijken hoe het daarmee gaat. En dan over 10 dagen stoppen en kijken of er verschil is. Dierenarts zei dat als er iets in zijn hoofd zit ze dat niet kunnen zien. Maar volgens mij kunnen ze dat toch wel. Kan bij een mens toch ook. Heb voor nu maar even die medicijnen op de proef en verandert het niks ga ik naar een andere dierenarts. Maar heeft iemand toevallig hier hetzelfde iets mee gemaakt? Wil hem eigenlijk nog niet keijt. Afgelopen juli onze andere al in moeten laten slapen.
Stel dat er wel iets in zijn hoofd zit.. Wat kan/wil je er dan mee hè? Kan je het nog opereren? Dat denk ik niet bij een bulletje op deze leeftijd.. Is het dan zinvol het helemaal uit te laten zoeken? Als het in zijn rug zou zitten dan zou het oor niet uitvallen.. Hopelijk doet de ontstekingremmer iets en anders zou ik echt naar mijn hond kijken, wat is hondwaardig? Wat is acceptabel? Is het niet meer hondwaardig dan tja... Ik wens je veel sterkte, want een hond is echt een gezinslid, die wil je zo niet missen!
Tuurlijk kunnen ze dat zien, maar niet bij een "gewone" praktijk. Dan moet je door naar een tweedelijnskliniek, en dat kost veel geld. Gezien zijn leeftijd, en het ras. Is 9 jaar echt geen gekke leeftijd, ik snap dat je hem niet kwijt wilt, maar heel veel ouder worden ze vaak ook niet. Dus je moet je dan afvragen hoeveel geld en onderzoeken je er aan wilt besteden. Je vergelijken met humane zorg is wel wat anders, we kunnen veel bij dieren, maar nog lang niet zoveel als bij mensen. Al komt het er stapje voor stapje. Als je dus meer wilt weten, moet je je door laten sturen door je dierenarts naar de tweedelijn kliniek Sterkte!
Wat vervelend zeg allemaal! Wie weet kan deze meneer op Facebook je helpen. Geeft heel veel goede tips, zijn naam is Cees lameijn. Heeft onze hond met een ander probleem goed geholpen. En vele andere honden. Klinkt allemaal in het begin bijzonder als je het leest. Maar het helpt echt!
Ik zou dan eigenlijk alleen willen weten waar we voor staan. Niet dat hij dalijk ineens epileptische aanvallen krijgt of ineens helemaal omvalt en niets meer kan. Dat wil ik hem besparen. Wil idd het beste voor hem en mocht het er dus ernstig voor staan wil ik hem en ons dat besparen. Hij is al op leeftijd en heeft tot nu toe een mooi leven gehad.
Hij geeft veel tips over vitamines en supplementen enz. Maar daar moet je natuurlijk wel achter staan. Wie weet kun je met behulp hiervan nog langer genieten van jullie hondje. Een Franse bull zou max 12 jaar kunnen worden. Dus wie weet.. Onze hond is nu bijna 4. Had met 1.5 al een flinke operatie achter de rug en artrose in 2 voorpoten. Medicatie van de dierenarts deed helemaal niks. En het werd alleen maar erger. Lange wandelingen zaten er niet meer in. Hooguit rondje om het blok. (5min) Was suf/niet actief. Stond aldoor stil en moeilijk op staan en liep mank. Kwijlen als een gek en hijgen. Door de hulp van deze man hebben wij weer een hele actieve hond. Die weer lekker kan genieten van een flinke ronde. Ik probeer geen reclame te maken hoor.. Alleen ben ik gewoon heel enthousiast over zijn hulp. En hoop andere hondenbezitters hiermee te kunnen helpen met deze tip.
Ik heb een hond die al jaren een raadsel is. Begon met extreem optrekken van 1 poot, naar aanvallen die niemand begreep en uiteindelijk viel haar rechterzij weg en herstelde weer. Alleen haar rechteroog lijkt minder te functioneren. Ik zou je aanraden om, als je eigen dierenarts er niks mee kan, een verwijzing bij neurologie in Utrecht te vragen specifiek bij Paul Mandigers. Fantastisch neuroloog met extreem veel kunde. Hij heeft ons ontzettend veel informatie gegeven over onze dame. Helaas niet de oplossing, maar ik denk dat niemand die heeft voor haar. MRI's ed kan allemaal in utrecht, maar is flink aan de prijs als je hond niet verzekerd is.
Mijn hondje had dit ook. Hij had nierfalen en een hevige infectie nadat hij gebeten was door een andere hond. Hij liet ook opeens zijn plas lopen en het bleken dan ook epileptische aanvallen te zijn. We hebben toen een paar weken aangerommeld met medicatie, maar het mocht helaas niet baten.
Ik zou in ieder geval eens bloed laten prikken en onderzoeken. Daar kan je toch vaak ook een hoop uithalen. Vind het erg makkelijk om maar ontstekingsremmers mee te geven gezien de klachten die hij heeft.
Pijnstillers/ontstekingsremmers is niet zo gek hoor bij zulke klachten, dat is eigenlijk altijd gebruikelijk. De ontstekingsremmende werking helpt ook om zwelling te remmen die er kan zijn in zenuwen of hersenen. Mocht het niet helpen kan je altijd nog verder kijken met bijv. bloedonderzoek of wat de dierenarts dan ook adviseert. En wat al gezegd is, om te kijken of er iets in het hoofd zit moet je een scan o.i.d. maken en dat kan alleen als je wordt doorgestuurd naar een specialist. Daar moet je zelf over nadenken hoe ver je daarmee wil gaan.
Vroeger deed onze hond ook ineens raar. Vitaal, jong beestje, maar hij kon niet meer op zijn poten staan. Dierenartsen wisten zich er geen raad meer mee. We hadden hem al bijna opgegeven. Toen ineens krijg hij een epileptische aanval en alles was over, alsof hij een reset had gehad. Later lazen we eea over vergiftigingen. Grote kans dat hij vergiftigd was. Dat is ook lastig te herkennen door dierenartsen. Misschien een vergiftiging uitsluiten?
Ik weet dat het gebruikelijk is maar vind dat dierenartsen altijd erg makkelijk grijpen naar die medicatie zonder dat ze weten wat er aan de hand is. In de hoop dat het aanslaat en het vanzelf beter gaat. Je kan maar beter zelf metacam in huis hebben en zelf gaan dokteren. Scheelt je ook nog bak met geld aan consultkosten.
Gisteravond steeds bij me gelegen. Wijkt niet van mijn zijde. Vanmorgen weer dosis metacam gegeven. Hoop echt dat het werkt maar ben er bang voor. Ik wil best ver gaan voor mijn beestje. Maar soms is het genoeg. Vorige hond ook gedaan. In nog geen 2 maanden tijd meer dan 500 euro kwijt zijn. En uiteindelijk hebben we hem moeten laten gaan was voor hem beter. Tis moeilijk vind ik. Konden ze maar zeggen wat er was. Mijn vriend en ik denken xelf aan iets in de hersenen. Bloeding of tumor of iets. Of een flinke nawee van de narcose. Omdat alles aan de rechterkant zit. Sinds gisterenavond loopt ie ook steeds rondjes door het huis.
Mijn hond had 3,5 jaar geleden ineens insulten. Van vitale krachtige hond was het in 1 klap slecht. Uit heel bloed kwan helemaal niets! Toen voelde ik en bult in zijn buik. Tumor van de milt. De DA heeft hem opengemaakt. Bij kwaadaardig is de prognose 3 maanden.. Helaas zat hij vol met uitzaaiingen. Ik heb hem niet meer laten ontwaken uit zijn narcose.. Dit wás een beslissing uit ratio want ik kon dagen niets anders dan huilen. Wat een verdriet.. maar mijn altijd actieve hond verdiende dit niet. Bij hem kwamen de klachten voort uit tumoren in zijn hoofd. Hij hijgde ook erg veel, was onrustig.. Normaal sliep hij bij ons boven. Nu durfde ik hem niet boven te hebben omdat ik bang was dat hij van de trap zou vallen.. Ik lag bij hem op de bank die dagen.. Bloedprikken zegt dus zeker niet altijd alles.. Heel erg véél sterkte TS.. Het is zo moeilijk
Uiteraard zegt het niet altijd iets maar altijd maar metacam voorschrijven in de hoop dat er iets veranderd is ook niks zeggend en kiezen voor de makkelijke weg. Als jij zelf met zulke klachten bij je huisarts zit ben je dan ook tevreden als hij je naar huis stuurt met de mededeling neem maar antibiotica en een paracetamol?
Konden ze het maar zeggen inderdaad. Wat zou je vriend willen doen? Lastig om een keuze te maken omdat je niet weet wat er precies is en of het te behandelen is. Sterkte!
Mijn vriend is heel stil. de zegt er niet veel over. Maar ik weet dat hij hetzelfde denkt dan ik. We laten het beestje niet lijden. Hij vertroeteld hem wel flink, eerst mocht hij nooit op de bank. Nu ligt ie elke avond tussen ons in op de bank. Tot nu toe zie ik weinig verbetering met de medicijnen.
Als het goed is gaat dat altijd in overleg met de eigenaar.. En mijn ervaring is dat die juist zelf vaak zeggen dat ze dat eerst willen proberen, omdat de specialist gewoon een hoop extra kosten met zich meebrengt.. De dierenarts doet net zoals de huisarts eerst een algemeen onderzoek (dus consult) en aan de hand daarvan wordt in overleg een behandelplan afgesproken.. En anders dan de huisarts moet je bij de dierenarts nou eenmaal alles zelf betalen.. En mijn huisarts stuurt me ook niet overal gelijk voor naar het ziekenhuis overigens.. Buiten dat zijn er 10 soorten pijnstilling, al dan niet gecombineerd met andere middelen, dus alleen Metacam bijv. in huis hebben lijkt me geen vervanging voor een dierenartsbezoek.