Nee dat is ook zo. Excuus bri, het is ook niet persoonlijk. Maar heb van erg dichtbij meegemaakt hoe ouders hun kind behandelde toen hij uit de kast kwam. En dat omdat het in de bijbel stond. Wat een verdriet ik heb gezien bij hem, onbeschrijfelijk. Daarom heb ik zeer veel moeite met bepaalde uitspraken
Ik ben bi, in de familie van mijn vader zitten 2 lesbiennes maar dat kam ook toeval zijn. Mijn moeder moest er aan wennen toen ik met een meisje thuis kwam. Maar was wel oké. Als mijn meiden met een vrouw thuiskomen, vind ik dat prima. Al zou ik dan wel bang zijn voor de lijpo's op straat, ik ben zelf een keer heel erg geslagen op straat omdat ik uit een gaybar kwam
Dat kan, maar zoals ik zelf al aangaf staan sommige dingen in de Bijbel, maar heb ik daar zelf een eigen mening over. Ik geloof nl dat echte liefde tussen 2 mannen of 2 vrouwen net zo waardevol is als die van man en vrouw. Maar ik vind het jammer dat daar zo klakkeloos over gelezen wordt. En ja, als mensen om die reden afgewezen worden door hun ouders ivm geloof vind ik dat heel erg. Ik begrijp het op zichzelf wel van die ouders, maar vind het dus wel erg dat zij dan blijkbaar niet het gezegde: heb uw naaste lief als u zelve toepassen, en deze dingen in handen van God leggen. Een gebod van God zelf! Dat is wat ik bedoel dat het een zaak is tussen God en mijn kind. En dat ik als nietig mens, daar nooit over mag oordelen. Ik hoop dat er nu beter begrepen wordt wat ik bedoel, zo niet, lees het dan nog een keer
Geen problemen mee. Mijn oudste wil helemaal niet over dit praten. En ook niet over meisjes trouwens. Een paar weken geleden twijfelde ik ergens aan van ben je dan misschien verliefd op een jongen. Dacht van het zal toch niet zo zijn? Van week vroeg ik het weer nee mam. Maar ben je dan verliefd op een meisje ja zegt hij een Surinaams meisje als je perse wilt weten. Wat het ook woord mij maakt het geen drol uit. Hier probeer ik er open over te zijn maar mijn puber ziet nog het liefst zijn moeder helemaal even niet. Echt een puber als ik links loop dan irriteer hij zich daar al aan! En mam je mag niet op school komen en al helemaal geen kus geven. Als je het maar weet. Oke weet het. Thuis mag het wel maar buiten nee mam ik wil geen knuffel kus of arm meer in het openbaar. OKE ik luister wel. Trouwens z.n topic heb ik ooit ook eens geopend hoe zou jij reageren als je zoon of dochter thuis komt mam ik ben ( homo of lesbisch?) Lat zal het denk wel lastiger vinden. Maar zal er uit eindelijk wel aan wennen.
Herkenbaar: mijn oudste (17) praat ook nergens over, al heb ik opgevangen dat hij een oogje heeft op een meisje. Dus heb ik er met hem over gepraat. Nu praat hij wel over haar, maar niet waar papa bij is (mama, niks tegen papa zeggen hoor) Zo'n eerste verliefdheid is ook nog best griezelig En nee, kussen in het openbaar is hier ook not done! Thuis gelukkig wel. Hij wil tegenwoordig nauwelijks met mij gezien worden, behalve om kleding te kopen, want daar is mama uiteraard wel goed voor Ach, het zal de leeftijd wel zijn
Totaal geen probleem mee. Mijn nicht is lesbisch, getrouwd en heeft een mooie dochter en mijn broertje is homo en woont samen met een ontzettend leuke en lieve jongen. Als mijn kinderen lesbisch/homo zijn hoop ik alleen maar dat ze zich zo vrij en op het gemak voelen om er gewoon over praten tegen ons of op z'n minst met hun ooms
Kijk, dit vind ik heel eerlijk, en ik vind het reuzeleuk dat je dit zo trots opschrijft! Een klein Roy Donderske. En zo ben ik ook hoor. Ik heb zelf bij geen van mijn kinderen het gevoel dat ze homosexueel zouden kunnen zijn, maar het kan natuurlijk wel. Wij hebben aan allebei de kanten van de familie een homo. Het maakt mij ook echt helemaal niks uit. Ik hoop alleen dat ze dan een leuk leven krijgen, want als ze constant tegen vooroordelen aan moeten lopen, zou me dat veel verdriet doen.
Ik zou in het begin hier echt niet blij mee zijn. Het maakt het leven een stuk moeilijker en je kind zal tegen vervelende problemen en reacties aanlopen. Ik gun mijn kind een gemakkelijk leven waarin het niet of nauwelijks hoeft op te boksen tegen de maatschappij. Dus niet zozeer het feit dat het homo of lesbisch zal zijn maar de problemen die er bij zouden komen kijken en de moeilijkheden die je ervan kunt ondervinden. Dat wil ik mijn kinderen liever besparen.
Ik vind het rot dat het nog steeds voorkomt dat homoseksuelen het 'moeilijker' hebben in dit land. Dat zou niet zo moeten zijn. Het is zo oud als de weg naar Rome, zo geaccepteerd (vanuit mijn standpunt dan) en zo alom bekend en geaccepteerd in de dierenwereld dat ik mij afvraag waarom 'de mens' ineens zo anders is dat we er moeilijk over moeten doen. Een vriend van mij is ook homoseksueel; echter zijn de ouders streng gelovig. Hij heeft dik 6 jaar net alsof gedaan dat hij hetero was. Inclusief de vriendin dus. Hij ging er psychisch bijna aan onderdoor. Het meisje overigens net zo. Op die manier maak je heeeeeeel veel mensen ongelukkig. Ondertussen heeft hij 'moeten' breken met zijn familie en woont hij samen met zijn partner. Ik herken dat het moeilijker is, maar ik weiger om het normaal te vinden. Bah, wat ben ik er toch fel op tegen dat iemand andermans levensgeluk in de weg staat wanneer het gaat om ik-ben-verliefd-op-een-jongen-als-jongen. Serieus; maak er een probleem van wanneer hij verliefd is op een berggeit of op Adolf Hitler ofzo! Eerder niet :x
Mee eens. Hoe politiek correct iedereen hier ook reageert.... Dat is denk ik niet representatief voor heel Nederland. Laat staan een heleboel andere landen, waarvan sommige op een steenworp afstand. Dat wil ik niet voor mijn kind, dat je weet dat hij/zij tegen negativisme en discriminatie op moet boksen. In het kader van het religieuze aspect van de discussie: Ik ben zelf gelovig en ik zou mijn kind ervan verzekeren dat ik nog net zoveel van hem/haar houd als voor hij uit de kast kwam.
I grapte het laatst nog bij de bakker.. (Omdat er altijd zoon eieren onder de mannen worden gelegd door moeders, en waar dan die vreselijke schoonmoeders vandaan komen ) mijn zoon is 3 en erg genoeg betrap ik mezenf ook dat ik er eieren onder leg ... Oeps!! Ik zeg het beste is dat hij maar homo word dan word ik iig niet zoon vreselijke schoonmoeder haha Mijn neef is homo, zijn zus lesbisch getrouwd en 2 kinderen. Mijn oom was homo. Voor mij zou het absoluut geen probleem zijn. Je bent wie je bent !!
Een voorbeeld gesprek: Kind: "Mam, ik ben homo/lesbisch" Ik: "OK" Of beter nog, kindlief komt thuis met een nieuwe liefde, en stelt hem/haar gewoon voor. Enough said, kan mij niet schelen hoe die nieuwe liefde in elkaar steekt in de broek
Denken jullie mannen trouwens allemaal hetzelfde? Ik denk namelijk dat mijn man (vooral wat betreft zijn zoons) het echt wel moeilijk zou vinden.