Hey meiden.. Ik las zo even mee en kon het ff niet laten mn mening hierover te uiten...(positief hoooor! )! Ik zelf ben enig kind van mn vader en moeder ( na 10 jaar wel een half broertje erbij gekregen!)...maaar...toen mn ouders nog samen waren...vanaf mn moeders 15e....dachten zij forever bij elkaar te blijven...toen kregen ze mij...helemaal leuk, getrouwd etc etc....stel je nou voor, dat ze voor nog 1 hadden gegaan....omdat "het voor mij zo geweldig zou zijn" .....dan zaten ze dus met 2 kids...en paar jaar later zouden ze scheiden... Natuurlijk weet je dat nooit van tevoren..maar ik vind die maatschappelijke druk zo overtrokken...wie bepaalt die norm ineens...dat je minstens 1 kind moet "nemen" Ik bedoel...oke die scheiding heeft geen negatief effect op mij gehad...heb het heel fijn ervaren...ze gaan nu namelijk als broer en zus met elkaar om..maar ik vin dhet persoonlijk erger...als je lekker gaat zitten broeden...omdat het moet...dan dat je gewoon kinderen "krijgt" omdat het zo loopt. En als dan stellen, zoals jullie het bij 1 willen houden, vind ik dat soms nog een verstandigere keuze... Alsof het kind daardoor contact gestoord wordt ofzo!!?? haha alsof die geen vriendjes/nichtjes/neefjes zal hebben!? Weet je hoe snel en goed ik zelfstandig ben geworden( raar om over jezelf te zeggen, maar als ik het objectief bekijk) Na 10 jaar kwma er wel een broertje bij, en i love him the most! Maar die eerste 10 jaar heeft mijn ontwikkeling heel goed gedaan...ook ik kon heel goed delen, was helemaal niet verwend opgevoed ( zoals veel mensen dan denken, maar dan doe je iets niet goed als ouders zijnde vind ik dan...ja toch) Zelf zou ik wel een groot gezin willen en hoop dat ik meer kinderen zal krijgen dan 1...maar neemt niet weg dat ik helemaal achter jullie sta...is toch van de zotte dat mensen zo'n druk op jullie leggen!??? Meiden succes en veel liefs!
Ik vind dat eigenlijk onacceptabel. Alsof je niet volwassen genoeg bent om na te denken over de gevolgen van een sterilisatie! En als je het via de HA doet? Weten jullie al wie van de 2 de ingreep laat doen?
Als ik een keer bij de HA ben wil ik het wel navragen. Ik zit er aan te denken om het zelf te laten doen, maar moet me er nog verder in verdiepen.
Hai allemaal! Ik had eigenlijk de wens om twee kindjes te maken; kom zelf uit een nest van drie en hebben zo ontzettend leuk met elkaar gehad. Ook nu nog heb ik een hele goeie band met mijn broertjes en hun vriendinnen. Het gekke is, nu ik mijn dochter heb, heb ik het gevoel dat mijn hart te klein is voor nog een kindje. Ik word al bang bij de gedachte dat een tweede kindje óók ziek kan worden, pijn kan hebben, zo verschrikkelijk verdrietig kan huilen, dat ik überhaupt net zoveel van dat kindje kan houden als van mijn dochter. Daar word ik echt bang van. Dan heb ik niet één grootste angst (je kind verliezen), maar twee. Ik hou zoveel van mijn dochter dat ik het gevoel heb dat er geen plaats is voor een tweede. Mijn hart en hoofd zijn vol van haar, en ik weet niet hoe ik ruimte kan maken voor een tweede. Ik had het graag gewild, was ook weer zwanger, maar kreeg een mk, maar dat bevestigde mijn gevoel heel erg; dat een kindje van 9 wkn verliezen al zoveel pijn doet, laat staan als dat kindje ouder is. Houden van doet voor mij ook pijn, namelijk de pijn van iets kunnen verliezen. Ik ben er nog niet helemaal over uit of dit is wat ik wil, want het beeld van een gezinnetje met meer kinderen is een soort ideaalbeeld van mij van vroeger dat ik niet kwijtraak, maar ik kan me nu niet voorstellen dat ik net zo van een ander kindje kan houden als van mijn dochter. En als ik dat wel zal kunnen, dan ontploft mijn hart. Klinkt allemaal nogal dramatisch hè, maar is ook maar een poging om uit te leggen waarom het misschien hier ook bij één kindje blijft... Herkent iemand iets hiervan trouwens of ben ik gewoon heel raar
waaaaaaaaaa ik begin ineens weer vreselijk te twijfelen. Zoals enkelen onder jullie weten zijn wij het sinds sept. weer aan het proberen. Maar goed zo makkelijk ging het bij ons de eerste keer niet, dus nog geen resultaat. En nu ineens denk ik, misschien is het toch beter het zo te laten..... wor gek van mezelf
ja dat zal best, denk ik. Eigenlijk hebben we het zo goed op het moment, iedereen heeft zn draai in het gezin gevonden, waarom verstoren door een 4e lid? Dan zijn weer de balansen tijdelijk zoek en ben ik sterk genoeg uberhaupt om een zwangerschap te doorlopen terwijl ik Demi al heb. Anderszijds de halve wereld kan het, dus waarom ik niet... Zucht En idd het idee die ene alles te kunnen geven. Als je voor een 2e gaat, is de kans toch iets kleiner dat je ze "alles" kunt geven. Ik bedoel dat is wel 2x een studie en weet ik veel wat meer. Red ik het dan wel met mn webshop erbij, houd ik daar dan wel tijd voor over? enz enz
even tussedoor.... net bij de ha geweest (voor iets anders) en gevraagd. Ze doen het wel op jonge leeftijd maar adviseren het niet.... Heb wel info meegekregen die ik nog door ga lezen. Ben weer weg!
Het verdiepen is even uitgesteld door andere omstandigheden.... Maar hoe is het verder hier? Moest ver zoeken naar dit topic dus nu is ie meteen weer uppppp
niets ernstigs toch, Roodkapje? Hier alles oké, worstel nog steeds met de keuze en neig op dit moment vooral naar 1 kind en niet meer. Heb nog niet echt d eknoop doorgehakt als in verkopen van de spullen, maar toch. Ik wil gewoon heel zeker van mn zaak zijn en geen spijt krijgen naderhand. Als ik nu nee zeg tegen een evt 2e dan hoef ik daar later niet op terug te komen bij meneer Lex, dat weet ik gewoon. Dus ik moet zeker zijn.
maar mijn hart spreekt niet zo duidelijk op het moment hahaha dat is het probleem. Ach ik berust mij gewoon even in de twijfel en het antwoord zal eerdaags wel boven komen drijven denk ik
Pffff ik tweifel ook nog steeds. Ik neig wel naar ja, maar ik vraag me af of ik het stress-technisch aankan, zeg maar...
Als het goed is weet jij wat Voor mij niet ernstig nee maar voor iemand anders wel en die zou ik evt kunnen helpen.