Wij hebben dat ook heel simpel uitgelegd. Mama krijgt eerst een heel dikke buik en moet dan naar het ziekenhuis om de baby eruit te duwen. Hoe de baby erin geraakt is......door te knuffelen met papa! Dus dat gaan zenu ook fijn vertellen aan iedereen. .....hihi
Leuk die reacties en verhalen. Mijn dochter van 2 denkt dat er een ei in mijn buik zit. Ze kijkt veel pingu en daar was een aflevering dat mama pinguin een ei legt en daar komt dan de baby uit... Dat ei is trouwens via mijn navel erin gekomen en heb bij haar een keizersnee gehad dus zo komt hij er weer uit... Mijn zoon van 5 kwam zelf even uitleggen hoe het allemaal werkte haha, moet zeggen dat ik daar wel van stond te kijken. Baby's komen als mama's en papa's met elkaar in bed onder de dekens knuffelen.... En dan komt hij er via het babygaatje weer uit en dat doet best wel pijn en daarom gaat mama naar het ziekenhuis. Hij heeft wat klasgenootjes waarbij ook een baby is geboren dit jaar dus vandaar dat hij het zo wist te vertellen..
Ik verwacht nu mijn eerste, maar met mijn mans verjaardag vroeg het dochtertje van vrienden van ons hoe die baby dan in mijn buik kwam.. Toen vertelde haar papa haar ook: nou, door te knuffelen met de papa van de baby. En toen zei ze: Oh, en dan via de navel? Ik wil ook een baby in mijn buik. Hij heeft toen ook gezegt; ja via de navel, maar dat kan pas als meisjes volwassen zijn. Dus daar ben jij nog veel te jong voor Meisje is 3 was wel super schattig Ik ben zelf ook van mening, om het zo eerlijk mogelijk te vertellen, als een kind oud genoeg is om zich af te vragen hoe de baby in de buik komt, en hoe die baby er weer uit komt. Is hij/zij er ook wel klaar voor om te horen hoe het echt gebeurt.. Wel aangepast op zijn/haar leeftijd natuurlijk (dus geen horror verhalen over bloedingen en weeën inderdaad)
Wat grappig al die reacties van kinderen. Mijn zoon van 4 vroeg er ook naar. We hebben het laten zien aan de hand van schematische plaatjes. Vond ie reuze interessant en dat wilde hij ook wel eens in het echt zien. Toen heb ik verteld dat dat 'best een gedoe' is zo'n hele baby door zo'n klein gaatje. En heb ik foto's laten zien van zijn geboorte (niet de geboorte zelf maar direct erna. Doorknippen van de navelstreng en eerste keer aan de borst) Sindsdien hoeft ie er niet meer bij te zijn. Baby was veel te vies. Hij had nog wat zorgen over hoe dat dan moest als ik naar het ziekenhuis moest en of hij dan alleen moest blijven. Heb ik maar verteld dat opa en oma dan komen. Vond ie prima.
Ohja. Over hoe de baby erin komt. Daar had mijn zus destijds nog een leuke opmerking over toen mijn moeder zwanger was van mijn broertje. Ze was toen 5 jaar en had de uitleg gehad 'mama heeft een ietje in de buik en daar heeft papa een zaadje bij gedaan en die twee samen worden een baby'. 'Mam ik geloof er niks van dat jij een baby in je buik hebt' 'eeh waarom niet?' 'Ik heb helemaal niet gezien dat papa der een zaadje bij gestopt heeft'
Ik denk dat wij het gewoon heel simpel houden. Dat het babytje uit de buik komt. Ze is nu nog maar net 3. Toen ik haar laatst vertelde dat de baby pas komt als sinterklaas ook in het land is vroeg ze of de baby dan in haar schoentje zou komen sochtends! dus ja