hier precies zo knutselen de ramen schilderen vingerveren in de badkamer moddertaarten en koekjes bakken lekker naar buiten ik vind het best. zoef zoef drama ik ben alleen maar bezig het in elkaar aan het zetten. alleen na al meerdere keren de lego opnieuw te hebben gebouwd vind ik het gezegend. nu word zusje lief misbruikt als anna en die snapt er nog niks van maar dat vind de oudste dat wel best dat gedeelte ben ik echt inspiratieloos.
Oh wat een fijne topic, voel me een stuk beterder ...gelukkig hoef ik niet met alles mee te doen, soms is erbij zitten al voldoende.
Ik vind knutselen, verven, bakken etc allemaal verschrikkelijk dus in dat opzicht benijd ik jullie allemaal al Met rollenspellen vind ik het alleen leuk als ik eigen inbreng mag hebben, maar zoals ik hier lees is mijn zoon niet de enige die graag het script in handen houdt Ik hou het wel bij verhaaltjes voorlezen en buiten spelen, ieder zijn kwaliteiten toch
Ik ben nog niet echt zo ver wat betreft de rollenspellen, maar ik denk wel dat ik me hierbij alvast kan aansluiten. Mijn knulletje is helemaal dol op zijn brandweerauto en politiemotor van de kleine grote helden speelset (soort jongenspoppenhuis; politie- en brandweerkazerne) waarbij er altijd wel ergens brand is en we dan met die auto en motor al TAATTTUUU TAAATTUUUU TAAATTUUU door de kamer moeten racen en de brand moeten blussen. Of kusjes geven wanneer er mensen gebotst zijn. En na de tachtigste brand of botsing ben ik er ook echt wel klaar mee. Ik vind er niks aan. Dan maar liever een toren bouwen die hij mag omschoppen ofzo, maar dat hele tattuuu-gebeuren vind ik reteirritant. Mijn peutertje kan ook gerust die sirene zo'n half uur lang opzetten met zijn tetter. Dan zeg ik heel strategisch: heee, zullen we weer gaan botsen?
Ow gelukkig! De papa hier kan een uur lang poppenkast spelen met een knuffel of poppetje. Ik weet na 2 zinnen al niet meer wat ik dat ding kan laten zeggen.
Ben ik nu écht de enige mama die hele poppenspelen met verschillende handpoppen doet? Wij hebben allerlei handpoppen: van dikkie dik, een krokodil, die helemaal dol is op slagroom (dochter is fan van slagroomtaart, vandaar) een grote rode vogel (die juist erg van gezond eten houdt), een draak die het tandenpoetsen introduceert, (want vuur tast je tanden aan ) kermit de kikker en nog wel meer. De krokodil en de rode vogel zijn bij mijn kinderen favoriet: ze stellen vragen aan de kinderen, houden hele gesprekken met ze. Ik hou dat ook rustig langer dan een uur vol hele verhalen in allerlei stemmetjes. Zo ook met lezen, als ik voorlees doe ik dat met stemmetjes. Onze dikkie dik handpop leest zijn eigen verhalen voor... Mijn man zit altijd vol verbazing naar me te kijken. (en vind mij lichtelijk gestoord) Overigens is mijn oudste broer ook zo, haha, zit vast in de genen. Ik houd dan weer niet zo van koekjes bakken
@mamabri: zeker niet. Al speel ik liever met playmobil dan met de barbies. Maar vooral oma is hier echt een ster in spelen. Ik speel ook liever buiten.. Ook rollenspellen vaak maar dan ben je 1 persoon ipv 10 Dus tot groot vermaak van de rest van de wereld waarschijnlijk struin ik rustig mee door de bosjes in het park, verjaag wolven, klauter over omgevallen bomen of schommel lekker mee in de speeltuin. Ieder zn ding denk ik dan maar
Dat kunnen wij allemaal... Wat soms echt hilarische situaties oplevert want voor je het weet pakt iemand anders er nog een knuffeltje bij en krijg je dingen die compleet "uit de hand" lopen En bovenal nergens meer over gaan. En alle dieren hebben hun eigen stemmetje dus soms roept er ineens een stemmetje "zeg A Ik ga even op je ipad hoor!" En dan hoor je A roepen: nee, Stippie! Jij hebt je eigen speelgoed! Waarna ze de kamer in rent.. Stippie pakt (die dan natuurlijk echt bij de ipad zit) en vervolgens stippie met een boek op bed zet.
Hier ook zo'n moeder, haha! onze dochter is 2,5 en speelt nog geen rollenspellen maar heeft al wel een grote fantasie. Ook ik ben elke dag de "pineut" om mee te spelen, van boerderij bouwen met duplo tot soep eten als ze met haar keuken aan het spelen is. Ik speel altijd even mee, of ik start haar spel op, dan heeft zij haar zin en heb ik geen schuldgevoel dat ik haar alsmaar alleen laat spelen. Ik zeg vaak; mama gaat nu even met jou een duplo huis bouwen, maar dan gaat mama weer even dit of dat doen. Of als ze maar met "soep" en kopjes thee aan komt zetten zeg ik dat ik genoeg heb en ze even zelf moet gaan spelen. Als ik er echt knetter van word verzin ik vaak een hele andere activiteit, verven of een boek lezen. Het is vaak een vraag naar aandacht, en als we dan samen hebben geverfd of gelezen is ze weer een stuk rustiger.