Mijn dochter (net 2) wordt tegenwoordig vaak boos als andere kinderen samen willen spelen met haar, bijvoorbeeld als zij op een glijbaan speelt en ander kinderen dan ook daar willen spelen. Ze is erg bezig met 'mij en jou'. Ze lijkt te denken dat de glijbaan op dat moment van haar is, dus mag er niemand anders mee spelen. Ze wordt vaak ook boos als haar we haar zusje (6 maanden) even met haar speelgoed laten spelen. Als ze boos is in zulke situaties begint ze vaak heel hard te gillen en wil ze niet meer verder spelen. We geven steeds aan dat ze niet mag gillen en dat ze samen moet spelen, kunnen we nog iets anders doen? Met oudere kinderen om haar heen gaat het vaak beter trouwens.
Ze is net twee, kinderen weten dan nog helemaal niet hoe ze samen moeten spelen. Geduld, geduld, geduld
Mijn dochter doet dat al een poosje, kindje komt in de buurt van 'haar' glijbaan (speeltuin in het dorp) en op afstand begint ze al: Nee!!! neehee!! Jammer, ik pak haar eraf en zeg haar dat het andere kindje ook mag. Daarna mag zij weer, om en om. Eerst vindt ze het niet leuk maar zodra ze ziet dat ze ook weer mag is het goed.
Helaas hier ook herkenbaar. Maar net wat de andere zeggen; niks aan te doen, je moet er doorheen. Aangeven dat het andere kindje ook op de glijbaan mag (of wat het dan ook is) en de mantra 'samen spelen' blijven herhalen totdat de boodschap landt. Hier zegt hij soms wel: samen spelen, maar o wee als je naar zijn brandweerauto of little people trein wijst Verder geen tips, wel herkenning.
Herkenbaar, dochter 3,5 jaar. Als ze met een pop speelt van een kindje als we bij iemand op bezoek zijn, en ander kindje wilt ermee spelen zegt ze mama die is van mij. Ik zeg nee samen delen en spelen, en dan weet ze het wel. Is ook meer dat ze vaker thuis alleen speelt. Maar bij de opvang weet ze ook dat ze samen moet spelen en delen en zegt dat ook zelf. Denk met sommige dingen het nog lastig is. Maar is iig herkenbaar.
Herkenbaar. Absoluut niet raar hoor. Die van mij van 3 doet het nog bij zijn zusje. Niet in de speeltuin maar wel in de creche bijvoorbeeld. Hij eigent zich speelgoed toe dat niet van hem is maar gewoon omdat hij daar "altijd" mee speelt.
Hier ook heel herkenbaar hoor! Of hij gaat hard huilend en krijsend naast de glijbaan staan en wijst boos naar het kindje dat erop gaat of hij gaat bovenaan de glijbaan zitten en laat alle kinderen voorgaan om vervolgens boos te worden. Vrees ook dat je er weinig aan kan doen, behalve geduldig zijn en blijven herhalen dat de glijbaan voor iedereen is (of waar het dan ook om gaat).
Herkenbaar! Zoontje gaat huilen als kinderen achter hem op de glijbaan willen. We oefenen nu veel en ik benoem het steeds. Het is een fase (gelukkig)
Heel herkenbaar, ik zeg in de speeltuin ontzettend vaak 'samen doen!' en 'omstebeurt!' enzo Op een gegeven moment snappen ze 't wel.
Klopt, onze dochter word 3, ze is de enige thuis, en gaat sinds afgelopen maart naar de PSZ. Ze vind het nog erg lastig om samen te spelen, en is snel overweldigd als de oudere kindjes dat wel doen en er ruzie ontstaat. Dan staat ze echt te kijken van:"wat moet ik hier mee?? ". Peuterleidster zei ook dat ze het moeten leren.
Bedankt voor jullie reacties! Ik snap dat het bij de leeftijd hoort. Het is vooral vervelend als ze zo hard gaat gillen van frustratie want dat schrikt andere kinderen erg af en die worden daar verdrietig van. We zijn nu heel duidelijk dat ze niet mag gillen, benoemen haar gevoel en geven aan dat ze samen moet spelen en het ging gisteren op een springkussen in elk geval een heel stuk beter. Ze heeft een tijd lang samen met andere kinderen leuk gespeeld.
Mijn dochter is 22 maanden en Roept op het kdv de hele dag: Van mijjjjjjj....volgens mijn volstrekt normaal. Als iemand op de glijbaan wil...paniek. Als iemand een bekertje pakt...paniek. gek wordt ik ervan! Maar ze is ook nog enig kind dus niet echt gewend te delen.