Rooming-in: co-sleeper of wiegje?

Ik zelf nog geen ervaring mee. Maar heb de keus ivm bv gemaakt voor een co sleeper omdat mij inderdaad makkelijk lijkt voor de nacht voeding niet teveel hoef te verplaatsen, en zolang de kindjes nog niet draaien/ rollen kunnen ze niet in je bed komen en liggen dan naast je in hun eigen bedje. Dit vind ik toch anders dan een hondje bij je in bed want die voel je/ ben je bang dat je misschien schopt in je slaap dit gaat niet als baby in cosleeper ligt.
Ik hoor ook geluiden snel maar denk dat dan niet uitmaakt of ze in co sleeper of wieg in je kamer liggen hoort beide dan. Lees hier wel verschillende verhalen dat ene baby langer in ligt en fijner vind dan de ander omdat ook weleens zo kan zijn dat de baby wakker wordt door ouders. Maar dit weet je pas als de baby er is.
Wij hebben een co sleeper die we eventueel nog wel kunnen vermaken tot wiegje mocht echt niet werken aan bed maar wel op zelfde kamer dan kunnen we dit dus ook met zelfde bedje.
Denk vooral wat je moet doen wat voor jou/jullie nu goed voelt want is toch afwachten wat het kind fijn vind..
Succes met de keuze in ieder geval!

 

Wij hebben de eerste twee maanden dochter in een wiegje bij ons in de kamer gehad, toen ze daar echt niet meer in paste hebben we getwijfeld over een cosleeper maar toch eerst het ledikantje op haar eigen kamertje geprobeerd. Toen bleek dat ze daar beter en langer sliep hebben we dat maar zo gehouden. Voordeel van haar eigen kamertje is dat ze niet wakker wordt van ons (en onze wekker). Voor de bv is het geen probleem, ik pak haar met slaapzak en al uit haar bedje, dan leg ik haar in ons bed om te voeden en daarna leg ik haar slapend weer terug in haar eigen bed. Kost in totaal nog geen kwartier en ik doe het licht er niet eens voor aan.

Ik zie op zich wel de voordelen van een cosleeper, maar voor ons werkt dit het beste. Het ligt dus ook wel echt aan je kindje.

Een cosleeper vastzetten aan je eigen bed meteen voor als je kindje geboren is lijkt me trouwens geen goed idee. Ik heb een keizersnede gehad en had in het begin dan echt niet uit bed kunnen komen als ik langs de cosleeper had moeten schuiven. En ook met een natuurlijke bevalling en eventuele knippen en hechtingen lijkt dat me niet heel fijn. Je wil dan toch lekker makkelijk (voor zover dat gaat) je bed in en uit kunnen komen, de kraamhulp en je man geven de baby wel aan.

 

Wij hebben beide overwogen, maar zijn uiteindelijk toch voor een wiegje gegaan.. Ik was bang dat ik met een co-sleeper echt nergens anders meer mee bezig zou zijn, constant aan het kijken, voelen of ze nog wel ademt en dergelijke. Ik zie mezelf trouwens ook niet heel gemakkelijk uit bed komen, als er een co-sleeper aan vast zit, zoals Spathiphyllum al zegt Wat borstvoeding betreft, lijkt het me beide even makkelijk. Je moet toch je bed wel uit voor het verschonen (of in ieder geval rechtop gaan zitten en dergelijke, mocht je het eventueel op bed doen). Maar goed, ik kan me ook voorstellen dat iemand wél voor een co-sleeper kiest, ik vind een wiegje ook niet per definitie 'beter', maar als je denkt dat het jou meer rust geeft, zou ik voor een wiegje gaan

 

Het principe van cosleepen is juist ook dat je als moeder bewust en onbewust op je kindje kan reageren. Zo pik je behoeftes en hongersignalen sneller op en het schijnt zelfs wiegendood te kunnen voorkomen, omdat je onbewust reageert op de ademhaling van je kindje. Baby's horen juist licht te slapen.
Of dit voor jezelf belastend is? Ik denk dat het gewenning is. Ik hoor vaak dat moeders die lang voeden soms een nachtvoeding niet eens herinneren omdat dreumes zichzelf aanlegt. Ook ikzelf troost in half slaap (helaas geen bv) als hij bij me ligt en ik en baby slapen dan veel sneller in dan dat ik uit bed moet, gang over enz enz. Wij cosleepen dus alleen in lastige tijden met tandjes, sprongetjes enz. Voorheen was ik een hele vaste slaper en dat is nu dus veranderd. Of hij nu bij me ligt of niet.
Ml was juist een lichte slaper, maar zegt nu soms na een rotnacht: "Ging best goed he, vannacht?" Heeft ie dus niks mee gekregen.

Je komt er pas achter wat bij je kindje en jou past als ie er eenmaal is!

 

Wij hadden een wieg, maar bij een evt tweede huur ik een cosleeper. Wieg was leuk maar irritant met nachtvoedingen. Met een cosleeper hoef je je bed niet uit voor de voeding, dat lijkt me heerlijk.

En s nachts verschoonde ik niet, daar werd kind veel te wakker van en dan was ik uren bezig hem in slaap te krijgen. Alleen als het echt vies was wel.

 

En je kan liggend voeden, dus in principe hoef je alleen je kind naar je toe te schuiven

 

Ik ga voor een co-sleeper van troll, dat tevens een wiegje is als je de zijkant omhoog zet. Bij mijn zoontje een Mosesmandje gehad, maar daarmee vond ik de afstand tussen ons eigenlijk te groot. Ik kreeg ook steeds een lamme arm van hem sussen, dus dat was niet ideaal. De co-sleeper/wieg is 90 cm lang, dus ik verwacht dat de baby er wel een paar maandjes in kan. Nog geen ervaring mee, want baby zit nog in de buik

 

Wij hebben een wiegje naast mij staan. Hoelang wij hem
Op de kamer houden weet ik nog niet maar nu met de bv is het prettig. Mijn ervaring tot nu toe is dat het heel natuurkijk gaat: ik val na het voeden in een diepe slaap en word weer wakker van z'n gesmak. Ten koste van je nachtrust gaat zon kleine sowieso 😉 maar ik een slechte slaper en echt wakker van elk geluidje slaap nu met hem erbij prima. Wellicht moeder natuur???

 

Het is ook een kwestie van wennen aan elkaar! Wellicht sliep je de eerste weken met je man als nieuwe vriend naast je ook anders dan voorheen vanwege zijn geluiden e.d.

Onze oudste ligt in een ledikant co-sleeper en over 16 weken komt er aan de andere kant van het bed een wieg co-sleeper.

 

Wij hebben bij de eerste een los wiegje op de kamer gehad. Hij heeft hier 3 maanden in geslapen.
Nu bewust voor een co-sleeper gekozen, die we hopelijk een dezer dagen in gebruik kunnen nemen. Ik vond het toch best onhandig en koud (zoon in van november) steeds m'n bed uit te moeten. En wat betreft de onrust, die had ik net zo goed met een los wiegje. Ik sliep beter als zoon bij ons in bed sliep. Maar aangezien dat dat ook niet altijd veilig is, nu lekker een co-sleeper.

 

Hier een wiegje die we zelf tot co-sleeper gemaakt hebben. In de kraamweek heeft hij gewoon als wiegje naast mijn bed gestaan, omdat het bed toen te hoog was om het wiegje er goed aan te krijgen als co-sleeper. Als dit wel had gekund was het in de kraamweek ook niet handig geweest, aangezien ik erg last had van de hechtingen en dus sowieso al lastig het bed uit kwam, als ik ook nog om een co-sleeper heen moest was het nog lastiger geworden.

Vanaf dat het bed weer laag staat hebben we de co-sleeper vastgezet en ik vindt het ideaal! Als ze onrustig is kan ik haar makkelijk troosten terwijl ze wel gewoon blijft liggen. Met voeden hoef ik haar alleen bij me te pakken en daarna weer terug te leggen, hoef mijn bed niet uit (leg 's nachts verschoningsspullen op het voeteneinde van het bed neer).

Met het losse wiegje sliep ik juist onrustiger, elke keer als ik even wakker was kijken of ze nog wel goed lag, maar daarvoor moest ik half overeind komen. Nu kan ik gewoon even mijn hand uitsteken en voel ik dat alles goed is en val ik zo weer in slaap.

Ik zou dus voor een co-sleeper gaan, maar dan wel zodat hij ook als wieg gebruikt kan worden voor het geval je hechtingen hebt die in het begin nog erg pijnlijk zijn.