Hi dorri, ik had me ook toen aangemeld voor mvm en was ook een beetje bang dat onze dochter van 6 vanwegen de blauwe flessen erachter zou komen, wat ook wij niet wilden. Maar gek genoeg had ze helemaal geen vragen over die flessen en zei ik dn ook maar lekker niets. Ook elke dinsdag dat de flessen naar buiten moesten deed ik het zo tussendoor zonder iets te zeggen, en vond ze het waarschijnlijk niet interessant genoeg of zo. Dus pas met 14 weken town ook de uitslag van de combinatietest binnenw as hebben we het verteld, op een ochtend in bed. En toen was ze echt superblij en ging ze het dus idd meteen aan iedereen vertellen die we tegen kwamen Ik hoefde dus niet te liegen maar zei gewoon niets. En desnoods kun je nog steeds zeggen dat je je plas laat testen of zoiets. Dat is ook niet echt gelogen... Het is best wel leuk, zwanger zijn als je al zo'n 'groot' kind hebt. Ze maakt het allemal heel bewust mee en begint er ook vaak over. En nud at ze weet dat het een zusje wordt is ze helemaal blij Daarvoor alleen is het al mooi
Wat betreft moeders voor moeders, daar kijk je idd anders tegenaan als je een MK hebt gehad. Ik was ook erg aan het twijfelen maar had toen zoiets dat ik nu maar gewoon heel positief wilde zijn, en dat ik er zelf maar in moest geloven dat het goed ging, en toen heb ik me aangemeld. Heb vanaf de 6e week tot aan de 16 weken mee gedaan. Maar ik was wel erg blij toen het afgelopen was met dat gedoe van in dat bakje plassen. Vooral s'nachts vond ik dat erg lastig, maar ik dacht altijd, dat het zo zonde was als juist al die geconcentreerde hormonen de plee in gaan... Dorri, Het gaf mij toen ook ineens zo'n goed gevoel, dat je tenminste een kleine bijdrage doet en misschien een beetje kunt helpen. Ik ben eigenlijk pas sinds ik hier op zwangerschapspagina zit echt bewust van waar sommige stellen doorheen moeten gaan om een kindje te krijgen, en dat het dan af en toe zelfs ook helemaal niet lukt. Zelf ben ik 4 keer spontaan zwanger geraakt, zelfs ook met 40 en 41 nog, dan sta je daar echt niet zo van stil. Ik begrijp wel dat ze alleen in NL natuurlijke hormonen gebruiken, want elders heb je geen mvm en doen ze het mbv kunstmatige hormonen. Dat blijkt ook te werken, ik weet eigenlijk niet of dat slechter is voor je... Groetjes
Woehoe!! Wat fijn dat alles goed is, en een meisje, super natuurlijk @mvm, ik denk echt aan mijn comfort Het is niet vanwege de mk. De vorige zwangerschap was zo zwaar, en ik wilde alles zo perfect doen, dat het wel verfrissend is om gewoon aan "mij" te denken. Dorri, niet erg hoor, het ligt niet erg gevoelig hoor.
Je hebt gelijk hoor! Zoveel mogelijk genieten van je zwangerschap ondanks de kwaaltjes. Met mvm heb ik inmiddels geleerd om af te wachten tot 8 weken. Als dan alles goed is, is het tot nog toe helemaal goed gegaan. Misschien is dat ook een optie voor je. En wat fijn dat je zo snel al naar Zh kan! Dan kan je al zien of het hartje klopt denk ik. Ik heb besloten dat als ik nog een keer zwanger wordt, de eerste echo pas met 8 weken wil hebben. Ben benieuwd of ik er tegen die tijd nog zo over denk, hi, hi. Fijn weekend allemaal!
@Zomersproet: fijn dat alles goed was. Ik had ook zo'n irritante echoscopist die alleen maar ernstig naar het beeld zat te staren en niets zei of iets in de trent van mmm. Waardoor ik steeds stijf van spanning op de tafel lag. Later werd ze (gelukkig) wat spraakzamer en zei ze steeds wat ze zag en dat dat er normaal uitzag. Maar ze was hoe dan ook 'zuinig' met haar commentaar. Bij ieder gedeelte wat er 'normaal' uitzag, streepte ik in gedachten weer een puntje weg van dingen die mis konden zijn. Maar..pff... wat kan zo'n echo dan lang duren, zeg. Maar wat leuk, joh! Een meisje! Ik was ook even bang dat het leeftijdsverschil met mijn zoontje te veel zou zijn, maar achteraf vond ik het erg leuk dat hij de zwangerschap, de geboorte en nu zijn broertje zo bewust mee maakt. Hij is er zo gek mee, dat het achteraf, denk ik, zelfs leuker is als dat hij bijv. nog maar een peuter zou zijn geweest. @Dorri: vindt het knap dat je aan mvm meedoet. Ik was het ook van plan, maar ik was de laatste zwangerschap zo gespannen (en onzeker) dat ik me echt van week naar week en echo naar echo heb gesleept tot aan de 12 wkn. Achteraf was ik zo druk met mezelf dat ik helemaal niet meer aan mvm heb gedacht. En dat uitkijken naar die 'favoriete' dag van de week herken ik ook, hoor. Ik had ook zo'n banner en dan ging ik de avond voor ik weer een week verder was, alvast even spieken hoe mijn kindje er die week erna uit zou zijn, hoe groot en hoe zwaar. Mijn favoriete dag was ook eerst donderdag, maar ik werd later 4 dagen vooruit gezet, dus dat daarna maandag. Een nieuw begin van de week, was bij mij ook altijd een nieuwe week van mijn zwangerschapsduur. Erg handig.
@Zomersproet, fijn dat alles goed is met je kleine meid. Tja, zo'n echoscopist, wat moet j eer van denken.. ik denk dat ze voornamelijk heel erg bezig zijn met jouw baby. Of alles goed is... Mijn ervaring met de 20 weken echo was iets minder leuk. Het eerste gedeelte ging heel ontspannen. Ze vertelde uitgebreid, wat ze zag. Mijn dochter was erbij, ik had niet gedacht dat er iets mis kon zijn, nadat de vwp goed was... Bij het hoofdje bleef ze plotseling lang hangen en was ze stil... toen zei ze : ik ga de dokter even erbij halen. Je hart zakt in je schoenen, want dan weet je dat ze iets gezien heeft. De dokter kwam erbij en zei dat het zeer waarschijnlijk was, dat ons zoontje een schisis had. Hij regelde meteen een afspraak bij het academisch ziekenhuis... waar ze 3D echo's hebben en zo.. Gelukkig konden we de dag erna al terecht. Je haalt je in de tussentijd vanalles in je hoofd. In het academisch bleek al snel dat de echoscopiste het goed gezien had, dubbelzijdige , complete schisis. We zijn echt heel goed begeleid, die tijd erna. Door superlieve artsen en assistenten. Het was heel spannend tot de geboorte, omdat je niet weet hoe het uit gaat zien en of er toch misschien meer aan de hand zou zijn ( onze grootste angst) Het was best heftig, maar inmiddels is hij al 3 keer geopereerd en ziet het er heel mooi uit en voor de rest gaat het heel goed met hem, geen syndromen maar gelukkig verder gezond.. Er zitten nog wel een paar ingrepen aan te komen, maar voor nu is het ff ziekenhuisvrij. Mvm is bij mij niet opgekomen, omdat ik sowieso pas met ruim 9,5 week erachter kwam dat ik zwanger was... Fijne dag Pluisje
Zomersproet een meisje leuk! Gefeliciteerd met je goede echo. Hier bij oudste dochter inclusief ikzelf in de klas 6 aanstaande mama's en we krijgen ook allemaal een meisje. Dorri wat goed dat je meedoet aan mvm. Ben met de eerste zwangerschap ook begonnen met mvm. Ging echt zwaar over mn nek haha en met tien weken lag ik al in het ziekenhuis dus niet lang gedaan. Fijne zondag allemaal
Leuk allemaal samen zwanger dan Pluisje wat een ervaring dan, zo'n echo. Wat fijn dat het zo goed nog is afgelopen. Hier: ik denk echt dat het niks is/wordt bij mij. Voel me zelfs steeds minder zwanger. Streep was gister nog okee maar al een aantal dagen steeds gelijk, niet dikker. Treurig maar waar. Natuurlijk wacht ik gewoon rustig af maar ik geloof er niet in.Ik reageer altijd juist heftig op hcg.
Tjonge Schrikje...ik hoop echt dat je ongelijk hebt. Misschien morgen even bellen met ZH? Zorgen maken is natuurlijk ook niet goed. Lfs
@Schrikje: hoop dat je gevoel ernaast zit. Anders misschien een paar keer hcg laten prikken om te zien of dat wel goed toeneemt. Ik duim voor je. @Pluisje: dat was inderdaad ook mijn ergste nachtmerrie dat het ineens stil zou vallen tijdens zo'n echo. Gelukkig was het bij jullie een behandelbaar iets. Maar kan me voorstellen dat je op dat moment even door de behandeltafel zakt van schrik.
Reactie weg, maar ik had gisteravond ineens wel een dikkere test (ze bleven al 4 dagen steeds gelijk...) Dank voor jullie bemoedigende woorden. Nu heb ik weer hoop Verwarrende tijd! Boekje van tijdens dochters zwangerschap nog maar eens nalezen over de klachtjes in de eerste weken...
Ik kan me je angst goed voorstellen hoor. Die eerste weken zijn ook zo spannend en de ene keer voel je dit, de andere keer dat weer niet. Ik herinner me nog goed dat ik elke ochtend voelde of mijn borsten nog wel pijn deden... dat was namelijk mijn eerste symptoom.. Ook droeg ik alleen maar spierwit ondergoed en wilde ik zelfs geen wc papier, waar een printje op stond, zo bang dat ik iets zou missen... Na een paar ma en de laatste zwangerschap een paar keer bloedverlies ( blijkbaar gevoelige baarmoedermond) word je angstig. Maar ja, uiteindelijk is het goed gekomen gelukkig. Ik hoop dat jouw onzekerheid je er niet van weerhoudt om te genieten van deze zwangerschap.. sterkte en een dikke knuffel Pluisje
Wat lief! Dank je. Ik probeer in elk geval maar te genieten van het feit dat ik me goed voel! Je zo misselijk voelen is alleen maar ellendig natuurlijk En die moeheid van het eerste trimester, brrrr. Meestal begint het erge met 6 weken, dus deze week kan ik nog lekker alles doen denk ik dan maar En dan begint een hele drukke tijd met meisje dat 4 wordt... Dus hopelijk blijf ik me gewoon goed voelen
Dames ik ben er nog. Even wat minder hier. Probeer het wat los te laten. Immers nóg máár 3 pogingen . En dan al die zwangeren, hoe gaaf ik dat voor jullie ook vind echt!! Geeft me even een reden iets meer afstand te nemen. Hoop me snel hier te melden met een positieve test KNUFFEL
Oh ja, het spijt me Anjou. Natuurlijk leven we ook graag met jou mee! Maar ik snap je gevoel ook hoor. Knuffels terug Meld je maar als je iets wilt delen, positief of negatief of gewoon omdat je op het wacjtbankje zit ofzo...
Hi Anjou, ik snap je gevoel. Als je maar weet dat je hier altijd terecht kunt! Schrikje, fijn dat je test wat duidelijker was nu.. het blijft onzeker in het begin. Ik ben inmiddels echt doodmoe! zaterdagavond lag ik om 20:00 uur te slapen en dat tot zondagmorgen 8:30 om vervolgens weer net zo moe op te staan! verder merk ik wel dat ik wat narriger ben dan normaal maar ben me bewust dat dat door de hormonen komt en probeer er dan ook op te letten dat ik niet te snel uitval tegen man of dochter.. Mijn borsten zijn ook nog gevoelig en warm en groot! haha. Misselijk ben ik helemaal niet.. heel gek maar bij mijn eerste was ik ook hooguit wat weeïg en nooit heel misselijk geweest. ik kijk de dagen weg en kan niet wachten tot 16 oktober, m,n 1e intake om het hartje te horen kloppen.. soms kan ik het gewoon nog niet geloven fijne dag allemaal! lfs, Dorri
Wow, Pluisje, wat een nare ervaring!! Dat is idd een erg moment, het hart zakt in je schoenen! Was het okay voor je dochter? Ik merkte zelf dat ik tussendoor zo gespannen was met mijn hand voor mijn mond, dat onze dochter steeds naar me toe kwam gelopen om me te aaien. Op gegeven moment hoorde ik haar tegen mijn vriend zeggen dat ze niet wilde dat ik doorging. Jeetje, wat zo'n kind toch allemaal in zijn hoofdje haalt... Even later was het weer over maar ze voelde toch die gespannen sfeer daarzo. En achteraf viel er voor haar ook niet zo veel te zien, ik denk dat een kind meer heeft aan een 3D echo. Maar goed, met de uitslag (meisje) was ze dan heel blij en was het een goede afsluiting. Fijn dat het bij jullie allemaal goed is gekomen maar wel erg dat je zoomthe al zo veel operaties moest doorstaan
Hooi schrikje41, Misschien kun je de testen maar beter laten voor wat ze zijn. Ik heb er 2 gedaan, zou niet eens weten of ze donkerder worden met de tijd. Gewoon die intake tegemoet gaan en try to RELAAX
@anjou snap je frustratie heel goed hoor, positief jaloers noem ik dat je terecht want je gunt het jezelf ook. Hoop echt gauw op goed nieuws van jou kant. @ schrikje van harte hoor en geniet er lekker van. @ pluisje wat heftig zeg maar fijn dat het nu goed gaat met je mannetje . @ dorri voor je het weet is het 16 okt he hihi Hier weer een test gedaan en moet echt nog ff geduld hebben door mijn late ei denk ik pff, maar voor nu lijkt de test positief... Toch??