He, wat naar zeg...het was toch zo'n mooie streep, wat een twijfels dan weer zeg. Ik duim voor je, hou je ons op de hoogte?
qua timing zou het kunnen. Maar dan moet de pil niet goed gewerkt hebben. Had wel heel erg het idee dat ik een eisprong had want had alle klachten en baalde daar nogal van omdat ik dacht met de pil minder last te hebben. Toen ook gevreeën. Daarna niet meer Manlief kreeg zwaar de buikgriep en ik daarna. Dus qua tijd kan het maar dan zou ik nu alwel 5 dagen over tijd zijn dus een duidelijk oplopende test moeten hebben. Nou ja we gaan morgen en overmorgen lekker 2 daagjes weg naar de kerstmarkt in Keulen. Even met zijn tweetjes eruit. Zoonlief naar opa en oma. Heb er ontzettend veel zin in na een bewogen jaar. Als ik zaterdag nog niet ongi ben gooi ik er nog maar eens een test tegen aan. Komt goed dames.
@Anjou: dat meen je niet, meid! Ik vond je test ook te duidelijk voor een indroger of vals positief. Heb je dezelfde soort test gedaan als de eerste? Kan me voorstellen dat je even in de war bent. Hoop dat je samen kunt genieten van de kerstmarkt. Even tijd samen na zo'n hectisch jaar is altijd fijn. Hier weer een nieuw hoofdstuk wat het kwakkelen van mijn man aan gaat. Hij kreeg eerst een longontsteking, en daarover heen nog een andere infectie. Hij leek weer wat op te knappen, al ging het langzaam en voelde hij zich nog wel snel moe. De dokter vond het herstel te lang duren en wilde weer bloed laten prikken eind vorige week. Toen bleken de leverwaardes niet goed te zijn. Twijfel of restant van de infectie of toch iets anders met zijn lever. Deze week dus weer bloed laten prikken en nu blijkt hij de ziekte van pfeiffer te hebben. Het houdt maar niet op. Hij heeft het als puber ook al gehad en er werd altijd gezegd dat je het dan niet nog een keer kon krijgen. Maar dat blijkt dus toch te kunnen. Straks weer telefonisch consult met de huisarts.
@ Anjou, goed dat je er zo 'relaxed' mee om lijkt te gaan maar lijkt me toch wel erg frustrerend. Geniet ervan de komende twee dagen. Na zo'n jaar met veel onzekerheid kan je het wel gebruiken lijkt me. @ Sneeuwmees, zit je inderdaad niet mee met je thuissituatie. Nu ook nog pfeiffer, lijkt me wel zwaar hoor. Hopelijk voelt hij zich binnenkort weer wat beter.
Gelukkig hier weer een goede echo. Had de arts-assistent eerst het geluid uit staan, de baby bewoog niet. Dus het leek ook nog dat het niet leefde. Ze bood wel haar excuses aan en we hebben als kadootje een extra lange echo gehad. Gelukkig ligt mijn placenta aan de achterkant waardoor het niet lang meer duurt dat ik haar ook kan gaan voelen. Pfff wat een opluchtig. Eindelijk weer een paar goede nachten gehad. Nu verplicht genieten van mezelf. Bedankt voor jullie reacties iig. Liefs!
@Nederbelgje: dat zijn inderdaad pijnlijke foutjes om het geluid niet aan te zetten als een kindje ook nog eens even rustig slaapt. Ik had zo'n 'geintje' vlak voor ik naar de OK gereden zou worden voor mijn ks. Een arts assistente die nog even zou luisteren voor de geruststelling. Toen deed ze ook iets verkeerd en bleef het muisstil. Nou, dan draait je hart ook om in je lijf. Gelukkig kwam de gyn er zelf bij en was het gebonk weer snel hoorbaar. En 'haar', je krijgt dus een meisje? Had ik waarschijnlijk even gemist, maar erg leuk!! @Borelli: het is nu weer anders. Mijn man heeft nu toch weer geen pfeiffer, maar het cmv-virus. Schijnt longontsteking en alle ellende die hij heeft gehad te veroorzaken. De waardes van zijn lever waren al weer aan het zakken, dus het is blijkbaar al weer op z'n retour. De waardes van pfeiffer waren verhoogd, maar dat kwam omdat hij het al een keer gehad had en dan zijn die waardes blijkbaar standaard verhoogd (en worden ook nog eens getriggerd door dat andere virus). Het is in ieder geval wel een variant die soortgelijke symptomen heeft. Hoe voel jij je? Veel last van kwaaltjes?
Meiden, ben even heel verdrietig. Liet voorzichtig bij mijn moeder vallen dat ik weleens zwanger zou kunnen zijn. Zij reageerde niet zo leuk. Ze vindt het stom van ons gezien situatie waarin we nu zitten. Ik had paar jaar moeten wachten. Wat gezien mijn leeftijd echt geen optie is voor mij. Appartement staat nl. te koop zodat we huis kunnen kopen vlak bij m'n ouders. Wat ivm oppas heel handig is. Omdat m'n vriend geen vast contract heeft en te weinig verdient, moet dat op mijn salaris en daarom werk ik nu fulltime. Plan was om nu twee jaar fulltime te werken ivm hypotheek, waarvan een dus al eind gevorderd is, en erna minder werken. Het is een huis wat van mijn grootouders is geweest, dus ik moet het kopen van mijn ouders en tante.in mijn optiek kan dat nog steeds, want ik ga pas in juli met verlof als alles goed mag gaan en als ik dan na verlof weer ga werken is het minder dan een jaar even zwaar maar erna kan ik dan minder gaan werken. Met dat in vooruitzicht weet ik dat ik dat aan kan. Want het is tijdelijk. Zij zegt dat dat niet kan. Zij zijn tevens oppas voor ons zoontje dus we hebben op veel fronten met elkaar te maken, dus kan dit niet zo maar naast me neerleggen. We zijn heel hecht als familie en ik extra met mijn moeder, dus dit maakt me extra verdrietig....o en ik werk in onderwijs waardoor dat fulltime werken nu best haalbaar is gezien vele vakanties en soepele roosters...
@Juffie wat balen zeg zo'n reactie van je moeder. Ik snap dat je dat niet wilt horen maar misschien moet ze even aan het idee wennen want ja het is inderdaad niet niks wat je omschrijft. En dan ook nog wat je met je eerste kindje heb meegemaakt. Ik merk bij mijn ouders/schoonouders ook wel eens dat ze zich om allerlei zaken zorgen maken die ik zelf geen probleem vindt (zoals het feit dat ik bijna fulltime werk en hoofdkost winnaar ben). Mijn schoonmoeder reageerde ook heel negatief toen ik vertelde dat we toch nog voor een derde kindje wilde gaan. Jammer maar het is natuurlijk wel onze keuze. Nou ja, ik hoop voor je dat ze het snel positiever gaat zien! Overigens vertellen wij pas onze familie wat als we een goede eerste echo hebben, dus weet nog niet wat de reacties zijn...
@Juffie: snap dat je een andere reactie had gehoopt, maar misschien moet ze het even laten bezinken. Toen ik zwanger was van de oudste woonde ik maar heel kort samen en omdat mijn man naar mij toe is verhuisd, had hij ook nog geen werk. Maar het kindje was echt gewenst. We hadden, gezien onze leeftijd, gedacht nog lang 'bezig' te zijn, maar toen bleek ik in ronde 2 al zwanger. Dus ook wij waren geschrokken, maar op een positieve manier. Toen ik mijn moeder vertelde dat ik zwanger was, kreeg ik ook als reactie: 'dat kunnen we er ook nog wel bij hebben'. Zij dacht ook alleen maar dat mijn man geen werk had (dus dat moest al 'opgelost' worden) en dan ook nog eens een kind erbij. Terwijl wij dat natuurlijk heus al allemaal bedacht hadden hoe we het zouden kunnen doen. Ze heeft toen 2 wkn amper tegen me gepraat en al helemaal niet over mijn zwangerschap. Het leek wel alsof het gewoon niet bestond. Later draaide ze bij en was ze heel blij dat ik zwanger was. Ik denk dat zij heeft gedacht dat het een 'ongelukje' was. Dus laat het, voor nu, even rusten. Als ze er weer over begint en je gebruikt alle argumenten die je nu ook tegen ons gezegd heeft, dan zal ze echt wel snappen dat het een weloverwogen besluit is geweest.
Dank voor je lieve reacties! Ja ik weet ook dat het bezorgdheid is. Mijn moeder vindt het heel vervelend dat ik kostwinner ben en zoveel moet blijven werken ipv drie dagen ofzo. Ze mist ambitie en doorzettingsvermogen bij mijn vriend en dat snap ik ook wel. Daar ben ik af en toe ook gefrustreerd door. Door eigen toedoen heeft hij nl baan ver onder z'n niveau en hij doet er vrij weinig aan om die situatie snel te katen veranderen. Ik wilde het ook pas na echo vertellen, maar mijn moeder hintte zelf ernaar. En dan kan ik niet liegen, bleef dus vaag. En toen ontstond dit gesprek. Ze belde net en vindt t vervelend dat ik me nu zo rot voel. Maar ze wil dan ook gelijk eerlijk en realistisch zijn. Ik heb gezegd dat er wat mij betreft niets verandert aan situatie rondom huis/werk. Zij heeft daar zorgen om. Vooral richting mij. Ze vindt dat te veel op mijn schouders neer komt. Maar ze was al iets milder nu. En zei ook dat als ik er blij mee ben, zij dat ook is.
@Juffie: fijn dat ze je nog even gebeld heeft en dat je er een beter gevoel bij hebt nu. Het is wat met die bezorgde ouders, hè? Maar zo te horen gaat het helemaal goedkomen! Mijn moeder moet er ook nog steeds aan wennen dat ik veel werk (in haar ogen dan). Zij komt nog uit de tijd dat als je kinderen kreeg, de vrouw thuis is tot de kinderen wat groter zijn en dan pas weer gaat werken. Heb haar al vaker uitgelegd dat het leven helaas te duur is om zo maar een baan op te geven.
Nou ja naast andere generatie blijft ze pissig dat mijn vriend uit zichzelf niet meer doet om meer in t laatje te brengen zodat ik minder kan werken. Terwijl ik daar al me in berust heb. Aard van beestje verandert niet.
Dat klinkt gelukkig al wat beter Juffie, fijn voor je. Het komt vast wel in orde. @Sneeuwmees, dat is een verrassende wending bij je man. Maar goed te horen dat het wat beter lijkt te gaan. Hoe lang kan dit nog duren? Hier gaat alles prima, eigenlijk bijna geen klachten wat ik maar als een positief iets ziet want dat had ik bij mijn jongste ook niet. Vorige keer (MK) was ik juist behoorlijk misselijk dus vind het niet erg dat dat nu niet zo is. Zo nog 34 weken volhouden hi, hi
@Juffie: mijn moeder kan het ook nooit laten om een mening over andermans leven te hebben. Probeer zelf dus ook maar zoveel mogelijk ene oor in, andere oor uit te doen. @Borelli: fijn dat de klachtjes tot nu toe meevallen. Ik had het juist andersom, dat bij de keer dat het misging ik niks voelde. Dus ik wilde hoe dan ook juist van alles voelen. Denk dat ik mijn borsten wel bont en blauw heb geknepen om maar te zien of ze nog 'gevoelig' waren.. Met mijn man moet het vanaf nu alleen maar in stijgende lijn vooruit gaan. Het is een virus wat een week of 5 duurt (maar soms ook enkele maanden). Hij heeft er met de longontsteking erbij al een aantal weken op zitten. Dus hopelijk is hij er snel vanaf.
Goh twee zwangeren erbij echt top meiden van harte gefeliciteerd hoor. Lees wel steeds maar niet altijd de puf om mee te lullen hihi. Hier woensdag weer een echo gehad en bloedprikken voor de combinatie test. Toen moest ik een afspraak maken voor de kerst voor nekplooi meting. Grrr vol nu kan ik pas 31 dec. En ohh ik haat dit zo he. Angst zit er in weer. Wat als het fout is, of wat als het hartje is gestopt. Ben zo bang nu weer. Dus heb gewoon een pret echo staan op 19 dec, kan mij het schelen ik moet echt voor de kerst nog een kloppend hartje hebben gezien anders vertel ik het niet thuis aan de kinderen ihihi ohh erg he ikke? ben wel paar dagen vooruit gezet, vandaag dus 10 weken. Yesss bijna uit de gevaren zone. Foto is er bij, al lijkt het wel of die kleine een gaatje in zijn hoofd heeft, vergeten te vragen wat dit zou kunnen zijn.
Hi Lolababy, dat ziet er super goed uit! 10 weken al wat fijn zeg voor je...ik zou superblij zijn als ik zover ben want al mijn MK's waren tussen de 7-9 weken. Maar dat is natuurlijk per persoon verschillend dus ja een pretecho voor de kerst vind ik helemaal logisch! En dan met kerst leuk nieuws voor iedereen. @Sneeuwmees, dat klinkt wel positief, hopelijk kan je man 2015 dus weer gezond beginnen. Ik ben vandaag lekker vrij, kinderen zojuist op bed gelegd (ook de oudste van 5) dus nu even relaxen. Nog 12 dagen tot de eerste echo, daar kijk ik nu al naar uit en daarna kerst en 2e kerstdag naar Oostenrijk op vakantie. Ben er echt aan toe en is natuurlijk ook goed voor de uk als ik geen werkstress heb.
Hallo allemaal, ik ben er nog en lees ook mee, alleen retedruk op werk. Heb net de hele week in Eindhoven gezeten voor mijn werk, hele week in hotel en lange werkdagen, en nu dus eindelijk lekker thuis voor een hopelijk rustig weekend. Hier gaat alles goed, ik voel de kleine veel bewegen en dat is soms best gek, want het leidt vaak zo af van mijn werk. Of dat het bijna een beetje onaangenaam is, dan drukt ze van binnen best pijnlijk tegen bepaalde plekken dat ik even tegen moet duwen ☺️ Maar ja, goed teken toch, dat ze lekker groeit. Maar ik kijk toch echt erg uit na het einde van de zwangerschap. Ik heb inmiddels echt giga spataderen en loop alleen nog rond met steunpanty ( gelukkig is het winter, maar ja, het zit toch niet zo lekker) en sinds een tijdje heb ik ook nog eens aambeien erbij. Tjongejonge, wat heb je er niet allemaal voor over 😉 Volgende week nog 2 dagen werken, dan tot begin januari vakantie, en dan al bijna met verlof. Heeeeeel fijn! Ik leef helemaal met jullie mee trouwens, de wachttijd tot de 12 weken is mega slopend. En zelfs daarna - ondanks alle goede echo's en tests- blijft het toch onzeker. Nederbelgje, ik begrijp je heel goed, ook al ben je al zo ver. In week 17 kon ik haar voor het eest bewust voelen, en dat hielp toch wel om wat rustiger tw worden! Dan weet je tenminste dat je kindje leeft! Dus hopen dat jij je kindje ook gauw mag voelen - bij d tweede gaat dat vaak wat sneller, dus gebeurt vast heel gauw! En Juffie, vervelend met je moeder maar aan de andere kant ookbegrijpelijk. Je bent en blijft gewoon haar kind, hoe oud je ook bent, en ze zal zich altijd zorgen om je maken en willen dat je het goed goor elkaar hebt en niet te zwaar - dat wil jij toch ook voor je kinderen, en dat zal blijven zolang je leeft, denk ik!
@Borelli: zal best zwaar zijn met 2 kleine kinderen en dan nog zwanger. Toen ik zwanger was, keek ik wel eens verlangend naar de wijzers van de klok of ik mijn zoontje al naar bed kon brengen. En ik heb het ook wel eens gehad, dat ik zat te knikkebollen op de bank en hij me wakker moest maken. En voor mij werkte het ook zo dat ik pas gerust kon ademhalen totdat ik voor de grens van de vorige mk heen was. Gek genoeg blijft dat toch in je achterhoofd spoken. Maar bij jou gaat het helemaal goedkomen! @Zomersproet: respect dat je nog zo druk bent op je werk naast je zwangerschap. Zal echt slopend zijn. Tijdens mijn zwangerschap lag mijn zoontje ook wel eens dwars, waardoor als ik iets voorover leunde achter mijn bureau, ik pijn kreeg bij mijn ribben. Dus dat was ook vaak een beetje schuin zitten en een beetje porren. Maar het schiet voor jou al lekker op. Ik bedacht me vanmiddag nog hoe bijzonder deze periode vorig jaar was. De donkere dagen tot kerst, zwanger het jaar uit en verlangend naar het nieuwe jaar uitkijken omdat dat het jaar zou zijn dat mijn kindje geboren zou worden. Kreeg er nog een warm gevoel van van binnen toen ik daar aan terugdacht. @Lolababy: wat een mooie echo! En altijd lekker om een paar dagen vooruit gezet te worden. Goh, 10 wkn al weer! Wanneer mag je de utrogestan afbouwen?
@sneeuwmees, valt wel mee hoor met de kids maar soms wel lekker zo'n middagslaapje van ze. Ik heb gelukkig weinig klachten behalve dan een erg kort lontje en 's avonds moe vooral als ik net thuis ben van mijn werk. Maar ja allemaal voor het goede doel toch?