Mama of zwanger op latere leeftijd

@ Juffie, ja helemaal super van de verkoop! Dat lost toch alweer een deel op van de stress lijkt me. Spannend de echo vrijdag, super leuk om zo'n klein minimensje te zien natuurlijk. Als je de NIPT in Belgie doet, krijg je het geslacht ook automatisch. Weet niet of dat in NL ook gedeeld wordt. Gewoon even vragen denk ik.

Hier vanochtend de curettage gehad. Lekker vroeg (8 uur) dus ik mocht om 12 uur alweer naar huis...heel fijn. Ik begon gisteren steeds meer te vloeien dus misschien was het vandaag of morgen ook wel spontaan gekomen maar het risico van een onvolledige MK en daarom alsnog curettage vond ik te groot. Ben wel blij dat het nou achter me is. Van de narcose houd ik wel 2 weken last maar dat heb ik er wel voor over. Heb in ieder geval totaal geen spijt dat we het nog een keer hebben geprobeerd (natuurlijk heel zuur deze afloop) dus dat is wel fijn in de verwerking. Nu lekker vooruit kijken.

 

@Borelli, gelukkig!! Het is achter de rug en goed gegaan. Mmar man, dat je zo het jaar moest beginnen had je ook niemand gewenst! Goede instelling, lekker positief vooruitkijken nu!

 

...en juffie, gefeliciteerd!! Een grote last van je schouders, zeg dat wel. Ik had het ook pas door toen ons huis eindelijk verkocht was, hoe veel stress het eigenlijk had veroorzaakt!
Nu met goede moed de volgende stappen aan 😊

Ik heb vanavond een rondleiding in het ziekenhuis... Had me uiteindelijk toch maar aangemeld op de valreep, de eerste bevalling was in het OLVG waar ik heel tevreden was maar we zijn sindsdien verhuisd. Het leek me toch fijn om even te zien waar ik zo terecht kom en wat hun beleid is bv watbetreft borstvoeding en huidcontact enzo. Maar met name de kamers, want dat is hier kennelijk anders- in het OLVG lag ik gewoon de hele dag in dezelfde ruimte, met eigen douche en wc enzo, alleen zonder andere vrouwen, dat was erg fijn.
Nou we zullen zien. Hebvandaag eigenlijk geen puf, ik voel me bizar slecht, alsof mijn maag niet goed is. En helemaal 'vol' voel ik me vandaag, heel onaangenaam. Ik zou het liefst op de bank liggen maar dan mis is dus die rondleiding 😔 Nog een dag werken morgen, dan heb ik dat ook achter me. Ik denk, ik ben gewoon toe aan rust nu. Ik was toch best bezig tot nu toe, helemaal niet zo zwanger- bezig. Tijd om aan te beginnen lijkt mij.

 

@Borelli: 'fijn' dat het achter de rug is en meegevallen is. Kan me voorstellen dat het ook goed voelt dat het nu achter de rug is. Nu tijd om het een plekje te geven en inderdaad de blik op vooruit te hebben. Knuffel!
@Zomersproet: nog een dagje werken en dan lekker verlof! Je hebt lang en hard genoeg doorgewerkt, en op een gegeven moment ben je inderdaad echt toe aan rust. Ik zei bij beide zwangerschappen, toen ik met verlof ging, dat ik nu echt even zwanger wilde zijn. Ook ik werkte en leefde door en ondertussen was ik ook nog zwanger. Die 4 wkn had ik ook echt nodig om er helemaal naar toe te leven (en echt tot het besef te komen dat er echt een kindje ging komen).
En jij al even het zkh bekeken? Eigenlijk wel slim, want het moet wel goed voelen. Hoe bedoel je dat je in dit zkh met meerdere vrouwen op een kamer ligt? Lig je hier samen tot de bevalling begint?
@Juffie: het wordt in alle opzichten een jaar met nieuwe starts. Jullie relatie heeft weer een nieuwe start gekregen, een ander huis, een kindje erbij... Veel hoogtepunten om naar uit te kijken. Wanneer weet je of jullie huis verkocht is?

Hier voor de derde avond op rij een ontroostbaar mannetje. Weet niet goed wat er aan de hand is. Vorige week is mijn man met hem naar de dokter geweest en toen bleek hij een beginnende oorontsteking te hebben. Dat leek beter te gaan, maar nu dus al weer 3 avonden op rij hard huilend wakker iedere keer. Wil morgen toch nog maar eens naar de huisarts proberen te gaan. Of het nu toch weer een tandje is, of toch de oren. Zo lastig dat je alleen maar op signalen af kan gaan en niets zeker weet. Zat er maar een gebruiksaanwijzing bij als ze geboren werden, hè?

 

Borelli, dikke knuffel voor jou! ik vind je een bikkel. knap hoe je omgaat met de situatie.

juffie, fijn dat jullie appartement verkocht is.. zo zie je maar.. de oplossing komt als de nood het hoogst is.

sneeuwmees, wat vervelend van je kleine man.. ik weet wel dat een oorontsteking bij baby flink pijn kan doen en voor hen heel naar voelt.. het zou kunnen dat het nog wat sluimert bij hem.. goed dat je het zo in de gaten houdt. en beter een keer te veel bij de dokter dan te weinig denk ik dan maar!

zomersproet, we hebben veel overeenkomsten zeg.. mijn dochter heeft ook zo lang gedaan over zwemles, uiteindelijk geslaagd voor haar A diploma maar ik krijg haar nu met geen 10 paarden meer naar het zwembad voor haar B diploma. het idee dat ze weer dat gat door moet bezorgd haar grote, diepe angsten.

Ik heb het B-diploma dus maar even uitgesteld. wel gezegd dat ze die nog moet halen voordat ze alleen naar disco zwemmen en dat soort dingen mag dat vond ze een goede deal. vrij zwemmen vindt ze overigens weer wel erg leuk en tijdens de zomervakantie was ze het zwembad niet uit te krijgen.. hele dagen vertoefde ze in het water!

verder is het nog steeds af en aan onrustig met haar.. op de maandag voor het weekend dat ze naar haar papa toe gaat krijgt ze al buikpijn. savonds lezen we nu bij mij in bed en mag ze daarna een half uur bij me liggen.. maar wel met als afspraak dat ze daarna rustig gaat slapen en geen drama's maakt. dat lijkt te werken.. ze wil alleen maar bij mij zijn.. laatst zaten we op de bank met wat ruimte tussen ons in, toen keek ze me ineens aan met tranen in haar ogen en zei ze.. ik mis je al bij het idee dat je er niet bent.. achosss het is wat... een pasklare oplossing heb ik niet maar ik merk dat veel knuffelen, duidelijkheid, rust en regelmaat wel helpt. ik hoop wel voor haar dat ze snel weer wat zekerder en lekkerder in haar vel zit en ook weer kan genieten van de weekenden bij papa want ze is wel echt heel dol op hem.

ik ben zelf vorige week de hele week ziek geweest door die killer griep! waardeloos was dat maar nu gelukkig weer beter en aan het werk. mijn buik groeit gestaag door en mijn borsten zijn echt enorm.. ik krijg er de ene na de andere opmerking over maar ach.. mijn kleine meisje in mijn buik voel ik lekker bewegen en ik ben dankbaar en blij dat het verder allemaal zo goed gaat met de zwangerschap! overmorgen 22 weken en de tijd lijkt nu ineens veel sneller te gaan gek genoeg..

nou lieve allemaal, een fijne avond!

lfs, Dorri

 

@Dorri: wat sneu dat je dochter zo gespannen is voor haar bezoekjes aan haar papa. Kan me voorstellen dat het voor zo'n kind ook lastig is, omdat ze vaak naar beide ouders zo loyaal zijn. En het liefst de 'kudde' bij elkaar willen houden. Veel liefde, knuffelen en genegenheid is inderdaad vaak het beste medicijn.
En jij ook al geveld door de griep. Ik hoor zoveel mensen die al geveld zijn en het is een heel venijnige griep heb ik gehoord. En dat lijkt me best heftig met de combi van zwanger zijn, wat ook al heel veel energie vreet. Hopelijk voel je je snel beter.

Vandaag weer een afspraak gemaakt voor de jongste. Oorontsteking is nog niet over en ook nog steeds niet minder. Dus de huisarts vond het nu wel tijd om hem een penicilline-kuurtje te geven. Hopelijk gaat het snel beter, want het arme kind is zo niet zichzelf en dat huilen gaat je door merg en been.
Inmiddels liggen ze alletwee in bed en zit ik zowat te knikkenbollen op de bank. Heb nog een enorme wasberg staan waar ik al dagen aan moet beginnen, maar waar me de puf ontbreekt. Nu ook eigenlijk, maar ja, zal me er straks toch maar toe proberen te zetten. Morgen gelukkig een dagje vrij. Maar dan mag ik weer naar de fysio. Ik ben nu begonnen met bekkenfysio omdat ik na de bevalling weer steeds meer last krijg. Dus begin van een nieuw jaar en het goede voornemen is om nu even flink aan mezelf te werken.

 

O oorontsteking is zo naar, sterkte Sneeuwmees!
En die griep, ja die heerst flink, hier gelukkig na een week er ook helemaal van af. rustig nog aan Dorri!
Zomersproet, hoe was de rondleiding?
Borelli, hoe is het nu? Fijn dat behandeling goed is gegaan, nu tijd nemen voor alle gedachtes en gevoelens

Hier: maandag tekenen voorlopig koopcontract! Dus het gaat vast allemaal nu goed. Plannen voor nieuwe huis lopen ook in volle gang, moet veel gebeuren, niet alles kan, maar noodzakelijkste dingen gaan eerst. We moeten er nl per mei al in. Dus het een en ander zal ook na bevalling nog moeten gebeuren. Ik vind het prima, als het maar schoon en bewoonbaar is rondom bevalling en kraamtijd. Erna komen de grotere verbouwingen vanzelf wel.
Vrijdagmiddag termijnecho! Zo spannend! Mijn buik is s avonds al best een bolletje, dus dat geeft mij wel moed. Verder zijn mijn darmen mega verstopt, nu dus aan van die zakjes. Mijn huisarts zei: je moet niet bang zijn dat het mis is, je hebt volop kwaaltjes, dus het zit goed. Ik weet dat het onzin is natuurlijk, maar toch ben ik deze week daardoor wel iets rustiger. Als echo vrijdag goed is, dan maandag NIPT en als die uitslag goed is, dan ga ik heerlijk genieten en het mensen ook vertellen. Nu weten alleen mijn ouders en zus het.

 

Het is helaas niet meer gelukt met de rondleiding in het ziekenhuis. Ik voelde me die middag al zo beroerd en dat werd steeds erger. Uiteindelijk had ik dus een buikgriep en lag maandag avone en dinsdag plat. Nu zijn de klachten in mijn buik en misselijkheid wel iets beter maar ik voel me mega slap en kan alleen maar kleine dingetjes doen in huis en plof dan weer neer op de bank. Leuk begin van mijn verlof 😔 Het hakt er behoorlijk in als je zwanger bent, alle energie lijkt naar de baby te gaan, ben in die 2 dagen ook al 2 kg afgevallen, maar ik las dat het niet erg is zolang je maar veel drinkt. En dat doe ik, heb verschrikkelijk veel dorst. Onze dochter henpb ik de laatste dagen ook maar veel 'uitbesteed', ik wil echt niet dat ze ziek wordt. Het is CITO week en zaterdag afzwemmen, dat willen we ECHT niet missen!! Ze is heel lief voor mij omdat ik ziek ben, ook wel weer erg schattig om te zien.
Dorri, zo te zien hebben we echt veel gemeen. Mijn dochter is ook niet te bewegen om B diploma te halen, en ik zei dat het voor even prima is. Lijkt me ook wel fijn om straks niet nog weer de zaterdag ochtenden in het zwembad door te brengen met zo'n ukkie Erbij. Zij vindt water op zich ook niet erg, in de zomer was ze ook niet uit zee te krijgen, maar de zwemles- daar heeft ze gewoon een hekel aan. We hadden altijd beloofd dat als ze haar diploma heeft, ze naar paardrijles mag, haar grote wens sinds ze 2,5 is, echt waar. Ze heeft iets met paarden (geen idee van wie ze dat heeft...?) maar dat zal dan wel de volgende zaterdagroutine worden, bij de manege rondhangen 😉

Mijn vriend vliegt vanmiddag naar Muenchen voor zijn werk. Op zich geen probleem, en morgen avond is hij er weer, maar toch... Vreemd gevoel. Er zal wel niets gebeuren en mijn ouders zijn in de buurt.
Op 11 februari is hij ook uitgenodigd voor een sales meeting in Keulen. Voor hem een goed moment om alle klanten te zien, die hij dan niet hoeft te bezoeken. Maar het is wel erg vlak bij de uitgerekende datum. We willen nu even de liggingsecho afwachten en de draaipoging indien nodig, en ik heb gezegd dat als hij gaat, dan met de auto- dan kan hij in 2,5 uur weer thuis zijn indien nodig. Normaal gaat hij met de trein maar dat vind ik dan te link. En drinken mag hij dan natuurlijk ook niet (ze vieren daar ook nog eens carnaval, maar dat is dan dikke pech, ik mag tenslotte ook al maanden niks Drinken).

 

Zo, Muenchen is last minute gecancelled omdat mijn vriend een paar uur misselijk was en vaak naar WC en ook nog dacht te moeten overgeven. En zo moe. Allemaal dezelfde symptomen, ach, heeft ie het dus van mij gekregen 😞
Nu is onze dochter dus de enige die echt fit is *afkloppen* want ik ben ook nog heel slapjes. Net heb ik toch even boodschappenngedaan en kreeg ik zowat een zweetaanval.
Blijkbaar heerst het, hier nog meer dames met griep of buikgriep? Verschikkelijke tijd van het jaar is dit, op naar de lente!

 

@Zomersproet: hoogzwanger en dan ook nog zo ziek geweest. Geen goede combi inderdaad. En zo had je het begin van je verlof zeker niet voorgesteld. Vervelend dat je vriend zich ook beroerd voelt, maar wel een prettige bijkomstigheid is dat hij nu thuis is. Mijn man is vrachtwagenchauffeur en vond dat toen ook wel spannend. Omdat bij hem apneu is geconstateerd, had hij 3 maanden rij-ontzegging en kon niet werken. Dus dat was toen wel prettig met mijn bekkenklachten zo op het laatst dat hij veel kon doen. Achteraf was het maar goed ook, want omdat het een geplande ks zou worden, kon hij natuurlijk vrij goed vrij laten plannen en we waren van plan dat vanaf de ks pas in te laten gaan. Achteraf dus goed dat hij door dat apneu thuis was, want de kleine besloot ook nog eens eerder te komen. Als hij dan een nachtdienst had gehad en ik had thuis alleen gezeten met gebroken vliezen, had ik dat toch wel spannend gevonden.
@Juffie: fijn dat het voorlopig contract getekend gaat worden. Is toch weer een stapje in de goede richting. En ik zou inderdaad maar zorgen dat het schoon en bewoonbaar is en alles op z'n tijd doen. In ieder geval niet mijn voorbeeld volgen om met 35 wkn zwangerschap nog even te denken dat je in 2 wkn wel even een badkamertje kan laten verbouwen....hihih..

 

Sneeuwmees, idd lastig plannen met zo'n Beroep, kan me dus goed voorstellen dat het prima uitkwam, ook al is apneu natuurlijk geen pret! Ik werk bij Philips en had 2 jaar geleden een project voor de slaap apneu producten van Philips, met onderzoek naar mensen die het hebben, en het is toch echt heftig- voor degene die het heeft mar ook de familie. En dan die maskers voor s'nachts. Ik heb het toen geprobeerd en von het heel erg, die heftige lucht die je neus en mond ingeduwd wordt, maar ja, blijkbaar helpt het wel... De patienten zeiden allemaal veel beter uitgerust te zijn en eindelijk weer beter te kunnen slapen. Maar als partner lig je dan wel naast zo'n luchtmachine de hele nacht en hoor je dat best wel, lijkt me. Is je man ook aan zo'n CPAP machine met masker? Lijkt me namelijk erg als hij niet uitgerust is en dan s'nachts nog moet rijden, grote kans dat hij zomaar in slaap valt, toch?

Ik ben net bij de gyn geweest, en ons meisje ligt in een complete stuit. Dat wordt dus een draaipoging aanstaande maandag. Dan gaan ze met 2 gyns proberen de meid te draaien. Best spannend!! Op zich zijn de kansen goed, zei ze net. Mijn buik is heel soepel, placenta ligt niet in de weg, kind is niet te groot, het is al een tweede zwangerschap, ook beter kennelijk. Ik word dan aan een CTG aangesloten en ze hebben echo erbij om alles goed te kunnen observeren. Ben heeel benieuwd. Zo jaak je toch elke keer weer wat nieuws mee 😉

 

@Zomersproet: wat een toeval dat jij in zo'n project hebt gezeten. Mijn man heeft inderdaad een CPAP met neusmasker en inderdaad van het merk Philips. Toen ik mijn man leerde kennen snurkte hij al in zijn slaap. Dat had hij zijn hele leven al, zei hij. Maar in 2012 begon ik te merken dat hij heel onrustig en onregelmatig snurkte. Later kwam daarbij dat hij zijn werk moeilijker kon volhouden en als we bijv. een uurtje of 1,5 uur ergens naar toe moesten rijden, zat hij al te knipperen met zijn ogen en steeds vaker gebeurde het dat we onderweg stopten om te wisselen van stuur omdat hij moe was. Dat vond ik wel vreemd en baarde me ook wel zorgen, omdat hij vaak ook 's nachts alleen achter het stuur zat. Dus ik ging hem vaak ook 's nachts bellen om hem soms letterlijk 'binnen te loodsen' door hem aan de praat te houden. Maar dat was geen doen, want als hij dus nachtdienst had, had ik dat ook. Hij sliep steeds meer, maar rustte steeds minder uit, leek het wel.
Tot ik ineens aan apneu dacht. Heb toen de symptomen opgezocht en hij bleek er toch wel erg veel te hebben. Ook enorm zweten. Zo erg dat ik het kussen van het bed zelf regelmatig echt uit moest wassen. Inmiddels was ik zwanger en was het voor mij nog zwaarder om 's nachts ook vaak geen oog dicht te doen, vanwege zijn werk. Mijn man was dus ook al op zoek naar ander werk gegaan, omdat hij het niet meer trok. Maar een andere baan heb je ook niet zo maar gevonden. Overdag viel hij zo maar een keer of 10 in slaap terwijl hij in huis zat. Dat baarde me wel zorgen voor als de baby geboren zou worden. Mijn man zou ook gedeeltelijk de zorg voor de kleine op zich nemen, maar ik vond dat doodeng als hij steeds in slaap viel en er met zijn gedachten niet bij zou zijn. Een ongeluk zit immers in een klein hoekje met een klein kind. In december heb ik er toch maar op aangedrongen om het op z'n minst te laten onderzoeken. Mijn man had zoiets dat hij het dan wel na zou gaan vragen. De huisarts geloofde er niet direct in, maar ging er toch in mee om het een keer te laten onderzoeken. Mijn man moest toen met van die plakkers op zijn hoofd gaan slapen en van alles opschrijven. Met korte tussenpozen, steeds even slapen, weer wakker enz. De volgende dag moest hij de apparatuur inleveren in het zkh en hij zou een paar weken later dan een afspraak bij de neuroloog hebben. Maar amper een uur nadat hij de spullen had ingeleverd werd hij al gebeld door het zkh. De hoeveelheid ademstops die hij had, waren verontrustend hoog, of hij gelijk terug wilde komen voor nog een vervolgonderzoek en de volgende dag direct bij de neuroloog langs. Volgens mij is onder de 10 ademstops per uur 'normaal' of acceptabel en is 40 hoog. Mijn man had er 69 per uur. Dus een ernstig geval. Hij had toen binnen 2 wkn zo'n apparaat. Volgens de neuroloog, kwam hij, vanwege dat hoge aantal ademstops nooit in een goede, diepe slaap. Als hij een nacht had van 8 uur slaap had, had hij werkelijkheid maar 3-4 uur geslapen. Dus dat was enorm schrikken, zeker omdat hij dus wel 10-12 uur achter het stuur zat. Mijn man heeft zich toen gelijk ziekgemeld, tot hij de CPAP zou krijgen. Toen hij dat apparaat kreeg, vertelde die man die hem kwam installeren hem, dat hij 3 maanden niet mocht autorijden omdat hij eerst helemaal aan het apparaat moest wennen. Bovendien wordt je lichaam ook een soort van 'ge-reset' en dat heeft even tijd nodig. Achteraf kwam dat dus goed uit omdat ik in de laatste 3 maanden van de zwangerschap zat en veel bekkenklachten had.
Door dat apparaat voelde mijn man zich ook echt als herboren. Zijn ademstops zijn nu altijd onder de 2 per uur (ipv 69), dus erg netjes. Hij voelt zich nu ook echt uitgerust als hij wakker wordt en heeft overdag ook meer puf. Ook het autorijden gaat weer goed en hij kan de nachtdiensten ook weer beter volhouden.
Het is inderdaad even wennen zo'n apparaat. Maar moet zeggen dat het geluid me erg meevalt. Het lijkt een beetje op een zee-briesje en moet zeggen dat ik het al amper meer hoor. In ieder geval een prettiger geluid dan het gesnurk van hem (wat hij nu niet meer doet). Maar het nadeel is wel dat hij er niet meer vanaf komt en voor hem vind ik het wel sneu. Ook als je op vakantie gaat, moet je altijd aan dat apparaat denken en echt sexy is het natuurlijk ook niet, zo'n man met olifantenslurf naast je. Maar alles voor het goede doel....hihi...

Maar wat een nieuws bij jou. De kleine in een stuit. Ik heb bij de oudste ook een draaipoging gehad, maar omdat ik van mezelf stevig ben en omdat het de eerste was, konden ze moeilijk grip op het kindje krijgen. Ze hadden al een vermoeden dat het waarschijnlijk niet zou gaan lukken, maar ze wilden het toch geprobeerd hebben. Uiteindelijk lukte het dus inderdaad niet bij mij.
Hopelijk bij jou meer succes! Of dat de kleine zich nog bedenkt en alsnog een koprol maakt.

 

Ha dames
moeilijk hoor borelli, maar je hebt ook dit vreselijke erop zitten. Heel veel sterkte!

Juffie, van harte gefeliciteerd met de verkoop. Fijn en een zorg minder!

Zomerspelen, spannend de stuit, nu duimen dat het draaien gaat lukken, succes!

Ff posten nu

 

Sneeuwmees, wat sneu voor je mannetje zeg, dacht idd al dat t misschien niet over zou zijn. Beterschap!

Dorri, dat breekt je hart ook zeg.... De zoon van mijn vriendin heeft het daar ook altijd zo moeilijk mee. Hij gaat er nu ook niet meer heen. Ik hoop dat jullie er zo uitkomen en ik vind het heel knap hoe je ermee om gaat.

Ff discussie hier verder voeren, grrrr..... Mannen

 

Vandaag echo gehad....en kindje lag flink te spartelen (voelde het al wel een beetje laatste dagen, dus dat klopt!) en week vooruit gezet. Zo. Dat gaat dan ineens hard, al zo goed als twaalf weken nu! Maandag NIPT-test en als die uitslag binnen is, duurt drie weken, gaan we het iedereen vertellen. Nu al wel vast wat mensen die dichtbij staan en aan m'n leidinggevende.

 

Hoo Schrikje, ziet er idd leuk uit, die link van jou! Het is wel helaas helemaal de andere kant van Amsterdam. Hier in Noord zijn er ook een paar maneges, en ik had een keertje gekeken bij eentje dichtbij. Later zou ze daar zwlf naartoe kunnen fietsen, dat vind ik dan wel weer fijn. Ik weet nog niet of ze daar ook veel extra activiteiten down, dat moet ik nog uitzoeken.
Grappig, dat gewichtsverlies nemen we allemaal altijd wel graag mee 😃 Verder is het natuurlijk helemaal niks, zo'n buikgriep, maar ja, wel even een crashdieet 😉 Ik zit daardoor bij 36 weken nu op 10kg extra gewicht, mij hoor je niet klagen, haha! De gyn zei ook dat het voor het kind in de buik geen kwaad kan, die zijn net een parasiet (haar woorden!) en pakken gewoon wat ze nodig hebben...

@sneeuwmees, heel herkenbaar, jouw verhaal, precies wat wij toen ook tegen kwamen bij ons projekt. Erg dat mensen met apneu dus niet doorhebben dat ze in principe maar heel weinig of kort diep slapen! En de drempel is heel hoog om daarmee naar de arts te gaan, want het is zo weinig bekend en veel mensen willen gewoon niet aanstellerig overkomen. Fijn dat het nu beter is met de CPAP!! En je hebt helemaal gelijk: een snurkende man naast je is ook niet fijn!! 😳

 

@Juffie: wat fijn dat je weer een goede echo hebt gehad en een bonus van een extra week vooruit is nooit weg. Ik had dat bij de oudste ook, dat ik toen ineens al bijna 12 wkn was, omdat ik ook 6 dgn vooruit gezet werd. Dus dat voelt zo enorm lekker. Denk je dat ze goed gaan reageren op je werk? Of bezorg je ze echt een 'probleem' met je zwangerschap?
@Zomersproet: 10 kilo is wel heel netjes. Die had ik er met 20 wkn al aan zitten. Ik ben (geloof ik) zo'n 19 kilo aangekomen. Maar ja, die moeten er na afloop wel weer af (en hik nog steeds tegen die laatste kilootjes).
@Schrikje: wat naar dat jullie ook geveld zijn geweest door de buikgriep. Die 2,5 kilo klinken mij ook wel aantrekkelijk, maar als het op zo'n manier moet, dan liever niet.

Hier een beetje een baalgevoel. Ik had gisteren op mijn werk mijn auto op de invalidenplaats van het werk gezet, nadat ik terugkwam van het voeden van mijn zoontje tussen de middag. Ik was later terug dan gepland en omdat ik merk dat mijn baas het nog steeds afkeurt dat ik naar huis ga om te voeden (ook al neem ik er verlof voor op), heb ik ook steeds zo'n onrust dat ik dan ook zo snel mogelijk terug op het werk wilde zijn. Ik was dus al laat en alle parkeerplekken waren bezet. Dus ik heb hem even op die plek geparkeerd. Dat heb ik wel vaker gedaan tijdens mijn zwangerschap toen ik erge bekkenpijn had en de receptie wist ervan. Ik zei altijd dat als er iemand bij moest (ondanks dat dat nooit gebeurd met 4 parkeerplaatsen) ik de auto gelijk weg zou zetten. Maar goed, nu dus al laat terug, nergens een plekje te vinden (of een eind moeten lopen en dus nog later terug op kantoor) en dus maar daar geparkeerd.
In de middag kwam iemand van de receptie me zeggen dat ik een bekeuring onder mijn ruitenwisser had. Ik vond dat al raar, omdat ik altijd gedacht had dat het eigen terrein was.
Toen ik naar huis ging, kon ik moeilijk het bedrag ontcijferen en snapte niets van het bedrag dat ze ingevuld hadden.
Eenmaal thuisgekomen, bleek ik het bedrag wel goed gezien te hebben. Ik heb nl. een bekeuring van 370 euro gekregen. Dat ik een bekeuring gekregen had, kon ik begrijpen en had zelf op 70 euro of zoiets gerekend, maar niet 370. Dus ik was (en ben) er behoorlijk ziek van. Doe je het uit goedheid om zo snel mogelijk op je werk terug te zijn en om mijn baas te pleasen (terwijl dat nergens op slaat). Maar goed, heb nu weekend, maar wel beseffend dat ik wel de hele week voor niets gewerkt heb.

 

WAT????? 370,- bekeuring voor fout parkeren?? Ik vind het te gek voor woorden!! Daar zou ik beroep tegen indienen!! Dat is toch bezopen??!!

 

Juffie, ik zie je post nu pas, sorry!! Heel veel succes maandag- en sterkte de komende 3 weken, wachten is altijd verschikkelijk!!!