@Fiol: hopelijk hoef je niet boven de pot te hangen. Ben bij de tweede zwangerschap slechts 2-3 dagen misselijk geweest en dat was al geen pretje. Dus petje af voor diegenen die week in week uit zo heftig misselijk zijn. Ook spannend weer dat je de eerste afspraken al weer hebt gemaakt. Word je nu nog extra in de gaten gehouden vanwege die hoge bloeddruk? Knap dat je lekker je huis aan kant maakt. Is toch een tikje zwaarder allemaal als je zwanger bent. Moet hier ook hoognodig, maar heb even een energiedipje en mijn man heeft vaak gewerkt als ik thuis was. En dan kan ik moeilijk echt even lekker opschieten met een onderzoekende peuter om me heen. En morgen lekker op pad met je moeder, leuk hoor! Veel plezier!
Hallo, even voorstellen hier. Ben net terechtgekomen op deze site en heb al paar verhalen gelezen. Bijzonder om te lezen. Ben 43 jaar en heb sinds een aantal maanden pas een kinderwens wegens een nieuwe relatie. In mijn vorige lange relatie was de wens er niet expliciet en merk nu dat het toch begint te kriebelen en ik het ook graag wil. Hoe raar kan het lopen. Mijn vriend is wat jonger dan mij en wil graag een kind van mij en ik van hem. Nu gebruik ik vooral de ovulatieberekenen site en ik hou sinds een aantal maanden mijn cyclus goed bij om te kijken hoe lang deze is. Gemiddeld zo'n 26 dagen de afgelopen 4 maanden. Soms op dag 23 en soms op dag 27. Ben al begonnen met foliumzuur slikken en ik ben nooit aan de pil geweest dus hoef verder niet te ontpillen. Vorige maand werd ik ongesteld na 3 dagen overtijd (of nou ja dag 27 eigenlijk) en baalde toch wel. Nu zit ik op dag 25 en voel het weer aankomen hoewel ik ook wat misselijk en moe ben. Hoop natuurlijk dat het zich niet aandient maar de menstruatiekrampen laten wat anders zien ben ik bang. Mocht het toch uitblijven dan ga ik vrijdag testen. Nog niet eerder gedaan. Hoorde overigens in mijn omgeving een aantal positieve spontane zwangerschapsverhalen, 1 van 43 (6 maanden zwanger) en eentje van 47 jaar (al bevallen van een gezonde dochter).
@Alexa: welkom hier en leuk dat jullie een kinderwens hebben. Ik heb die ook altijd gehad, alleen nooit een goede relatie gehad waarin dat mogelijk was. Op mijn 36e kwam ik mijn (toen nog vriend) tegen en op mijn 37e was ik zwanger. Toen ik net 38 was ben ik bevallen van mijn zoontje. Op 39 jarige leeftijd heb ik een miskraam gehad, waarna ik niet meer zwanger raakte. Uiteindelijk na 3 ivf-pogingen (en net toen ik de moed op begon te geven), raakte ik op ruim 41 jarige leeftijd alsnog spontaan zwanger en op 42,5 jarige leeftijd ben ik bevallen. Inmiddels ben ik 44. Op zich kriebelt het nog wel eens, maar omdat mijn laatste zwangerschap behoorlijk pittig was met bekkenklachten en twee kinderen (met werk en huishouden) best pittig is, is het eigenlijk ook wel goed zo. Maar soms... Toen ik zwanger wilde worden van de eerste keek ik ook op die vruchtbaarheidscalculators, maar ik ben toen gelijk begonnen met ovulatietesten. Toen bleek mijn eisprong 3 dagen eerder te vallen dan hij volgens de 'standaard calculator' zou vallen. Misschien kan dat ook bij jullie wel een handig hulpmiddeltje zijn. 43 is zeker niet onmogelijk, al kan het soms iets langer duren. Ik heb ook wel mensen om mij heen gehad (ook hier op het forum) die 43 waren en toch zwanger raakten. Dus hoop van harte dat jullie ook snel zwanger mogen raken!
Hoi Sneeuwmees, dank je wel voor je berichtje. Ja, raar is dat he dat dingen ineens anders kunnen verlopen dan eerder gedacht. Had zelf nooit gedacht dat ik een kinderwens zou krijgen maar in deze nieuwe relatie is dat toch opgebloeid. Wat leuk dat jullie twee kinderen hebben mogen krijgen. Misschien zijn die ovulatietesten toch wel een goed idee, bedankt voor de tip. Weet zelf nooit precies wanneer mn ovulatie is. Heb wel zojuist mn menstruatie gekregen dus deze maand is t in ieder geval niet gelukt. Merk wel wat verschil in menstruatieklachten de laatste paar maanden. Veel heviger en beginnen een week eerder dan normaal, dan had ik er altijd maar 1 dag last van. Wie weet wat de toekomst brengt, ik zal morgen op zoek gaan naar die testen, das al een goed begin voor nu.
@Alexa: het is zeker handig goed inzicht in je cyclus te krijgen. Later voelde ik mijn eisprong ook heel duidelijk, dus dat kon niet missen. Maar ik vond de ovutesten altijd wel een handig hulpmiddeltje erbij. Ik heb ze wel eens bij de Action gekocht. Die zijn niet duur en vond ik best goed. Ja, het leven kan soms ineens anders lopen. Ik was lang alleenstaand en was toen al aan het nadenken hoe ik evt. als alleenstaande toch moeder kon worden (adoptie of via KID) en gelukkig kreeg ik alsnog een fijne relatie, zodat ik toch nog zelf moeder mocht worden. Nooit gedacht, maar ben er dolgelukkig mee.
Hoi Alexa, welkom hier!! Ik ben 42 en 9 maanden geleden met nog 41 bevallen van een dochtertje. Ik heb ook al een 'grote' dochter van 7,5 We dachten eigenlijk dat we na een kind klaar waren maar en paar dagen voor mijn 40e heb ik toch maar de spiraal eruit gehaald. 8 maanden later was ik zwanger (van een tweeling nogal) maar ook bij mij helaas een miskraam ontdekt in de 11e week. Gelukkig ben ik daarna toch meteen in de eerste ronde weer zwanger geworden en dolblij met onze keuze toch voor een tweede te gaan 😃 Heel veel succes wens ik je in ieder geval! En ja, je hoort het idd vaker , laat moederschap, dus alles kan. De kans op miskraam is helaas groter en dat zie je ook helaas als je door dit topic scrolt. Vooral in het begin een zeer aktieve groep waarvan toch veel de ervaring hadden moeten maken. Maar het hoeft niet natuurlijk!
Goede morgen Hoi Alexa, ik ben 39 en net zwanger, na 8 maanden. Hier een mannetje van 6 jaar! Ik voel met soms erg beroerd. Misselijk, zonder spugen, veel pijn in mijn buik en mijn stoelgang compleet in de war. Nou ja volgens mij had ik dit in mijn vorige zwangerschap ook en ging het rond week 9 beter, dus daar hoop ik maar op. Vandaag de hele dag zwarte pieten, blehh helemaal geen zin in. Nou ja het zal moeten fijne dag dames!
Ik kom ook eens een kijkje nemen hier, ik ben bevallen van een zoon toen ik 38 was en nu als deze uk geboren word nog net 40. Toen ik zwanger was van mijn zoon heb ik een keer deze opmerking gehad: dat het egoïstisch was om "zo oud" nog moeder te worden. En nu kreeg ik van de week de idiote vraag van dezelfde persoon ( die zelf zwanger is van de 3de en nog geen 30 is ) was zeker niet gepland hé. Deze persoon is een teamcoach waar ik mee te maken heb als ik één van de drie afdelingen werk waar zij dus coach van is. Ik ben nu eenmaal een wat oudere moeder, maar dat maakt me geen slechte moeder. Jammer dat je zulke opmerkingen moet incasseren als je in de ogen van een ander al een "fossiel" bent. Maar goed, extra diensten doe ik niet meer als ze me vraagt, had ze maar respect moeten hebben voor dit oudje, HAHA
@Fiol: zo te horen ben je op en top zwanger. Bij mij was de stoelgang juist ideaal toen ik zwanger was. In dat opzicht zou ik al weer zwanger willen zijn...hihi... Moest je zelf voor zwarte piet spelen? In ons dorp was ook de intocht gisteren. Op het moment zelf had ik het niet koud, maar sinds ik thuis was, leek het net of ik toch niet meer warm kon worden, omdat de kou toch in me leek te zitten. Gisterenavond weer de schoenen gevuld en aankomende week mag ik weer op pad voor nieuwe schoencadeautjes. Je blijft er maar druk mee die weken. En spannend deze week de eerste intake bij de vk! Dan wordt het wel heel echt, of niet? @Piepie: gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik heb weinig opmerkingen gehoord toen ik zwanger was, alleen wel eens iemand die een beetje zat te vissen (met hele opzichtige omweg) hoe oud ik was. En een keer kreeg ik op mijn werk van iemand een opmerking. Ik stond in de nieuwsbrief van ons werk, omdat ik 25 jaar in dienst was. Ik moest daarvoor een stuk je schrijven en dat was vlak voor mijn verlof en had daarin geschreven dat ik mijn werk nog steeds uitdagend vond, maar dat ik binnenkort een nieuwe uitdaging had, nl. de geboorte van mijn tweede kindje. Toen kwam er iemand naar me toe, die me bijna geruststellend even toesprak dat zij zelf ook al wat ouder was toen ze een kindje kreeg en dat dat helemaal goed was gegaan. Alsof ik geruststelling moest hebben omdat het 'een foutje' leek. Ik dacht nog. Ze moest eens weten hoe gewenst mijn kindje en zwangerschap was en hoeveel moeite we er voor hebben gedaan.
Hoi dames, Tja wat sommige zeggen😳😳, zeker van een teamcoach zou je meer verwachten!! En die extra diensten zou ze bij ook naar kunnen fluiten, haha. Je weet nooit hoe je leven loopt en die kinderwens is nou eenmaal zo sterk, daar gaat niets tegenop! Ja ik moest zelf bij twee bedrijven, hele lieve kinderen! Heb nu blauwe knieën, ik was onhandige piet, hihi. Ja inderdaad spannend. Ik heb last van hyperventilatie, daardoor zoveel last van mijn darmen, ik denk dat ik het toch allemaal weer spannend vind en heb daarnaast ook veel stress gehad wat ik nog niet kan loslaten. Zojuist weer een nieuwe tip gevonden om met die hyperventilatie om te gaan, schijnt al heel oud te zijn, maar volgens mij werkt die wel. 1 neus gat dichthouden. Haha zien jullie mij al zitten, maar lijkt wel iets te doen. Ik denk dat ik ook even op de home trainer ga, helpt vast ook wel!
Hallo allen, nou m'n menstruatie is weer afgelopen en zal een dezer dagen kijken of ik wat met ovulatietesten kan. Ben alleen nooit zo goed in dat soort zaken continueren haha. Leuk om te horen Pipi, Fiol en Zomersproet! Mooie dag gewenst
@Alexa: het kost even energie eraan te denken. Ik had ze altijd standaard op het toilet liggen. Je moet er wel even aan denken dat je niet de eerste urine gebruikt, zoals bij een zw.test. Maar dat staat ook allemaal duidelijk beschreven in de bijsluiter. En als je een regelmatige cyclus hebt, hoef je het ook maar een paar dagen per cyclus te doen. Waarschijnlijk leer je ook door die ovulatietesten je lichaam een beetje beter te kennen, dat je weet wat je voelt als je eisprong in aantocht is. Dus wie weet kun je het binnenkort ook wel zonder ovulatietesten doen. Ik vond het altijd wel een ideaal hulpmiddel, vooral omdat mijn man onregelmatig werkt en het dus hogere wiskunde was om op de juiste momenten te vrijen (in combinatie met een ei in aantocht). Maar dat is voor iedereen verschillend. Voor sommigen geeft het alleen maar stress. Moet je gewoon even meemaken of het wat voor je kan zijn. Succes en hopelijk mag je snel ook een zw.banner onder je naam plaatsen! @Fiol: vervelend dat je zo'n last van hyperventilatie hebt. Het gekke is als ik nu terugdenk aan mijn zwangerschap ik een heel gelukkig gevoel ervaar en alles een beetje romantiseer. Maar ik weet ook nog wel dat ik die eerste weken (zeker die eerste 12) me af en toe gek maakte van de stress, omdat ik juist niets voelde, of juist menstruatiekrampen. Hopelijk voel je je snel relaxter en kom je snel weer in rustiger vaarwater terecht. Hier morgen spannende dag. We hebben al maanden problemen op het werk en morgen krijgen we daar dan een gesprek over met elkaar. Vind het doodeng, meer ook omdat ik weer verwacht dat het merendeel van de collega's die het hardste roepen overal last van te hebben, morgen hun mond dichthouden (en ik misschien straks wel alleen wat zeg en dan de boosdoener ben). Zal blij zijn als het morgenavond is (en ik er redelijk ongeschonden doorheen gerold ben).
Dank je wel Sneeuwmees voor je reactie. Het is inderdaad goed om mn cyclus te leren kennen. Merk zelf nu niet veel van m'n eisprong of misschien dat ie heel laat is, een week voor menstruatie beginnen de krampen de laatste 3/4 maanden. Ik zal t halen en jullie ook op de hoogte houden. Succes morgen op je werk!
Heb ovulatietesten gehaald en gisteren voor t eerst eentje gedaan. Licht streepje. Vandaag nog een die eerst niets liet zien. Toch er nog maar eentje opengemaakt en donkere streep. Vruchtbare periode dus. Goed om te weten, bedankt voor de tip Sneeuwmees. Heb lichamelijk nog helemaal niets gemerkt trouwens, zal t vanaf nu scherp in de gaten gaan houden. Een heerlijke dag gewenst vandaag, het zonnetje schijnt.
Ik gebruikte de ovu testen van action. Ik heb nooit een hele donkere streep gehad, maar duidelijk genoeg om het ongeveer te weten.😊 Zo is het opie! Spannend sneeuwmees, ik hoop dat het iets goeds opleverd! Ik heb dinsdag een teammiddag gehad, we moesten in twee groepen en per groep(5) uit een kamer breken door een moord op te lossen. Er waren allerlei verborgen aanwijzingen en puzzels en codes, super leuk om te doen en we werkte echt super samen, helaas miste we 1 aanwijzing, waardoor we het niet redde in de 60 minuten. Verder hier echt beroerd, met spugen, blehhhh, hyperventilatie wordt wel wat minder, gelukkig. Ik werd in de vorige zwangerschap op een gegeven moment ook rustig, dus heb goede hoop!! Nu snel de kleine man uit school halen, hij mocht zijn schoen zetten en ee juffen doen nog een optreden!
@Fiol: vervelend dat je nu toch ook de pot van dichtbij moet bekijken. Is het vooral in de ochtend, of ook de hele dag door? Hoe was de intake bij de vk? Een pluspuntje is dat de hyperventilatie minder is, want anders was het wel heel pittig voor je. Klinkt als een leuk teamuitje en je leert nog eens goed samen werken! Afgelopen dinsdag hebben we een gesprek gehad op het werk. Heeft me wel opgelucht, maar de tijd zal het moeten leren of mijn leidinggevende echt wil en vooral kan veranderen. Ben bang (en er stiekem van overtuigd) dat veel dingen waar we tegenaan lopen, toch vooral haar persoon en gedrag zijn en dat is nu eenmaal moeilijk af te leren. We zullen het af moeten wachten. Woensdag was mijn schoonvader jarig en we zouden die middag daarheen gaan, omdat mijn man toevallig niet hoefde te werken. 's Morgens vroeg werd ik al gebeld door mijn schoonvader. Hij en zijn vrouw (stiefmoeder van mijn man) hadden ruzie gehad en we hoefden niet te komen. Zij had z'n hele dag verpest en had geen zin om schijnheilig te doen. Dus ik wist even niet wat te zeggen. Mijn man sliep die ochtend ivm nachtdienst de avond ervoor. Dus kon ook niet overleggen hoe hiermee om te gaan. Even later belde de stiefmoeder van mijn man. We konden toch gewoon komen, want haar man moest niet zeuren. Er was niets aan de hand, volgens haar, en ze had er naar uit gekeken de kinderen weer te kunnen zien. Ja, daar zat ik dan. Een die zegt, je hoeft niet te komen en een half uur later de andere partij die zegt van wel. We zijn die middag toch gegaan, nadat mijn man eerst een tijd met zijn vader heeft gebeld. Het huwelijk van die twee is al langer slecht. Zijn vader is amper 3 maanden na de dood van zijn moeder haar tegengekomen en is gelijk bij haar ingetrokken, zodat hij ook niet over rouwen hoefde na te denken. Kan duidelijk niet alleen zijn en dacht gewoon een kopie van zijn eerste huwelijk terug te vinden. Zo werkt dat helaas niet, is hij nu ook achter gekomen. Die middag zijn we geweest en mijn man is met zijn vader even een boodschap gaan doen (en hoort dan zijn vader's kant). Ik blijf dan meestal bij haar en hoor natuurlijk haar kant van het verhaal (waar ik ook begrip voor heb). Op de terugweg zitten mijn man en ik dus die verhalen op elkaar af te stemmen. Hoe dan ook geen prettige situatie tussen die twee. Afzonderlijk van elkaar hebben zowel mijn man als ik bij haar er toch wel op aangedrongen dat ze maar eens moesten nadenken om uit elkaar te gaan. Maar dat is lastig. Zij is begin 80 en hij tegen de 80 en zij is toch wel hulpbehoevender aan het worden. Dus het is niet even een kwestie van een koffer pakken en een van de twee die weggaat. Ook financiën die ingewikkeld in elkaar verstrengeld zijn geraakt in al die jaren (mijn man had er zo op aangedrongen dat ze op huwelijkse voorwaarden zouden gaan trouwen). Kortom, een hoop gedoe waarschijnlijk nog, als ze uberhaupt zouden besluiten te gaan scheiden. Ik vind het ook lastig als dat gebeurd. Die vrouw is de stiefmoeder van mijn man, waar hij helemaal niets mee heeft. Als zijn vader gaat scheiden, dan zou mijn man haar ook niet meer hoeven te zien. Maar ja, ik vind dat dan lastig, omdat zij (wat we ook van haar vinden) toch een soort van oma van onze kinderen is en ik echt wel zie dat ze het altijd goed voor heeft met onze kinderen. Ik zou dus nog best wel een keer bij haar langs willen gaan (minder vaak dan nu natuurlijk). Maar dat is voor mij alleen lastig, omdat ze dus ver weg wonen en ik daar niet zo makkelijk alleen even naar toe ga. Dus ja, als ze ooit uit elkaar gaan, zal het bij ons ook nog wel wat woorden kosten hoe daarmee om te gaan. Vanmorgen ook weer een lekkere afgang gehad (en de dag is nog vroeg ). Bracht mijn zoontje naar school en vond er al weinig auto's staan. Toen we binnenkwamen waren de klassen van groep 1-2 donker. Bleken de kleuters een vrije dag te hebben.. Even niet goed in de agenda thuis gekeken en teveel met mezelf (en werkgedoe) bezig geweest afgelopen dagen. We waren dus snel weer thuis. Had eigenlijk al bedacht om alvast even wat sinterklaascadeautjes te gaan kopen vanochtend, maar dat gaat nu dus even niet lukken nu de oudste thuis is. Vanmiddag moet ik naar de orthopeed en een foto maken van mijn bekken/heup-gebied. Ben benieuwd wat er uit komt. Stiekem toch wel weer spannend.
Hoihoi Ben er wat minder, ben soms zo beroerd dat ik naast mijn bezigheden thuis en werk gevloerd ben!!! Ik ben de hele dag misselijk, als ik moet spugen is het na mijn avondeten ( ja ook vanavond). Echt wat minder opscheppen.😱☺️. De intake was leuk, mijn vorige bevalling besproken, wat een drama was, dus daar wilde mijn verloskundige wel iets meer over horen. Ze vertelde dat er al heel veel veranderd was in het ziekenhuis, dus dat geeft de burger moed! Kreeg allerlei leesvoer, waar ik vandaag pas aan begonnen ben. Ik ben echt blij dat ik zwanger ben, maar kan niet wachten tot ik 4 weken verder ben en minder misselijk en moe!☺️☺️. Ik hoop dat het op je werk rustiger wordt sneeuwmees, soms heb je nog een nasleep. En met familiekwesties, pffffffff daar weet ik alles van, kan soms heeeeeel lastig zijn!! Weet je al iets van de orthopeet?
@Fiol: wat vervelend dat je avondeten er steeds uitkomt. Denk je dat het zou helpen om bijv. in twee etappes te eten. Een klein beetje en dan een half uurtje later weer een beetje. Wel lastig met warm eten (wat je weer op moet warmen ). Maar boven de pot hangen is ook niet een prettig vooruitzicht, lijkt me. Wel fijn dat je met je vk over je vorige bevalling hebt gehad en weer wat meer vertrouwen hebt gekregen. En volgende week de eerste echo! Spannend weer, hoor!! Ik ben inderdaad bij de orthopeed geweest. Ik moest eerst een heupfoto maken. In 2011 is er ooit ook een heupfoto gemaakt en daar was lichte artrose op te zien. Op de foto van nu bleek de slijtage in mijn heup toch wel aanzienlijk verergerd. En de orthopeed gaf aan dat ik maar eens over een nieuwe heup moest denken. Dat hoeft niet van vandaag op morgen, maar is wel iets van wat er aan zit te komen. Ik mag en moet zelf aangeven wanneer ik dat zou willen. Ik had het meer ter kennisneming aangenomen, maar toen ik thuis kwam zei mijn man dat ik er maar eens serieus over moest nadenken. Ik ben al jaren veel beperkt met bewegen. Lekker rennen of stoeien met de kinderen kan ik niet, fietsen doet pijn, kan mijn sokken of schoenen niet aantrekken. Omhoog komen van de grond is een probleem. Dus mijn man vond dat ik nu ik twee kleine kinderen heb, nu voor kwaliteit van leven moet kiezen (en niet jarenlang met pijn moet doorstrompelen en er dan wat aan laten doen als de kinderen groot zijn). Dus dat heeft me wel aan het denken gezet en moet ik hem wel gelijk in geven. Al vind ik het ook wel een hele stap. Volgende week heb ik nog een afspraak met de huisarts, om de uitslag van de orthopeed nog een keer mee door te spreken. En eigenlijk wil ik dan ook een verwijzing voor een second opinion van de Maartenskliniek in Nijmegen die hierin gespecialiseerd is (spieren en gewrichten).
Goedemorgen Oei dat is wel iets waar je over na moet denken! Een kennis van mij (39) heeft precies om de redenen van je man een nieuwe heup gekregen. Bij hem ging het om iets anders dan slijtage, maar als ik nu zie hoe hij weer kan rennen en vliegen met drie jonge kinderen is echt super! Ik snap ook wel dat je op langer termijn moet denken, want wat moet je over een jaar of 15 a 20? Een second opion lijkt me een goed idee! Daarna goed afwegen en dan pas je beslissing nemen. Succes ermee! Ik ga vandaag een half dagje werken ( vannacht weer boven de pot gehangen) dan twee uurtjes naar bed en alles gereed maken voor pakjes avond!! Haha Boaz stond vannacht om 3.00 al naast mijn bed dat hij uitgeslapen was😳. Gelukkig ging hij nog terug tot 5.45!!! Goede dag!!
@Fiol: weten ze het op je werk al dat je zwanger bent, dat je een halve dag kan werken? Ben je ook overdag op je werk veel misselijk? Je zoontje was er inderdaad erg vroeg bij! Pff.... Is hij zich bewust van sinterklaas? Misschien daardoor 's nachts klaarwakker. Mijn oudste is er erg mee bezig en slaapt 's avonds zo laat pas. Continue het bed uit, hele verbouwingen op z'n slaapkamer en dan 's morgens natuurlijk doodmoe wakker worden. Ben voor hem dus blij dat sinterklaas bijna achter de rug is. Het arme kind is doodop van alle zenuwen. Fijn te horen dat je goede ervaringen hebt van je kennis. Ik ben inderdaad op zoek naar persoonlijke ervaringen van mensen. Ik heb zo'n foldertje meegekregen, maar dat zegt met niet zoveel. Dus ben blij met jouw verhaal dat je kennis er echt goed van opgeknapt is. Zo'n heup gaat inderdaad 15 jaar mee. Het is wel zo dat je vaker zo'n heup kan vervangen, blijkbaar. Dat gaf die arts al aan. Ik hoorde van een kennis die in hetzelfde zkh loopt, dat ons zkh blijkbaar wel snel is met heupen vervangen. Dus vandaar dat ik graag een second opinion wil. Begreep wel dat de wachttijden in die kliniek ook al bijna 3 maanden zijn, dus we zijn hoe dan ook maanden verder voordat ik uberhaupt daar die afspraak kan hebben (als de huisarts al daar aan mee wil werken).