oh ik krijg ook weleens opmerkingen over mn lange knalrode gelakte nagels.. of dat wel zo handig is met kleine kids.... of mijn mooie rode hoge laarzen.... tja ik zeg dan altijd omdat ik moeder ben betekend dat niet dat ik mezelf niet meer kan zijn hoor.... en daarbij vinden mijn dochters het erg boeiend als ik me aan het opmaken ben, of mijn lange haar in model aan het brengen ben.... of voor de kast sta om te kijken wat ik aan ga trekken... daarna hoor ik dan ohhh wauw mama wat een mooie rok, jurk,broek,legging,truitje.... geweldig toch! ook mijn dochters kleed ik altijd mooi aan en ook dat alles op elkaar afstemd... krijg ik ook zo vaak opmerkingen over zoals oh je bent er maar druk mee ofniet... tsjah... hoort gewoon bij de verzorging... maargoed... zie zat moeders rondlopen in hun crocs, sloffen, gympen, met hun haar in de war en een mooie wijde fleece trui aan.... nou ehm.... no way dat ik er zo bij ga lopen!
Oh god ja, de held van Amsterdam.. Meestal nog knalroze ook Ik heb bij hem overigens meer het idee dat hij kickt op de aandacht die hij krijgt, dan dat hij het draagt omdat het lekker zit en het hem niet interesseert hoe anderen erover denken
Nooit niet dat ik zo de straat op zal gaan! Of in zo'n grijze pyamabroek! Ik snap nooit dat mensen dat doen. Maar ik draag meestal ook geen supermodieuze kleding. Gewoon, standaard, Ratatosk-style. Simpel maar toch verzorgd en leuk. De eerste weken of maanden na de geboorte van mijn kinderen zorg ik wel dat ik geen parfum op heb en geen (voor de kleine) vervelende sieraden aanheb en nagellak zal ik ook niet opdoen. Ik wil er dan zo goed mogelijk voor die kleine zijn en daar maak ik het mezelf dan makkelijk bij. Zodat ik zo mijn vingers in zijn mondje kan doen als hij dat wil, of op mijn borst kan leggen zonder rekening te hoeven houden met mijn ketting. Na een paar weken/maanden doe ik dan weer normaal . Bloemetjesjurken kunnen best mooi zijn . Ik heb een positiejurk met van die ouderwetse rondjes erop. En soms staat skyradio ook weleens op geloof ik, of nog erger, hollandse hits . Prachtig want mijn zoon staat hossend voor de tv .
Gewoon lekker aantrekken/doen wat jij leuk vind... Ik loop er ook wel eens maf bij, en dan zie je andere mensen ook wel eens kijken van "hmmmm, dat moet een kind opvoeden". Tja, lekker in hun waan laten, denk ik dan..
ja de eerste paar maanden van een kind kan je niet met lange gelakte nagels doorbrengen dat klopt! maar mijn kids zijn bijna 4 en bijna 3 jaar.... en dan word dit dus gezegd....
Ik ben wel redelijk verzorgd, en dan zeg ik redelijk, want ja ik loop weleens sávonds laat of s'morgens vroeg , maar dan praat ik over tussen 23 en 6 uur op straat in een joggingbroek de hond uit te laten en ook met in de tuin werken heb ik die weleens aan, maar verder overdag zeg maar ben ik altijd geheel verzorgd, make up is wel minder geworden dit komt meer door de tijd die ik ervoor heb dan dat ik vindt dat het zo hoort! als ik zeg maar 5 minuten extra heb, vervang ik ook mijn lichtbuine oogschaduw voor een mooi oogpotloodstreepje en een uitgebreidere oogschaduw en lippenstift, maar ik heb altijd wat op !!!
ik doe mijn best om er een beetje appetijtelijk uit te zien maar ik verslons toch wel eens hoor,dan lak ik mooi mn nagels en zie ik na een week dat het er echt niet meer uit ziet,en ik scheer ook niet elke week mn benen helaas... ik ben nooit echt erg ijdel geweest hoor trouwens... ik kleed me regelmatig mooi aan met rokje en extra make up etc maar voel me dan toch een beetje te opgedirkt. overigens ga ik nooit zonder make up de deur uit. Ik ben denk ik erg doorsnee. niet te slonzig/niet te netjes?
Tja..... interessant topic. Ik ben dan al wel 41, dus ik heb de gerechtigde leeftijd om oma te kunnen zijn... en ik voel me hier en daar een beetje aangesproken. (Niet dat ik ervan wakker zal liggen trouwens, zo erg is 't nu ook weer niet met me gesteld). Ik voel mezelf heel bijzonder, hoewel heel veel vrouwen me maar wàt ietsiepietsie saai zouden vinden; * Geen tattoo's hier! (Dàt is tegenwoordig al heel bijzonder merk ik!) * Maar 1 skinny jeans, voor de rest héérlijk zittende boyfriend of straight jeans. Gewoon voor de dagelijkse bewegingsvrijheid. * Heel veel laarzen met hakken maar draag 't meest de platte met zachte zolen. Gewoon om bijv. niet onderuit te gaan als ik van/op de fiets moet stappen met kind, luiertas en handtas. * Wijde tuniekjes, shirts en blouses omdat 'die ribbel' hardnekkig is blijven zitten na de zwangerschap en 250 situps per dag een goed voornemen, maar ook een fantasie is. * Halflange haren met slag, zonder tierelantijnen maar wel met een kleurtje om de 'grijze gloed' die langzaam opkomt te verbergen * Make-up om wallen te maskeren, donkere kringen te camoufleren, een highlightje op de ogen, wat mascara, eyelinertje en een lipglossje. Dezelfde produkten en kleuren als laten we zeggen 3 jaar geleden (stiekum nog iets langer waarschijnlijk). Geen idee wat de nieuwste trend is op dit gebied.... * Dichtgegroeide gaatjes in de oren.... Ik moet er niet aan denken dat Dennis helemaal los gaat op m'n oorbellen. Afijn, dit zijn enkele voorbeelden. Ik voel me echter naast moeder nog steeds heel erg vrouw, en op zijn tijd enorm sexy en onweerstaanbaar. Voor mijn vriend wel te verstaan want hij is degene voor wie ik dat wil zijn. Ik vind het totaal niet nodig om me te gaan uitsloven voor een uitje naar de supermarkt of een fietsritje naar de Hema. Ik ben trots op wie ik ben, en dat verandert echt niet als ik me op een uitgesproken manier ga uitdossen. Ik heb een kind 'gebaard' ('t was een keizersnede maar toch) en dat is al een hele prestatie op zich. Ik hou rekening met mijn uiterlijk nu ik moeder ben, gewoon omdat ik me daar prettiger bij voel. Maar de tijd van kleine bikini-tjes en minirokjes is voorbij. So be it.
Ik kleed me nog steeds hetzelfde als voor de zwangerschap. Ik heb alleen wel iets wijdere shirts aan aangezien ik nog wat zwangerschapskilo's weg moet werken Zo'n vetrolletje in een strak shirtje vind ik namelijk geen gezicht.. Heb elke dag make-up op, nagels gelakt, en sieraden om.. Merk alleen wel dat sinds me dochter er is, ik het veel leuker vind om voor haar te shoppen dan voor mezelf
[sarcastme aan] Ik vind dat je moeder gelijk heeft. Je dient nu onmiddelijk je haren kort te knippen en in alles alleen nog maar aan het praktisch nut te denken. Vergeet ook niet tegen je moeder te zeggen dat ze geraniums koopt voor in de vensterbank, haar lange grijze haren in een knot draait en de waterkoker verruilt voor een theemuts![sarcasme uit]
Euhm... ik ben 38... maar die had ik nog even niet door! Wil diegene die vinden dat ouders binnen de grove norm kwa uiterlijk moeten blijven omdat anders de kinderen eventueel gepest zouden worden even een heads up geven. ALS je kind gepest wordt omdat jij een raar uiterlijk hebt dan zal het NIET over gaan als je je uiterlijk verandert. Dan vinden ze gewoon wel weer wat anders. Pesten gebeurt niet omdat een ander raar is of zijn ouders raar zijn. Het gebeurt omdat er aan de eene kant een bully is en aan de andere kant een iets minder weerbaar kind. Het is niet van toepassing WAAROVER het kind gepest wordt maar meer WAAROM. Dus niet het kind wordt over de kleding van de moeder gepest maar het kind wordt gepest omdat het niet weerbaar is en bully's een finetuning hebben om juist dat kind eruit te pikken. Conclusie: draag wat je fijn vind want als jij een houding hebt waarbij JIJ JIJ kan zijn dan zal je kind dit waarschijnlijk over kunnen/durven nemen. Dat maakt het misschien alweer iets weerbaarder!
Ik vind dat ieder mens zich moet kleden wat zij fijn vinden Praktisch moet ook kunnen als je dat prettig vind Maar wil jij lekker vel gekleurd door het leven gaan ook prima Zo leer je je kind dat het zich kan ontwikkelen in een eigen individu. Ik ben wel veranderd maar meer door leeftijd dan door mama worden hoor. Ik ben juist nu dunner van voor ik mama werd en verzorg me zelf weer meer . Maar door me werk (kdv) is het niet nodig om met hoge hakken te lopen en nette kleren. Maar zou ik morgen me haar willen milimeteren en roze willen hebben doe ik dat omdat ik het wil. Dus blijf lekker jezelf en laat andere mensen maar kletsen.
Ik vind wel dat je voor sommige 'rollen/situaties' moet nadenken over wat je aantrekt e.d. Een advocaat of arts 'behoort' geen minirokje en zichtbare tattoo/piercing te hebben, bijvoorbeeld. Maar moederschap lijkt me nu niet echt een reden om opeens uiterlijk te veranderen . Het gaat erom dat je jezelf prettig voelt? Afgezien van de maat ->) is er bij mij in kast niets veranderd. Ik vind wel dat je met kledingkeuze op een gegeven moment een beetje op de leeftijd moet letten. Als ik mijn schoonmoeder in een 'hippe' legging met kort rokje zie rondlopen denk ik... nee, je bent geen 20 meer... Of die tante van 60 met diep decollete .
Denk dat het belangrijkste is, dat je er verzorgd bij loopt. ik kleur zelf ook mijn haar zwart, komen tot mijn kont, maar loop er niet bij als ma flodder oid. en nee ik ga echt mijn uiterlijk niet veranderen vanaf het moment dat mijn kleintje er is haha.
@Wilma, gedeeltelijk eens, maar denk dat het toch echt beide is. Pesten zal idd niet stoppen als je moeder zich opeens normaler gaat kleden/uit gaat zien. Want dan is het 'kwaad' al geschied. Kinderen kunnen zich ook onzeker gaan voelen als ze zich schamen voor hun ouders, hier in het verleden om gepest zijn etc. Natuurlijk is het niet de enige factor, maar wel iets dat eraan kan bijdragen. Zoals iemand ook al schreef vind ik dat het om een stukje volwassen worden/gedragen te maken heeft. Denk dat dat toch wel vaak samengaat met het proces van moeder worden, verantwoordelijkheid etc. Ik kijk er wel van op als er een moeder met een gezicht vol piercings, knallend (roze, blauw) haar, overdreven tattoos of zeer opvallende kleding op het schoolplein staat eerlijk gezegd. Niet dat ik dat perse slecht vind ofzo of dat ik direct twijfel aan haar moederkwaliteiten, maar tja vind t wel een beetje onvolwassen uitzien, eerlijk gezegd.. Afschrikwekkend. Vind dat je daar ook een beetje om vraagt, als je je zo'n 'afwijkend' uiterlijk aanmeet. Als puber is dat nog wel leuk, maar als moeder? Moet je je dan nog zo afzetten? Een kind krijgt toch vaak direct daardoor een stempel en zal (onbewust) misschien zelfs al anders behandeld/benaderd worden. Zo werkt het nu eenmaal (helaas).
Je kunt je kind wel proberen weerbaar(der) te maken voor factoren die nu eenmaal zo zijn - denk aan bril, beugel, rood haar oid.. Maar waarom expres onderwerpen aan mogelijke pesterijen als je er wél iets aan kunt doen? Omdat jij als moeder jezelf zo nodig wilt onderscheiden.. Tja, zelf weten hoor, maar ik doe het niet (heb dr ook geen behoefte aan, dat scheelt al )