Waarom zou je je eigen indentiteit veranderen omdat de rest van de maatschappij het van je verwacht. Sorry Ik blijf ik en ik doe wat ik wil. En ik hoop dat onze dochter ook een eigen mening krijgt met kleding enz en niet omdat de rest van de wereld er zo bij loopt moet zij ook Dus wilt ze paars haar mag dat en wil ik paars haar doe ik het ook Zou zij op een bepaalde leeftijd het er moeilijk mee hebben hoe ik me kleed dan kunnen we erover praten maar ik verander niet omdat andere het van me verlangen. Nu ben ik qua uiterlijk wel weer erg braaf maar krijg ik weer de kolder kan dit zo weer veranderen. Dus ik ben het niet met je eens En ik ben mega gepest als kind en heb me nog nooit aangepast en zal dat ook never nooit niet doen.
Kinderen vinden toch wel iets om te pesten. En ik vind ook dat mijn kinderen moeten leren dat alle mensen verschillend zijn en je vooral jezelf mag zijn.
Er zijn toch grenzen? Als mijn dochter op haar 8e paars haar wil, mag ze dat niet hoor. Of in haar onderbroek naar school oid. Maar goed, ik snap ook niet zo goed waarom mensen zich graag zo overdreven willen uitdrukken. Binnen de normale grenzen is volgens mij genoeg ruimte. Maar ja. Zelf weten
Nou ja, paars haar bij een kind van 8 vind ik ook wel weer t uiterste hoor. Maar ik zie genoeg moeders op het schoolplein die ''anders'' zijn. De ene heeft dan weer roze haar, dan weer blauw. Een ander heeft aan beide arme een sleeve. Dan weer een moeder die altijd op enorme hoge pumps loopt en strakke kleding. Moeten die moeders zich dan allemaal aanpassen omdat hun kind anders gepest wordt? Waarom???? Moeten we dan allemaal dragen wat de miss etam (of C&A, V&D whatever) ons voorschoteld? En dan gaan de kinderen je pesten omdat je moeder, dik, dun, lang, klein, brildragend, roodharig of gehandicapt is Tim heeft met de 6mnd een redressiehelm gehad. Een moeder van een klasgenoot van Eva vertelde, dat haar jongste die ook heeft gehad, maar dat ze hem niet opdeed als ze de oudste naar school bracht. Omdat ze anders weleens gepest kon worden met haar broertje......nou sorry hoor, ik vind dat dus echt achterlijke gedachtens.
Ik ben ook moeder van twee en ben pas nog met mijn moeder naar de tattooshop geweest om allebei een tattoo te laten zetten . Ze heeft me juist altijd gepushed om mezelf te blijven. Ook met kinderen. Ik ben wel naar de kapper geweest tijdens mijn tweede zwangerschap en heb het toen VEEL te kort laten knippen. Toen heeft mijn moeder ook weer geholpen er extensions in te zetten haha. nee ik blijf lekker jong nu het nog kan.
Van mij hoeven ze zich niet aan te passen hoor En iedereen heeft andere grenzen, tuurlijk. Maar ja, aan extreem gedrag/uiterlijk zitten nu eenmaal (soms) wat consequenties.
Nou ik denk dat het eerder is omdat "ik als moeder" graag OOK mezelf wil blijven ondanks dat ik er een kindje uitgeperst heb Misschien valt dit niet echt te snappen als je vanuit jezelf al niet echt een afwijkende kleding smaak oid hebt. Maar het zou voor sommigen dan het zelfde zijn als dat ze bvb van jou zouden gaan verwachten dat je alleen nog maar met zwarte lange rokken zou lopen nu je moeder bent. Jammer dan dat dat jou smaak niet is maar je bent nu moeder dus...
Heej maar we maken ons nou wel druk over hoe wij er uit zien na een zwangerschap en de nodige kilo's die daarbij zijn gekomen en hoe we die z.s.m wegwerken en er weer zo geil als daarvoor uitzien maarrrre hoe zien die mannen van ons er ondertussen uit??? Zijn die ook nog steeds zo onweerstaanbaar als altijd of is dat maar een bijzaak??
Tja, toch vind ik dat niet helemaal vergelijkbaar. Het is niet dat er binnen de 'normale grenzen' maar heel weinig keuze is en iedereen er hetzelfde bij moet lopen. Een beetje afwijkend vind ik prima kunnen en heel iets anders dan compleet buiten de norm. Daar maak je echt een statement mee, voor jezelf en nu dus ook voor je kind(eren).
Ik vind bepaalde kleding wel bij een bepaalde leeftijd horen... korte rokjes en truitjes waren leuk toen ik rond de 16 was, maar zou ik nu niet meer dragen.. Ik denk niet dat het met een moeder uiterlijk te maken heeft, maar meer met de leeftijd die je hebt. En dan hoef je er niet opeens als een saaie muts uit te zien.. Ik probeer er altijd verzorgd uit te zien en niet in mijn joggingbroek (die trek sowieso alleen maar aan naar de sportschool) op het school plein te staan, maar ook niet of ik ga stappen.. Ik probeer me te kleden zoals ik ben en ik me voel. En dat is soms heel verschillend..
ik zou in ieder geval omdraaien en haar laten merken dat ik die opmerking duidelijk ook gehoord heb. krijgt zij iig een mooi rood aangelopen hoofd Misschien maak ik er nog een leuke opmerking bij in de trant van, maar IK heb bloedmooie kind(eren) gebaard.
Ik vind het ook belangrijk er wel leuk uit te zien. Moet wel eerlijk zeggen als ik bijv gekke bekken aan 't trekken ben met Mike en zijn vriendje dat ik me wat schaam voor mijn tongpiercing tegenover hun. Best stom he!.. En wat betreft mijn man. Hij is wel iets aangekomen sinds we elkaar kennen maar hij was toen ook vel over been. Dus dit staat hem wel iets beter!. Iedereen moet aan doen waar hij of zij zich fijn bij voelt en als dat is met een broek zonder kont en een vormloze trui so be it.. Iedereen zijn keuze denk ik dan!.
Leuk bedacht maar ik denk niet dat het zo werkt. Ik zou het echt niet cool vinden als mijn kind gepest zou worden omdat zijn moeder "die dikke met die tent"aan is... En natuurlijk weet ik wel dat je daar als moeder zijnde niet altijd iets aan kan doen en dat mensen geaccepteerd moeten worden zoals ze zijn. En dat je dit ook mee wil geven aan je kind maar toch zijn kinderen onder elkaar wel een stuk harder tegen elkaar als wij leuk zouden vinden... Ennnn neeeee hier geef ik geen mening over moeders die geen maat 34 heb. Want ik heb zelf ook een maatje 40/42 maar ik geef een voorbeeld over hoe kinderen dit zouden kunnen zien..
Ik vind dat een ieder lekker moet aantrekken wat hij of zij wil. Dus ts: ik zou ook tegen mijn moeder zeggen, ehhm ik weet het niet maar naast mama ben ik, ook mezelf, geliefde, zus, dochter enz. en dus kan ik ook zelf kiezen welke kleding ik aandoe. hier wel zonder make up de deur uit , dat doe ik al zooo lang dat het mensen opvalt als ik wel make up op heb. nou is mijn mazzel dat ik donker haar heb en dus ook hele donkere lange wimpers van mezelf, donkere ogen en vrij grote lippen waar ik dus sowieso al niets op smeer anders is het alleen lippen wat je ziet. Dus het is geen blote billen gezicht zeg maar. Qua kleding , ik loop 99 van de 100 x op platte schoenen, simpelweg omdat het anders zeer doet (aan mijn rug he, niet mijn voeten, die kunnen wennen). probeer wel verzorgd eruit te zien, maar heb ook net zo makkelijk een spijkerbroek, simpel shirrt, haar met clip vast omdat ik geen zin heb en sportschoenen aan als ik weg ga als rokje /legging/leuk bovenshirt en laarzen aan. het is net hoe ik mezelf voel.. (schijft deze mama zittend in joggingbroek/fleecevest en kids in pymama.. haha maar daar is het weekend voor)
Als ik aan mama' in tenten denk, denk ik niet aan maat 42 maar aan maat 50 en dan verslonsd. Maar goed ik kom van maat 48 af en ook dan kun je je leuk Kleden. Alleen wel goed zoeken.
Onzin dat je er als een 'mama' uit moet zien.. Hoe zien die eruit dan??? Ik ben gewoon mezelf gebleven! Compleet met piercings, paar tattoo's en ik laat ze nog zien ook! Verder heb ik nog steeds mijn punky kapsel.. Zelfde kledingstijl. Nee ik weiger om mezelf te veranderen omdat ik nu een kindje heb. Ik ben de leukste moeder voor Lizzy als ik mezelf ben! Zo!
Ik heb een tattoo en een tijd lang een tongpiercing gehad. Het laatste heb ik eruit gehaald, omdat ik mezelf teoud vond worden en ik had hem al een tijdje. Je moet erbij lopen zoals je zelf wil. Als je er niet bijloopt als "alle" moeders vind ik het persoonlijk alleen maar leuk. Dat maakt jou, jou. Gewoon lekker jezelf blijven hoor